به نسل نوظهور موسیقی اعتماد کنیم

علی جهاندار
خواننده موسیقی سنتی ایران
این روزها شرایط همه مردم دنیا سخت و طاقت‌فرسا شده است اما کسانی که عاشق و علاقه‌مند به فرهنگ و هنر سرزمین خود هستند و در این زمینه فعالیت می‌کنند به‌خوبی می‌دانند هنر با روح و روان یک هنرمند گره خورده و جدایی‌ناپذیر است؛ مانند آواز که دلبستگی عجیبی به آن دارم و در هر حال و زمانی برای دل خود آواز می‌خوانم و این روزها و روزگار را می‌گذرانم....
من نیز مانند دیگر هنرمندان و دوستان عزیز، در این روزها مشغول تدریس آنلاین آواز هستم و بسیار خوشحالم که از استقبال خوبی هم برخوردار بوده و در این زمینه هنرجویان علاقه‌مند کارهای خود را به صورت تصویری ارسال کرده یا آوازخوانی را به‌صورت آنلاین اجرا می‌کنند. البته درکنار تدریس مجازی، در طبقه پایین منزلم و با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی شاگردانی هم به‌صورت حضوری در این جلسات شرکت می‌کنند چرا که بر این نظرم آموزش حضوری یا سینه به سینه تأثیر بهتری در آموختن خواهد داشت. اما به هرحال شرایط به گونه‌ای است که باید همین فرصت‌ها را هم مغتنم بشماریم و برای فراموش نشدن موسیقی و هنر و ادامه این مسیر و همچنین توجه کمتر به اتفاقاتی که در پیرامون ما شکل گرفته است و نشاط دوباره جوانان، آموزش موسیقی را به این طریق دنبال کنیم.
اگرچه در این سال‌ها موسیقی آوازی مسیر پرفراز و نشیبی را گذرانده و حتی در دوره‌هایی هم فعالیت در این حوزه کمتر شده و نسل جوان به موسیقی‌های امروزی چون پاپ روی آورده‌اند، اما با این تفاسیر موسیقی آواز ریشه در فرهنگ و هنر مملکتمان دارد و این ریشه هیچ‌گاه قطع نخواهد شد. حتی اگر دربرهه‌ای متوقف شود. صدای ماندگار هر یک از هنرمندان نامدار موسیقی ایران چون بنان، قوامی، خوانساری، ایرج، گلپا و شجریان در هر دوره بیانگر آن است که موسیقی آوازی در طول تاریخ همیشه مانا و جاویدان خواهد بود اما این موسیقی‌های امروزی زودگذر و دارای تاریخ مصرف هستند.
به عقیده من نسل جوان و علاقه‌مند به هنر و موسیقی باید مسیر گذشتگان را در پیش بگیرند و حافظ و ناجی موسیقی کشورمان باشند البته این نوید را می‌دهم که هنرجویان بسیاری در همین سرزمین هستند که با جان و دل ساز می‌نوازند و می‌خوانند و در مدارج بالاتر این موسیقی را پیش گرفته‌اند و میراث‌دار فرهنگ و هنر کشورمان خواهند بود.
استعدادهای شکوفایی که گاهی در برنامه‌های تلویزیونی هم دیده می‌شوند. در واقع با نگاه به تاریخچه آوازخوانی در طول تاریخ خواهید دید، طی هر برهه دو یا سه خواننده در اوج بودند و مابقی خواننده‌ها کمتر دیده شدند. همین امر در روزگار امروز هم قابل مشاهده است و از بین این تعداد شرکت‌کننده موسیقی در چنین برنامه‌هایی یک یا دو نفر قطعاً آینده درخشان‌تری خواهد داشت و استاد زمانه خود خواهد شد. بنابراین باید این اعتماد و اطمینان را به نسل نوظهور موسیقی داشته باشیم چرا که خود عاشقان موسیقی از این موانع سخت عبور خواهند کرد.
دلیل ماندگاری آواز استادانی چون شجریان به این سبب است که توانست موسیقی را به کمال برساند و نکته دیگر اینکه برای مقوله آواز ارزش و بها قائل بود و همیشه به موسیقی احترام می‌گذاشت و از حضور در محافل و مجالسی که در شأن ارائه هنر موسیقی نبود پرهیز می‌کرد. روزها و هفته‌ها در کنار هم بودیم و هنرش را درهر محفلی عرضه نمی‌کرد. البته پیش از ایشان هم دیگر بزرگان موسیقی چون بنان هم به همین شیوه و سبک زندگی کرده است و این الگویی برای نسل امروز ما است تا بیاموزند برای هنر خود ارزش قائل باشند و برای موسیقی احترام بگذارند. من از سال 62 با استاد شجریان آشنا شده‌ام و زندگی کرده‌ام و تمام گل‌ها و درخت‌هایی که امروز در باغچه من قد کشیده‌اند یادگار ایشان است. آقای شجریان را به‌خوبی می‌شناسم. حتی در روزگاری که شرایط اقتصادی خوبی نداشتند اما هیچگاه ندیدم در آموزش موسیقی به شاگردان خود شهریه‌ای دریافت کنند و با عشق و علاقه تدریس می‌کردند.