«ایران» به مناسبت هفته جهانی ناشنوایان از مسائل و مشکلات ناشنوایان گزارش میدهد
دستان ما سخن میگوید
سمیه افشین فر
خبرنگار
سکوت را با کمک دستانشان میشکنند، با همین دستها سدهای سکوت را شکستهاند چرا که دستان گویایشان تبلور زبان است و اشاره برای آنها هجی کلمات است. به مدد همین اشاره و با همت دستان گویاست که از سکوت گذشتهاند و با جامعه ارتباط گرفتهاند، بر اساس آخرین آمارهایی که در سال ۹۸ اعلام شده، بیش از ۵ درصد و حدود ۴۶۶ میلیون نفر در سراسر جهان از نعمت شنوایی محروم هستند و ۳۴ میلیون نفر از این تعداد را کودکان شامل میشوند. تخمین زده میشود تا سال ۲۰۵۰، بیش از ۹۰۰ میلیون نفر دچار کمشنوایی ناتوانکننده شوند. بر اساس اعلام سازمان بهزیستی کشور حدود ۲۵۸ هزار و ۷۴۱ نفر از افراد دارای آسیب شنوایی و تحت پوشش این سازمان هستند. هر سال و بر اساس تقویم جهانی ۸ مهر مصادف با ۳۰ سپتامبر برابر است با هفته جهانی ناشنوایان، برای آگاهسازی افراد جامعه به نیازها و خواستههای این قشر از جامعه یک هفته را به مسائل و مشکلات افراد دارای آسیب شنوایی اختصاص دادهاند. هفته جهانی ناشنوایان امسال با شعار«فرصت حضور در جامعه برای همه» نامگذاری شده است. انجمنهای فعال در حوزه ناشنوایان معتقدند که جامعه ناشنوایان در کشور با مشکلات متعددی روبهرو هستند و باید برای رفع این مشکلات اقدام شود، اما انتقاد مشترک همه این انجمنها به یک موضوع ختم میشود و آن: «بیتوجهی جامعه نسبت به ناشنوایان» است. آمارهای مطرح شده از ناشنوایی نشان میدهد که ناشنوایان بخش قابل توجهی از جامعه را تشکیل میدهند، اما در حال حاضر این قشر از جامعه با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم میکنند.
احسان شاهوردی، مدیرعامل شبکه ملی ناشنوایان ایران که مؤسسهای غیر دولتی و غیر تجاری و مشتمل از نمایندگان مؤسسات ناشنوایان سراسر کشور است مهمترین مشکل خود را در دسترسی و ارتباط کامل با جامعه میداند و به «ایران» میگوید: عدم توانایی شنیداری در ناشنوایان، به عنوان عاملی در کم شدن یا قطع ارتباط ناشنوایان با جامعه شده و این گروه مهمترین مشکل خود را در دسترسی و ارتباط کامل با جامعه میداند. بنابراین از نظر حقوق انسانی، دسترسی کامل و برابری برای حضور در اجتماع حق ناشنوایان است. چرا کهعدم دسترسی مناسب، موجب کاهش اشتغالزایی و بیکاری و در نتیجه افزایش مشکلات زندگی برای ناشنوایان شده است همچنین در ایام شیوع کرونا خصوصاً در محیط کار یا خدمات عمومی از جمله بیمارستانها، درمانگاهها و... دچار مشکلات عدیدهای بودیم. طبق ماده ۵ حقوق شهروندی و همچنین قانون حمایت از معلولان و کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت، معلولان بایستی از حق زندگی مستقل برخوردار باشند. جهت دسترسی به این حق موارد زیادی موجود است که اولویت آنها دسترسی به مترجم زبان اشاره، حمایتهای شغلی و آموزشی، امکانات توانبخشی و حمایت از استارتاپ ها و نرم افزارها در راستای دسترسی به خدمات مختلف برای ناشنوایان است.
وی با اشاره به اینکه همه افراد دارای معلولیت در سازمان بهزیستی ثبت نمیشوند و بنابراین آمار ناشنوایان کشور که از سوی بهزیستی اعلام میشود چندان دقیق نیست، میگوید: طبق اعلام معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در سال ۱۴۰۰ بیش از ۲۲۲ هزار نفر دارای معلولیت شنوایی (ناشنوا یا کم شنوا) هستند که حدود ۱۳ درصد جامعه معلولان را شامل میشود. چون همه افراد دارای معلولیت در سازمان بهزیستی ثبت نمیشوند و در آنجا پرونده ندارند، بنابراین آمار بهزیستی همه افراد دارای معلولیت در کشور را شامل نمیشود و آمار دقیقی نیست. در مورد آمار سرشماریها نیز کارشناسان آماری معتقدند که آمار واقعی معلولیت بیشتر است، زیرا بویژه در روستاها و شهرهای کوچک، برخی خانوارها معلولیت را نوعی نقص برای کل خانواده میدانند و آن را پنهان میکنند. با توجه به گستردگی و پنهانی بودن معلولیت شنوایی و همچنین سایر انواع معلولیت، جمعآوری آمار جامعه معلولان بایستی با دقت بیشتری انجام شود که با همکاری سازمان بهزیستی کشور و مرکز آمار در سرشماری بعدی لحاظ شود تا از دادههای آماری در بررسی راهکارها و تصمیمگیری در راستای ارتقای خدمات و بهبود کیفیت زندگی و شغلی جامعه معلولان استفاده شود. لازم به یادآوری است طی چند سال اخیر تعداد ناشنوایان دو معلولیتی هم رو به افزایش رفته بخصوص ناشنوای کم بینا، که بایستی در سرشماری به دو معلولیتیها و نوع آن توجه بیشتری شود.
مدیرعامل شبکه ملی ناشنوایان ایران در خصوص حمایتهای سازمان بهزیستی از افراد ناشنوا میگوید: سازمان بهزیستی خدماتی مانند غربالگری شنوایی، شنواییسنجی کودکان، توانبخشی گفتاری و شنیداری، تجهیزات توانبخشی، کاشت حلزون و... را ارانه میدهد و این خدمات برای کودکان ناشنواست. برای بزرگسالان تحت پوشش حمایت خود اشتغالی از طریق وام، تجهیزات توانبخشی به صورت محدود، پرداخت شهریه دانشگاهی جهت برخی از مددجویان و... است که با توجه به گستردگی و شدت معلولیت و نظرات مددکاری متفاوت است. لازم به ذکر است طبق گفتههای ناشنوایان و مؤسسات مرتبط با ناشنوایان اکثراً از خدمات بهزیستی گلهمند و ناراضی هستند.
وی در ادامه به گران بودن تجهیزاتی مثل سمعک و ملزومات آن اشاره میکند: متأسفانه با وجود تحریم ناجوانمردانه، واردات سمعک، باتری و قطعات یدکی با مشکل مواجه شده است و بسیاری از شرکتهای توزیع کننده در آستانه ورشکستگی قرار گرفتهاند. سمعک به سختی تهیه میشود و خرید آن بر اساس دلار است که با توان اقتصادی ناشنوایان همخوانی ندارد. طبق اطلاعات به دست آمده، سازمان بهزیستی در صورت موجودی سمعک، آن را به صورت اولویت در اختیار ناشنوایان قرار میدهد و در غیر این صورت با ارائه مستندات و فاکتور خرید سمعک به مددکاران، در صورت وجود اعتبار به صورت تعرفهای پرداخت میشود. در تحویل سمعک اولویت با کودکان، محصلان، دانشجویان و مادران ناشنوای دارای فرزند شیرخوار است. البته سازمان بهزیستی کشور از شروع فعالیت این دولت تلاش کرده تا بتواند با شرکتهای تولیدکننده داخلی و شرکتهای دانشبنیان، تجهیزات توانبخشی با کیفیت و قیمت مناسب را برای مددجویان تأمین کند که سمعک هم قرار است برای اولین بار در داخل کشور تولید شود. امیدواریم با تولید سمعک با کیفیت و قیمت مناسب یکی از مشکلات ناشنوایان کشور حل شود.
