انتشار سه کتاب گویا با محتوای مرتبط به کودکانی با نیازهای ویژه

گروه فرهنگی /  مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و جوانان استان تهران از انتشار سه کتاب گویا همزمان با هفته کودکان و نوجوانان با نیازهای ویژه خبر دادند.
 هر چند که انتشار کتاب‌های گویا در کشورمان قدمتی طولانی دارد اما این نخستین مرتبه‌ای است که در خلال انتشار کتاب‌های گویا از نظر محتوایی هم به کودکانی با نیازهای ویژه توجه شده است؛ تاریخچه کتاب‌های گویا در کشورمان به سال 1929 بازمی گردد، زمانی که نخستین کتاب گویا در پاسخ به نیاز نابینایان از سوی علی اصغر آموزگار که خودش هم نابینا بود ارائه شد و کمی بعد مورد توجه همگان قرار گرفت؛برخی معتقدند که نخستین کتاب گویا حتی پیش‌تر از امریکا، در کشور خودمان تولید شده است.
حالا گذشته از این که نخستین کتاب گویا متعلق به ما ایرانیان بوده یا امریکایی‌ها، فاطمه تنهایی، مدیر کل کانون استان تهران با اشاره به ضرورت تولید و تدوین کتاب‌های گویا برای افراد کم‌بینا و نابینا در خبر ارسالی روابط عمومی این سازمان گفته: «با تلاش همکاران برای اولین‌بار از سوی کانون استان تهران سه عنوان کتاب «حلزون من گم شده»، «مثل چشم‌های بابا» و «نگهبان چشمه» از انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به شکل فایل صوتی درآمده که محتوای آن دربرگیرنده بخشی از زندگی افراد دارای نیازهای ویژه است.»
او با بیان این‌که تولید کتاب گویا به‌عنوان یکی از منابع مطالعاتی کودکان و نوجوانان دارای نیازهای ویژه، از برنامه‌های مصوب استان تهران در سال‌ جاری است تأکید کرده: «فایل صوتی این سه اثر در کتابخانه‌های مراکز کانون و پایگاه اینترنتی کانون استان تهران در دسترس علاقه‌مندان و کودکان و نوجوانان با نیازهای ویژه قرار گرفته است.» آن طور که« تنهایی» گفته قرار شده تا پایان سال تعداد بیشتری کتاب با این قبیل مضامین به شکل گویا در دسترس علاقه مندان قرار بگیرد.  فراتر از بحث این چند کتاب گویا، چند سالی است که نویسندگان هم توجه بیشتری به کودکان و نوجوانانی که شرایطی متفاوت از دیگر همسالان خود دارند از قبیل برخی معلولیت‌های جسمی یا بیماری‌های خاص نظیر سندرم داون نشان می‌دهند؛ از جمله می‌توان به فرهاد حسن‌زاده اشاره کرد. او در بخش عمده‌ای از نوشته‌های خود به سراغ بچه‌هایی با نیازهای ویژه رفته تا از این طریق هم کودکان و نوجوانان بدانند که تنها آنها نیستند که با برخی تفاوت‌ها مواجه‌اند و هم این که بچه‌هایی که با عنوان همکلاسی با آنها برخورد دارند تا حدی بتوانند از خلال دریچه ادبیات با این کودکان و نوجوانان آشنا شوند و مواجهه ای اصولی تر با آنان داشته باشند. حمیدرضا شاه آبادی هم یکی دیگراز اهالی کتاب است که با انتشار آثاری متعدد نشان داده از نیاز کودکانی با شرایط خاص غافل نیست؛ از جمله کتابی که طی ماه‌های گذشته با عنوان «موزی که می‌خندید» منتشر شد و حتی موفق به راهیابی در فهرست آثار ممتاز جهان درباره کودکان معلول از سوی دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان شد. البته نویسندگان دغدغه‌مند در این رابطه تنها به این دو نویسنده محدود نمی‌شود اما این دو را شاید بتوان از مشهورترین آنها دانست که موفق به کسب جوایز خارجی هم شده‌اند.