دو کتاب خواندنی از محمدقاسم‌زاده

افشین شحنه‌تبار
مدیر نشر بین‌المللی «شمع و مه»
در میان نویسندگان معاصر ایرانی که به فانتزی‌نویسی توجه دارند، محمد قاسم‌زاده را می‌توان یکی از بهترین‌ها دانست، بویژه با آن طنز همیشگی‌اش که در لایه‌هایی از اغلب داستان‌ها و رمان‌های او خودنمایی می‌کند. پیشنهاد دو کتاب خواندنی برای علاقه‌مندان ادبیات از همین نویسنده خوب کشورمان دارم؛ نخست، کتاب «مردی که خواب می‌فروخت». همان‌طور که از نام آن ‌هم برمی‌آید داستانی بسیار مبتکرانه‌ دارد، ماجرای مردی که پول می‌گیرد و خواب می‌فروشد! مردم به شخصیت این داستان پول می‌دهند تا برای آنها خواب ببیند و جالب اینکه با همین کار سبب برقراری آرامش میان ساکنان محل زندگی‌اش می‌شود، البته مرد طمع‌کاری نیست؛ در حد ناچیزی و فقط به اندازه امرارمعاش پول می‌گیرد و حتی گاهی هم این کار را برای افراد بی‌بضاعت رایگان انجام می‌دهد.
اوایل همه‌چیز خوب پیش می‌رود تا اینکه کم‌کم توقع مردم زیاد شده و سفارش‌های جدی‌تر و گاه عجیبی به او می‌دهند! آنقدر که پیرمرد داستان ناراحت شده و می‌گوید: «من برای نجات شما آمده‌ام و شما مرا به چه کارهایی وادار می‌کنید!» و از آن شهر فرار می‌کند. او هرچه در خواب می‌دید به واقعیت تبدیل می‌شد و... «مردی که خواب می‌فروخت» با همکاری انتشارات «کتاب سده» در دسترس علاقه‌مندان قرارگرفته است. این داستان آنقدر موضوع بکر و جالبی دارد که به احتمال ترجمه انگلیسی‌اش را برای انتشار در کشورهای دیگر انجام بدهیم.
کتاب دیگری که می‌خواهم از آن بگویم هم متعلق به همین نویسنده و آخرین نوشته او است؛ «توفان سال موش». این رمان هم ماجرای جالبی دارد، به‌رغم برخورداری از حال و هوایی فانتزی اما بیشتر اجتماعی است؛ روستایی که مسیر تغییر پیش روی آن، سبب تبدیلش به شهر می‌شود. با این‌حال ساخت‌ و سازها و اثرات فرهنگی- اجتماعی‌ آن  به شکلی پیش نمی‌رود که انتظار مردم و حتی سازندگان آن بوده است.
این رمان که حاصل سال‌ها تحقیق نویسنده‌اش به شمار می‌آید با همکاری نشر «نیماژ» منتشر شده است. نکته جالب‌توجه درباره هر دو کتاب محمدقاسم‌زاده اینکه  بعد از خواندن آنها حال آدم خوب می‌شود و چه چیزی بهتر از این برای احوال این روزها! بویژه که به گمانم این دو نوشته را می‌توان از بهترین آثار تألیفی یک دهه اخیرمان دانست.