حرکات شفابخش

شهرزاد عبدیه
روانشناس
این روزها استفاده از حرکات موزون و ریتمیک (DMT) به‌عنوان طب مکمل در دنیا طرفداران خاص خودش را دارد. این روش درمانی که تحت عنوان حرکت درمانی نیز در جهان شایع است در اواخر سال‌های 80 به دنیا معرفی شد. درمانگرانی در امریکا و انگلیس و آلمان با استفاده از این روش فرصتی را برای تخلیه هیجانات و کاهش آلام روحی و روانی افراد فراهم آوردند و دیری نپایید که حرکت درمانی در همه جهان طرفداران زیادی پیدا کرد. در حرکت درمانی؛ بدن به ابزاری برای بیان احساسات افراد تبدیل می‌شود و افراد بدون نیاز به کلام و با حرکاتی در تک تک اعضای خود از چشم و صورت تا دست و پا برون‌ریزی خواهند داشت. الزاماً همیشه حرکات از پیش تعیین شده نیستند و حتی می‌توانند کاملاً فی البداهه و آنی باشند. در واقع گویی ذهن ما در اندام‌هایمان به حرکت درمی‌آید و فریاد سرمی‌دهد، در خود فرو می‌رود، به خود می‌پیچد و آرام می‌گیرد. حرکت درمانی به‌صورت گروهی یا فردی قابل اجرا است و سن و سال نمی‌شناسد، کودک و پیر و جوان می‌توانند از مزایای آن بهره ببرند و در پیچ و تاب تن، ذهن و جسم توأمان فرصتی برای ترمیم و آرامش و تمرین بیابند. حرکت درمانی در واقع چیزی فراتر از تحرک بدنی است. در این شیوه بدن ابزاری برای بیان احساسات می‌شود. در حرکت درمانی فرآیندهای عاطفی، شناختی، اجتماعی و جسمانی ترکیب و یکپارچه شده و احساسات و حالات روانی با حرکت‌های ریز و درشت ماهیچه‌ها و اندام‌ها نمایش داده می‌شوند. حرکت درمانی نه تنها در سلامت جسمانی مؤثر است بلکه در کاهش اضطراب و استرس و داشتن حس بهتر نسبت به خود کاربرد دارد و با تکیه بر پژوهش‌ها می‌توان ادعا کرد که این روش به نوعی باعث پیشگیری از بروز برخی بیماری‌های جسمی و روانی می‌شود. از سوی دیگر به‌عنوان روشی در کنار سایر شیوه‌های درمانی در بهبود و کاهش مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب، عدم اعتماد به نفس، پرخاشگری، ناتوانی در برقراری تعامل مثبت با دیگران و... کاربرد دارد. اگرچه انسان امروزه هنوز در ابتدای راه بهره‌گیری از حرکات موزون به‌عنوان یک روش علمی، درمانی و طب مکمل قرار دارد و همچنان نیاز به پژوهش‌های بیشتری است اما بشر از دیرباز از حرکات موزون در مراسم‌ مختلف خود بهره برده است. به طور مثال در برخی از قوم‌ها و قبیله‌ها از حرکات موزون توأم با موسیقی برای دور کردن جن‌ها و ارواح خبیثه استفاده کرده و می‌کنند. در سال 2004 در پژوهشی در امریکا مشخص شد حرکت درمانی می‌تواند میزان پرخاشگری کودکان را تا حدود زیادی کاهش دهد. در پژوهش دیگری تأثیرات مثبت این روش در کنترل آلزایمر مشخص شد.