تاریخ را تحریف نکنیم
مشیت علایی: آنجایی از ادبیات که به تاریخ مربوط میشود به دلیل اینکه داستاننویس، هنرمند یا حتی منظومهسرا تاریخنگاری نمیکند، از او توقع تاریخنگاری نداریم؛ تاریخنگار است که باید نعل به نعل با تاریخ حرکت کند. اغراق در چارچوب داستانی که به تاریخ برمیگردد همانند کاری است که ویکتور هوگو در «بینوایان»، تولستوی در «جنگ و صلح»، دولتآبادی در «کلیدر» و گلشیری در «شازده احتجاب» کرده است. این رمانها موضوع های تاریخی دارند، اما لزومی ندارد آنچنان به تاریخ وفاداری داشته باشند، چون در غیر این صورت کافی است مخاطب کتابهای تاریخی مربوط را بخواند؛ در این حدود نویسنده میتواند اغراق را کنترل کند مگر اینکه قصدش به کلی بیاعتبار کردن تاریخ باشد؛ در برخی آثار داستانی چنین چیزهایی را هم داریم، نویسندگانی که اعتقادی به این مباحث ندارند و میگویند که خودِ داستان جوری تاریخنگاری است.
بخشی از گفتوگوی مشیت علایی منتقد ادبی و مترجم با خبرنگار ایسنا
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه