«پالس»ی بر کهکشان موسیقی

نیما جوان
ناشر و تهیه‌کننده موسیقی
«از منظر فیزیک مدرن همه چیز در جهان در حال ارتعاش است. از یک اتم، یک سنگ، یک برگ، تا انسان، زمین و تمامیت هستی. ریشه تمام ارتعاشات «پالس» نخستین است که در هر جزء کیهان به گونه‌ای آشکار می‌شود.»
این سطر اساس شکل‌گیری آلبوم «پالس» اثر پیمان یزدانیان است، آلبومی مشتمل بر دو قطعه بلند و بدون کلام، منتشر شده توسط نشر هرمس است. او نیاز به معرفی ندارد، همه او را با موسیقی فیلم‌هایش می‌شناسیم. «متری شیش و نیم» و «بنفشه آفریقایی» از آخرین ساخته‌های او در حوزه موسیقی فیلم است.
پیمان یزدانیان از آن دست موزیسین‌هایی است که نقش مهمی در پرورش مخاطبان موسیقی بدون کلام داشته است. آلبوم‌های یزدانیان (برداشت اول، برداشت دوم، گذر، همراه با باد، از انعکاس شهرهای دور، سوییت ها و...) در شمار پرفروش‌های موسیقی بی‌کلام در این سالیان است.
او در آلبوم «پالس» در فواصل موسیقی مینی مال و در لحظاتی آتونال پیش می‌رود. قطعات به طور میانگین 20 دقیقه به طول می‌انجامد. که این خود نقطه قوت اثر است، امید است در اوضاع نا بهنجار موسیقی این روزها، خلق چنین آثاری آستانه تحمل شنونده را بالا برده و در دنیای منحصر به فرد اثر پیش ببرد.
آلبوم «پالس» مجموعه‌ای است برای پیانـــــو (ساز تخصصی پیمـــان یزدانیان). او در این سال‌ها بیشتر حرف‌ها و دغدغه‌هایش را با پیانو بیان کرده است. «پالس» همان‌طور که از مانیفستش پیدا است سعی در القای اهمیت ارتعاش بخصوص لحظه شروع ارتعاش دارد. پیانو و تمامیت این ساز در اختیار نوازنده است، حتی بدنه و سیم‌های آن. اگر علاقه‌مند به شنا در کهکشان هستید، کافی است روی مبل بنشینید، «پالس» را پلی کنید و آرام آرام بر قوانین فیزیک غلبه کرده و بی‌نیاز به هیچ نوع سوخت موشکی در دل سیاهچاله‌ها سفر کنید.