اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

واکنش به تهدید ایران

ترامپ این موضوع را که ایران یکی از چهار تهدید مشخص شده در راهبرد شورای امنیت ملی است، قبل از ملحق شدن من به کاخ سفید تأیید کرده بود. اما شبح مخالفت متیس با جدی گرفتن تهدید ایران، تا پایان سال 2018 و هنگامی که کاخ سفید را ترک کرد و حتی پس از آن، وحشتی را در ما ایجاد می‌کرد. بنابراین نکته مهم این نشست این بود که خبر آن به رسانه‌ها درز پیدا کرد و روز بعد گزارش‌هایی درباره آن منتشر شد. در همین زمان ارزش پول ملی ایران یک بار در اواسط ماه اوت 2018 و سپس در ژانویه 2019 کاهش چشمگیری یافت. برای مذاکره با نتانیاهو و دیگر مقام‌های کلیدی اسرائیل درباره مجموعه‌ای از مسائل بویژه موضوع ایران، به اسرائیل رفتم. این سفر برای اسرائیل اهمیت زیادی داشت و نتانیاهو به استراتژیست اصلی در جلوگیری از برنامه‌های هسته‌ای و موشک‌های بالستیک ایران تبدیل شده بود. نتانیاهو همچنین کاملاً متوجه بود که تغییر حکومت در ایران محتمل‌ترین راه برای تغییر رفتار ایران است. هر چند تغییر حکومت ایران جزو سیاست‌های اعلام شده ترامپ نبود ولی با بازگشت تحریم‌ها و تأثیرگذاری آن این اتفاق می‌توانست رخ دهد. گذشته از این، با توجه به دیدگاه‌های کشورهای عربی تولید‌کننده نفت در منطقه خاورمیانه، سال‌ها درباره تهدید ایران و اسرائیل علیه این کشورها به دلایل مختلف و به طور تلویحی اتفاق نظر وجود داشت. چنین توافقی همچنین به‌طور همزمان امکان تلاش جدیدی برای حل اختلافات بین اسرائیل و فلسطینی‌ها را فراهم می‌آورد که از نظر راهبردی می‌توانست بیشتر به نفع امریکا باشد. البته اینکه آیا می‌توانستیم چنین همسویی‌های جدیدی را به مرحله عملیاتی در آوریم، بسیار دشوار بود.
تا اواسط ماه سپتامبر، حملاتی به سفارت امریکا در بغداد و کنسولگری امریکا در بصره رخ داد که از نظر من بدون شک کار شبه نظامیان شیعه تحت حمایت ایران بود. این حملات تنش‌های جدیدی را در داخل دولت امریکا نمایان کرد چرا که بسیاری در وزارت خارجه و وزارت دفاع قویاً از واکنش به آن خودداری کردند. بنابراین تمایل نداشتن به تلافی چنین حملاتی که می‌توانست هزینه مهاجمان را بالا ببرد و در آینده باعث بازدارندگی شود، بازتاب تعلل نهفته در سیاست‌های دوران اوباما بود.
حتی با گذشت 20 ماه از دوران ریاست جمهوری ترامپ، انتصابات و سیاست‌های جدید هنوز سرجای خود نبود. اگر اوایل سال 2017 بود این مشکل قابل درک بود. اما این مشکل فقط ناشی از مدیریت غلط بود که باعث شده بود ناکارآمدی بوروکراتیک در چنین حوزه‌های سیاسی مهمی باقی بماند. بحث درباره واکنش به چنین حملاتی تا آخر دوره خدمت من ادامه داشت و این به‌دلیل کارشکنی و تمایل ترامپ برای کاهش حضور نیروهای امریکایی در منطقه بود که با حرکت در مسیری یکنواخت به انفعال و بی‌تفاوتی سوق یافت. با وجود تنفر و بیزاری ترامپ از دولت اوباما، مسخره بود که دیدگاه‌های خاص خود او باعث شده بود روندهای موجود در نظام بوروکراتیک و دیوانسالاری امریکا تقویت شود که این امر در کل نقش تعیین‌کننده‌ای در ارتباط با منافع امریکا در سطحی کلی‌تر در منطقه خاورمیانه داشت.