نیویورک پست (امریکا):
در حالی که کادر درمان در امریکا دست به دعا برداشته اند و از خدا کمک می‌خواهند، شمار قربانیان و مبتلاشدگان نشان می دهد، امریکا در پیک بیماری قرار گرفته است. با این حال دولت ترامپ می گوید امیدوار است وضعیت رو به بهبود برود.

دیلی صباح (ترکیه):
کرونا تاکنون 18 تریلیون دلار خسارت روی دست جهان گذاشته است و با وجود اینکه دولت ها در اغلب کشورهای جهان بسته های کمکی در نظر گرفته اند، سرمایه گذاران ناامید به نظر می رسند و می گویند تصور نمی کنند بازارها بزودی به ثبات قابل توجهی برسد.

فویا د س. پائولو (برزیل):
هرچند رئیس جمهوری برزیل اعتقاد به رعایت فاصله اجتماعی و قرنطینه ندارد اما نظرسنجی ها نشان می دهد، مردم معتقد به رعایت فاصله اجتماعی هستند و 76 درصد آنها معتقدند دولت باید قرنطینه اعلام کند و درغیر این صورت کرونا به زودی مهار نمی شود.

ندا آکیش
خبرنگار
بحران همه گیری ویروس کرونا در ایالات متحده امریکا آنقدر شدت گرفته که «جروم آدامز»، ژنرال برجسته امریکایی نه تنها روزهای پیش رو را به «11 سپتامبر»ی دیگر و «پرل هاربر»ی دیگر تشبیه کرده بلکه می‌گوید، این دو حادثه تاریخی در یک نقطه از خاک ایالات متحده رخ داد اما ویروس کرونا سراسر امریکا را درگیر کرده است. در 11 سپتامبر 2001 برج‌های دوقلوی تجاری در نیویورک هدف حمله تروریستی قرار گرفت و در جنگ جهانی دوم ژاپن به بندر پرل هاربر امریکا حمله هوایی کرد و امریکا را عملاً وارد جنگ جهانی کرد.
به گزارش فرانس 24، روز یکشنبه در حالی دو مقام برجسته بخش بهداشت و درمان امریکا شامل ژنرال جروم آدامز، مسئول بهداری دولت فدرال و آنتونی فائوسی، رئیس اجرایی کارگروه مبارزه با همه گیری کرونا از در پیش بودن روزهای بسیار سخت‌تر و غمبارتر در سراسر ایالات متحده خبر می‌دادند و در تلاش برای آماده کردن افکار عمومی کشورشان برای پذیرفتن یک فاجعه انسانی بودند، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا بار دیگر ژست خوشبینانه گرفت و با بیان این مطلب که «در انتهای این تونل تاریک روشنایی می‌بینم» خواست از جدیت این همه‌گیری بکاهد.
ژنرال جروم آدامز روز یکشنبه در مصاحبه با فاکس نیوز به تمام امریکایی ها هشدار داد و گفت: «این زمان، برای ما زمان پرل‌ هاربر و ۱۱ سپتامبر خواهد بود که فقط نه در یک نقطه، بلکه در سراسر کشور روی خواهد داد. و می‌خواهم امریکایی‌ها این را بفهمند.» او افزود: کاملاً صریح می گویم که این هفته سخت‌ترین و غمبارترین هفته برای امریکایی‌ها خواهد بود.
آنتونی فائوسی هم در گفت و گو با سی بی اس با بیان این مطلب که «یک هفته بد» در پیش است، گفت: نمی‌توانم بگویم که ما همه گیری را کنترل کرده‌ایم. چنین چیزی اتفاق نیفتاده است.
تناقض‌گویی‌های کرونایی آقای رئیس جمهور
ترامپ هم در کنفرانس خبری روز یکشنبه در اظهاراتی متناقض از یک سو هفته پیش رو در امریکا را «هولناک» توصیف کرد و از سوی دیگر ادعا کرد، بزودی از شمار تلفات بیماری کووید 19 در نیویورک کاسته خواهد شد و «در پایان این تونل روشنایی دیده می شود.»
