شش سال پیش، یکی از کارخانه‌های هالیوود فیلمی تهیه کرد. نسخه‌های این فیلم به اغلب نقاط دنیا فرستاده شد و چند ماه بعد در بیشتر این نقاط آن را نمایش دادند. یکی از این نسخه‌ها به خاورمیانه رفت و در تمام شهر‌های بزرگ و کوچک نشان داده شد و هنگامی که پاره شد، رنگش پرید و صدایش دیگر در نمی‌آمد، یک ماه پیش سینما البرز آن را به نام «با خود نمی‌بری» نمایش داد.تمام فیلم‌هایی که صاحبان و اداره‌کنندگان سینماهای ایران به تهران وارد می‌کنند و به شهرستان‌ها می‌برند، همین وضع را دارد و اگر احیاناً فیلم سالمی هم وارد شود مدیران سینما‌ها خودشان عمداً آن را ناقص می‌کنند.فیلم «چهار پر» که در سینما هما و ایران نشان می‌دادند از محصولات ماه اوت ۱۹۳۹ کارخانه فیلمبرداری «یونایتد آرتیست» می‌باشد. اگر فیلمی یک سال بعد از تهیه آن به ایران بیاید، آن را در انبارهای سینما نگاه می‌دارند و نمایش نمی‌دهند از ترس اینکه مبادا اهالی تهران به دیدن فیلم‌های جدید عادت کنند.از فیلم «صنم‌های زیگلند» یک ربع ساعت زده بودند. مدت نمایش فیلم «زنان»... در اصل ۱۳4 دقیقه بود و 34 دقیقه از آن کاستند تا نمایش آن با آگهی‌های سینمایی و اخبار، بیش از دو ساعت طول نکشد.
تمام فیلم‌های کارخانه «وارنر» محصول سال‌های بین ۳7 و 4۰ که سینما هما وارد کرده، بجز فیلم‌های «ناخدای آسمان‌ها»، «نامه» و«قطار سانتافه» همگی در حدود یک ثلت کم داشت. فیلم «قلب شمال» در اصل ۸4 دقیقه مدت نمایش آن طول می‌کشد ولی فقط ۵۰ دقیقه آن را در سینما هما نشان دادند.
... همان‌طور که قبلاً گفتیم فیلم‌های سینماها غالباً کهنه است و قسمتی از آن پاره شده و صدایش شنیده نمی‌شود و سینماهای تهران برای اینکه بیشتر آگهی نشان دهند، از فیلم ناقصی هم که رسیده، می‌برند و به این ترتیب وقتی با دستگاه‌های خراب نشان دهنده فیلم و ناطق، فیلم روی پرده می‌آید، تماشاچی نه خوب می‌بیند و نه می‌شنود و هنگامی هم که به ترجمه‌های غلط، بی‌معنی و ناقص فیلم نگاه می‌کند چیزی نمی‌فهمد و از طرفی پس از زحماتی که برای به‌دست آوردن بلیت متحمل شده خود را در جای ناراحت و کثیفی می‌یابد و اگر اعتراض هم کند با داد و بیداد یا با بی‌اعتنایی مدیران و کارکنان سینما‌ها روبه‌رو می‌شود.وقتی که به سینما می‌روید، مدتی شما را با نمایش آگهی‌های کم نور و کثیف ناراحت می‌کنند ولی ناراحت‌کننده‌تر از آگهی، صدای گوشخراش و تهوع آور صفحات موسیقی است که در طول نمایش آگهی‌ها شنیده می‌شود. این صفحات غالباً کهنه و خراشیده شده است و چون تماشاچیان به صدای آن عادت کرده‌اند، مجبور می‌گردند گوش‌هایشان را با دست ببندند. حال، با وجود این وضع که ما نمی‌دانیم مسئولیت آن را به عهده شهرداری یا شهربانی بیندازیم، سینماهای تهران تقاضا دارند اجازه داده شود بر قیمت بلیت‌هایشان بیفزایند، در صورتی که مدتی است با کم کردن صندلی‌های پنج ریالی و هشت ریالی بر بهای بلیت افزوده‌اند.
تا وضع سینماها به همین طرز باقی است، این تقاضا نباید مورد توجه قرار گیرد و اگر دولت قیمت بلیت‌ها را کم می‌داند ما پیشنهاد می‌کنیم به نفع بنگاه‌های خیریه بر بهای آن بیفزایند و روزی که سر و صورتی به سینماها داده شد، از این بهای اضافی قسمتی را هم برای آنها منظوردارند. ولی به عقیده ما تا وقتی که اداره امور سینماها به‌دست این پول پرست‌ها است، این امر صورت نمی‌گیرد مگر اینکه اداره‌ای تحت نظر اشخاصی که اطلاعات کافی راجع به سینما و فیلم‌های سینما دارند در وزارت کشور برای اداره امور سینماها تأسیس گردد و این اداره، سینماها را ملزم کند که فیلم‌های جدید و بی‌عیب وارد کنند و همچنین در درجه‌بندی آنها تجدیدنظری نماید و نیز انحصاری را که صاحبان سینما‌های فعلی برای کرایه فیلم از کمپانی‌های خارجی برقرار کرده‌اند از میان بردارد تا مردم بیشتر بتوانند از فیلم‌ها استفاده کنند.
 روزنامه اطلاعات- دوشنبه 22 خرداد1323

