مریم طالشی
گزارش نویس
«مهم‌ترین بخش تشریفات مراسم افطار، پذیرایی است. استفاده از انواع  پیش‌غذاها و سوپ‌ها، فینگرفودها و سالادهای ایرانی و خارجی، نوشیدنی‌ها و منوی غذایی بسیار متنوع از انواع غذاهای ایرانی، سنتی و کلاسیک مراسم افطاری شما را به‌صورت چشمگیری خاص و منحصر به فرد خواهد کرد...»
این عبارات  را در آگهی تبلیغاتی خود درج کرده‌اند و روی سایت هم می‌توانید مفصل‌تر بخوانید. آنجا کامل و با جزئیات توضیح داده‌اند که چه تدارکاتی برای برگزاری افطاری در ماه رمضان می‌توانند انجام دهند و به قول خودشان مراسم شما را منحصر به فرد کنند. تدارکاتی مثل گل‌آرایی و شمع‌آرایی سالن به همراه اجرای موسیقی معنوی توسط گروه حرفه‌ای و موسیقی ملایم برای زمان صرف شام که منوی آن آنقدر عریض و طویل است که آدم برای انتخاب سرگیجه می‌‌گیرد؛ از پیش‌غذاهایی مثل آش و سوپ و کوفته و کشک بادمجان و دلمه و انواع سالادها گرفته تا غذای اصلی که شامل خورش‌های متنوع و چند جور کباب و خوراک و البته غذاهای فرنگی است که بسته به انتخاب مشتری سفارش داده می‌شود. اینها البته جدا از منوی مخصوص افطار است که هرچه بخواهید در آن هست حتی فینگرفودهایی در انواع مختلف که در سینی‌های بزرگ چیده می‌شوند و حسابی دل میهمان‌ها را می‌برند.
تمام اینها به زعم آگهی دهنده که از دو ماه قبل از فرا رسیدن ماه رمضان درحال تبلیغات برای مراسم این ماه است، نشاندهنده این است که شما درک درستی از برگزاری مراسم افطار آبرومندانه و درخور‌ شأن و شخصیت خود و میهمانان‌تان دارید و آدمی هستید که به اینجور چیزها اهمیت می‌دهید. طی دو سال گذشته به‌دلیل وجود محدودیت‌های کرونایی، برگزاری مراسم مختلف از جمله عروسی، عزا، ولیمه و مراسم افطاری تقریباً به حالت تعطیل درآمده بود مگر معدود مراسمی که آن هم پس از سبک شدن شرایط کرونایی برگزار می‌شد. وقتی مراسمی برگزار نشود، بساط چیدن میزهای آنچنانی و به اصطلاح لاکچری هم یک جورهایی جمع می‌شود و در واقع فرصت نشان دادن تجملات از  چنین میزبانانی نیز گرفته می‌شود. البته که برگزار نشدن مراسم مختلف ضرر زیادی به صاحبان تالارها هم زد اما موضوع گزارش ما آن دسته از مراسمی است که با وجود معنویت محتوایی، در تجملاتی‌ترین شکل ممکن برگزار می‌شود، تا جایی که فضای روحانی که باید وجود داشته باشد از بین می‌برد.
«ما دو سال است که اصلاً مراسم افطاری در سالن برگزار نکرده‌ایم. البته چند سفارش داشتیم که قرار بر بسته‌بندی شد و مشتری آمد تحویل گرفت که ظاهراً بیرون پخش کند اما اینکه در خود سالن مراسم بگیریم، خیر.»
داوود رضایی، مدیر یکی از سالن‌های پذیرایی مرکز تهران این را می‌گوید و ادامه می‌دهد: «امسال هم با توجه به اینکه مردم واکسن زده‌اند، اگر قسمت شود مراسم افطاری هم برگزار می‌کنیم اما شرایط طوری شده که خیلی برای مراسم سفارش نداریم چون هم وضعیت مالی مردم چندان مساعد نیست و هم هنوز شرایط کرونایی کم و بیش وجود دارد. از طرفی وقتی کسی می‌بیند می‌تواند هر اندازه غذا می‌خواهد سفارش دهد و بین فامیل یا نیازمندان تقسیم کند، برایش راحت‌تر است که این کار را بکند که دیگر هزینه سالن ندهد که خب این البته به ضرر ماست اما هرجور مشتری بخواهد برایش کار انجام می‌دهیم. الان البته می‌دانم سالن‌های شمال شهر و حومه مراسم مجلل هم برگزار می‌کنند با هزینه‌های خیلی بالا اما اینجا که از این خبرها نیست. کسی که می‌خواهد پول زیادی خرج کند و دنبال سالن‌ها و منوهای آنچنانی است، لابد قصد دارد به بقیه نشان دهد خرج می‌دهد برای همین سراغ چنین جاهایی می‌رود. آنها مشتریان خاص خودشان را دارند.»
البته مشتری‌های خاص دلشان شاید می‌خواهد پولشان را به رخ بکشند و بقیه بدانند آنها چقدر پولدار و البته خوش سلیقه‌اند. آنها عکس و فیلم‌های مراسم را بارها و بارها در شبکه‌های اجتماعی‌شان به اشتراک می‌گذارند تا کسانی که نیامده‌اند هم ببینند.
«الان چند سال است که این‌طور بساط چشم و همچشمی در برگزاری مراسم معنوی به راه افتاده است. البته منظور از چند سال قبل از کروناست و همه می‌دانیم که در دو سال اخیر به اجبار چنین مراسمی برگزار نمی‌شد. در این مورد ما نمی‌توانیم بگوییم بهتر شد یا نه چون برگزار نشدن مراسم تجملاتی به‌دلیل شرایط ویژه بود و اگر ضرورت از بین برود دوباره شرایط قبلی هم برمی‌گردد و حتی ممکن است از قبل هم تجملاتی‌تر شود چون به هرحال مدتی از این فضا دور مانده‌اند.»
این را زهرا شمشادی، فعال اجتماعی که سال‌هاست در زمینه کمک به خانواده‌های نیازمند فعالیت دارد، می‌گوید. او ادامه می‌دهد: «خیلی خوب است مردم به این نتیجه برسند که به جای برگزاری مراسم مجلل، به افراد نیازمند کمک کنند اما نمی‌شود آنها را هم مجبور کرد چنین کاری کنند. به هرحال بعضی‌ها دوست دارند ضیافت افطار برگزار کنند و این هیچ اشکالی ندارد و باعث دید و بازدید آشنا و فامیل در فضای معنوی ماه مبارک رمضان هم می‌شود. من خودم بهترین خاطراتی که از کودکی دارم مربوط به مراسم افطاری در خانه فامیل است که به ما بچه‌ها خیلی خوش می‌گذشت و روزه‌های کله گنجشکی‌مان را با خوشحالی باز می‌کردیم و هرگز عطر و طعم آن افطاری‌ها از خاطره‌مان پاک نمی‌شود. اما الان برخی فکر می‌کنند هرچه در باشکوه‌تر برگزار کردن مراسم افطاری از همدیگر پیشی بگیرند، بهتر است و دیگر به این فکر نمی‌کنند که با این کار معنویت این مراسم را از بین می‌برند و آن را کاملاً به امری دنیایی تبدیل می‌کنند. فلسفه برگزاری چنین مراسمی اصلاً چیز دیگری است. افراد زیادی هستند که در این ایام مبارک، به خانواده‌های نیازمند و کودکان کار افطاری می‌دهند و حداقل دل کسانی را شاد می‌کنند که امکان حضور در چنین مراسمی را ندارند.»
تجملات مراسم افطار البته در دوران کرونا هم خودش را در بسته‌های لاکچری جا داد و برای میهمانان ویژه فرستاده شد. آزاده، یکی از همان میهمان‌های غیرحضوری این‌طور می‌گوید: «آدرس گرفتند و بسته‌ای از یک شرکت که با آنها کار می‌کردیم برایم فرستادند که فقط یک میز مجلل برای چیدمان کم داشت. تمام غذاها و خوراکی‌ها با دقت و ظرافت بسته‌بندی شده و در جعبه مقوایی بزرگی جا داده شده بود. پیش غذاهایی مثل میگوی سوخاری و اگرول گوشت و سبزیجات و چند مدل غذا مثل چلوماهیچه و کباب و لازانیا. دسر هم بود آن هم چند مدل. به‌دلیل شرایط کرونایی چنین تدارکی دیده بودند و بسته‌ها به منزل همه میهمان‌ها ارسال شده بود اما من خودم فکر می‌کنم چه لزومی دارد این همه در پذیرایی، تجملات به خرج داد. مطمئناً همان یک بسته، چیزی حدود یک تا یک و نیم میلیون تومان برای سفارش دهنده هزینه برده بود چون از رستوران خیلی معروف و گرانی هم سفارش داده بودند. مسلماً می‌شد با این پول کار بهتری کرد اما لابد اثر این کار برای میزبان بیشتر است و دارد فکر می‌‌کند به وسیله آن می‌تواند اهداف مالی و تجاری خودش را بهتر پیش ببرد، وگرنه با یک بسته ساده هم می‌شود افطاری داد.»
افطاری شیک و منحصر به فرد، عنوان یکی دیگر از تبلیغ هایی است که در یکی از کانال‌های تلگرامی دیده می‌شود و آدم پیش خودش فکر می‌کند افطاری شیک اصلاً چیست و چرا اصولاً افطاری باید شیک باشد؟!