او گفت: ما مطمئن هستیم که در روزهای پیش رو امریکا پیک این همه‌گیری هولناک را تحمل خواهد کرد. تضمیمن ما برای خروج از این جنگ مرگ و زندگی پزشکان و پرستاران عالی‌مان و کارکنان بخش بهداشت و درمان‌مان هستند که در خط مقدم ایستاده‌اند.
این سخنان متناقض ترامپ با چاشنی خوشبینی در حالی است که مقامات فدرال و فرمانداران ایالت‌ها و شهرهای امریکا به هیچ وجه از عملکرد دولت در مقابله با کروناویروس راضی نیستند و روز یکشنبه همگی از کاخ سفید درخواست کردند یک استراتژی واحد و یکپارچه برای رویارویی با همه‌گیری ویروس کرونا اتخاذ کند. هفته گذشته ترامپ باز هم حاضر نشد فرمان «ماندن در خانه» را برای سراسر ایالات متحده صادر کند و بار این مسئولیت را بر دوش ایالت‌ها گذاشت. در حال حاضر در تمام ایالت‌های امریکا به جز 8 ایالت آرکانزاس، آیووا، نبراسکا،‌ داکوتای شمالی، کارولینای جنوبی، داکوتای‌جنوبی، یوتا و وایومینگ مقام‌های محلی فرمان قرنطینه خانگی صادر کرده‌اند اما ترامپ حاضر نیست یک فرمان سراسری در این باره بدهد. کارشناسان پزشکی کاخ سفید پیش‌بینی کرده‌اند، چنانچه قرنطینه خانگی تمام و کمال رعایت نشود، دست کم  ۱۰۰ تا ۲۴۰ هزار امریکایی در اثر بیماری کووید-۱۹ از بین می‌روند. شمار مبتلایان به ویروس کرونا تا دیروز یکشنبه در سراسر امریکا از مرز ۳۳۶ هزار تن گذشته بود و شمار جان‌باختگان هم با رقم ۹۵۷۳ چیزی نمانده بود که به 10 هزار نفر برسد.
به گزارش پولیتیکو، ترامپ همچنین به تقاضای فرماندارانی که با کمبود تجهیزات بهداشتی و درمانی مواجه هستند، پاسخ مناسبی نداد و کوشید مسئولیت این مسأله را از دوش دولت فدرال برداشته و بر دوش دولت‌های محلی یعنی خود فرمانداران بگذارد. جارد کوشنر، داماد و مشاور ترامپ و دیگر مقامات کاخ سفید هم گفتند، ایالت‌ها نباید به انبار ملی استراتژیک چشم بدوزند و درصدد تأمین نیازهای دارویی و تجهیزاتی خود از این انبار باشند.
این در حالی است که فرماندار لوئیزیانا یکی از مناطقی که بشدت با بحران کووید 19 درگیر است از کمبود ملزومات درمانی شکایت کرده و گفته است، این ملزوماتی که وجود دارد کمتر از یک هفته هم دوام نمی‌آورد.
یکشنبه امیدبخش ایتالیا، اسپانیا و فرانسه
در شرایطی که پیش روی ایالات متحده یک هفته بسیار سخت و غمبار قرار دارد، در اروپا به نظر می‌رسد از شدت همه گیری ویروس کرونا تا حدودی کاسته شده باشد.  در ایتالیا که با رقم 15 هزارو 887، تاکنون در سطح جهان بیشترین آمار مرگ و میر بر اثر کرونا را داشته، روز یکشنبه شمار جانباخته ها به 525 نفر رسید، رقمی که کمترین آمار در طول دو هفته گذشته است. آنجلو بورلی، یک مقام ارشد بهداشت و درمان ایتالیا این اتفاق را به فال نیک گرفت و گفت: این یک خبر خوب است اما ما نباید گارد خود را پایین بیاوریم و باید به مبارزه ادامه دهیم.  وزارت بهداشت فرانسه هم روز یکشنبه اعلام کرد، شمار روزانه جانباختگان در این کشور در 24ساعت گذشته کاهش یافته و از رقم 441 تن به 357 تن رسیده است. در اسپانیا هم روز یکشنبه برای سومین روز متوالی شمار جانباختگان ویروس کرونا روند نزولی داشت و به 674 نفر رسید در حالی که در هفته گذشته همواره بالای 800 نفر بود.
