اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تردید درباره اراده «متیس»

استولتنبرگ نگران بود که در حال حاضر نمی‌توانیم قطعنامه‌ای را با اتفاق آرا و بدون رأی مخالف درباره خروج از «آی ان اف» از طرف ناتو صادر کنیم و اینکه او به زمان بیشتری برای تهیه یک قطعنامه جامع و فراگیر نیاز دارد. مشکلی نبود، چرا که هیچ یک از ما در این مقطع از ناتو انتظار صدور قطعنامه  نداشتیم. استولتنبرگ در مقایسه با برخی از مقامات اروپایی چندان آشفته و نگران نبود ولی مشخص بود که او هم تحت فشار است. به دبیرکل ناتو گفتم که بعد از ملاقات با روس‌ها او را در جریان تحولات قرار خواهم داد.
وقتی وارد مسکو شدیم «جان هانتزمن» سفیر امریکا در روسیه به دیدنم آمد و گفت؛ روس‌ها سراسیمه شده‌اند و تلاش می‌کنند با طرح مسائلی نظیر این که امریکا اروپایی‌ها را بی‌دفاع و به امان خدا رها کرده، به ترس آنها دامن بزنند. مشابه این خط تبلیغی در جریان خروج امریکا از پیمان کنترل موشک‌های بالستیک (ای بی‌ام) نیز سراسر اروپا را فراگرفته بود. این گونه ادعاها همان طور که در سال‌های 2001 و 2002 و هنگام خروج ما از «ای بی‌ام» صحت نداشت الان هم دروغ و بی‌پایه و اساس است. یک کسی در این شرایط باید به اروپایی‌ها گوشزد می‌کرد که نترسید و مواضع خود را به‌ صورت متحد حفظ کنید؛ در هر صورت من هنوز هم متوجه نشدم که چرا ترامپ در آن شرایط و در نوادا خروج امریکا از «آی ان اف» را اعلام کرد و دیگر اینکه چرا بیانیه‌ای که کلی درباره آن رایزنی کرده بودیم، هرگز منتشر نشد. ریکاردل (معاونم در شورای امنیت ملی) بدون هرگونه توضیحی خبر داد که برنامه‌ای را برای جلسه با ترامپ در محل اقامت او در کاخ سفید در ساعت چهار عصر یکشنبه دریافت کرده است، جلسه‌ای که متیس تشکیل آن را درخواست کرده بود. به پمپئو تلفن کردم که او هم فوریت تشکیل این جلسه را حتی پس از صحبت روز شنبه خود با متیس درک نمی‌کرد. پمپئو معتقد بود که متیس خواستار بازگشت به جدول زمانی قبلی برای خروج از «آی ان اف» خواهد شد و نه باز کردن ابعاد مختلف تصمیم مهمی که ترامپ قبلاً گرفته بود. به پمپئو گفتم از آنجا که ترامپ عملاً و به شکل مؤثری خروج ما را از «آی ان اف» اعلام کرده است، واقعاً نمی‌فهمم ما چطور می‌خواهیم این تصمیم را به عقب برگردانیم و او حرف مرا تأیید کرد؛ بحثی در این نیست که ما نیازمند گفت‌و‌گوهای بیشتری با متحدان‌مان هستیم ولی ما امروز اساساً در موقعیتی کاملاً متفاوت با شرایط دوره‌ای که ترامپ هنوز اعلام خروج نکرده بود، قرار داریم. بنابراین چرا نباید بیانیه رسمی خروج را صادر، تعهدات‌مان را تعلیق و سپس به راه‌مان ادامه دهیم؟ پمپئو گفت این همان چیزی است که متیس می‌خواهد از انجام آن اجتناب کند. این مسأله باعث شد به این فکر کنم که آیا متیس واقعاً می‌خواهد روند خروج را کمی کندتر کند یا اینکه در این فاصله نظر او کلاً نسبت به خروج تغییر کرده و به همین دلیل حالا تلاش می‌کند برای عدم خروج زمان بخرد؟ می‌توانستم تصور کنم که مغزهای به اصطلاح متفکر واشنگتن پیشاپیش تلفن متیس را اشغال کرده‌اند تا او را منصرف کنند و متعجب بودم که او چرا به خودش زحمت نداده حتی یک تماس تلفنی با من بگیرد و به جای آن و در حالی که من خارج از کشور بودم سریع به سراغ ترتیب دادن جلسه‌ای با ترامپ در روز تعطیل آخر هفته رفته است. نظر پمپئو را در مورد جدول زمانی جویا شدم که او در پاسخ گفت: «دیگر برایم فرقی نمی‌کند و با هر دو حالت کنار می‌آیم.»
روز بعد دیدار من با پاتروشف در آدرس 1A Olsufyevskiy Pereulok بود که او با خوشحالی برای من توضیح داد که این ساختمان قبلاً دفتر مرکزی «گروه آلفا» از نیروهای مخصوص «سازمان امنیت فدرال روسیه» (اف اس بی) بوده است. این نیروی مخصوص در سال 1974 توسط «کا گ ب» (سازمان اطلاعات و امنیت شوروی) تشکیل شده بود. گروه آلفا یک نیروی عملیاتی ضد تروریستی بود و فکر می‌کنم پاتروشف تلاش می‌کرد مسئولیت قبلی خود را به‌عنوان رئیس سازمان امنیت فدرال روسیه به من یادآوری کند. ما دوباره جلسه خود را با گفت‌و‌گو درباره موضوع کنترل تسلیحات آغاز کردیم و روس‌ها همچون همیشه موقرانه برای ما توضیح دادند که دکترین رسمی روسیه هیچ برنامه‌ای برای استفاده از نیروی نظامی جهت اهداف تهاجمی ندارد و اینکه قدرت دفاعی یک موضوع کلیدی برای ثبات راهبردی است.