شاهوردی با بیان اینکه در بسیاری از کشورها راههای دسترسی به جامعه را برای افراد ناشنوا هموار میکنند، میگوید: کشورهای زیادی در جهان هستند که دسترسی را به نحو مناسبی در اختیار ناشنوایان گذاشتهاند. این دسترسیها موارد زیادی را شامل میشود مثلاً دسترسی به مترجم در بیمارستانها و مطب دکتر به نحوی است که قبل از مراجعه فرد ناشنوا، با مترجم هماهنگ و در محل حاضر میشود. جهت مراجعه به ارگانها یا انجام اموراداری همواره مترجم حضور دارد و حضور مترجم هزینهای برای فرد ناشنوا ندارد. آموزش در مدارس ناشنوایان دو زبانه است و زبان اشاره نیز به عنوان یک زبان پذیرفته شده است حتی ناشنوایان در دانشگاهها نیز مترجم و سیستمهای ارتباطی و... دارند. تلویزیون اکثر کشورها برای ناشنوایان به صورت دائم زیرنویس دارد ولی متأسفانه ما از دسترسی کامل به بسیاری از برنامههای رسانه ملی محروم ماندهایم. حتی مترجمان زبان اشاره صداوسیما دارای ایرادهای زیادی هستند که با پیگیری زیاد مؤسسات ناشنوایان به تازگی کمی اصلاح شدهاند و هنوز جای اصلاح بیشتر دارد. در شبکه ملی ناشنوایان اقدامات زیادی درخصوص ترویج زبان اشاره ایرانی و توسعه مترجم، آموزش، اطلاعرسانی و همچنین پیگیریهایی در حوزه احقاق حقوق ناشنوایان و... انجام شده است. یکی از اقدامات مهم که با همکاری مؤسسات ناشنوایان و قوه قضائیه به نتیجه رسیده و در مراحل پایانی اجرایی است، استفاده از مترجمان رسمی زبان اشاره در سیستم قضایی است که امری بسیار مهم و حیاتی در دسترسی ناشنوایان به روند دادرسی است و مترجمان زبان اشاره پس از برگزاری آزمون کتبی و شفاهی توسط قوه قضائیه برگزیده و به عنوان مترجم رسمی پذیرفته میشوند. امید است با تربیت و توسعه مترجمان زبان اشاره در آینده دسترسی بیشتر برای ناشنوایان در ارگانها و خدمات عمومی امکانپذیر شود. مدیرعامل شبکه ناشنوایان ایران در پایان اظهار امیدواری کرد: امیدوارم با پیشرفت دانش اینترنت و استارتاپها و عزم و ارادهای که در دولت وجود دارد بتوان از طریق شرکتهای دانش بنیان نرم افزارهایی جهت دسترسی بهتر و کم هزینهتر، برای کمک به افراد ناشنوا را تولید و حمایت کرد تا بستر حضور اجتماعی این افراد بیش از پیش فراهم شود.
خبرنگار
سکوت را با کمک دستانشان میشکنند، با همین دستها سدهای سکوت را شکستهاند چرا که دستان گویایشان تبلور زبان است و اشاره برای آنها هجی کلمات است. به مدد همین اشاره و با همت دستان گویاست که از سکوت گذشتهاند و با جامعه ارتباط گرفتهاند، بر اساس آخرین آمارهایی که در سال ۹۸ اعلام شده، بیش از ۵ درصد و حدود ۴۶۶ میلیون نفر در سراسر جهان از نعمت شنوایی محروم هستند و ۳۴ میلیون نفر از این تعداد را کودکان شامل میشوند. تخمین زده میشود تا سال ۲۰۵۰، بیش از ۹۰۰ میلیون نفر دچار کمشنوایی ناتوانکننده شوند. بر اساس اعلام سازمان بهزیستی کشور حدود ۲۵۸ هزار و ۷۴۱ نفر از افراد دارای آسیب شنوایی و تحت پوشش این سازمان هستند. هر سال و بر اساس تقویم جهانی ۸ مهر مصادف با ۳۰ سپتامبر برابر است با هفته جهانی ناشنوایان، برای آگاهسازی افراد جامعه به نیازها و خواستههای این قشر از جامعه یک هفته را به مسائل و مشکلات افراد دارای آسیب شنوایی اختصاص دادهاند. هفته جهانی ناشنوایان امسال با شعار«فرصت حضور در جامعه برای همه» نامگذاری شده است. انجمنهای فعال در حوزه ناشنوایان معتقدند که جامعه ناشنوایان در کشور با مشکلات متعددی روبهرو هستند و باید برای رفع این مشکلات اقدام شود، اما انتقاد مشترک همه این انجمنها به یک موضوع ختم میشود و آن: «بیتوجهی جامعه نسبت به ناشنوایان» است. آمارهای مطرح شده از ناشنوایی نشان میدهد که ناشنوایان بخش قابل توجهی از جامعه را تشکیل میدهند، اما در حال حاضر این قشر از جامعه با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم میکنند.
