ما میراث داران این فرهنگ و هنرهستیم

عاشیق چنگیز مهدی‌پور
آهنگسازو نوازنده سازقوپوز
درباب موسیقی اقوام ایران و مسائل و مشکلات میراث داران این حوزه ،سخن بسیاراست و همچنان ادامه دارد ومتأسفانه صدای ما به گوش کسی نمی‌رسد، بویژه درشرایط اکنون که «کرونا»مزید برعلت شده و وضعیت نابهنجاری برای هنرمندان به‌وجود آورده است.من دراین مدت زمان که کلاس‌های آموزشی وکنسرت‌های موسیقی تعطیل بود و همچنان این روند ادامه دارد و فعالیت هنرمندان به‌صورت آنلاین انجام می‌شود، تمرکزم را روی ساخت آهنگ‌هایم گذاشتم و بیش از 100 قطعه موسیقی را به نت درآورده ام، آثاری قدیمی ازموسیقی عاشیقی که تا به امروز نوشته نشده بود و برای نخستین باراین‌کارانجام گرفته و به‌صورت دو کتاب منتشر می‌شود. البته آخر تابستان سال گذشته یک جلد از این کتاب که شامل 75 نت وآهنگ است منتشر شد و اگر مشکلی پیش نیاید جلد دیگر آن یک ماه دیگر به بازار خواهد آمد. در کنار این کارها تلاش کردم همچنان فضای آموزشی را حفظ کنم و به آموزش آنلاین موسیقی مشغول هستم هرچند که طبیعتاً این نوع روش آموزشی مانند کلاس‌های حضوری نیست و نخواهد بود اما چاره‌ای هم جزاین نیست مجبوریم خود را با شرایط کنونی وفق بدهیم. اگرچه تعداد شاگردان ما نسبت به قبل بسیار کمتر شده و این موضوع بر درآمد ما تأثیر بسیاری داشته است اما با این تفاسیرجای امیدواری است که نسل جوان همچنان از مبحث آموزش استقبال می‌کنند و البته برخی از علاقه‌مندان هم وضعیت مالی خوبی ندارند و شرایط اقتصادی موجب شده کلاس‌های آموزشی و هنری را از برنامه زندگی خود حذف کنند اما برای آنکه این موسیقی بتواند بهتر شنیده شود و فراموش نشود باید هم هزینه کرد و هم تدریس و اولین نهادی که باید این حمایت‌های لازم را داشته باشد دولت است و بعد مردم. همه این هزینه‌ها بر دوش خود ما است وما میراث داران این فرهنگ و هنر هستیم با این شرایط چگونه باید امرار و معاش خود را تأمین کنیم! تبلیغاتی که صورت نمی‌گیرد، رسانه‌ها هم که توجهی ندارند این درحالی است که رسانه ملی باید نگاه بیشتر و بهتری به موسیقی اقوام داشته باشد. درحقیقت وضعیت این نوع موسیقی بلاتکلیف است. این درحالی است که خارج از ایران از موسیقی فولک خود حمایت بسیاری می‌شود و سرمایه‌گذاری درستی صورت می‌گیرد. جالب است بدانید برخی ازدوستان که اطلاعات چندانی از موسیقی ندارند آموزشگاه موسیقی راه‌اندازی کرده‌اند و این کار موجب شده کیفیت تدریس را پایین بیاورند. صحبت از این مشکلات بسیار است اما من دراین مدت زمان علاوه برموضوع تدریس، تعدادی آلبوم هم آماده انتشاردارم که متأسفانه نه هزینه‌ای برای منتشرکردن آن داریم ونه اسپانسر وهمچنان باید بگویم از موسیقی اقوام ایران حمایتی صورت نمی‌گیرد و این کمک و پشتیبانی را ازمسئولان انتظار داریم بخصوص شرایط حال حاضر که نه کنسرتی برگزار می‌شود و نه درآمدی وجود دارد. هرچند اگرهم کنسرت‌ها برقرار بود همچنان حمایتی وجود نداشت و بازار را کنسرت‌های مصرفی به‌دست گرفته بودند.
باید به تمامی موسیقی اقوام به یک چشم نگاه کنند نه آنکه یک نوع موسیقی را بیشتر مورد توجه قرار دهند. باید بگویم درخصوص موسیقی نواحی هرکاری تا به امروز انجام گرفته تلاش خود هنرمندان موسیقی اقوام بوده و همچنان نیز تلاش می‌کنیم این موسیقی را حفظ کنیم. درخصوص جشنواره‌های موسیقی هم باید بگویم جشنواره‌هایی که در دهه 70 برگزار می‌شد بهترین دوران ما بود و در تاریخ موسیقی ایران بی‌نظیر بود وکیفیت آن به نسبت امروز بسیار بهتر بود.