چرا که نه، به سینمای ایران هم ژانر اکشن اضافه شود!
رامین سهراب /کارگردان«لایههای دروغ»
تا به اینجای کار که فیلم آماده نمایش در جشنواره فیلم فجر است، نگاه حمایتی ندیدیم بالعکس برخی جاها اذیتمان کردند و موانع هم گذاشتند. در همین ایام ماشینی که برای آوردن دوربین و تجهیزات و همچنین استفاده آن در فیلم به ایران آورده بودم ضبط شده، جریمه شدهام و حسابم را هم مسدود کردهاند.تنها حمایتی که تا امروز دریافت کردهام گرفتن مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نامهنگاریهای بنیاد سینمایی فارابی برای مجوز فیلمبرداری بوده است. تمام مسائل مالی و سرمایهگذاری بر عهده من و آقای محسن صرافی بهعنوان تهیهکنندگان ایرانی فیلم بوده است. اینکه آیا سرمایهگذارها برای ساخت فیلمهای درام و آپارتمانی اعتماد میکنند و با فیلمسازان جوان همکاری میکنند، نمیدانم ولی قاعدتاً اکشن ژانر سخت و هزینهبری است و به همین خاطر سرمایهگذاری در این زمینه ریسک بالایی میخواهد بخصوص برای کارگردان فیلم اولی. امیدوارم این فیلم اعتماد لازم را جلب کند تا در فیلم بعدی با دستانداز کمتری مواجه شوم.
پاسخ به این سؤال برای من که حدود 30 سال ایران نبودم و چندان شناختی از فیلمسازها ندارم، کار سختی است. حتی حضور در جشنواره فیلم فجر و دیدن فیلم های آن تجربه جدیدی است. با ذوق و شوق منتظرم ببینم چه اتفاقاتی قرار است در جشنواره بیفتد.
به نظر نمیتوان فیلم ما را با دیگر فیلم اولیها مقایسه کرد چرا که اساساً ژانر فیلم ما متفاوت است حتی در همین جشنواره فیلم اکشن دیگری نداریم. «لایههای دروغ» از همین حالا پخشکننده خارجی دارد و قرار است در خارج از ایران اکران شود و به جشنوارههای خارجی برود؛ دستهبندیاش متفاوت از خیلی از فیلم اولیهاست. باز هم میگویم چون آثار دورههای مختلف را ندیدهام و نمیتوانم در این باره نظر بدهم فقط با اطمینان میگویم که ریسک بزرگی کردم که برای اولین تجربه این ژانر را انتخاب کردم. امیدوارم مخاطبان و هیأت داوری با فکری بازتر فیلم ما را نگاه کنند. درست است ژانر اکشن در سینمای ایران و جشنواره کم هست یا اصلاً نیست ولی این دلیل بر آن نمیشود که این دست آثار را کم ببینند. من «لایههای دروغ» را برای مردم ایران ساختم و امیدوارم تبلیغ خوبی برای ایران در خارج از کشور شود.
به همان دلایلی که توضیح دادم از دغدغه دیگر فیلمسازان خبر ندارم فقط میتوانم راجع به دغدغه خودم حرف بزنم. به شخصه در این سالها با تماشای بخش زیادی از فیلمهای آپارتمانی سینمای ایران جز چهارچوب خانه هیچ چیز از مملکت خودم ندیدم. در اغلب آثار آدمها را بد و مردها را با بدرفتاری علیه زنان نشان میدهند. این آن ایرانی نیست که من در 5 سالگی آن را ترک کردم. ایرانی که من به خاطر دارم چیزهای بسیار عالیتر داشت. اما در نهایت میتوان امیدوارانه گفت که دغدغه فیلمسازهای جدید پر کردن جاهای خالی است، رفتن سراغ کمبودها و پرکردن جای خالی آنها. برای خود من سؤال بود که چرا جوانان ایرانی علاقهمند اکشن فقط باید فیلمهای امریکایی را دانلود کنند و ببینند، چرا در همین ژانر فیلمی به زبان مادری خودشان و بزن بزن در کوچه پس کوچههای خودشان نبینند. دغدغهام ورود دوباره ژانر اکشن به سینمای ایران بود.
همین که فیلمم برای جشنواره انتخاب شده اتفاق مهمی است. امیدوارم در جشنواره صرفاً خود فیلم -لایههای دروغ- را نبینند و به آینده این ژانر در ایران نگاه کنند. فیلمسازانی که از آنها نام بردید بزرگان سینما هستند و مطمئن هستم که آنها به این فیلم از زاویه دیگری نگاه میکنند؛ چرا که نه، به سینمای ایران هم ژانر اکشن اضافه شود و بتوانیم با گونههای مختلف از سینمای ایران در مجامع بینالمللی حاضر شویم. برای من افتخار بزرگی است اگر این بزرگان فیلم من را ببینند و البته که خشنودم اعضای هیأت انتخاب که بخشی از سینمای ایران است آن را انتخاب کردهاند.
کارگردان: رامین سهراب
نویسندگان: رامین سهراب، امیرحسین ماکویی، سامی لاولایان و کریستوفر لارسن
تهیهکنندهها: محسن صرافی، رامین سهراب و جونا انرات
بازیگران: رامین سهراب،جسیکا ولف، نادر فلاح، کامران تفتی، مجید سعیدی، ارسلان قاسمی، ونوس کانلی، میلاد میرزایی و...
روایتگر زندگی یک آتش نشان است که در یک سانحه جان فردی را نجات میدهد و اتفاقهایی پس از این ماجرا برای او رخ میدهد.