«تأملات روحی و عدم اعتنا به طبیب و دوا باعث اشتداد بیماری بود. کم کم اغلب روزها احساس دل‌دردهای شدیدی می‌کردند و چشم‌هایشان روز به روز ضعیف‌تر می‌شد... در یکی از روزها که من در خدمتشان بودم دیدم که حتی در اتاق قادر به راه رفتن نیستند و به سختی طول اتاق را می‌پیمایند....» این شرح حالی از آخرین روزهای زندگی رضاشاه به گفته علی ایزدی آجودان‌ رضاشاه (در کتاب رضاشاه به قلم غلامحسین میرزا صالح) است؛ پادشاهی که از قزاقی و کودتا شروع کرد، طولی نکشید که به رضاخانی و رضاشاهی رسید و با نظامی‌گری حکومتش را پیش برد ولی در نهایت در برابر حمله ارتش خارجی دستانش را بالا برد و تسلیم و سپس تبعید (ابتدا به جزیره موریس و بعد ژوهانسبورگ) شد و در نهایت هم فشار تحقیر روزگار، عمرش را به پایان رساند.رضاشاه بیماری قلبی و درد معده شدید داشت، نقل می‌شود یکی از پزشکانی که در ماه‌های پایانی زندگی‌اش او را معاینه کرده به او گفته معده و قلب دو عضو حساس و حیاتی بدن انسان هستند که با هم همسایه‌اند اگر مراعات یکی را نکنی برای دیگری مشکل پیش خواهد آمد و رضاشاه هم به پزشک پاسخ داد: «ما یک عمر است که گرفتار همسایه‌هایمان هستیم از شمال شوروی و از جنوب انگلیس.»رضاشاه ساعت شش صبح روز چهارشنبه، چهارم مرداد 1323 یعنی 3 سال و 11 ماه بعد از کناره‌گیری از حکومت، اشغال ایران و تبعید جان باخت. علی ایزدی که یکی از نزدیک‌ترین افراد به رضاشاه در ماه‌های آخر زندگی‌اش است، درباره زمان مرگ او گفته است: «دچار حمله قلبی شدیدی می‌شوند و به زحمت خود را تا نزدیک تختخواب می‌رسانند و در آنجا به سختی زمین می‌خورند به‌طوری که یک دست و صورتشان مجروح می‌شود و از هوش می‌روند.» پیکر رضاشاه پس از مرگ به مصر منتقل و در آنجا مومیایی و در مسجد رفاعی نگهداری شد تا اینکه در اردیبهشت سال 1329 به ایران منتقل و در شهرری دفن شد.

مجله اخبار مصور لندن [The Illustrated London News] که از مجلات معروف سیاسی انگلستان است، خبر مرگ اعلیحضرت شاه سابق را به شرح زیر منتشر کرده است:«رضا پهلوی شاه سابق ایران که پس از استعفا از مقام سلطنت از 16 سپتامبر 1941 به جنوب آفریقا رفت و در آنجا زندگی می‌کرد، در 26 جولای فوت کرد. وی در دسامبر سال 1925 بر تخت سلطنت نشست و در آوریل سال 1926 تاجگذاری کرد.»
مجله تهران مصور- جمعه 5 آبان 1323

 تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

تأسیس آموزشگاه تعلیم
موتوسیکلت رانی ژاندارمری

بمنظور تکمیل و تسریع ارتباط بین واحدهای ژاندارمری، آموزشــــگاهی جهت تعلیــــــم موتوسیکلت رانی در ژاندارمری کل کشور تأسیس و شاگردان دوره اول این آموزشگاه پس از فرا گرفتن تعلیمات لازمه و اخذ گواهینامه به واحد‌ها اعزام شده‌اند. دوره دوم این آموزشگاه نیز آغاز شده و افراد مشغول فراگرفتن تعلیمات هستند.در نظر است این آموزشگاه تا موقعی که احتیاجات کلیه نواحی از حیث موتوسیکلت سوار تأمین گردد دایر باشد تا وضع ارتباط بدین وسیله بهبودی کامل یابد. موتوسیکلت‌هایی که مورد استفاده قرار می‌گیرد از کشور امریکا وارد شده است.
مجله اطلاعات هفتگی - 25 فروردین 1323

استعفای آرتور میلسپو

دکتر آرتور میلسپو رئیس کل دارایی ایران که اختیار امور واردات و صادرات اجناس غیرخوارباری و کلیه موادخام و مصنوعات و توزیع کالا به وی در اردیبهشت 1322 واگذار شده بود، با تصمیم دولت مبنی بر لغو اختیارات او، روز 8 تیر 1323 از مقام خود استعفا داد. میلسپو ده روز پس‌از استعفا به کار خود بازگشت، اما سرانجام روز ۱۸ دی ۱۳۲۳ از ایران اخراج شد.
روزنامه اطلاعات - شنبه 3 تیر 1323

متفقین حادثه آفریدند
 تصادم دو هواپیما

روز گذشته ساعت ۹ صبح یک هواپیمای شکاری با یک هواپیمای دو موتوره که قصد فرود به قلعه مرغی را داشتند بین مهرآباد و امامزاده حسن با یکدیگر تصادم نموده در نتیجه هواپیمای شکاری متلاشی و هواپیمای دو موتوره آتش گرفت.هواپیمای شوروی حامل مسافر که بامداد روز پنجشنبه از بندر پهلوی حرکت نموده صحیح و سالم خود را حدود تهران می‌رساند در همان موقع یک هواپیمای شکاری شوروی از فرودگاه قلعه مرغی پرواز نموده و بین مهرآباد و امامزاده حسن در حال اوج گرفتن بوده که با هواپیمای مسافری تصادم نموده و هر دو هواپیما سقوط می‌کنند.در نتیجه هواپیمای شکاری متلاشی و هواپیمای مسافری نیز مشتعل می‌شود. مأموران فرودگاه برای خاموش کردن آتش و نجات سرنشینان هر دو هواپیما به محل وقوع حادثه رهسپار می‌شوند ولی متأسفانه اقدامات آنها به نتیجه نرسیده و یازده نفر طعمه ‌آتش واقع می‌شوند.
 روزنامه کوشش - دوشنبه 16 مرداد1323

حفر چاه برای تهیه آب تهران

نظر به کم آبی شدید تهران در 10 نقطه جنوبی شهر با ماشین‌های حفاری چاه زده شده و با تلمبه‌های الکتریکی آب خارج تا نقاط جنوبی شهر را مشروب نماید.از طرف دولت و مقامات مربوط اقدام و نخستین چاه با ماشین حفاری در میدان اعدام شروع شد. هنگام حفر چاه در ۲۸ متری به سنگ برخوردند ولی با مته‌های مخصوص سنگ را سوراخ کردند و اکنون تا 40 متر پایین رفته‌اند و چاه به عمق 100 متر حفر خواهد شد.پیش‌بینی می‌شود حفر این چاه‌ها در آسایش اهالی جنوبی شهر بی‌اندازه مؤثر خواهد بود. ماشین حفاری که در میدان اعدام به‌کار افتاده متعلق به دولت است و چندین سال پیش برای اداره معادن وارد شده بود و اخیراً نیز یک دستگاه ماشین حفاری از امریکا خریداری شده است که بزودی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
مجله اطلاعات هفتگی- 27 مرداد 1323

پیام ایرانبه مناسبت آزادی پاریس

به مناسبت آزادی پاریس، از اشغال قوای آلمان، آقای محمد ساعد نخست‌وزیر، تلگراف زیر را به کمیسر امور خارجه دولت فرانسه مخابره نموده‌اند: جناب ماسیکلی کمیسر امور خارجه دولت موقتی فرانسه، به‌مناسبت آزادی پایتخت بزرگ و تاریخی از آن جناب تمنا دارم تبریکات بسیار صمیمانه اینجانب و ملت ایران را قبول فرمایید. آزادی پاریس آغاز یک سلسله فتوحات دیگری است که منجر به آزادی تمام فرانسه که آن همه خدمت را به متفقین نموده است خواهد گردید.مساعی بی‌نظیر و فداکاری که از طرف فرانسه بعمل آمده موجب تحسین تمام ملل بالاخص ملت ایران، دوست و متحد فرانسه گردیده است.
نخست‌وزیر- ساعد
پاسخ تلگراف
جناب آقای ساعد نخست‌وزیر ایران، تبریکات صمیمانه‌ای که به‌نام خودتان و به‌نام ملت ایران به مناسبت آزادی پاریس ابراز فرموده بودید کمال تشکر حاصل گردید. بروز این نشانه جدید، علاقه و مودت که بین کشورهای ما موجود است فوق‌العاده اسباب امتنان دولت موقتی جمهوری گردید. از آن جناب تمنا دارم ادعیه شخصی اینجانب و ملت فرانسه را برای ترقی و تعالی ایران و سعادت پادشاه آن قبول فرمایند.
ماسیکلی
روزنامه کوشش- چهارشنبه 22 شهریور 1323

