جشن صعود در اراک با همراهی هواداران

گروه ورزشی / مسابقات هفته سی و چهارم (پایانی) فصل ۹۹-۹۸ لیگ دسته یک آزادگان یکشنبه شب با انجام 8 دیدار همزمان برگزار شد تا پرونده این فصل از مسابقات بسته شود (البته باید 9 دیدار برگزار می‌شد که بازی استقلال خوزستان و نود ارومیه به دلیل عدم حضور تیم ارومیه انجام نشد). مس رفسنجان با قهرمانی زودهنگام، صعود خود به لیگ برتر را از هفته‌ها پیش قطعی کرده بود و در این بین نتایج دو بازی به‌ خاطر تعیین تکلیف دومین تیم صعود‌کننده به لیگ برتر از اهمیت بالایی برخوردار بود. دو تیم 60 امتیازی آلومینیوم اراک و مس کرمان در حالی پای به هفته پایانی مسابقات گذاشتند که همچنان در جست‌و‌جوی جواز حضور در لیگ برتر بودند. تیم رده ‌دومی آلومینیوم اراک در ورزشگاه امام خمینی میزبان تیم رده دوازدهمی داماش گیلان بود و در نهایت موفق شد به پیروزی یک بر صفر دست یابد.
در سوی دیگر مس کرمان که برای صعود به لیگ برتر باید با تفاضل گل بالا در زمین شهرداری تبریز قعرنشین به برتری می‌رسید، 3 بار موفق به این مهم شد اما برای رسیدن به هدف کافی نبود. گرچه کرمانی‌ها فاصله زیادی با هدف‌شان نداشتند و تنها با اختلاف یک گل از صعود به لیگ برتر محروم شدند. آلومینیوم اراک و مس کرمان با 63 امتیاز و به ترتیب با تفاضل گل 20 و 19 به کار خود پایان دادند؛ بنابراین اراکی‌ها جشن صعود گرفتند. پیش از این تیم گسترش اراک در سال ۱۳۶۱ در لیگ قدس حضور داشت که با کسب نتایج ضعیف در گروهش آخر و مدتی بعد منحل شد. اکنون یک تیم اراکی پس از سال‌ها جواز حضور در بالاترین سطح باشگاهی ایران را کسب کرده و رسول خطیبی و شاگردانش فصل آینده در چالشی هیجان‌انگیز و جذاب باید با تیم‌هایی قدرتمند رقابت کنند. خطیبی که قبلاً با تیم‌های گسترش فولاد و ماشین‌سازی به لیگ برتر صعود کرده بود، حالا در یک تیم جدید حضور در بالاترین سطح فوتبال ایران را تجربه خواهد کرد. در پایان مسابقات لیگ یک تیم‌های سپیدرود رشت، شهرداری تبریز و نیروی زمینی به دسته دو سقوط کردند. هفته پایانی مسابقات پر از اتفاقات ویژه‌ بود. همنشینی اشک‌ها و لبخندها یک‌بار دیگر باعث شکل‌گیری و ثبت قاب‌هایی خاص شد. در چند شهر جشن برپا بود و در چند شهر دیگر چیزی جز بغض و حسرت برای فوتبالدوستان وجود نداشت. رفسنجانی‌ها جشن قهرمانی گرفتند و اراکی‌ها جشن صعود به لیگ برتر.
هواداران رایکا بابل و ملوان هم حسابی خوشحال بودند؛ جشن بقا.پس از به صدا درآمدن سوت پایان مسابقه در اراک، رسول خطیبی روی دست هوادارانی که خود را به ورزشگاه رسانده بودند به آسمان پرتاب می‌شد. گرچه قرار نبود بازی با حضور هواداران برگزار شود، اما پس از اتمام بازی کسی یارای مقاومت برابر موج هواداران خوشحال را نداشت. آنها وارد زمین شدند و به همراه بازیکنان و اعضای کادر فنی به جشن و پایکوبی پرداختند. در این شرایط آنچه اصلاً وجود نداشت توجه به کرونا و رعایت پروتکل‌ها و فاصله اجتماعی بود. هواداران آلومینیوم که تعدادشان بیش از ۲۰۰ نفر بود با در دست داشتن پرچم تیم‌شان به شادی پرداختند و تعدادی از آنها هم وسایلی چون مواد دودزا که برای جشن‌ها استفاده می‌شود به همراه داشتند. هواداران از فرط خوشحالی، رسول خطیبی را رها نمی‌کردند و در نهایت او مجبور شد برای رهایی از این وضعیت با آمبولانس از ورزشگاه خارج شود.