انتقال بوریس جانسون به بیمارستان
به گزارش گاردین، انگلیسی ها اما روز یکشنبه خوبی را سپری نکردند زیرا از یک سو، بوریس جانسون، نخست‌وزیر این کشور به خاطر تشدید شدن علائم بیماریش در بیمارستان بستری شد و از سوی دیگر تنها در یک روز 708 نفر در انگلیس بر اثر ابتلا به کووید 19 جان باختند. رقمی که تا کنون در این کشور سابقه نداشت. جانسون حدود 11 روز قبل اعلام کرده بود، تست کرونایش مثبت است و در خانه خود را قرنطینه کرد اما گویا قرنطینه بی فایده بود و روز یکشنبه روانه بیمارستان شد. در چنین شرایطی ملکه 93 ساله انگلیس هم که در روزهای گذشته در قرنطینه به سر می‌برد، در یک سخنرانی کم سابقه در صدد تقویت روحیه انگلیسی‌ها برآمد و با بیان این مطلب که انگلیس بر این بحران غلبه خواهد کرد، از کادر درمانی کشورش و مردمی که در خانه می‌مانند تقدیر کرد و از مردم کشورش خواست به قرنطینه پایبند باشند. او به آنها تأکید کرد، بیایید همچون نیاکان خود نشان دهیم که عزمی راسخ داریم و می‌توانیم کرونا را شکست دهیم. این پنجمین بار در طول 68سال گذشته بود که ملکه انگلیس در زمانی غیر از زمان‌های از پیش مشخص مثل سخنرانی‌های سالانه و ... سخنرانی می‌کرد.
در آسیا هم ژاپن در آستانه تجربه کردن روزهای سخت کرونایی است و از این رو انتظار می رود در این کشور از امروز سه‌شنبه وضعیت اضطراری اعلام شود. قرار بود، شب گذشته (دوشنبه شب) شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن با کارشناسان بهداشت و درمان دیدار کند و شرایط را برای اعلام وضعیت اضطراری در سراسر ژاپن بررسی کند. در توکیو، پایتخت ژاپن روز یکشنبه 148 مورد جدید از ابتلا به ویروس کرونا گزارش شد و همین مسأله باعث شد فشارها بر دولت آبه برای اعلام وضعیت اضطراری تشدید شود.

وصال روحانی/ برخی منابع نزدیک به جریان حکمت ملی عراق بامداد دیروز خبر دادند، رهبران سه ائتلاف اصلی شیعه عراق شامل عمار حکیم، رهبر جریان حکمت، نوری مالکی، رهبر ائتلاف دولت قانون و هادی العامری رئیس جریان الفتح در نشستی که شامگاه یکشنبه برگزار شد، درباره گزینه خود به عنوان جایگزین عدنان الزرفی، نخست وزیر مکلف عراق به توافق رسیدند. برخی منابع نیز معتقدند، احتمالاً گزینه مورد نظر آنها مصطفی کاظمی، رئیس سازمان اطلاعات عراق است.
این دیدار در حالی انجام شده است که عدنان الزرفی، نخست وزیر مکلف تنها 9 روز دیگر فرصت دارد تا کابینه خود را تشکیل دهد. به گزارش سایت خبری تحلیلی «المانیتور»،  مطابق قانون اساسی عراق، هر فردی که مأمور به تشکیل دولت شود، 30 روز فرصت خواهد داشت، کابینه خود را تشکیل داده و وزرای انتخابی اش را به پارلمان معرفی کند. بنابراین الزرفی که از 17مارس (27 اسفند 98) مأموربه تشکیل دولت شده است، تا 16 آوریل (28 فروردین) مهلت دارد تا به توافقی با احزاب، بویژه با احزاب شیعه برسد و درغیر این صورت نامزد دیگری جای او را خواهد گرفت. و البته با توجه به سلسله نشست های احزاب شیعه و از جمله سه حزب و ائتلافی که یکشنبه شب نشست برگزار کردند، به نظر نمی رسد توفیقی دراین راه داشته باشد. دلایل مخالفت این سه حزب که در مجموع 92 کرسی پارلمان را در اختیار دارند، مشخص است. پیش از هر چیز آنها می گویند، الزرفی تابعیت دوگانه دارد و از منظر قانون اساسی فردی که دارای دو تابعیت است، نمی تواند سمت نخست وزیری را داشته باشد. نکته دوم اینکه الزرفی که تابعیت امریکایی- عراقی دارد، مواضع نزدیکی با امریکا دارد. او سال گذشته در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی العراقیه گفته بود: «عراق باید سیاست های خود را با امریکا تنظیم کند.» او همچنین از کسانی بود که بعد از ترور قاسم سلیمانی، مخالف رأی پارلمان به خروج امریکا از عراق بود. این دست مواضع چیزی نیست که خوشایند احزاب شیعه و حتی سنی باشد.
با این حال او از هفته گذشته تلاش کرده تا با حمایت از ایران، همسویی خود با امریکا را کمرنگ جلوه دهد. او در همین راستا هفته پیش در توئیتی خواهان کمک جهانی شده بود تا با توجه به شرایط ویژه کرونا تحریم‌های دارویی ایران برداشته شود. او همچنین گفته است که اولویت دولت او تنش زدایی بین ایالات متحده و ایران خواهد بود. او برای نزدیک شدن به ائتلاف الفتح نیز در توئیتی نوشت: «الفتح یک نهاد نظامی عراق است که با هدف مبارزه با تروریسم و نجات عراق ایجاد شده است.» او همچنین تأکید کرده که از جمله کسانی بوده که کمک کرده تا قانونی که به الفتح و نهاد نظامی تابع آن اجازه فعالیت قانونی می دهد، نوشته و در کمیته امور اقتصادی بودجه کافی برای آن در نظر گرفته شود.
او در حالی برای نزدیک شدن به احزاب شیعه تلاش می کند که از امریکا نیز غافل نیست و تلاش می‌کند حمایت امریکا را برای تشکیل کابینه اش داشته باشد. دیدار هفته پیش او با  سفیر امریکا از همین منظر بود. پس از این دیدار سفیر امریکا از احزاب عراقی خواست به دولت الزرفی رأی اعتماد دهند.
دیدگاه اهل سنت و کردها
هرچند سفیر امریکا خواهان رأی اعتماد احزاب به الزرفی شده اما به جز احزاب شیعه که تردید زیادی در این خصوص دارند، دیدگاه اهل سنت و کردها هم چندان مثبت نیست. هر دوی آنها به طور معمول مشکلی با نامزدهایی که نزدیک به امریکا باشند، ندارند، اما هم اکنون بین اهل سنت نیز هستند کسانی که معتقدند بهتراست تا زمان انتخابات زودهنگام پارلمانی عادل عبدالمهدی در سمت مقام عالی دولت موقت بماند. کردها نیز گفته‌اند که تنها در صورتی به الزرفی رأی خواهند داد که مطمئن باشند مشکلی با احزاب شیعی ندارد. آنها تأکید کرده اند، ترجیح می دهند با وجود همه اختلافات روابط خود را با شیعیان حفظ کنند. در همین ارتباط  محمود الهاشمی، مسئول رصد رسانه ای عراق در المانیتور می‌گوید: عبدالمهدی تنها کسی است که می‌تواند منافع هر سه گروه شیعی، کرد و سنی را لحاظ کند. بنابراین شاید بهترین گزینه برای خروج عراق از این وضعیت نابسامان باشد.

