علیپور: من به بی توجهی مسئولان می‌‌بازم، نه رقبا!

فائزه زمانی/ ملی‌پوش سنگ‌نوردی این روزها خسته‌تر از همیشه کوهستان‌ها را بالا و پایین می‌‌کند تا دوباره به روزهای اوجش بازگردد. رضا علیپور همان رکورددار سنگ‌نوردی جهان است که دنیا او را با نام اوسین بولت سنگ‌نوردی می‌‌شناخت اما حالا چندسالی است که بی توجهی‌ها و کمبود امکانات او را از جایگاهش در سنگ‌نوردی دنیا دور کرده است. علیپور که بدون مربی تمرین می‌‌کند معتقد است قهرمانی‌ها و مدال‌هایش با این شرایط  فقط و فقط لطف خدا بوده است. او اما به رغم مشکلات، همچنان می‌‌خواهد به رؤیاهایش جامه عمل بپوشاند و عزمش را جزم کرده تا در المپیک 2024 در مصاف  با دیواره‌های سنگی پاریس بار دیگر قله سنگ‌نوردی دنیا را فتح کند.

​​​​​​​مدتی است که خبری از شما نیست. برای چه مسابقاتی آماده می‌‌شوی؟
هفته دیگر به مسابقات جام جهانی سوئیس اعزام می‌‌شویم. در حال حاضر شخصاً تمرین کرده و خودم مربیگری خودم را برعهده دارم. در این میان فدراسیون اردویی یکی، دو روزه برگزار کرد که البته چنین اردوهایی کمکی به ما نمی‌کند. اردو باید یک تا 5 ماهه باشد تا برای ملی‌پوشان فایده داشته باشد.
ورزش قهرمانی بدون مربی سخت نیست؟ رقبایت هم مثل تو بدون مربی کار می‌‌کنند؟
رقبای من همگی مربی دارند. من هم اگر با این شرایط و امکانات مدالی می‌‌گیرم فقط به خاطر لطف خدا است. اصلاً در این رشته بدون مربی امکان قهرمانی وثبت رکورد وجود ندارد و اگر من بدون مربی به قهرمانی و رکورد رسیدم فقط به خاطرلطف خدا بوده است. رقبای من اکثراً رشد کرده و رکورد من را شکسته‌اند. دنیا در حال رشد و سرمایه‌گذاری است. هر کشوری باید قدر سرمایه‌های خود را بداند تا ورزشکارانش با بی توجهی خسته نشوند. من قبلاً قهرمان و رکورددار جهان بودم و حالا به دلیل کمبود امکانات و بی توجهی، از حریفانم عقب افتادم و عملکردم در مسابقات ناخواسته دچار اختلال می‌‌شود که بابت این شرایط از خودم خسته شده‌ام.
نگاه مسئولان به این رشته تغییری نکرده است؟
سنگ‌نوردی در المپیک 2024 پاریس حضور دارد و مسئولان می‌‌توانند از همین الان روی مدال این رشته سرمایه‌گذاری کنند. اگر مسئولان حمایت‌های لازم را انجام ندهند گرفتن مدال المپیک سخت می‌‌شود اما در هر صورت من این مدال را به دست می‌‌آورم.عمر قهرمانی من هم تمام می‌‌شود اما مهم این است که آینده این ورزش حفظ شود. وقتی به رکورددار جهان توجهی نشود، نوجوانان و جوانان این رشته دلسرد شده و کنار می‌‌روند. از مسئولان وزارت ورزش توقع حمایت بیشتری دارم.
همچنان دیواره استاندارد برای تمرین نداری و در کوهستان تمرین می‌‌کنی؟
سالن ما در قزوین هنوز که هنوز است به اتمام نرسیده، من بارها در این باره صحبت کرده‌ام و می‌‌دانم که گفتن این حرف‌ها فایده‌ای ندارد و مسئولان کاری نمی کنند. بزرگترین مشکل من در این 10 سال نبود سالن و دیواره استاندارد بوده است.10 سال از دوران قهرمانی و مدال‌هایم می‌‌گذرد اما هنوز سالن تمرین و دیواره استاندارد نداریم و در کوهستان تمرین می‌‌کنم. یک سری رشته‌ها دیگر قدیمی شده و بتدریج از لیست رشته‌های المپیکی خارج می‌‌شود، وزارت ورزش باید رشته‌های جدید را دریابد تا با تغییرات روز دنیا همگام شود. فدراسیون و هیأت استان قزوین در حد توان اهمیت داده و حمایت می‌‌کنند اما ورزشکاری که سابقه چند قهرمانی جهان، بازی‌های آسیایی و سایر مسابقات را در کارنامه دارد و رکورددار جهان است، از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش توقع دارد نه فدراسیون و هیأت استان.
آینده سنگ‌نوردی را چطور می‌‌بینی؟
سنگ‌نوردی رشته‌ای سنگین است. در این 8-7 سال بجز من کسی حتی در فینال مسابقات جهانی هم حضور نداشته و معلوم نیست بعد از رفتن من وضعیت تیم ملی چطور می‌‌شود و این موضوع برای من ناراحت کننده است.
با این شرایط بازهم به مدال المپیک پاریس فکر می‌‌کنی؟
برای من چیزی تغییر نکرده است. من مثل قبل تمرین کرده و تلاش می‌‌کنم و هدفم هم در ابتدا سهمیه و بعد مدال المپیک پاریس است.
تاکنون از کشورهای دیگر پیشنهاد داشته‌ای؟
در واقع امکانات کم و بی توجهی، به رقبای من کمک می‌‌کند تا آنها روی سکویی که حق من است، بایستند اما مگر آدم خانه خودش را ترک می‌‌کند؟ من از اکثر کشورهای دنیا پیشنهاد داشتم اما هیچ وقت زیر پرچم کشور دیگری مسابقه نمی‌دهم. یا به اسم ایران مسابقه می‌‌دهم یا اصلاً مسابقه نمی‌دهم، دل من اینجاست.
اوضاع معیشتی چطوراست؟ از سنگ‌نوردی درآمدی داری؟
از نظر مالی تأمین نیستم. درحال حاضر بیکارم و با کارهایی که انجام می‌‌دهم یک پولی دستم را می‌‌گیرد اما از سنگ‌نوردی درآمدی ندارم. فدراسیون مبلغ ناچیزی در حد یک میلیون تومان حقوق می‌‌دهد که عملاً با این مبلغ نمی‌شود کاری کرد. من قهرمان جهان شدم اما وقتی برگشتم پاداشی نگرفتم که بتوانم زندگی ام را بسازم.21 مدال جهانی، 7-6 مدال آسیایی و عناوین و مدال‌های تکرار نشده در تاریخ ایران دارم اما وضعیت زندگی‌ام این گونه است. مثل این می‌‌ماند که هرسال با زحمت فراوان به باغت برسی و موقع بهار باغت ثمری ندهد، شرایط من هم دقیقاً مثل این باغ است. من اگر می‌‌بازم به مسئولان کشورم می‌‌بازم، نه به رقبا.