تأمین نقدینگی مشکل اصلی تولید مسکن

ادامه از صفحه 7
در سال‌های گذشته بانک مسکن تنها بانکی بود که تأمین نقدینگی و پرداخت تسهیلات مسکن را بر عهده داشت.یکی از قوانین ناصواب که این دولت آن را حذف کرد بحث پرداخت تسهیلات تخصصی بود که فقط مثلاً در بخش مسکن در انحصار بانک مسکن بود.اما دولت پرداخت تسهیلات در حوزه مسکن را به بانک‌های دیگر هم محول کرد.اما بانک‌های خصوصی و دولتی دستورالعمل دولت را نادیده گرفتند و از پرداخت تسهیلات برای تولید مسکن خودداری کردند.اگر بانک‌ها برای پرداخت تسهیلات به بخش مسکن اقدامی کرده‌اند این اقدام خیلی تأثیر‌گذار و محسوس نبود.
امروز بنگاه‌های فعال در حوزه تولید مسکن، با کمبود نقدینگی در حوزه تولید مواجه هستند. علت اساسی کمبود نقدینگی، کاهش ارزش پول ملی است. کاهش ارزش پول ملی منتج به تورم شده، ضمن اینکه بنگاه‌های تولید مسکن و فعالان این بازار از کاهش ارزش پول ضرر زیادی را متحمل شدند. شاید بی‌دلیل نبود که معاون اول رئیس جمهوری در جمع مسئولان بانکی بر ساخت و تولید مسکن به عنوان بخش پیشران برای رونق تولید در کشور تأکید کردند.
در واقع تولید مسکن مسیر درستی برای رونق تولید در کشور است.ساخت مسکن به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم با بیش از 300 صنعت در ارتباط است بنابراین رونق مسکن تأثیر‌گذاری مستقیم بر رونق تولید دارد.
فعالان بخش خصوصی از رفتار شبکه بانکی گلایه‌مند هستند که در یک سال اخیر حتی یک نشست کارشناسی برای گفت‌و‌گو در خصوص مشکلات بخش تولید مسکن با فعالان این بخش برگزار نکرده‌اند. با توجه به آنکه کاهش سود سپرده‌های بانکی در حوزه اقتصاد که اخیراً به تصویب رسید این اقدام می‌بایست قدرت نقدینگی سیستم بانکی برای پرداخت تسهیلات را تقویت کند. تسهیلاتی که باید در جهت تقویت بنگاه‌های تولیدی باشد. البته درخواست ما این است که تقویت قدرت نقدینگی شبکه بانکی به کاهش سود تسهیلات پرداختی منتج شود.
در این خصوص باید گفت که هر چند وام حوزه مسکن از گرانترین تسهیلات پرداختی بانک‌ها به بنگاه‌های تولیدی است اما بنگاه‌های تولیدی مسکن بیشترین سود تسهیلاتی را می‌پردازند. سیستم تزریق تسهیلات به این بخش هم به نحوی کند است که سود پرداختی برای فعالان ساخت مسکن بیشتر می‌شود.
مسکن بخش پویا و پیشران در اقتصاد کشور است.فعالان ساخت مسکن انتظار حمایت مالی بیشتری برای تولید مسکن دارند. برنامه‌ریزی‌های 10 سال گذشته اعم از قوانین و دستورالعمل های حوزه مسکن، مشکلات بخش خصوصی را حل نکرده است. قوانین مختلفی برای ساخت مسکن تصویب شده است اما این قوانین منجر به تولیدی شده است که نیاز مسکن بخش بزرگی از متقاضیان در بازار را پاسخ نداده است. مشکل مسکن با تولید مسکن‌های بزرگ در مناطق گرانقیمت شهرها حل نمی‌شود.
باید سیاست ورزی در بخش تولید مسکن به نحوی باشد که هزینه تولید مسکن را کاهش دهد. رفع موانع تولید و بهبود فضای کسب و کار بهترین راهکار برای تولید مسکن ارزان قیمت است.
در این راستا تأمین بیمه اجتماعی کارگران ساختمان، قانون پیش فروش، قانون مالیات‌های مستقیم، مهمترین بخش‌های هزینه ای در تولید ساختمان است.این مسائل در کنار کمک شبکه بانکی اگر حل شود تولید مسکن رونق می‌گیرد.
به یاد داشته باشیم که در سال 90 با هزینه ای معادل 10 میلیارد تومان 100 واحد ساخته می‌شد اما با این مبلغ در حال حاضر نمی‌توان 20 واحد را ساخت. بنابراین تأمین نقدینگی برای تولید و عرضه مسکن نیاز ضروری است.