قمار «نتانیاهو» روی انتخابات پارلمانی

بنفشه غلامی/ گویی بحران سیاسی که دامنه آن خواه ناخواه به اقتصاد نیز کشیده می‎شود، قصد ندارد دست از سر اسرائیل بردارد. شامگاه سه‌شنبه اعضای دو حزب اصلی حاضر در کنست، پارلمان رژیم صهیونیستی و احزاب کوچکتر حامی آنان نتوانستند بر سر بودجه سال آتی تل آویو به توافق برسند. بهای این عدم توافق، انحلال خودکار پارلمان، پایان عمر هفت ماهه دولت ائتلافی و حرکت این رژیم به سوی چهارمین انتخاباتی دیگر در کمتر از دو سال است.
به گزارش سایت روزنامه انگلیسی «فایننشال تایمز»، هرچند «بنیامین نتانیاهو»، اندکی پس از انتشار خبر انحلال کنست مدعی شد، «بنی گانتس» مقصر اصلی انحلال پارلمان است، اما در واقع او بود که حاضر به پذیرش خواسته‌های شرکای خود در دولت نشد و دولت ائتلافی را به سمت سقوط سوق داد. و البته در ازای آن نارضایتی رأی دهندگانی را برای خود خرید که اکنون با انحلال پارلمان باید اندکی پس از برپایی دادگاه او در جرایم فساد، به پای صندوق‌های رأی انتخابات پارلمانی بروند. قماری که نتانیاهو روی این انتخابات کرده است و شرط ‌بندی‌های حامیان «بی بی» و «بنی»، آن را تبدیل به مهم‌ترین انتخابات سه دهه اخیر رژیم صهیونیستی و پنج دوره نخست‌وزیری «نتانیاهو» کرده است.
در همین ارتباط «فارن پالیسی» نیز در تحلیلی نوشته است، دلیل واقعی سقوط دولت ائتلافی اسرائیل، بی‌میلی «نتانیاهو» به سپردن کرسی نخست‌وزیری به «بنی گانتس» در نوامبر 2021 بود. یعنی همان چیزی که هفت ماه پیش دو طرف بر سر آن به توافق رسیدند تا کابینه ائتلافی شکل بگیرد. در آن زمان در‌بندی از این توافق آمده بود، تنها چیزی که می‌تواند منجر به انحلال این ائتلاف شود، به تصویب نرسیدن بودجه سال 2021 است. در همین حال تصور عمومی بر این است که «نتانیاهو» به‌دنبال کسب اکثریت پارلمانی جدید است تا بتواند روند دادگاهی که علیه او به راه افتاده را با استفاده از مصونیت قضایی نخست‌وزیری متوقف کند.
اما به هر صورت نیرنگ «نتانیاهو» در حالی رقم خورده است که او نزدیک به هشت ماه قبل، در سخنانی تلویزیونی خطاب به «گانتس» ضمن دعوت او به ائتلاف، مدعی شده بود: «هیچ خدعه‌ای در کار نخواهد بود.... میلیون‌ها شهروند منتظر ما هستند. آنها انتظار دارند، ما برای نجات خود (رژیم صهیونیستی) از بزرگترین بحران جهانی (کرونا) که می‌تواند تلفاتی بیش از همه جنگ‌های ما داشته باشد، همکاری کنیم». «گانتس» پیشنهاد او را پذیرفت و «کابینه کرونا» در رژیم صهیونیستی شکل گرفت. اما «بی بی» در نیمه نخست این دولت ائتلافی به وعده‌های خود عمل نکرد و اکنون نیز نمایندگان حامی حزب لیکود حاضر نشدند به بودجه‌ای که مورد درخواست «گانتس» بود تا بتواند پاییز آینده نخست‌وزیری بی‌دردسری را آغاز کند، رأی دهند.
هدف واقعی «بی بی» چیست
در واقع «نتانیاهو» و حامیان او امیدوارند رأی دهندگان در سرزمین‌های اشغالی در این دوره از انتخابات رژیم، به وی رأی دهند و او با اکثریت آرا و بدون نیاز به تقسیم کردن پست نخست‌وزیری با فردی دیگر ششمین دوره نخست‌وزیری خود را شروع کند. آنچه باعث شده آنها امیدوار باشند این بار رأی بیشتری را تصاحب کنند، دستاوردهایی بوده است که در چند ماه اخیر با حمایت‌های دولت «دونالد ترامپ» داشته‌اند. او در همین یک هفته اخیر نیز بارها از آغاز واکسیناسیون کرونا و امضای چهار توافقنامه صلح با اعراب در طول چهار ماه، به‌عنوان موفقیت‌های بزرگ دولت خود یاد کرده است و ادعا کرده تنها اوست که می‌تواند با تهدیدات ایران علیه اسرائیل مقابله کند. نظرسنجی‌های اخیر نیز محبوبیت حزب لیکود را بالاتر از محبوبیت حزب آبی و سفید به رهبری «گانتس» نشان می‌دهد.
اما نکته‌ای که «نتانیاهو» در نظر نگرفته است و با چشم بستن بر آن دست به قمار انحلال پارلمان و مرگ دولت ائتلافی زده، شورش احتمالی در لیکود علیه وی است. شورشی که می‌تواند این بار منجر به تشکیل دولتی ائتلافی بدون «بی بی» شود. همین چند هفته پیش بود که «گیدئون سار»، سیاستمدار محبوب بین صهیونیست‌ها و منتقد «نتانیاهو» از حزب جدا شد و حزب جدیدی را به‌نام «امید نو» تشکیل داد. «نفتالی بنت» رهبر حزب «یمینا» و «آویگدور لیبرمن»، رهبر حزب «اسرائیل بیت نو» که هر دو وزرای جنگ پیشین این رژیم بوده‌اند و از متحدان «نتانیاهو» محسوب می‌شوند، هم منتقد هستند و می‌توان انتظار هر حرکتی را از آنها داشت. به جز اینها انتظار می‌رود، در انتخابات بعدی شاهد چهره‌های جدیدی باشیم که دقیقاً به همین دلیل تازه بودن، نظر مردم را به خود جلب کنند. از جمله آنها «ران هولدای»، شهردار پیشین تل آویو و «گادی آیزنکوت»، رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم که بتازگی بازنشسته شد هستند.
بنابراین همان طور که «تال شالف»، تحلیلگر سیاسی سایت تحلیلی خبری «والا نیوز» به «فارن پالیسی» گفته است: «نقشه‌ای که امروز برای انتخابات آتی اسرائیل دیده می‌شود، می‌تواند بسیار متفاوت از آن چیزی باشد که در انتهای راه انتخابات مشاهده خواهد شد. زیرا چپ‌ها را در این معامله نمی‌توان از پیش بازنده دانست. بویژه که بدعهدی نتانیاهو با گانتس می‌تواند هشدار دهنده باشد و احزاب موفق در انتخابات را وا دارد به هر گونه ائتلاف با نتانیاهو بیشتر بیندیشند.»