گروه جهان/ طالبان با تأکید بر نقض توافقنامه آتش بس از سوی امریکا و دولت افغانستان نسبت به تصمیم خود برای افزایش خشونت‌ها در صورت تداوم این شرایط هشدار داد.
 به گزارش شبکه خبری «الجزیره»، در بیانیه ای که روز یکشنبه توسط شبه نظامیان طالبان منتشر شد، این گروه با تأکید براینکه حملات اخیرعلیه نیروهای امنیتی افغانستان محدود به چند ایست بازرسی روستایی بوده است، حملات موشکی و پهپادی امریکا به مواضع این گروه و همچنین تعلل غیرقابل دفاع دولت افغانستان در معامله 5 هزار زندانی طالبان با هزار زندانی دولت این کشور را از دلایل نقض آتش بس عنوان کرد. در ادامه این بیانیه، طالبان با تأکید براینکه تداوم این شرایط سبب ایجاد بی اعتمادی میان طرفین خواهد شد، علاوه بر هشدار جدی لغو کامل آتش‌بس، واکنش متقابل نظامی این گروه را از تبعات این بی اعتمادی خواند.
این هشدارها در حالی مطرح می‌شود که امریکا با رد ادعای طالبان اعلام کرده اقدامات نظامی این کشور تاکنون در افغانستان در چارچوب مفاد توافقنامه بوده است. کلنل «سونی‌لگت» سخنگوی ارتش امریکا در افغانستان در توئیتی با تأکید این امر گفت: «ما تاکنون طبق توافق عمل کرده ایم اما براساس همین توافق اگر طالبان به نیروهای امنیتی دولت حمله کنند امریکا مداخله خواهد کرد.»
حدود یک ماه و نیم قبل، امریکا در راستای پایان دادن بر حضور نظامی 18 ساله خود در افغانستان، پس از ماه ها مذاکره نافرجام، با شبه نظامیان طالبان پای میز مذاکره نشست و با تعیین شرایطی توافق آتش بس میان مثلث امریکا، طالبان و دولت افغانستان برقرار شد. براساس این توافق علاوه بر کاهش درگیری های داخلی این کشور، امریکا متعهد به خروج تدریجی نظامیانش از افغانستان شد اما در عین حال اختلافات داخلی دولت مشکلاتی را در مسیر اجرای این توافقنامه ایجاد کرده است. در همین راستا نیز ماه گذشته مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا با اشاره برکارشکنی دولت افغانستان در این توافقنامه از کاهش یک میلیارد دلاری کمک واشنگتن به  این کشور خبر داد.

الیوم: یک منبع امنیتی در استان بصره اعلام کرد که شرکت هالیبرتن امریکا که در میدان‌های نفتی در شهرستان الزبیردرغرب بصره فعالیت می‌کند، با پنج موشک هدف قرار گرفته شد. نیروهای امنیتی سکوی شلیک موشک‌ها را پیدا کردند و تحقیقات همچنان درباره حمله‌ای که این شرکت امریکایی را هدف قرار داد، در حال انجام است.
اسپوتنیک: یوشکا فیشر و زیگمار گابریل، وزرای امور خارجه پیشین آلمان در یادداشتی که در روزنامه «تاگس اشپیگل» نوشته‌اند، پیامدهای کووید-۱۹ می‌تواند به فروپاشی اتحادیه اروپا منجر شود؛ مگرآن که یک برنامه حمایت اقتصادی شبیه به طرح مارشال ایجاد شود.
اسپوتنیک: معاون نخست‌وزیر و وزیر دارایی‌های دولتی لهستان اعلام کرد، رهبری این کشور بر برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری طبق برنامه در ماه مه تأکید دارد و شیوع ویروس کرونا تأثیری بر برگزاری این روند ندارد.
العربی الجدید: با وجود شیوع کرونا منابع محلی از ارسال تجهیزات نظامی جدید ترکیه به حومه ادلب و ایجاد سه مرکز دیده‌بانی جدید دراین منطقه خبر دادند.
روسیا الیوم: نیروهای همپیمان دولت وفاق ملی، یک فروند هواپیمای نظامی متعلق به نیروهای موسوم به «ارتش ملی لیبی» به فرماندهی خلیفه حفتر را در نزدیکی طرابلس هدف حمله قرار دادند.

گروه جهان/ بسیاری از نجات یافتگان «کووید-19»، گرچه به گفته خود هولناک‌ترین تجربه زندگی‌شان را پشت سر گذاشته‌اند اما درعین حال همه آنها به این باور رسیده اند که کرونا شکست ناپذیر نیست.
به گزارش «گاردین»، «آتی» 41 ساله که با همسرش در ادینبورگ انگلیس زندگی می کند یکی از چند ده هزار بیمار خوش شانسی است که پس از نبردی سخت و نفسگیر با کرونا از لبه پرتگاه مرگ بازگشته: «بیماری با تب، سرفه‌های مداوم و درد در شکم و سینه ام شروع شد و به تدریج تنگی نفس گرفته و حس چشایی و بویایی ام را از دست دادم. با وجود همه این علایم در خانه استراحت می کردم. اما در دهمین روز بیماری، سنگینی روی سینه ام، سرفه های همراه با خون و بی حالی باعث شد خانواده‌ام مرا نیمه جان به بیمارستان برسانند. تست کرونایم مثبت بود. همه چیز را تمام شده می‌دیدم. اما پس از چند روز دارو و درمان کم کم تب قطع شد و با تثبیت وضعیت جسمانی ام، از بیمارستان مرخص شدم. راستش باید اعتراف کنم که آن روزها مطمئن بودم که زنده نمی مانم. واقعاً هولناک‌ترین تجربه زندگی ام بود اما آن را پشت سر گذاشتم. در این دوران دوستان و همسایگانم ابراز لطف زیادی داشتند و باید بگویم در آن شرایط سخت این همدلی واقعا لذت بخش بود.» «لئو»ی 51ساله از ساکنان باکینگهام شایر که با تب شدید، فشار خون و اکسیژن پایین و در وضعیت بیهوش به بیمارستان انتقال یافته بود، نیز دیگر نجات یافته ای است که تجربه مشابهی دارد: «چهارشنبه گذشته که از تنگی نفس بیهوش شدم مرگ را جلوی چشمم دیدم. همسرم هم علایم بیماری داشت و وقتی مرا به بیمارستان رساند، ازاو هم تست گرفتند. چند روز بی حال روی تخت بیمارستان بودم اما کم کم سرفه ها خوب شد و تبم هم پایین آمد و به حالت عادی برگشتم. همه چیز یک اتفاق تلخ بود که ناگهان آمد و پس از چند روز تمام شد.» بیمارستان های انگلیس تنها مبتلایان در شرایط وخیم را پذیرش می‌کنند و«رایان» 22 ساله از جمله آنها است: «خیلی خوشحالم که حالم خوب شده است. تب امانم را بریده بود و حتی نمی توانستم از جایم بلند شوم. آب و غذا از گلویم پایین نمی رفت. مثل یک شوک بزرگ بود اما خوشحالم که همه چیز به پایان رسید.»
«جنی» 59 ساله که پدر و مادرش سالخورده و آسیب پذیرهستند وقتی علایم بیماری را در خود دید، دو هفته خودش را در ون خانه شخصی‌اش قرنطینه کرد تا آنها آسیبی نبینند: «هرگز پیش تر چنین وضعیتی را نداشتم. 99.5درصد مطمئن بودم که مبتلا شده ام. انگار یک گلوله بزرگ روی سینه ام بود. اما همه چیز تمام شد. مردم باید امیدوار باشند و بدانند اگرهر یک از ما با داشتن کوچکترین علایمی خودمان را قرنطینه کنیم، بدون شک تأثیر زیادی در قطع زنجیره شیوع خواهیم گذاشت.»

