پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم: هر کس میانه‌‏روى کند، خداوند بى ‏نیازش سازد و هر کس ریخت و پاش نماید، خداوند فقیرش کند، هر کس فروتنى پیشه کند، خداوند بلندش نماید و هر کس بزرگى کند، خداوند خُردش نماید.                نهج الفصاحه ص 755، ح 2939‌

وضعیت به‌گونه‌ای شده که برخی اهالی سینما با اندک پولی که در دست دارند، به سراغ بورس رفته‌اند! یعنی هنرمندی که نمی‌داند اصلاً بورس چیست به سراغش می‌رود چون واقعاً در این شرایط کاری نمی‌شود کرد. به نظرم دولت باید بودجه‌ای برای سینما در نظر بگیرد تا این هنر زنده بماند چه بسا اینکه بسیاری از هنرمندان به خاطر شرایط موجود، دور سینما و تئاتر را خط می‌کشند، چون خودشان را تباه شدگان این شرایط می‌بینند.

کارگردان سینما در گفت‌و‌گو با مهر درباره شرایط این روزهای اهالی سینما صحبت کرد
 

علی شیرازی
خوشنویس
درخشش نام استاد غلامحسین امیرخانی اعتبار و افتخاری دیگر برای جامعه فرهنگی و هنری بویژه جامعه فرهیخته خوشنویسان کشور رقم زد.
ثبت‌نام معتبر ایشان در فهرست «نادره کاران» حاملان میراث فرهنگی ناملموس فرصتی است تا به داشته‌ها و دستاوردهای فرهنگی و هنری خود ببالیم و پدیدآورندگان آنها را پاس بداریم. هنری که در طول قرن ها به زبان و ادبیات و فرهنگ این کشور پهناور خدمت‌ها کرده است. هنر خوشنویسی توانسته است از آثار کاربردی گرفته تا هنر خالص خوشنویسی در قالب کتابت و کتیبه و مرقعات و آثار نمایشگاهی و موزه‌ای نام کشور عزیزمان ایران را در صدر کشورهای صاحب هنر و تمدن در جهان زنده نگاه دارد. در هر دوره تاریخی اشخاص هنرمند برجسته‌ای توانسته‌اند این امانت عظیم و فخیم را پاس دارند و آن را گسترش دهند و چیزی بر آن بیفزایند و به امانت به دست باکفایت نسل‌های بعد بسپارند.
همواره تعداد این افراد شاخص نادر بوده و در هر دوره تاریخی و هر قرنی الف قدی طلوع کرده و این میراث مشترک فرهنگی و هویتی را به جایی رسانده است که زبانزد خاص و عام شده است. میرعلی هروی، سلطان علی مشهدی، میرعماد حسنی، میرزا غلامرضا اصفهانی، احمد نیریزی، عبدالمجید درویش طالقانی، علیرضا عباسی و اینک استاد غلامحسین امیرخانی و دهها نام معتبر دیگر...  .
و اما در روزگار ما با وجود همه مشکلات و محدودیت‌هایی که مملکت را در برگرفته است، الف قامت دیگری توانسته است این پرچم پرافتخار را همچنان برافراشته نگه دارد. بدرخشاند و خود نیز بدرخشد. از بین نام‌های معتبری که در خوشنویسی معاصر ایران می‌درخشند و هر کدام به نوبه خود در این امر خطیر سهیم و شریک بوده و تأثیرگذار هستند نام استاد امیرخانی پررنگ‌تر و نقش محوری داشته است. ایشان که نزد استادان بزرگ خوشنویسی و اخلاق چون استاد سیدحسین میرخانی تلمذ کرده، توانست در 4 دهه اخیر خبرسازترین خوشنویس کشور و تأثیرگذارترین آنان باشد. گسترش انجمن خوشنویسان ایران در سراسر کشور و تعدادی شعبه این انجمن در خارج از کشور، توانسته است هنر خوشنویسی را به خانه‌های مردم آورده و امروز کمتر خانواده‌ای است که یک نفر از آنها دوره‌ای هرچند کوتاه را در انجمن به تمرین نپرداخته باشد.
روش آموزش و اداره کلاس‌های استاد که بر پایه و روش آموزش سنتی استاد شاگردی استوار بود توانست ارتباطی عاطفی و تنگاتنگ بین ایشان و هنرجویان ایجاد کند و هزاران جوان مستعد را جذب کلاس‌های ایشان کند.
همچنین ایشان طی دهه 60 و 70 با سفر به شهرهای شمالی کشور و مشهد و... خوشنویسی را گسترش داد و این کار باعث رونق خوشنویسی و شکل‌گیری بزرگ‌ترین سازمان غیردولتی مردم نهاد شد. آثار استاد در خوشنویسی بسیار متنوع است. قطعات خوشنویسی در قالب چلیپا که یکی از فرم‌های سنتی خوشنویسی است، از بهترین و زیباترین آثار استاد است. قطعات موزه‌ای و ترکیبی نمایشگاهی ایشان که بر پایه ضرورت دوران ابداع کرده‌اند خود از بدیع‌ترین ترکیبات در خوشنویسی معاصر است. کتابت هزاران صفحه از کتاب‌های معتبر ادبی از قبیل دیوان حافظ و رباعیات خیام، دیوان خواجوی کرمانی و... از درخشان‌ترین آثار این دوره است.
سبک منحصر به فرد استاد امیرخانی اعم از اجرای مفردات یا کلمات و همچنین چیدمان کلمات در سطر نبوی و ترکیب بندی‌های بدیع و صفحه آرایی‌های هنری توانسته است زنده‌ترین و پرطرفدارترین سبک خوشنویسی امروز ایران در عرصه خط نستعلیق شود. هنرمندانی که بتوانند از تقلید آثار پیشینیان رهایی یابند و خود دارای سبکی شخصی و مستقل شوند بسیار اندکند، چرا که هنرمند اهل ریسک و خطر نیست و اکثراً ترجیح می‌دهند راه گذشتگان که هموار است را بی‌کم و کاست بپیمایند. در صورتی که آغاز هنر از جایی است که هنرمند دارای تصرفات و ابداعات در هنر خویش می‌شود. سبک استاد تفاوت بسیار روشنی با دیگر سبک‌های ماقبل خود دارد. حتی یک کلمه از خط ایشان شبیه کار استادان ماقبل نیست. در صورتی که استادان بسیاری خطشان با قدما در تشابه است.

نلی محجوب
فعال ادبیات حوزه کودک و نوجوان
این روزها به شکلی محبوس شده‌ایم، محبوس در فضای خانه، محبوس در ماسک و... با کمترین امکان ارتباطات اجتماعی و فیزیکی. ارتباطاتمان وابسته شده به فضای مجازی و باز هم چارچوب و قاب‌های موبایل و تلویزیون. اما تنها چیزی که محبوس نیست ذهن ماست و تخیل‌مان. ذهن ما سفر می‌کند، به یاد می‌آورد و مرور می‌کند و از چارچوب ها بیرون می‌زند. قصه می‌سازد. شخصیت قصه می‌شود یا با شخصیت قصه همذات پنداری می‌کند. نمایشی ذهنی. انسان همیشه با خلاقیت خودش قصه‌ها و نمایش‌ها را ساخته اما در این روزگار این قصه و نمایش است که آدم‌ها را می‌سازد و این کنش متقابل قصه و نمایش و انسان از ازل تا ابد بوده و خواهد بود. اگر به دور و بر نگاه کنیم در همین روز‌های سخت، خلاقیت موهبتی است که بدون آن زندگی بیهوده و یکنواخت می‌شود. افراد خلاق زنده هستند و جسارت به خرج می‌دهند، راهکار پیدا می‌کنند برای تجربه کردن. این روزها اگر با بچه‌ها سرو کار دارید به خاطر یکنواختی و محدودیت‌ها حتماً مجبور شده‌اید دست به خلاقیت‌هایی بزنید تا آنها را سرگرم کنید. آشپزی کنید. کاردستی بسازید. نقاشی بکشید و قصه بگویید. اما آیا قصه هم شنیده‌اید؟ آیا فرصت کرده‌اید در نقش شنونده قرار بگیرید یا در نقش شخصیتی از یک قصه خلاق؟ آیا سعی کرده‌اید در خانه با اعضای خانواده نمایش خلاق اجرا کنید؟ بله نمایش خلاق. در نمایش خلاق نه نیاز به متن از پیش تعیین شده است نه صحنه‌پردازی و وسایل صحنه، نه نیاز به تمرین و گریم و لباس. نمایش خلاق یک مشارکت است که نیاز به همکاری دارد و باعث درک مشترک و ایجاد ارتباط می‌شود.
در نمایش خلاق می‌توان امیدوار بود که: تقویت زبان و ارتباط و مهارت‌های حل مسأله، آگاهی اجتماعی و مشارکت و همدلی، فکری خلاق و شناخت برسیم. امروزه برای حل مشکلات ارتباطی و رفتاری کودکان از نمایش خلاق استفاده می‌شود. حالا که در خانه هستیم و به‌واسطه محدودیت‌های ناخواسته شرایط اضطراب زا برای بچه‌ها بیشتر شده – حجم خبرها، گفت‌و‌گو‌های خانوادگی، وضعیت معیشت خانواده، نا امیدی اعضای خانواده و...- باید بیشتر به حال آنها دقت کنیم. این موارد بر روح بچه‌ها اثر می‌گذارد و همه این موارد در ذهن آنها باقی می‌ماند و می‌تواند سال‌ها بعد آثار خودش را نشان بدهد بنا براین نیاز به برون‌ریزی دارد. نمایش و قصه‌گویی خلاق یکی از راه‌های این برون‌ریزی است.
در اینگونه فعالیت، فرد فرصت می‌کند آنچه به دغدغه ذهنی تبدیل شده را بیرون بریزد و اعضا با ارائه راهکار و شنیدن مشکل می‌توانند آن را تعدیل یا حل کنند. نمایش خلاق راهی است برای تعدیل فشارها و اضطراب و تنش که می‌تواند راه گفت‌و‌گو را باز کند و اعضای یک مجموعه را به هم نزدیک کند. کتاب نمایش خلاق نوشته یدالله آقا عباسی و تجربیات او در اجرای نمایش خلاق در بم، می‌تواند به شما که با بچه‌ها سرو کار دارید کمک کند.

چهل‌وچند روز بعد از مرگ پدر خانواده، اعضای این خانواده برای آماده کردن سفارشی که برادر بزرگ خانواده گرفته دور هم جمع می‌شوند اما این دورهمی به چالش و کشمکشی بین برادر بزرگ و کوچک تبدیل می‌شود و آنها به نادانسته‌هایی درباره پدرشان پی می‌برند. این داستان نمایش «سه‌کیلو 250 گرم» به‌کارگردانی محسن نجارحسینی و نویسندگی مهدیه زندیه است که در واقع بازتابی از زندگی ناتورالیستی خانواده‌ای گرفتار مسائل اقتصادی را پیش روی مخاطب می‌گذارد. خانواده‌ا‌ی که درگیر مسأله اعتیاد و فقر است. تمامی اعضای خانواده، جز برادر بزرگ‌تر، حاضر به انجام اموری غیر اخلاقی برای رسیدن به زندگی عادی هستند و برای این هدف، دست به هر کاری می‌زنند از دروغ‌گفتن، تا فروش مواد مخدر و تخریب شخصیت و اتفاقاً قصد دارند با این کار خودشان را آدم‌هایی موجه نشان بدهند. برادر کوچک‌تر، آسیب مالی که از شریک خود دیده، داماد، تعدیل نیرو و اخراج‌ شدن از شرکت؛ زن برادر بزرگ‌تر نیز زندگی سخت و حقوق کم دریافت‌کردن خود از ناخن‌کاشتن در آرایشگاه را توجیهی برای تمام کارهای بدشان می‌دانند؛ همین‌ رویدادهای تحمیل‌ شده به این خانواده، ناخودآگاه، افراد خانواده را در باتلاقی می‌اندازد که آنها با هر دست‌ وپا زدنی بیشتر در این باتلاق فرو می‌روند. «سه‌کیلو 250 گرم» سیاهی و شوربختی خانواده‌ای را روایت می‌کند که در ورطه‌ای خودخواسته از نابودی گیر کرده‌اند اما طوری باامید از صحنه خارج می‌شوند که انگار واقعاً قرار است به سمت و سوی یک زندگی مسرت‌بخش و خوشبخت حرکت کنند. این نمایش را، که در حال حاضر به‌صورت فیلم‌تئاتر روی «فیلیمو» قابل تماشا است، نجارحسینی کارگردانی کرده و بازیگرانی مثل هادی شیخ الاسلامی، مهتاب وجدانی، امیرحسین آقایی، مرتضی حسینی، محمد نادری، پانته آ مهدی نیا و نسا یوسفی در آن هنرنمایی کرده‌اند.

6 مرداد
 امروز صد و سی‌امین روز از سال است. روزی که با درگذشت یکی از کارگردانان بنام سینمای ایران به یاد اهالی فرهنگ و هنر مانده است. درگذشت سیف‌الله داد. البته در کنار چهره‌های فرهنگی و هنری که امروز متولد شده‌اند.
تولدها
کریم قربانی علایی: 6 مرداد سال 1336 یکی از نوازندگان مطرح ویولنسل به دنیا آمد. کریم قربانی علایی موسیقی را در هنرستان عالی موسیقی خواند و همان جا ساز ویولنسل را انتخاب کرد و محمد پورتراب استادش بود. او نوازنده بسیاری از ارکسترهای ایران مانند ارکستر ژونس موزیکال ایران و ارکستر سمفونیک تهران بود و از سال 1359 تاکنون مایستر (دستیار رهبر ارکستر در هماهنگی گروه ویلن) ارکستر سمفونیک تهران است. قربانی علایی در بسیاری از موسیقی‌های خاطره ساز و آثار خوانندگان بزرگ به‌عنوان نوازنده حضور داشته است. در آلبوم موسیقی سریال امام علی(ع)، آلبوم دود عود و بوی باران محمدرضا شجریان، آلبوم نسیم وصل همایون شجریان، رسوای زمانه علیرضا قربانی، جلوه‌های ماندگار محمد نوری و از کرخه تا راین مجید انتظامی.
حسن جوهرچی: بازیگر تلویزیون ایران اگر زنده بود امروز 52 ساله می‌شد. او بازیگری را در سال 67 و با حضور در فیلم «فیل در تاریکی» آغاز کرد و پس از آن با فیلم «برخورد» سیروس الوند مطرح شد. اما آنچه حسن جوهرچی را به شهرت رساند بازی در سریال «در پناه تو» و نقش «محمد منصوری» در سال 1373 بود. او مدت‌ها به‌عنوان بازیگر نقش‌های مثبت انتخاب می‌شد اما با بازی در سریال «او یک فرشته بود» نقش منفی را هم تجربه کرد. فیلم‌های «سلطان»، «ضیافت»، «دو زن»، «دختری به‌نام تندر»، «آبی»، «روزگاری عشق و خیانت» و سریال‌های «کیمیا»، «تنهایی لیلا»، «شوق پرواز»، «فاصله‌ها» و «فاکتور هشت» از دیگر آثار حسن جوهرچی بودند. او سال 1395 درگذشت.
سیدحمیدرضا برقعی شاعر، محمدعلی حضرتی شاعر، ایلناز حقوقی شاعر، محمدرضا ذوالعلی داستان نویس، قنبرعلی رئیس جلالی شاعر، سارا عرفانی داستان نویس، احمد ناطقی عکاس و بیژن جباری پیشکسوت بخش لابراتوار فیلم هم متولد امروز هستند.
درگذشت‌ها
سیف‌الله داد: کارگردانی که با فیلم «بازمانده» در ذهن سینما دوستان ماند سال 1388 در چنین روزی درگذشت. سیف‌الله داد متولد سال 1334 بود و غیر از «بازمانده» فیلم‌هایی چون «کانی مانگا» و «زیر باران» را با فیلمنامه‌هایی از خودش ساخت. فیلم «بازمانده» که درباره فلسطینیان ساخته شده است سیف‌الله داد را به‌عنوان کارگردان یکی از آثار به یادماندنی سینمای ایران مطرح کرد و جایزه ویژه هیأت داوران جشنواره فیلم فجر را هم برایش همراه داشت. داد غیر از فیلمسازی به‌عنوان مدیر سینمایی هم شناخته می‌شد. او بنیانگذار مؤسسه سینمایی سینا فیلم و از سال‌های 74 تا 76 رئیس هیأت مدیره خانه سینما بود. معاونت امور سینمایی وزارت فرهنگ از سال 76 تا 79 یکی دیگر از سمت‌های او بود و خیلی‌ها این دوره را از دوران طلایی سینمای ایران می‌دانند.
اکبر محسنی: نوازنده صاحب نام عود و تار و ویلن سال 74 در چنین روزی درگذشت. اکبر محسنی متولد 1291 بود و پدرش با موسیقی میانه خوبی نداشت اما او از کودکی عاشق این هنر بود و بالاخره پس از مرگ پدرش موسیقی را در شعبه موزیک نظام آموخت و شاگرد علینقی وزیری شد. آلتو برنجی نخستین ساز او در این مدرسه بود اما بعدها ترومپت و فلوت را به‌عنوان ساز تخصصی اش انتخاب کرد. در کنار اینها شروع به آموختن ساز تار کرد و از رحمت‌الله صفا این ساز را آموخت. با تأسیس رادیو ایران اکبر محسنی ارکستری را راه انداخت که زیرنظر علینقی وزیری فعالیت می‌کرد و خودش نوازنده تارباس در این ارکستر بود. پس از آن در ارکستر انجمن ملی موسیقی ملی به رهبری روح‌الله خالقی کارش را آغاز کرد و تدریس موسیقی را هم در انجمن موسیقی ملی دنبال کرد. آهنگسازی گام بعدی او بود و «سه تار و ستاره» اولین آهنگی است که توسط او ساخته شد. ضمن اینکه او یکی از نخستین سازندگان موسیقی متن در سینمای ایران بود. اکبر محسنی با ساخت آهنگ ماندگار «الهه ناز» شناخته می‌شود که توسط غلامحسین بنان اجرا شد. او را به‌عنوان احیا‌کننده ساز عود در ایران هم می‌شناسند چون پس از سفر به عراق در سال 1336 ساز عود را در این کشور آموخت و پس از بازگشت به ایران این ساز را به کشور منتقل کرد و با آموزش آن و تکنیک‌هایش عود را دوباره به موسیقی ایران بازگرداند. تصنیف‌های «باز آ»، «دگر چه می‌خواهی»، «دل شکن»، «شوق دیدار» از آثار ماندگار اکبر محسنی است.
یوهان سباستین باخ آهنگساز آلمانی و میخاییل ارمانتوف شاعر روسی هم در چنین روزی درگذشتند.

سعید خضایی نقاش جوانی که با بازآفرینی تصاویر شاهنامه شناخته می شد بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.
او متولد ۱۳۵۸ و یکی از بهترین‌های نقاش های همدان بود که به نقاشی ایرانی علاقه زیادی داشت و همین سبک را دنبال می کرد. خضایی در تصویرسازی ۴ جلد از مجموعه صد جلدی بازآفرینی داستان‌های شاهنامه برای کودکان و نوجوانان همکاری داشت و تصویرسازی کتاب های محمدرضا یوسفی نویسنده بنام کودک و نوجوان از ‌دیگر کارهای او بود.