تا به اینجای کار که فیلم آماده نمایش در جشنواره فیلم فجر است، نگاه حمایتی ندیدیم بالعکس برخی جاها اذیتمان کردند و موانع هم گذاشتند. در همین ایام ماشینی که برای آوردن دوربین و تجهیزات و همچنین استفاده آن در فیلم به ایران آورده بودم ضبط شده، جریمه شدهام و حسابم را هم مسدود کردهاند.تنها حمایتی که تا امروز دریافت کردهام گرفتن مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نامهنگاریهای بنیاد سینمایی فارابی برای مجوز فیلمبرداری بوده است. تمام مسائل مالی و سرمایهگذاری بر عهده من و آقای محسن صرافی بهعنوان تهیهکنندگان ایرانی فیلم بوده است. اینکه آیا سرمایهگذارها برای ساخت فیلمهای درام و آپارتمانی اعتماد میکنند و با فیلمسازان جوان همکاری میکنند، نمیدانم ولی قاعدتاً اکشن ژانر سخت و هزینهبری است و به همین خاطر سرمایهگذاری در این زمینه ریسک بالایی میخواهد بخصوص برای کارگردان فیلم اولی. امیدوارم این فیلم اعتماد لازم را جلب کند تا در فیلم بعدی با دستانداز کمتری مواجه شوم.
پاسخ به این سؤال برای من که حدود 30 سال ایران نبودم و چندان شناختی از فیلمسازها ندارم، کار سختی است. حتی حضور در جشنواره فیلم فجر و دیدن فیلم های آن تجربه جدیدی است. با ذوق و شوق منتظرم ببینم چه اتفاقاتی قرار است در جشنواره بیفتد.
به نظر نمیتوان فیلم ما را با دیگر فیلم اولیها مقایسه کرد چرا که اساساً ژانر فیلم ما متفاوت است حتی در همین جشنواره فیلم اکشن دیگری نداریم. «لایههای دروغ» از همین حالا پخشکننده خارجی دارد و قرار است در خارج از ایران اکران شود و به جشنوارههای خارجی برود؛ دستهبندیاش متفاوت از خیلی از فیلم اولیهاست. باز هم میگویم چون آثار دورههای مختلف را ندیدهام و نمیتوانم در این باره نظر بدهم فقط با اطمینان میگویم که ریسک بزرگی کردم که برای اولین تجربه این ژانر را انتخاب کردم. امیدوارم مخاطبان و هیأت داوری با فکری بازتر فیلم ما را نگاه کنند. درست است ژانر اکشن در سینمای ایران و جشنواره کم هست یا اصلاً نیست ولی این دلیل بر آن نمیشود که این دست آثار را کم ببینند. من «لایههای دروغ» را برای مردم ایران ساختم و امیدوارم تبلیغ خوبی برای ایران در خارج از کشور شود.
به همان دلایلی که توضیح دادم از دغدغه دیگر فیلمسازان خبر ندارم فقط میتوانم راجع به دغدغه خودم حرف بزنم. به شخصه در این سالها با تماشای بخش زیادی از فیلمهای آپارتمانی سینمای ایران جز چهارچوب خانه هیچ چیز از مملکت خودم ندیدم. در اغلب آثار آدمها را بد و مردها را با بدرفتاری علیه زنان نشان میدهند. این آن ایرانی نیست که من در 5 سالگی آن را ترک کردم. ایرانی که من به خاطر دارم چیزهای بسیار عالیتر داشت. اما در نهایت میتوان امیدوارانه گفت که دغدغه فیلمسازهای جدید پر کردن جاهای خالی است، رفتن سراغ کمبودها و پرکردن جای خالی آنها. برای خود من سؤال بود که چرا جوانان ایرانی علاقهمند اکشن فقط باید فیلمهای امریکایی را دانلود کنند و ببینند، چرا در همین ژانر فیلمی به زبان مادری خودشان و بزن بزن در کوچه پس کوچههای خودشان نبینند. دغدغهام ورود دوباره ژانر اکشن به سینمای ایران بود.
همین که فیلمم برای جشنواره انتخاب شده اتفاق مهمی است. امیدوارم در جشنواره صرفاً خود فیلم -لایههای دروغ- را نبینند و به آینده این ژانر در ایران نگاه کنند. فیلمسازانی که از آنها نام بردید بزرگان سینما هستند و مطمئن هستم که آنها به این فیلم از زاویه دیگری نگاه میکنند؛ چرا که نه، به سینمای ایران هم ژانر اکشن اضافه شود و بتوانیم با گونههای مختلف از سینمای ایران در مجامع بینالمللی حاضر شویم. برای من افتخار بزرگی است اگر این بزرگان فیلم من را ببینند و البته که خشنودم اعضای هیأت انتخاب که بخشی از سینمای ایران است آن را انتخاب کردهاند.
کارگردان: رامین سهراب
نویسندگان: رامین سهراب، امیرحسین ماکویی، سامی لاولایان و کریستوفر لارسن
تهیهکنندهها: محسن صرافی، رامین سهراب و جونا انرات
بازیگران: رامین سهراب،جسیکا ولف، نادر فلاح، کامران تفتی، مجید سعیدی، ارسلان قاسمی، ونوس کانلی، میلاد میرزایی و...
روایتگر زندگی یک آتش نشان است که در یک سانحه جان فردی را نجات میدهد و اتفاقهایی پس از این ماجرا برای او رخ میدهد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه