گزینه های پیش روی صندوق بین المللی پول برای اعطای وام به ایران

بلومبرگ در گزارشی به راه های پیش روی صندوق بین المللی پول برای پرداخت وام به ایران پرداخته است. به گزارش ایرنا، بلومبرگ با اشاره به تحریم امریکا علیه تهران و تقاضای وام 5 میلیارد دلاری ایران از این صندوق برای مقابله با کرونا نوشته است: در این شرایط ایران برای مدیریت این بحران و سهولت واردات تجهیزات پزشکی، از ابزار سریع مالی صندوق بین المللی پول وام اضطراری ۵ میلیارد دلاری درخواست کرده؛ ابزاری که از طریق آن ۵۰ میلیارد دلار اعتبار در اختیار کشورهای کم درآمد و در حال توسعه‌ای قرار می‌گیرد که تحت تأثیر شیوع ویروس کرونا با چالش تراز پرداخت مواجه شده‌اند. اگرچه ایران آخرین بار ۶۰ سال پیش از صندوق بین المللی پول وام دریافت کرده، اما رابطه خوبی با صندوق حفظ کرده است. این رسانه در ادامه با اشاره به مخالفت امریکا با خواسته ایران و حمایت اروپا از آن درباره راه‌های پیش روی صندوق بین المللی پول برای پرداخت وام به ایران نوشته است: اما صندوق بین المللی پول می‌تواند برای رفع نگرانی‌های دولت ترامپ اقداماتی انجام دهد؛ نخست آنکه این نهاد می‌تواند دلار را حذف کرده و وام ایران را به یورو پرداخت کند به ویژه آنکه اتحادیه اروپا تأمین‌کننده اصلی کالاهای پزشکی برای ایران است، تهران هم می‌تواند این اقدام را بپذیرد. دوم، وام را می‌توان در حساب بانک مرکزی ایران در اروپا نگهداری کرد. این بدان معنی است که وام مذکور در سیستم مالی اروپا هزینه می‌شود و بنابراین هزینه‌کرد این وام تحت نظارت ناظران انجام شود تا از هرگونه سوء‌استفاده احتمالی ممانعت گردد. ضمن آنکه دولت ترامپ خود سیستم مشابهی را به عنوان بخشی از تجارت بشردوستانه و از طریق سوئیس در ماه فوریه (بهمن) راه‌اندازی و اجرا کرده است که به بانک مرکزی ایران این امکان را می‌دهد از دارایی‌ها در سوئیس در قبال پرداخت صادرات بشردوستانه توسط شرکت‌های سوئیسی استفاده کند. بلومبرگ افزوده: مقامات واشنگتن می‌دانند که وام به ایران می‌تواند کم‌خطر باشد و آنچه دولت ترامپ در پی ممانعت از آن می‌باشد، یک شکست سیاسی است. بدین منظور، صندوق بین المللی پول می‌تواند به دنبال روش دیگری برای تأمین حمایت مالی باشد؛ به عنوان مثال این نهاد می‌تواند با ایجاد امکان فروش برخی دارایی‌های ایران در صندوق به یک کشور ثالث مانند یک کشور اروپایی، دسترسی ایران را به ارزهای رایج خارجی بیشتر کند.  در این سناریو، صندوق بین المللی پول بخشی از دارایی‌های ۱.۵۵ میلیارد دلاری ایران در این نهاد  را به خریدار واگذار می‌کند و در ازای آن مبلغی به صورت یک ارز خارجی مانند یورو به ایران پرداخت می‌شود تا به حساب بانک مرکزی ایران که در خارج نگهداری می‌شود واریز گردد.وجوه مذکور مطابق همان اقدامات نظارتی که در بالا توضیح داده شد، هزینه می‌شوند و چنین معامله‌ای نیازی به تصویب هیأت رئیسه صندوق بین المللی پول ندارد. اما سؤال دیگر این است که با وجود ممکن بودن چنین روشی، آیا صندوق بین‌المللی پول اراده‌ای برای انجام این کار دارد؟