اگر موسیقی اقوام بمیرد، ما هم مرده‌ایم

ندا سیجانی
خبرنگار
 «من ازنسل جوان موسیقی می‌‌خواهم تلاش کنند تا موسیقی اقوام ایران از بین نرود، اگراین موسیقی نابود شود و بمیرد ما هم مرده‌ایم» این بخشی از صحبت‌های خالو قنبر راستگو نوازنده ساز نی جفتی در دنیا و از پیشکسوتان این هنر است که در سن 77 سالگی به‌سر می‌‌برد. هنرمندی که صدای سازش جهانی است اما همچنان برای عشق به وطن و مردمان سرزمینش می‌‌نوازد و نغمه سرایی می‌‌کند.
 این موسیقیدان و خواننده جنوبی که سال‌های سال تجربه حضور در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی را داشته، شرایط حال حاضر موسیقی اقوام در هرمزگان را خوب عنوان کرد: «موسیقی هرمزگان طرفداران بسیاری دارد و همچنان در حال شنیده شدن است. البته جوان‌ها هم علاقمند به موسیقی ما هستند و هنرمندانی چون ما را که عمر بسیاری را بر سر موسیقی گذرانده‌ایم، می‌‌شناسند و احترام می‌‌گذارند و دنبال‌کننده این موسیقی‌ها هستند.»
او تأکید کرد: «نسل جوان موسیقی اقوام ایران، باید میراث‌دار موسیقی گذشتگان خود که سینه به سینه منتقل شده، باشند و جایگزین ما شوند. خود من از 12 سالگی فعالیت موسیقایی‌ام را دنبال کردم و از سال 67 به آموزش موسیقی مشغول هستم و دراین سال‌ها تلاش کردم این موسیقی را به نسل بعد از خود نیز بیاموزم.»خالو قنبر از شروه‌خوانان بنام ایران است و مقام‌های موسیقی هرمزگان را، شروه خوانی، موسیقی کار چون حرفه صید ماهی و... عنوان کرد که به گفته او اغلب این اشعار به سروده او بوده که آهنگسازی و نوازندگی کرده است. او تأکید دارد: «هنر موسیقی بخصوص موسیقی اقوام ایران، هیچ‌گاه از بین نمی‌رود و فراموش نخواهد شد و من نیز طی این سال‌ها وظیفه خود دانستم و تلاش کردم موسیقی گذشتگان را اجرا و یادآوری کنم تا فراموش نشود.»
تنها بازمانده نسلی که موسیقی ناب جفتی را سینه به سینه منتقل کرده، طی این سال‌ها اجراهای مختلفی همراه با گروه موسیقی «کیدی» که شامل بانوان هرمزگانی است و همچنین گروه «کالنگ» که از جوانان هستند برگزار کرده است و بعد از همه‌گیری کرونا و تعطیلی برنامه‌های هنری، فرصتی به وجود آمد تا باردیگر روی صحنه برود و در دومین جشنواره ملی موسیقی اقوام ایران با گروه موسیقی از هرمزگان که زادگاه اوست شرکت کرد.
 او درباره اهمیت برگزاری چنین جشنواره‌هایی در معرفی موسیقی بومی ایران بیان داشت: «قطعاً برگزاری جشنواره‌های موسیقی، بویژه جشنواره‌ای مختص به موسیقی فولک ایران بسیار تأثیرگذار خواهد بود چرا که برگزاری آن علاوه بر آنکه تجدید دیداری با دوستان و همکاران قدیمی است، موجب شناساندن بهتر هنرمندان این موسیقی و معرفی آنها به مردم بخصوص نسل جوان است.»
این نوازنده پیشکسوت بازنشسته وزارت فرهنگ است و دارای دکتری موسیقی است و به گفته خودش از طریق همین موسیقی امرار معاش می‌کند. اگرچه چندان رضایتی از این شرایط ندارد: «با آنکه زاده بندر هستم و در این شهر بزرگ شده‌‌ام تا به امروز سرپناه درستی نداشته‌ام و همچنان مستأجرم. نمی‌دانم شاید کم لطفی برخی از دوستان باشد و آن‌طور که باید و شاید شرایط زندگی خوبی نداریم و حمایتی هم صورت نمی‌گیرد. منزلی در بندرعباس داشتم و چون در محدوده طرح زیباسازی قرار داشت، شهرداری منطقه، 28 میلیون تومان بابت خرابی آن پرداخت کرد و خانه ما را با لودر خراب کرد. اما شما بگویید با این مبلغ پول چه کاری می‌‌توانستم انجام بدهم؟ البته در این سال‌ها صندوق اعتباری هنر کمک‌های بسیاری داشته و از آنها خشنود هستم اما در این روزگار زندگی کردن سخت است.»
استاد خالو قنبر راستگو توصیه دارد: «اگر موسیقی و شادیانه‌های این هنر در بین ما نباشد و طنین‌انداز نشود، مردم دلتنگ و غمگین می‌‌شوند چرا که همین موسیقی موجب حفظ روحیه خوب آنها شده است. من از نسل جوان موسیقی می‌‌خواهم تلاش کنند تا موسیقی اقوام ایران از بین نرود، اگراین موسیقی نابود شود و بمیرد، ما هم مرده‌ایم.»