ادامه از صفحه اول
گویی اگر از بین مردم و دولت اولی به سادگی در خانه بنشیند و دومی کشور را فوراً تعطیل کند، مسأله حل خواهد شد. مسأله اما پیچیده‌تر است. نه فقط برای ما که در همه جای جهان.
کرونا از ما می‌خواهد که برای توقف شیوع بیماری، همه‌چیز را«متوقف» کنیم. توقف همه‌چیز به معنای توقف چرخه‌های اقتصادی نیزهست. چنین توقفی بلافاصله اقشار متعددی را دچار بحران معیشت می‌کند.
بخصوص در ایران که پیشاپیش به دلیل فشار تحریم‌ها و مشکلات ساختاری اقتصاد کشور، از جمله فساد سیستماتیک در بخش‌های مختلف، توان اقتصادی بخش بزرگی از جامعه تا حد زیادی تحلیل رفته است.
برای مقابله با فشار اقتصادی بر مردم، از دولت خواسته می‌شود که به مردم کمک کند. اما واقعیت آن است که دولت حتی در میان مدت توان تأمین معیشت این حجم بزرگ از جامعه را ندارد. نتیجه روشن است: کرونا به توقف گردش در اقتصاد و ایجاد بحران‌های اقتصادی منجر می‌شود. بحران‌های اقتصادی معیشت افراد را دچار مشکل می‌کند و ماندن در خانه برای افراد زیادی ناممکن می‌شود. آنها برای تأمین معیشت از خانه بیرون می‌آیند و کرونا شیوع بیشتری می‌یابد. چرخه تکرار می‌شود. به طور خلاصه کرونا موجب بحران اقتصادی می‌شود و بحران اقتصادی کرونا را گسترش می‌دهد. در نتیجه ما با یک چرخه ایجاد بحران روبه‌رو هستیم که شکستن آن به هیچ‌وجه ساده نیست. از تداوم این چرخه هم صاحبان سرمایه زیان خواهند دید و هم دولت و هم مردم عادی. سرنوشت این سه ،امروز ازهم جدا نیست.  
با وجوداین به نظر می‌رسد دو دسته ساده‌انگارانه با مسأله برخورد می‌کنند:  نخست کسانی که ساده‌انگارانه فکر می‌کنند دولت به تنهایی می‌تواند همه کشور را تعطیل کند، معیشت بخش بزرگی از جامعه را در شرایط تحریم و تعطیلی بخش بزرگی از کسب و کارها تأمین کند و شرایط عبور از بحران را به تنهایی فراهم کنند. به نظر می‌رسد از قضا دولت، تا این لحظه تا حد امکان به میان آمده و تلاش کرده با اختصاص بسته‌های معیشتی، به تعویق انداختن اقساط وام‌ها و درنظر گرفتن تسهیلات برای بنگاه‌های اقتصادی از مشکلات مردم و بنگاه‌ها بکاهد. حد توان اقتصادی دولت کم و بیش همین‌ اندازه است.
 دوم کسانی که فکر می‌کنند اگر مردم  اخلاق خود را تغییر دهند و مسئولیت پذیر باشند و در خانه بنشینند مسأله حل می‌شود. آنها مشکلات مردم را دست کم گرفته‌اند. بخش مهمی از مردم تلاش خود را کرده‌اند. اما بیش از این نمی توانند. وقتی کارفرمایشان از آنها می‌خواهد سر کار حاضر شوند، وقتی پس اندازهای شخصیشان ته کشیده و دیگر نمی‌توانند از پس‌انداز مصرف کنند، مجبور‌ند از خانه بیرون بیایند و ضرورت در خانه ماندن را نقض کنند.   
در چنین شرایطی چه می‌توان کرد؟
به نظر می‌رسد فقط در سایه یک همبستگی و عزم ملی است که ما می‌توانیم از بحران عبور کنیم. اگر در نظر بگیریم که از مجموع حدود 20 میلیون نفر نیروی شاغل کشور، فقط نزدیک به 3 میلیون نفر کارمند دولت‌اند و بقیه یا کارمند بخش خصوصی‌اند(کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، کارگران ساختمانی، شرکت‌ها و بانک‌های خصوصی، بنگاه‌های خدماتی و ... ) یا خود، کارفرمای خودشان‌اند(مانند وکلا، پیشه‌وران، رانندگان تاکسی، کشاورزان صاحب زمین و ... ) نقش بخش‌های توانمند‌تر جامعه در مهیا کردن امکان «قرنطینه» و ماندن در خانه بیشتر معلوم می‌شود. به نظر می‌رسد طبقات دارای جامعه ایران - برخلاف پزشکان- تاکنون نقش خود را در این بحران به خوبی ایفا نکرده‌اند. صاحبان حساب‌های بانکی میلیاردی، مالکان خانه‌های متعدد در کلانشهرها، بازاریان و در یک کلام «صاحبان سرمایه» در ایران تاکنون آنگونه که باید به صورت جمعی و رسمی به میان نیامده‌اند و شرایط رفاهی چندانی برای اقشاری که زیر دست آنها کار می‌کنند فراهم نکرده‌اند. آنها حتی اگر فقط به منافع اقتصادی خود فکر کنند، باید برای غلبه هرچه سریع‌تر بر بیماری کرونا هزینه کنند. آنها بی‌تردید می‌توانند به میدان بیایند و در کوتاه مدت برای چند ماه هزینه‌های نیروی کار خود را تقبل کنند تا شرایط اعمال قرنطینه حداکثری فراهم شود و دولت و خیریه‌ها بتواند با آسودگی خیال بیشتری به معیشت بخش‌هایی از جامعه برسند که نیازهای فوری‌تری برای رسیدگی دارند. خانواده‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست، کودکان کار، دستفروش‌ها، کارگران فصلی، رانندگان تاکسی و ... از این دست‌اند. بی‌تردید اگر مسأله درآمدهای نیروی کار کشور حل شود، اگر همه مردم ببینند که صاحبان سرمایه، اتاق‌های بازرگانی و صنعت و اصناف و بازارایان و ... درکنار دولت به میدان آمده‌اند و حاضرند از سود خود به طور موقت به نفع منافع عمومی و سود خود در دراز مدت صرف نظر کنند، بی‌تردید افراد بیشتری حاضرند ولو با تحمل سختی و مشقت بیشتری در خانه بمانند، شرایط قرنطینه حداکثری را فراهم کنند و حتی با کمک به خیریه‌ها و همنوعان خود درعبوراز این بحران مشارکت کنند. کسانی که به مصالح دراز مدت کشور فکر می‌کنند می‌دانند انتظاراینکه حاکمیت همه بار مسئولیت را بر دوش بگیرد و با اعمال «قوه قهریه» و اعمال قسمی «دیکتاتوری از بالا» مردم را وادار به خانه‌نشینی کند، به نفع کشور نیست. مردمی که سال هاست برای دموکراسی در کشور مبارزه کرده‌اند، بهتر است این روزها نیز برای حفظ و تداوم دموکراسی بر شکاف میان دولت و ملت غلبه کنند. هر سه ضلع باید به میان بیایند: مردم عادی، صاحبان سرمایه و دولت.   بدون به میان آمدن بخش خصوصی صاحب سرمایه، پذیرش تحمل سختی و مشقت توسط مردم، در نظر گرفتن کمک‌های معیشتی هدفمند برای مردم و آنگاه اقدام قاطع دولت در اعمال قرنطینه حداکثری توان غلبه بر این چرخه بحران را نخواهیم داشت.