19 فروردین سال 1323 پیمان بازرگانی ایران و امریکا که در واقع اولین قرارداد رسمی اقتصادی بین دو کشور محسوب می‌شود به امضای احمد قوام نخست‌وزیر ایران رسید. قراردادی سه ساله که چند ماه بعد از سفر روزولت رئیس جمهوری امریکا به ایران در جریان کنفرانس تهران امضا شد اما پیشینه مذاکراتش به سال‌های دهه 20 باز می‌گشت اما فراز و فرودهای روابط دو کشور مانع از امضای آن شده بود.از اوایل قرن، دولت امریکا که شاهد حضور گسترده شوروی و انگلیس در ایران بود تلاش کرد تا سهمی از سفره اقتصاد ایران بخصوص در حوزه نفت را برای خود کند و تلاش‌هایی از سوی کمپانی‌هایی مانند «استاندارد اویل»، «سی‌بورد»، «استاندارد و کیوم» شروع شد ولی هربار با مخالفت و فشار دولت انگلیس رو به رو شد تا جایی که در سال 1319 لرد کرزن وزیر امور خارجه انگلیس درباره حضور «استاندارد اویل» در ایران به وزیرخارجه کشورمان هشدار داد. در این بین علاوه بر قراردادهای نفتی دو کشور در تلاش بودند تا روابط اقتصادی را گسترش دهند و همین موضوع زمینه مذاکرات در ابتدای دهه 20 شد اما همه چیز براثر حادثه‌ای ناگهانی متوقف و روابط دو کشور تیره و تار شد. در آبان 1314 وزیر مختار ایران در امریکا که عازم میهمانی بود در شهر مریلند از سوی پلیس و به جرم تخلف رانندگی (بدون توجه پلیس به وضعیت دیپلماتیک) دستگیر و بازداشت شد؛ موضوعی که با توهین روزنامه‌های امریکایی به حکومت ایران ادامه پیدا کرد و در نهایت به قطع روابط ایران و امریکا و بسته شدن سفارت ایران و کنسولگری‌های ایران در نیویورک و شیکاگو در سال 1315 ختم شد. البته بعد از سه سال تلاش دیپلماتیک در نهایت در 24بهمن 1318 (14فوریـه1940) روابـط سیاسی ایران و امریکا دوباره برقرار شد و وزیرمختـار جدیـد ایـران، محمـد شایسته استوارنامه خود را به مقامات امریکا ارائه داد. پس از تعیین محمد شایسته به‌سمت وزیرمختار ایـران در امریکا و در شرایطی که جنگ جهانی دوم شروع شده بود و ایران با مشکلات اقتصادی بخصوص در تأمین مواد غذایی رو‌به‌رو بود، تمایل برای همکاری بازرگانی و اقتصادی میان ایـران و امریکا افزایش پیدا کرد. وزارت دارایی ایران به وزیر مختار کشورمان محمد شایسته مأموریت ویژه‌ای داد تا زمینه‌های عقد قرارداد با طرف امریکایی را فراهم و فهرستی از محصولات قابل صادرات و واردات با تعیین بهای آنها به ایـران بفرسـتد تـا زمینه‌های همکاری روشن شود. پس از ارسال فهرست از سوی شایسته و مذاکرات او با طرف‌های امریکا در ایران چندین جلسه در وزارت امورخارجه و بازرگانی وقت تشکیل و در نهایت طرح اولیه قراردادی تهیه و در اردیبهشت 1319 به تصویب دولت رسید و به امریکایی‌ها ارائه شد. علاوه براین برای مذاکرات جدی در ارتباط با پیمان بازرگانی ایران تصمیم گرفت هیأتی اقتصادی از سوی وزارت دارایی به ریاست اللهیار صالح، معاون وقت وزارت دارایی به امریکا اعزام کند تا زمینه‌های نهایی شدن پیمان بازرگانی مشترک ایران و امریکا فراهم شود ولی رسیدن شعله آتش جنگ جهانی دوم و اشغال ایران به مانع بزرگ امضای این پیمان بدل شد و عملاً همه مذاکرات تا سال 1320 متوقف ماند تا اینکه طرف امریکایی که حضور نیروهای انگلیسی و شوروی را در ایران می‌دید، طرحی را برای پیمان بازرگانی تنظیم و از طریق سفارت خود در تهران به وزارت دارایی ایران ارائه داد. در نهایت این پیمان سه ساله 19 فروردین سال 1323 از سوی احمد قوام نخست‌وزیر ایران امضا و اجرایی شد. این پیمان که در 15 ماده تنظیم شده بود باعث گسترش روابط اقتصادی دو کشور و کاهش حقوق و عوارض گمرکی تعداد زیادی کالا بین دو کشور شد. مهم‌ترین حاصل این قرارداد برای ایران افزایش صادرات فرش به امریکا بود.