به چالش کشیدن دستاورد های درمانی و بهداشتی !

مصطفی آب روشن
جامعه شناس
یکی از شیوه های مهم پیشگیری  و مبارزه با بیماری های مسری از جمله کووید 19 فاصله اجتماعی است. به عبارتی رعایت اصولی که بیماری به دیگران منتقل نشود و سرعت شیوع بیماری کم و در کوتاه مدت متوقف شود. متأسفانه خیلی از افرادی که بعد از 12 فروردین به بیماری کرونا مبتلا شده اند اقرار کرده اند که در دید و بازدید عید به این بیماری مبتلا شده اند که این واقعیت تلخ ، اهمیت طرح قرنطینه خانگی و یا فاصله اجتماعی را دو چندان می کند لذا کسانی که ترددهای غیر ضروری در حوزه های های عمومی دارند نه تنها سلامت خود را به مخاطره می اندازند بلکه پیامد رفتار آنان سلامت عمومی جامعه  را هم دچار بحران می کند. بنظر می رسد وقتی رفتارهای فردی خیر عمومی را به مخاطره می اندازد و توصیه های  اجتماعی و اخلاقی دولت کافی نیز نبوده طبیعی است که استفاده از قوه قهریه و نظمی دستوری الزام آور خواهد بود؛ زیرا وقتی یک بیماری مسری در کشور شیوع پیدا می کند و اکثریت مردم الزامات بهداشتی رابا همبستگی  اجتماعی رعایت می کنند رفتار عده  اندکی از شهروندان که فاصله اجتماعی انجام نمی دهند خود خواهانه و نابخشودنی خواهد بود زیرا پیامد این بی مبالاتی ها انعکاسی اجتماعی داشته بطوری که تمامی همکاری ها و هزینه ها ی انجام شده توسط نظام اجتماعی و مردم بی اثر خواهد شد.به عبارتی عدم رعایت قرنطینه و فاصله  اجتماعی توسط عده  کمی از شهروندان،دستاوردهای بهداشتی جامعه را به چالش کشیده بطوریکه ما را به نقطه  شروع  بیماری تنزل می دهد. بدیهی است که بهترین شیوه برای شکست ویروس کووید 19 قطع زنجیره  انتقال بیماری است که با کاهش تردد و رعایت فاصله  اجتماعی درحوزه های عمومی محقق خواهد شد.نا گفته نماند که طرح قرنطینه اجباری صدمات فراوانی را متوجه مشاغل خیابانی و اقشار ضعیف جامعه کرده  بطوری که سلامت روانی و معیشتی آنان  را دچار چالش بزرگی کرده است. اما  ستاد ملی مبارزه با کرونا تلاش دارد  راهکارهایی را ارائه بدهد که هم سلامت مردم تضمین شود و هم وضعیت معیشتی و اقتصادی جامعه بخصوص در سالی که به نام جهش تولید نامگذاری شده است رونق پیدا کند. در واقع رویکرد کلی آن است بتوانیم به هر دو هدف برسیم و فاصله گذاری هوشمند را در رأس برنامه هایمان قرار دهیم.فاصله گذاری هوشمند یعنی برای هر کسب و کاری که بر اساس اولویت های اجتماعی فعالیتش را شروع می کند پروتکل و دستورالعمل خاصی الزام آور گردد. به عبارتی همه مردم اعم از کارگر، کارمند، دانشجو و یا کاسب بدانند که با رعایت چه دستورالعملی از خانه بیرون بیایند و چه پروتکل هایی را بایستی در حوزه های عمومی و تعاملات رو در رو  رعایت کنند که انتقال بیماری بر اساس استانداردهای بهداشتی کاهش پیدا کند.لذا در شرایطی که در آن گرفتار آمدیم  رفتار مسئولانه  شهروندان بخصوص اعتماد اجتماعی به دولت شرط لازم برای شکست کروناست زیرا  با عدم رعایت پروتکل های وزارت بهداشت از سوی شهروندان ، بدیهی است که دولت به تنهایی قادرنخواهد بود که با این ابر چالش اجتماعی مقابله کند.