احسان شاهوردی، مدیرعامل شبکه ملی ناشنوایان ایران که مؤسسهای غیر دولتی و غیر تجاری و مشتمل از نمایندگان مؤسسات ناشنوایان سراسر کشور است مهمترین مشکل خود را در دسترسی و ارتباط کامل با جامعه میداند و به «ایران» میگوید: عدم توانایی شنیداری در ناشنوایان، به عنوان عاملی در کم شدن یا قطع ارتباط ناشنوایان با جامعه شده و این گروه مهمترین مشکل خود را در دسترسی و ارتباط کامل با جامعه میداند. بنابراین از نظر حقوق انسانی، دسترسی کامل و برابری برای حضور در اجتماع حق ناشنوایان است. چرا کهعدم دسترسی مناسب، موجب کاهش اشتغالزایی و بیکاری و در نتیجه افزایش مشکلات زندگی برای ناشنوایان شده است همچنین در ایام شیوع کرونا خصوصاً در محیط کار یا خدمات عمومی از جمله بیمارستانها، درمانگاهها و... دچار مشکلات عدیدهای بودیم. طبق ماده ۵ حقوق شهروندی و همچنین قانون حمایت از معلولان و کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت، معلولان بایستی از حق زندگی مستقل برخوردار باشند. جهت دسترسی به این حق موارد زیادی موجود است که اولویت آنها دسترسی به مترجم زبان اشاره، حمایتهای شغلی و آموزشی، امکانات توانبخشی و حمایت از استارتاپ ها و نرم افزارها در راستای دسترسی به خدمات مختلف برای ناشنوایان است.
وی با اشاره به اینکه همه افراد دارای معلولیت در سازمان بهزیستی ثبت نمیشوند و بنابراین آمار ناشنوایان کشور که از سوی بهزیستی اعلام میشود چندان دقیق نیست، میگوید: طبق اعلام معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در سال ۱۴۰۰ بیش از ۲۲۲ هزار نفر دارای معلولیت شنوایی (ناشنوا یا کم شنوا) هستند که حدود ۱۳ درصد جامعه معلولان را شامل میشود. چون همه افراد دارای معلولیت در سازمان بهزیستی ثبت نمیشوند و در آنجا پرونده ندارند، بنابراین آمار بهزیستی همه افراد دارای معلولیت در کشور را شامل نمیشود و آمار دقیقی نیست. در مورد آمار سرشماریها نیز کارشناسان آماری معتقدند که آمار واقعی معلولیت بیشتر است، زیرا بویژه در روستاها و شهرهای کوچک، برخی خانوارها معلولیت را نوعی نقص برای کل خانواده میدانند و آن را پنهان میکنند. با توجه به گستردگی و پنهانی بودن معلولیت شنوایی و همچنین سایر انواع معلولیت، جمعآوری آمار جامعه معلولان بایستی با دقت بیشتری انجام شود که با همکاری سازمان بهزیستی کشور و مرکز آمار در سرشماری بعدی لحاظ شود تا از دادههای آماری در بررسی راهکارها و تصمیمگیری در راستای ارتقای خدمات و بهبود کیفیت زندگی و شغلی جامعه معلولان استفاده شود. لازم به یادآوری است طی چند سال اخیر تعداد ناشنوایان دو معلولیتی هم رو به افزایش رفته بخصوص ناشنوای کم بینا، که بایستی در سرشماری به دو معلولیتیها و نوع آن توجه بیشتری شود.
مدیرعامل شبکه ملی ناشنوایان ایران در خصوص حمایتهای سازمان بهزیستی از افراد ناشنوا میگوید: سازمان بهزیستی خدماتی مانند غربالگری شنوایی، شنواییسنجی کودکان، توانبخشی گفتاری و شنیداری، تجهیزات توانبخشی، کاشت حلزون و... را ارانه میدهد و این خدمات برای کودکان ناشنواست. برای بزرگسالان تحت پوشش حمایت خود اشتغالی از طریق وام، تجهیزات توانبخشی به صورت محدود، پرداخت شهریه دانشگاهی جهت برخی از مددجویان و... است که با توجه به گستردگی و شدت معلولیت و نظرات مددکاری متفاوت است. لازم به ذکر است طبق گفتههای ناشنوایان و مؤسسات مرتبط با ناشنوایان اکثراً از خدمات بهزیستی گلهمند و ناراضی هستند.
