اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تمرکز روی کره‌شمالی
بی‌میلی و اکراه وزارت خزانه‌داری در اعمال فشار در موضوع حضور ایران در جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی موسوم به سوئیفت، مشکلاتی را برای من به بار آورده بود. علاقه وافری بین جمهوریخواهان کنگره برای توقف دسترسی و ارتباط ایران با این سامانه وجود داشت اما منوچین و وزارت خزانه‌داری با آن مخالف بودند. البته نگرانی‌های آنها قابل درک بود اما تلاش آنها خودداری از تغییر در سیاست‌های کنونی بود که بی‌حالی و پویا نبودن دستگاه بوروکراتیک را نشان می‌داد. پاسخ واقعی، فشار شدیدتر بر ایران و تلاش برای یافتن راه‌های دیگری به‌منظور نظارت کامل‌تر بر ایران بود. نباید با سازوکارهای نظارتی که امکان جایگزینی آنها وجود دارد یا حتی با اندک تلاشی می‌توان آنها را ارتقا داد به ایران اجازه می‌دادیم که به فعالیت‌های خود ادامه دهد. من و کارکنان شورای امنیت ملی عمدتاً پشت صحنه در این زمینه فشار وارد می‌کردیم و در مقطع دیگری از همین سال موفق هم شدیم اما در سال بعدی حتی مشکلات و موانع دشوارتری در سیاست ما در قبال ایران بروز کرد.
فصل 4 / کوکتل سنگاپوری
در حالی که ما تازه به خروج از توافق هسته‌ای اسفبار با ایران نزدیک می‌شدیم، تمرکز ترامپ بر موضوع برنامه تسلیحات هسته‌ای کره شمالی مجدداً از سر گرفته شد. هرچه بیشتر درباره دیدار احتمالی دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی اطلاعات کسب می‌کردم، نسبت به این دیدار دلسردتر و بدبین‌تر می‌شدم. من عمیقاً نسبت به اینکه با مذاکره بتوانیم کره شمالی را از توان تسلیحات اتمی خود دور کنیم، مشکوک و بی‌اعتماد بودم. پیونگ‌یانگ پیشتر چند بار در مذاکره با امریکا و دیگر کشورها این دارایی خود را با برخی منافع اقتصادی معامله کرده بود. کره شمالی با‌ وجود نقض مکرر تعهدات خود، همیشه امریکای خوش‌باور را فریب داده و بر سر میز مذاکره کشانده بود تا امتیازات بیشتر و همچنین زمان لازم را به‌عنوان یک اشاعه‌دهنده هسته‌ای، به‌دست آورد، چرا که هرگونه تأخیر و وقت‌کشی به نفع آن کشور بود. اینک ما بدون اینکه از گذشته درس بگیریم دوباره در چنین وضعیتی قرار داشتیم، بدتر از همه، ما با اهدای یک ملاقات مجانی با ترامپ به کیم جونگ اون، به او مشروعیت می‌بخشیدیم. نباید فراموش کنیم اون کسی است که در واقع فرماندهی کره‌شمالی را به‌عنوان یک اردوگاه زندانیان در اختیار دارد. این وضعیت ملاحظات تیره و تار بیان شده توسط «وینستون چرچیل» (نخست‌وزیر بریتانیا در دوره جنگ جهانی دوم) در سال 1935 را یادآوری می‌کند. چرچیل در آن ایام درباره سیاست‌های ناکام بریتانیا در قبال آلمان گفته بود: وقتی که وضعیت هنوز قابل مدیریت و کنترل بود، از آن غفلت کردیم و اکنون که اوضاع کاملاً از کنترل خارج شده، ما خیلی دیرهنگام مرهمی بر زخم‌ها می‌نهیم به این امید که شاید مؤثر باشد. این قصه‌ای تکراری است که سابقه‌ای به قدمت کتاب‌ها و افسانه‌های مذهبی یونان باستان دارد و مجموعه‌ای بزرگ از ناکامی‌ها و تجارب تلخ و عدم درس گرفتن بشر از گذشته را به نمایش می‌گذارد.