اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

بدهی‌های ونزوئلا به روسیه
ترامپ گفت این یک لحظه تاریخی در جهان است. گوایدو از ترامپ به‌ دلیل دعوت به دموکراسی و به نمایش گذاشتن یک رهبری قوی تشکر کرد که باعث شد لبخند بزنم. قوی؟ کاش او می‌دانست رهبری ترامپ واقعاً تا چه اندازه قوی است. ترامپ گفت گوایدو اجازه دارد به جمعیت حاضر در گردهمایی آن روز بگوید که ترامپ با او تماس گرفته و ابراز امیدواری کرد که شخصاً با گوایدو دیدار کند. گوایدو گفت برای مردم ونزوئلا که با حکومت دیکتاتوری در حال جنگ هستند شنیدن این که او با ترامپ صحبت کرده انگیزه‌ای بسیار قوی ایجاد خواهد کرد. ترامپ گفت که گفت‌و‌گو با او باعث افتخار بوده و تماس آنها به پایان رسید؛ بی‌تردید باعث افتخار گوایدو بود که اعلام کند با ترامپ صحبت کرده است و البته قصد ما هم همین بود. گوایدو حتی قبل از ترامپ درباره این گفت‌و‌گوی تلفنی با رئیس جمهوری امریکا توئیت کرد و پوشش خبری رسانه‌ها درباره این تماس تلفنی همان چیزی بود که ما می‌خواستیم. ساعت یک‌ونیم بعد از ظهر با مدیران امریکایی شرکت نفتی «سیتگو» مستقر در شهر هیوستون ایالت تگزاس، که عمدتاً تحت مالکیت شرکت نفت دولتی ونزوئلا است، دیدار کردم. در این جلسه گفتم ما از تلاش‌ آنها و مخالفان ونزوئلا برای در اختیار گرفتن کنترل پالایشگاه‌های سیتگو در ایالات متحده حمایت و از آنها در برابر تلاش‌های مادورو برای مصادره دارایی هایشان حفاظت می‌کنیم. (همان طوری که به آنها و دیگران توضیح دادم ما همچنین به‌گوایدو- بنابر درخواست خود او- در تلاش‌هایش برای انتصاب نیروهای جدید در هیأت مدیره شرکت‌های نفتی توصیه‌هایی را ارائه کردیم. این شرکت‌ها هر چند شرکت‌های تابعه و فرعی بودند اما در نهایت مالکیت سیتگو را در اختیار داشتند). مدیران اجرایی این شرکت‌ها را به ویلبر راس وزیر بازرگانی ارجاع دادم و آنها روز بعد با هم دیدار کردند تا توصیه‌های لازم را درباره جلوگیری از تأثیرات اقدام دولت روسیه بر سهام شرکت نفت ونزوئلا دریافت کنند؛ موضوعی که می‌توانست به کاهش کنترل بر دارایی‌های امریکا که متحد او بود منجر شود (ما از طرف مسکو، متوجه شدیم که پوتین ظاهراً نگران بدهی 18 میلیارد دلاری ونزوئلا به مسکو است؛ برآوردها درباره میزان واقعی بدهی ونزوئلا به روسیه بسیار متفاوت بود اما همه این مبالغ قابل توجه بودند). مدیران امریکایی به من گفتند که در ساعات اولیه همان روز، ونزوئلایی‌های وفادار به مادورو که موفق نشده بودند قبل از خروج از این کشور دارایی‌های شرکتی خود را تبدیل کنند، با یک فروند هواپیمای شرکت سیتگو که راهی کاراکاس شده بود فرار کرده‌اند. من مطمئن بودم که در روزهای پیش رو حوادث بیشتری از این دست را شاهد خواهیم بود.