یگانه خدامی

#دماوند

خبری که درباره وقف کوه دماوند منتشر شد باعث شد کاربران شبکه‌های اجتماعی به این مسأله واکنش نشان دهند. ‏سازمان جنگل‌ها از صدور سند وقف یک برش از کوه ‎دماوند به‌نام سازمان اوقاف خبر داد و روزنامه همشهری نوشت که ظاهراً سازمان اوقاف برای یک پلاک از ۱۱ پلاک ثبتی سند وقفی گرفته است. این برش، یک یازدهم کل کوه است و این بخش از دامنه آغاز می‌شود و تا قله ادامه دارد. پس از واکنش کاربران معصومه ابتکار رئیس سابق سازمان محیط زیست گفت: «اثر طبیعی ملی عالیترین رده حفاظتی است که امکان واگذاری ندارد.»
البته عصر دیروز سازمان اوقاف توضیحاتی درباره این مسأله داد و اعلام کرد قله دماوند وقف نشده است. در تکذیبیه سازمان اوقاف آمده است: «کوه دماوند جز اراضی انفال است و منطقاً طبق قاعده فقهی «لا وقف الا فی ملک» قابلیت ملکیت و به تبع آن وقف شدن را ندارد. موقوفه‌ای که در این منطقه وجود دارد، مربوط به کوه دماوند نیست و برخی زمین‌های اطراف قریه‌ای با نام ملار را شامل می‌شود.»
بسیاری از کاربران هم به این مسأله که دماوند میراث طبیعی ملی است و نباید واگذار شود اشاره می‌کردند: «‏شاید بپرسید مگه دماوند چی داره؟ دماوند فقط یک کوه نیست، دماوند یک آتشفشانه که اتفاقاً نیمه فعاله، طلا، نقره، الماس، بازالت، کلینگر، سنگ آهن، زغال سنگ، گوگرد و و و هر نوع سنگی که بگین داره و اینکه نباید دستکاری بشه»، «‏فردا اگه کارون و ارس و سبلان و زاینده رود هم وقف شد تعجب نکنید»، «‌‏کوه و جنگل به عموم مردم تعلق دارد و با هیچ دستاویزی نمی‌توان وقف کرد. امروز رسانه‌ها گزارش داده‌اند که بخشی از کوه دماوند را وقف و برایش سند وقفی صادر کرده‌اند. اگر چنین خطایی رخ داده و چنین حکمی صادر شده باشد، باید سریعاً لغو شود»، «‏یک قسمت از یازده قسمت دماوند رو به‌نام وقف سند زدن. روزنامه همشهری خبرشو کار کرده. من نمیفهمم. یکی به من توضیح بده که مگه دماوند ملک شخصی کسی بوده که بخواد وقف کنه؟»، «یه برش از کوه دماوند؟ مگه کیک تولده؟»، «‏برای وقف باید کسی مالک باشد. مگر کسی مالک دماوند بوده؟ به استناد ماده ۵۵ قانون مدنی‌، وقف عبارت است از اینکه عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود. منافع قله دماوند چیه یعنی؟»، «‏ای دیو سپید پای در وقف/ ای گنبد گیتی ای دماوند»، «‏خبر وقف یک برش از دماوند اینقدر عجیبه که آدم حس می‌کنه بعد اون هر چیزی ممکنه! اینکه مثلاً توی رأی دادگاه شما بیارند که شما تا پایان عمر وقف شدی و سندش هم صادر شده!»، «‏وقتى طبق قانون مالکیت اشخاص بر منابع ‎طبیعى کان لم یکن می‌شود، چگونه می‌توان وقف بودن را پذیرفت؟ ترجیح ‎وقف (حقوق هدفمند و عمومى) بر ‎حق الناس، وجه رجحانى دارد؟ وقف مالى که قابل تملک و انتفاع نیست، چه توجیهى دارد؟»، «چرا باید برای یه اثر ملی سند وقفی صادر بشه؟ سازمان اوقاف با چه هدفی رفته سمت کوه دماوند؟»، «‏مگه می‌شه کوه دماوند رو ‎وقف کرد آخه؟ مگه ‎دماوند جزو میراث ثبت شده طبیعی نیستش این قله باشکوه؟ حالا اون ثبت رو وقف کردن؟ والا دماوند خشمگین میشه زیر پای همه مون رو خالی می‌کنه‌ها».

معارفه برقرار است

بعد از بحث‌هایی که بر سر اصالت گواهی اشتغال به‌کار مهرداد بذرپاش رئیس جدید دیوان محاسبات شکل گرفت خیلی‌ها منتظر بودند مراسم معارفه او به تعویق بیفتد و مدارکش دوباره بررسی شود. اما ‏محمدحسین فرهنگی سخنگوی هیأت رئیسه مجلس گفت: «از نظر آیین نامه مجلس، راهی برای بررسی مجدد سوابق و مستندات ‎بذرپاش وجود ندارد و مراسم تودیع و معارفه رئیس ‎دیوان محاسبات در روز دوشنبه برگزار می‌شود.»
مجتبی رضاخواه عضو کمیسیون برنامه بودجه مجلس هم در توئیتر نوشت: «‏به‌عنوان عضو کمیسیون برنامه بودجه مجلس اعلام می‌کنم که سوابق کاری رئیس جدید دیوان محاسبات به دقت بررسی شده است. حکم آقای بذرپاش به‌عنوان عضو هیأت امنای دانشگاه صنعتی شریف هم به کمیسیون ارائه و رؤیت شد. مجلس به وظایف قانونی خود عمل می‌کند، اگرچه برخی از حاشیه‌سازی دست برندارند.» این حرف‌ها و خبر برگزاری مراسم معارفه بذرپاش باعث شد کاربرانی که این دو سه روز درباره مدرک او می‌نوشتند از بی‌توجهی مجلس گله کنند: «‏این حرف معنای بدی دارد. یعنی شما با یکسری اسناد مخدوش اگر در فرصت قانونی بتوانی مجلس را مجاب کنی، به هدفت رسیده‌ای حتی اگر بعدش مجلس بفهمد اسنادت درست نبوده، چراکه راهی برای دوباره بررسی کردن وجود ندارد»، «اگه اعتراضی صورت نگیرد، بساط اینجور جعل‌ها و تقلب‌ها گسترده و گسترده‌تر می‌شود‌. باید حداقل جلوی عادی‌تر شدن آنها ایستاد‌ تا هزینه این بی‌قانونی‌ها زیادتر شود.»، «‌‎بذرپاش درحالی داره رئیس یکی از مهم‌ترین نهاد‌های نظارتی می‌شه که ابهامات جدی در مورد جعل سابقه کاری. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل»، «‏اسامی مدافعان امروز ‎بذرپاش را جایی یادداشت کنید. بعداً به کار خواهد آمد.  «‏در ماجرای ‎بذرپاش اثبات شد بعضی در انتقاد و مطالبه گری قائل به خودی و غیرخودی هستند.»، «‏اصلاح ‎آیین نامه که با تذکر نماینده ممکن است، ضمن اینکه اصل تخلفات و فساد چی شد؟»، «‏آقای ‎قالیباف، با توجه به شبهات موجود در سوابق آقای ‎بذرپاش، شما موظف هستید تا روشن شدن موضوع و رفع شبهات و انعکاس آن به افکار عمومی، از برگزاری جلسه تودیع و معارفه رئیس دیوان محاسبات جلوگیری کنید. مردم در سکوت کامل مطالب را رصد و در مورد شما قضاوت می‌کنند»،  «‏بله! بررسی مجدد و موشکافی برای زمانی است که مورد درباره مردم باشد...».