وی در ادامه به گران بودن تجهیزاتی مثل سمعک و ملزومات آن اشاره میکند: متأسفانه با وجود تحریم ناجوانمردانه، واردات سمعک، باتری و قطعات یدکی با مشکل مواجه شده است و بسیاری از شرکتهای توزیع کننده در آستانه ورشکستگی قرار گرفتهاند. سمعک به سختی تهیه میشود و خرید آن بر اساس دلار است که با توان اقتصادی ناشنوایان همخوانی ندارد. طبق اطلاعات به دست آمده، سازمان بهزیستی در صورت موجودی سمعک، آن را به صورت اولویت در اختیار ناشنوایان قرار میدهد و در غیر این صورت با ارائه مستندات و فاکتور خرید سمعک به مددکاران، در صورت وجود اعتبار به صورت تعرفهای پرداخت میشود. در تحویل سمعک اولویت با کودکان، محصلان، دانشجویان و مادران ناشنوای دارای فرزند شیرخوار است. البته سازمان بهزیستی کشور از شروع فعالیت این دولت تلاش کرده تا بتواند با شرکتهای تولیدکننده داخلی و شرکتهای دانشبنیان، تجهیزات توانبخشی با کیفیت و قیمت مناسب را برای مددجویان تأمین کند که سمعک هم قرار است برای اولین بار در داخل کشور تولید شود. امیدواریم با تولید سمعک با کیفیت و قیمت مناسب یکی از مشکلات ناشنوایان کشور حل شود.
شاهوردی با بیان اینکه در بسیاری از کشورها راههای دسترسی به جامعه را برای افراد ناشنوا هموار میکنند، میگوید: کشورهای زیادی در جهان هستند که دسترسی را به نحو مناسبی در اختیار ناشنوایان گذاشتهاند. این دسترسیها موارد زیادی را شامل میشود مثلاً دسترسی به مترجم در بیمارستانها و مطب دکتر به نحوی است که قبل از مراجعه فرد ناشنوا، با مترجم هماهنگ و در محل حاضر میشود. جهت مراجعه به ارگانها یا انجام اموراداری همواره مترجم حضور دارد و حضور مترجم هزینهای برای فرد ناشنوا ندارد. آموزش در مدارس ناشنوایان دو زبانه است و زبان اشاره نیز به عنوان یک زبان پذیرفته شده است حتی ناشنوایان در دانشگاهها نیز مترجم و سیستمهای ارتباطی و... دارند. تلویزیون اکثر کشورها برای ناشنوایان به صورت دائم زیرنویس دارد ولی متأسفانه ما از دسترسی کامل به بسیاری از برنامههای رسانه ملی محروم ماندهایم. حتی مترجمان زبان اشاره صداوسیما دارای ایرادهای زیادی هستند که با پیگیری زیاد مؤسسات ناشنوایان به تازگی کمی اصلاح شدهاند و هنوز جای اصلاح بیشتر دارد. در شبکه ملی ناشنوایان اقدامات زیادی درخصوص ترویج زبان اشاره ایرانی و توسعه مترجم، آموزش، اطلاعرسانی و همچنین پیگیریهایی در حوزه احقاق حقوق ناشنوایان و... انجام شده است. یکی از اقدامات مهم که با همکاری مؤسسات ناشنوایان و قوه قضائیه به نتیجه رسیده و در مراحل پایانی اجرایی است، استفاده از مترجمان رسمی زبان اشاره در سیستم قضایی است که امری بسیار مهم و حیاتی در دسترسی ناشنوایان به روند دادرسی است و مترجمان زبان اشاره پس از برگزاری آزمون کتبی و شفاهی توسط قوه قضائیه برگزیده و به عنوان مترجم رسمی پذیرفته میشوند. امید است با تربیت و توسعه مترجمان زبان اشاره در آینده دسترسی بیشتر برای ناشنوایان در ارگانها و خدمات عمومی امکانپذیر شود. مدیرعامل شبکه ناشنوایان ایران در پایان اظهار امیدواری کرد: امیدوارم با پیشرفت دانش اینترنت و استارتاپها و عزم و ارادهای که در دولت وجود دارد بتوان از طریق شرکتهای دانش بنیان نرم افزارهایی جهت دسترسی بهتر و کم هزینهتر، برای کمک به افراد ناشنوا را تولید و حمایت کرد تا بستر حضور اجتماعی این افراد بیش از پیش فراهم شود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه