ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
دورنـــما
دیلی صباح (ترکیه):
حملات تروریستی روز یکشنبه در سریلانکا باعث بروز شکاف در این جامعه شده و مقامات امنیتی این کشور را نگران احتمال افزایش خشونتها علیه مسلمانان این جامعه و فرستاده شدن پیامهای تهدیدآمیز کردهاست.
دیلی تلگراف (بریتانیا):
ترزا می به کمپانی هوآوی برای تأمین خدمات مخابراتی نسل پنجم انگلیس چراغ سبز نشان داده. این اقدام امریکا را که این کمپانی چینی را متهم به اخلال در بازارهای اقتصادی کرده، خشمگین میکند.
دیلی استار (لبنان):
بعد از چالشهای فراوانی که بین نخستوزیری و ریاست جمهوری لبنان بر سر بودجه 2019 این کشور بود، بهنظر میرسد در نشست پایان هفته کابینه که امروز برگزار میشود، این بودجه نهایی شود.
عفو بینالملل به گردن زدن 37 نفر در عربستان در یک روز اعتراض کرد
سلاخی بن سلمان
ندا آکیش
خبرنگار
در حالی که هنوز پرونده قتل جمال خاشقجی، روزنامه نگار منتقد سعودی داغ است و جامعه جهانی همچنان منتظر برملا شدن جزئیات این ترور سیاسی وحشیانه است، روز سهشنبه 37 شهروند سعودی با ادعای مبارزه با تروریسم در عربستان به شیوه «سر بریدن»، اعدام شدند. پیکر دو نفر از افراد سر بریده شده هم از تیر چراغ برق آویزان شد تا «درس عبرتی» برای دیگران باشد. این اتفاق برای دومین بار در یک سال گذشته واکنش جهانی را علیه عربستان برانگیخت. عربستان پائیز گذشته نیز به دلیل قتل جمال خاشقجی متحمل فشارهای جهانی شد.
به گزارش سایت شبکه خبری الجزیره، وزارت کشور عربستان با صدور بیانیهای رسماً درباره این اعدامها اطلاعرسانی و ادعا کرد، این افراد در مورد اتهامهای حمله به تأسیسات امنیتی با مواد انفجاری، کشتن تعدادی از افسران امنیتی و همکاری با «سازمانهای متخاصم» علیه منافع ملی کشور مجرم شناخته شدند. این در حالی است که فعالان شبکههای اجتماعی و کاربران اینترنتی عربستان درباره اعدامیها گفتند، ۳۲ نفر از اعدام شدگان از ساکنان منطقه قطیف که یک منطقه شیعه نشین است، بودند. دادستانی کل عربستان سعودی نیز پیش از این اعلام کرده بود، هر روحانی و فعال شیعه که نسبت به سیاستهای سرکوبگرانه آل سعود اعتراض کند با حکم اعدام رو به رو میشود.
به گزارش دویچه وله، یکی از اعدامیان به صلیب کشیده شده است. عربستان این گونه اعدام را تنها در مواردی اجرا میکند که متهم جرم بسیار سنگینی مرتکب شده باشد.
حکم اعدام این افراد در ریاض، پایتخت عربستان، دو شهر مقدس مکه و مدینه و استان شرقی قصیم که اقلیت شیعه درآن زندگی میکنند، اجرایی شد. خبرگزاری رسمی عربستان (واس) در گزارشی درباره این اعدامها نوشت، این مردان به خاطر «داشتن تفکرات تروریستی و افراطی و تشکیل شبکههای ترور برای آسیب زدن به امنیت کشور و بیثبات کردن کشور» اعدام شدند. پیکر بیسر دو نفر از افراد اعدام شده برای چند ساعت از تیرهای چراغ برق آویزان بود که این اقدام وحشتناک خشم عمومی را در عربستان برانگیخت. این نخستین بار نیست که دولت عربستان در یک روز دست به اعدام دسته جمعی میزند. حدود سه سال قبل در سال 2016 نیز در یک روز 47 شهروند سعودی مخالف دولت از جمله شیخ نمر، رهبر شیعیان عربستان اعدام شدند که در آن زمان هم واکنشهای بینالمللی زیاد بود اما از آنجا که هم در سال 2016 و هم دیروز چهارشنبه متحدان غربی و اروپایی عربستان از جمله امریکا و انگلیس با انفعال و سکوت، از اقدامهای ضد حقوق بشری عربستان و اعدامهای دسته جمعی در این کشور حمایت کردند، تا کنون اقدام عملی جدی در سطح بینالملل علیه ریاض انجام نشده است. این سکوت متحدان غربی و اروپایی عربستان در قبال اعدام دسته جمعی روز سهشنبه و دیگر نقضهای حقوق بشر در این کشور در حالی است که هنوز افکار عمومی جهان نتوانسته ترور بیرحمانه خاشقجی، روزنامه نگار منتقد سعودی در کنسولگری عربستان در استانبول را هضم کند و سؤالهای بسیار زیادی درباره این پرونده بیپاسخ مانده است.
جهان در انتظار یک رکورد تازه
بنا بر گزارش سازمان عفو بینالملل، در سال گذشته میلادی نیز در عربستان 149 نفر اعدام شدند و امسال در حالی که تنها 4 ماه از سال میگذرد، بنا بر آمار رسمی که خبرگزاری واس عربستان منتشر کرده، دست کم 100 نفر در عربستان اعدام شدهاند و بعید نیست تا پایان سال شمار اعدامیهای 2019 از 2018 بسیار بیشتر شود. وبگاه امریکایی «بیزنس اینسایدر» نیز حدود یک ماه پیش در گزارشی اعلام کرده بود، عربستان در سال 2019 در زمینه اجرای اعدام یک رکورد جدید از خود به جای گذاشته است. همین حالا هم عربستان دومین کشور در سطح جهان از نظر تعداد اعدامیها و نخستین کشور از نظر تعداد سر بریدنها است. شبکه خبری سیانان امریکا درباره افزایش اعدامها و سرکوبها در عربستان دیروز چهارشنبه در گزارشی نوشت، از زمانی که محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی در سال 2015 برای نخستین بار در صحنه سیاسی عربستان ظاهر شد، سرکوب مخالفان هم شدت گرفت. او که کار سیاسی خود را با ریاست بر وزارت دفاع آغاز کرد و تا سطح ولیعهد ارتقا داد، در سالهای اخیر دستور سرکوب و از میان برداشتن بسیاری از فعالان، شاهزادگان و تجار، زنان و حامیان حقوق بشر را صادر کرده است و همه آنها را به خیانت به کشور و اعمال خرابکارانه علیه امنیت کشور متهم میکند.
انتقاد ظریف از مصونیت تیم «ب»
در چنین شرایطی که قدرتهای جهانی در قبال عربستان، این کشور ثروتمند نفتی سکوت کردهاند، محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان به گردن زدن 37 نفر در عربستان واکنش نشان داد و گفت: عضویت در تیم بولتون، بن سلمان، بن زاید و بیبی (نتانیاهو) به هر جنایتی مصونیت میدهد.
ظریف عصر سهشنبه در یادداشت توئیتری خود نوشت: پس از چشم پوشی از قطعه قطعه کردن یک روزنامه نگار، وقتی که عربستان سعودی 37 مرد را در یک روز گردن میزند هیچ نجوایی از دولت ترامپ شنیده نمیشود حتی وقتی که یکی را دو روز پس از عید پاک مصلوب میکند. وی تصریح کرد: عضویت در تیم «ب» – شامل بولتون، بن سلمان، بن زاید و بیبی – به هر جنایتی مصونیت میدهد.
جان بیارزش انسان در عربستان
عفو بینالملل هم با محکوم کردن گردن زدن 37 نفر در عربستان در بیانیهای اعلام کرد: محاکمه این افراد بسیار ظالمانه صورت گرفته و اعدام «عبدالکریم الحواج» در حالی که کمتر از 18 سال سن داشت نقض آشکار قوانین بینالمللی است. به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه خبری الخلیج آنلاین، در بیانیه این سازمان آمده است، اعدامها در عربستان شاهدی هولناک براین است که جان انسان برای سعودیها هیچ ارزشی ندارد و مقامات سعودی از مجازات اعدام به عنوان ابزار سیاسی برای سرکوب مخالفان از اقلیت شیعه در این کشور استفاده میکند.
پیشتر عفو بینالملل با بررسی وضعیت حقوقی کارگران خارجی، اقلیت شیعه در شرق عربستان، شکنجه زندانیان، مجازات غیرقانونی اعدام و ممنوعیت فعالیتهای مدنی و حقوقی؛ گزارش سالانه خود از وضعیت بحرانی حقوق بشر در عربستان سعودی را منتشر کرده بود. «علی الدبیسی»، رئیس سازمان «اروپایی - سعودی حقوق بشر» نیز در واکنش به اعدام 37 نفر در عربستان گفت: این اقدامات نشان داد که دولت ریاض نمیخواهد دست از جنایتهای خود بردارد. این اعدامها، دومین موج گردن زدن در دوران ملک سلمان است و اکثریت افراد اعدام شده را شهروندان شیعه عربستان تشکیل میدادند. وی با اشاره به اینکه دولت ریاض به همگان ثابت کرده است که گوشش به هیچ یک از درخواستهای بینالمللی برای برقراری انصاف و عدالت بدهکار نیست، افزود: خانواده این قربانیان از زمان اجرای حکم اعدام فرزندانشان اطلاعی نداشتند.
اصلاحات قانون اساسی مصر با مشارکت 44.3 درصد مردم به تأیید رسید
با «سیسی» تا 2030
گروه جهان/ مرد، تنها در گوشه میدان التحریر، جایی که 8 سال قبل پر از شور و هیجان انقلابی بود، ایستاد و از مردم خواست علیه تغییر قانون اساسی مصر قیام کنند. او احمد بداوی بود. همان مردی که سال 2011 در بهار عربی با توئیتهای خود تبدیل به یکی از رهبران انقلابی شد که حسنی مبارک را سرنگون کرد. اما این بار هیچکس دست او را نگرفت و خیلی سریع سردی دستبند را بر دستان خود احساس کرد. 44.3 درصد مردم به پای صندوقها رفتند و 88.8 درصد آنان رأی مثبت خود را به صندوق انداختند تا عبدالفتاح السیسی تا سال 2030 رئیسجمهوری مصر باقی بماند.
بهگزارش روزنامه امریکایی نیویورک تایمز، حالا مصر قَدَرقدرت دیگری را پیش روی خود میبیند؛ مردی که سال 2013 علیه محمد مرسی، رئیسجمهوری منتخب مردم کودتا کرد، او و مردان کلیدیاش به همراه تمامی سران اخوانالمسلمین و دهها هزار نفر از حامیان آن را به زندان انداخت و خود بر کرسی ریاست جمهوری نشست. سیسی سال گذشته با 97 درصد آرا برای بار دوم به کرسی خود تکیه زد و اکنون نیز با تغییر قانون اساسی دوره خود را به 6 سال ارتقا داد که به این ترتیب میتواند تا سال 2024 همچنان بر کرسی خود تکیه زند و در صورت پیروزی در انتخابات این سال که از اکنون قابل پیشبینی است، تا سال 2030 رئیسجمهوری مصر باقی خواهد ماند. علاوه بر این مطابق این تغییرات اختیارات او بهعنوان رئیسجمهوری مصر بر دستگاه قضایی این کشور افزایش مییابد.
البته رأی مثبت مردم به تغییر قانون اساسی چندان جای تعجب نداشت. با توجه به قهر سیاسی معترضان به اقدامات و سرکوبهای سیسی علیه مخالفان خود و حضور تنها 44.3 درصد واجدان شرایط پای صندوقهای رأی که اغلب آنها حامی سیسی بودند، کاملاً قابل انتظار بود که همهپرسی قانون اساسی با رأی بالا از آزمون مردمی عبور کند. الهام ادیاروس، فعال مصری و عضو حزب «نان و آزادی» میگوید: «مصر امروز در شرایطی بدتر از شرایط دوره مبارک قرار دارد. همه با ناامیدی حرف میزنند و هیچ خوشبینی درباره آینده وجود ندارد. سیسی همچون مبارک معترضان را به بهانه حفاظت مصر از تروریستها و خشونت طلبان ساکت میکند. او همچنین با استفاده از فشارهای ریاضتاقتصادی بر خانوادههای فقیر و متوسط اجازه سربرآوردن را به کسی نمیدهد.»
منتقدان سیسی با اشاره به مشارکت پایین مردمی در همهپرسی، معتقدند این همهپرسی قابل پذیرش نیست. اما قوانین مصر اهمیتی به مشارکت پایین نمیدهد. همانطور که این انتقادات در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته نیز محلی از اعتبار نیافت. سال گذشته در جریان انتخابات ریاست جمهوری منتقدان عکسهای زیادی از صف مردم گرسنه و فقیر منتشر کردند که در ازای دریافت بستههای مواد غذایی به ارزش 6.70 پوند، به سیسی رأی میدادند. با وجود همه این انتقادها و اما و اگرها عبدالفتاح السیسی ساعتی پس از اعلام نتایج همهپرسی در صفحه توئیتر خود نوشت: مردم مصر با آگاهی ملی به چالشهایی که با آن مواجهایم با شرکت گسترده در این همهپرسی جهان را شگفتزده کردند. همچنین از این پس یک چهارم کرسیهای مجلس به زنان اختصاص مییابد و نقش ارتش در اداره امور کشور تقویت میشود.
«اون» وارد روسیه شد
رهبر کره شمالی صبح دیروز چهارشنبه برای دیدار با رئیس جمهوری روسیه در شهر «ولادیوستوک» وارد این کشور شد. قرار است دیدار کیم جونگ اون و ولادیمیر پوتین امروز پنجشنبه و با تمرکز بر برنامه اتمی کره شمالی انجام شود. به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، رسانههای رسمی کره شمالی دیروز تصاویری از کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی در حالی که گارد احترام کشورش او را برای سفر به روسیه بدرقه میکردند، منتشر کرد. یوری اوشاکف، مشاور کرملین درباره نشست امروز کیم و پوتین گفت: روسیه به دنبال تحکیم روابط مثبت با کره شمالی است.
ارتباط فرانسویان بازداشتی در تونس با خلیفه حفتر
پایگاه خبری «میدل ایست آی» به نقل از یک منبع آگاه تونسی نوشت: سیزده فرد مسلح فرانسوی با گذرنامههای دیپلماتیک که هفته گذشته در تونس دستگیر شدند، حمایت لجستیکی به نیروهای ژنرال خلیفه حفتر، فرمانده ارتش ملی لیبی ارائه میکردند. به گزارش ایرنا، پاریس هفته گذشته حمایت خود از ژنرال حفتر را از طریق سفارت خود در تونس تکذیب و اعلام کرد که اعزام این اشخاص بخشی از عملیات برای تضمین امنیت سفیر فرانسه در لیبی بوده است. تونس تصاویری از چهار پاسپورت فرانسوی به دست آورده که متعلق به مردان بین 25 تا 35 سال است.
قطعنامه سازمان ملل علیه خشونتهای جنسی در جنگ
فروغ احمدی
خبرنگار
قطعنامه سازمان ملل متحد برای مقابله با خشونت جنسی درمناطق بحرانی و جنگزده که آلمان پیشنویس آن را تهیه کرده و آنجلینا جولی بهعنوان فرستاده صلح سازمان ملل خواستار اجرای آن شده بود، بهدلیل مخالفت امریکا با سقط جنین بهصورت محدودتر تصویب شد.
به گزارش «دویچهوله»، قطعنامه سازمان ملل با 13 رأی موافق و با دو رأی ممتنع روسیه و چین در حالی به تصویب رسید که دولت امریکا بابندی مخالف بود که به معنی حمایت از سقط جنین است و اصرار داشت باید از متن قطعنامه حذف شود در غیر این صورت آن را وتو خواهد کرد. روسیه و چین نیز با امریکا در حذف این بند همصدا شده بودند.
در نهایت بخش مربوط به بهداشت زنان از این قطعنامه به درخواست امریکا حذف شد اما با خشم بسیاری از اروپاییها همراه بود از جمله فرانسوا دلاتره، نماینده فرانسه که اعلام کرد این کار به حیثیت زنان لطمه وارد میکند. در همین رابطه آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل با بیان اینکه باید تشخیص داده شود که زنان و دختران عمدتاً قربانی خشونت جنسی در جنگ هستند و به مسائل گستردهتر نابرابری و تبعیض جنسی مربوط است اعلام کرد پیشگیری باید با تکیه بر تشویق حقوق زنان و برابری جنسی انجام شود. نادیا مراد، قربانی خشونت داعش علیه زنان ایزدی درعراق نیز در این جلسه حضور داشت. امل کلونی، حقوقدان و یکی از کنشگران نامآشنای حقوق بشر هم در این جلسه حضور داشت. در غروب 22 آوریل هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان درتوئیترخود اعلام کرد که جنگافروزان و تروریستها مدتهاست که از خشونت جنسی برای پیشبرد اهداف خود بهره میگیرند و برای پایان دادن به این خشونت جنسی در مناطق جنگ زده باید وارد عمل شد. او 23 آوریل نیز مقاله مشترکی با آنجلینا جولی ستاره سرشناس هالیوود در روزنامه واشنگتن پست منتشر کرد. آنها در این مقاله با عنوان خشونت جنسی در مناطق بحران زده و جنگی بیداد میکند، خواستار مقابله با این خشونتها شدند.
خبرنگار
قطعنامه سازمان ملل متحد برای مقابله با خشونت جنسی درمناطق بحرانی و جنگزده که آلمان پیشنویس آن را تهیه کرده و آنجلینا جولی بهعنوان فرستاده صلح سازمان ملل خواستار اجرای آن شده بود، بهدلیل مخالفت امریکا با سقط جنین بهصورت محدودتر تصویب شد.
به گزارش «دویچهوله»، قطعنامه سازمان ملل با 13 رأی موافق و با دو رأی ممتنع روسیه و چین در حالی به تصویب رسید که دولت امریکا بابندی مخالف بود که به معنی حمایت از سقط جنین است و اصرار داشت باید از متن قطعنامه حذف شود در غیر این صورت آن را وتو خواهد کرد. روسیه و چین نیز با امریکا در حذف این بند همصدا شده بودند.
در نهایت بخش مربوط به بهداشت زنان از این قطعنامه به درخواست امریکا حذف شد اما با خشم بسیاری از اروپاییها همراه بود از جمله فرانسوا دلاتره، نماینده فرانسه که اعلام کرد این کار به حیثیت زنان لطمه وارد میکند. در همین رابطه آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل با بیان اینکه باید تشخیص داده شود که زنان و دختران عمدتاً قربانی خشونت جنسی در جنگ هستند و به مسائل گستردهتر نابرابری و تبعیض جنسی مربوط است اعلام کرد پیشگیری باید با تکیه بر تشویق حقوق زنان و برابری جنسی انجام شود. نادیا مراد، قربانی خشونت داعش علیه زنان ایزدی درعراق نیز در این جلسه حضور داشت. امل کلونی، حقوقدان و یکی از کنشگران نامآشنای حقوق بشر هم در این جلسه حضور داشت. در غروب 22 آوریل هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان درتوئیترخود اعلام کرد که جنگافروزان و تروریستها مدتهاست که از خشونت جنسی برای پیشبرد اهداف خود بهره میگیرند و برای پایان دادن به این خشونت جنسی در مناطق جنگ زده باید وارد عمل شد. او 23 آوریل نیز مقاله مشترکی با آنجلینا جولی ستاره سرشناس هالیوود در روزنامه واشنگتن پست منتشر کرد. آنها در این مقاله با عنوان خشونت جنسی در مناطق بحران زده و جنگی بیداد میکند، خواستار مقابله با این خشونتها شدند.
92 نفر قربانی شمارش آرا در اندونزی
92 نفر از کارکنان ایستگاههای رأیگیری و افسران پلیس اندونزی به علت کار بیش از حد در روز انتخابات این کشور(17 آوریل) جان باختند.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپوتنیک، آریف بودیمن، رئیس کمیسیون مرکزی انتخابات اندونزی پس از شمارش آرا در انتخابات اخیر اعلام کرد، ۵۴ نفر به علت کار بیش از حد در جریان این انتخابات فوت کردند. در ۲۳ آوریل (دو روز پیش) نیز گزارشی منتشر شد مبنی بر اینکه، تعداد این افراد که به خاطر کار زیاد جان باختهاند به ۹۲ نفر افزایش یافته است.
چالشهایی تازه برای «بهار عربی»
ایشاک دیوان
مترجم: وصال روحانی
برکناری رهبران اتوکرات دو کشور آفریقایی طی شش هفته گذشته و پایان دادن به حکومتهای 30 ساله بوتفلیقه در الجزیره و 20 ساله عمرالبشیر بر سودان توقعات فراوانی را بر انگیخته است اما فقط گذشت زمان نشان میدهد که آیا موارد تازه و چیزهایی که جانشین دو حاکم فوق شده، زایش تازهای را برای نهضت موسوم به بهار عربی» نوید میدهند یا مقدمهای بر آشوبهای وسیع و کشانده شدن ناامنیهای گسترده کشورهای لیبی، عراق و سوریه به محدوده الجزایر و سودان در آینده نزدیکند.
در هر دو مورد ارتشها قدرت را در دست گرفته و وعده انجام انتخاباتی را دادهاند که فرجام آن باید روی کارآمدن دولتهای مردمیتر از گذشته در شهرهای الجزیره و خارطوم باشد اما هیچ اطمینانی در این زمینه در دست نیست. از یک سو بافت و روش عمل نیروهای نظامی در هر دو کشور توأم با ناپایداریها و در راستای حفظ منافع ارتش است که طبعاً گمان ابقای دولتهای نظامی را قوت میبخشد و از جانب دیگر قدرت هیچیک از احزاب و چهرههای شاخص سیاسی الجزایر و سودان به حدی نمیرسد که بتوانند خود را بینیاز از کمکهای ارتش جلوه بدهند و قدرت سیاسی لازم را برای جاری کردن یک اراده مردمی و حتی حزبی داشته باشند. نمونه تلخ مصر نیز آشکارا به روی هر دوکشور دهن کجی میکند. آنجا که پس از برکناری حسنیمبارک و رویکار آمدن محمد مرسی، این چهره اسلامگرا را چنان تحت فشار قرار دادند که چارهای جز افتادن در چالشهای خطرناک نداشت و پساز برکناری او ارتشی که قول تصحیح امور را داده بود نه تنها توسط سرکرده خود- عبدالفتاح السیسی- حکومت را رها نکرد بلکه با فتح انتخابات فرمایشی به حکومت کودتایی خود جنبه رسمی بخشید.
مشکلات و مواردی که ریشه در گذشته و فرهنگ دو کشور الجزایر و سودان دارند هر دو را به سوی آیندهای نامعلوم در صورت استمرار شرایط فعلیشان سوق میدهد. هردوی آنان در دهه 2000 که زمان رونقشان به لطف فروش گسترده نفت بود، اوج گرفتند و همان مسأله کمک کرد دولتهای مبتنی بر اخطار قدیمی در آنها حکم برانند و چون شرط ابقایشان سرکوب هر نیروی مخالفی بود، هرگز یک تنوع حزبی و آرامش اجتماعی در آنجا شکل نگرفت. یکی از پیامدهای پول هنگفت فروش نفت توانمندتر شدن تدریجی ارتشهایی بود که در ماجراهای اخیر قدرت را از دست سیاستمداران دیکتاتور خارج کردهاند. در سودان فرآیندهایی که باعث کاهش میزان فروش نفت و بتدریج کمبود درآمدهای خارجی این کشور شد، نقشی مهم را در تحولات اخیر بازی کرده است و از آنجا که دولت مجبور به اقدامات ترمیمی برای جبران نقیصه فوق شد، فقط مردم عادی بودند که تاوان آن را با کاسته شدن چشمگیر درآمدهای شخصیخود در یک بازار کار کوچک شده دادند. الجزایر هم از سال 2014 به بعد دچار عارضه پایین آمدن قیمت نفت خود شد وکار بهجایی کشید که درآمدهای نفتی این کشور در سال 2017 فقط نصف چیزی شد که در سال 2007 بود. پایین آمدن بودجه اداره کشور شرایطی را فراهم آورد که دیگر نمیشد دولتهای یکسویه نگری را که خواستهها و نیازهای روز را بر نمیتابند، تحمل کرد و دلیل پایان زمامداریهای اخیر بوتفلیقه در الجزایر و عمرالبشیر در سودان همین مسائل بوده است. اما آنچه جانشین آنها شده، حکومتهای دموکرات و همهسو نگری نیست که بهرههای بزرگی از آنها برای مردم و سیاستهای منطقهای برخیزد. حتی السیسی که با مشت آهنین بر قاهره حکم راند، نتوانسته است تمام احزاب و آدمهای درشت سیاسی مصر را متقاعد به پیروی از سیاستهایی کند که راههای نجات کشور از هرج و مرجهای بعد از برکناری دولتهای مردمی نامیده شده است.
در این شرایط ناگفته پیدا است سودان و الجزایر که گرفتار عواقب برکناری دولتهای خودمحور و طولانی مدت و روی کار آمدن نظامیان غیرقابل اعتماد هستند، تا چه حد با آیندههای نامعلومتری سروکله میزنند و چگونه بهار عربی یک بار دیگر و در خیزش دوم خود بهسوی افقی موهوم و گمشده سوق مییابد.
منبع: Project syndicate
مترجم: وصال روحانی
برکناری رهبران اتوکرات دو کشور آفریقایی طی شش هفته گذشته و پایان دادن به حکومتهای 30 ساله بوتفلیقه در الجزیره و 20 ساله عمرالبشیر بر سودان توقعات فراوانی را بر انگیخته است اما فقط گذشت زمان نشان میدهد که آیا موارد تازه و چیزهایی که جانشین دو حاکم فوق شده، زایش تازهای را برای نهضت موسوم به بهار عربی» نوید میدهند یا مقدمهای بر آشوبهای وسیع و کشانده شدن ناامنیهای گسترده کشورهای لیبی، عراق و سوریه به محدوده الجزایر و سودان در آینده نزدیکند.
در هر دو مورد ارتشها قدرت را در دست گرفته و وعده انجام انتخاباتی را دادهاند که فرجام آن باید روی کارآمدن دولتهای مردمیتر از گذشته در شهرهای الجزیره و خارطوم باشد اما هیچ اطمینانی در این زمینه در دست نیست. از یک سو بافت و روش عمل نیروهای نظامی در هر دو کشور توأم با ناپایداریها و در راستای حفظ منافع ارتش است که طبعاً گمان ابقای دولتهای نظامی را قوت میبخشد و از جانب دیگر قدرت هیچیک از احزاب و چهرههای شاخص سیاسی الجزایر و سودان به حدی نمیرسد که بتوانند خود را بینیاز از کمکهای ارتش جلوه بدهند و قدرت سیاسی لازم را برای جاری کردن یک اراده مردمی و حتی حزبی داشته باشند. نمونه تلخ مصر نیز آشکارا به روی هر دوکشور دهن کجی میکند. آنجا که پس از برکناری حسنیمبارک و رویکار آمدن محمد مرسی، این چهره اسلامگرا را چنان تحت فشار قرار دادند که چارهای جز افتادن در چالشهای خطرناک نداشت و پساز برکناری او ارتشی که قول تصحیح امور را داده بود نه تنها توسط سرکرده خود- عبدالفتاح السیسی- حکومت را رها نکرد بلکه با فتح انتخابات فرمایشی به حکومت کودتایی خود جنبه رسمی بخشید.
مشکلات و مواردی که ریشه در گذشته و فرهنگ دو کشور الجزایر و سودان دارند هر دو را به سوی آیندهای نامعلوم در صورت استمرار شرایط فعلیشان سوق میدهد. هردوی آنان در دهه 2000 که زمان رونقشان به لطف فروش گسترده نفت بود، اوج گرفتند و همان مسأله کمک کرد دولتهای مبتنی بر اخطار قدیمی در آنها حکم برانند و چون شرط ابقایشان سرکوب هر نیروی مخالفی بود، هرگز یک تنوع حزبی و آرامش اجتماعی در آنجا شکل نگرفت. یکی از پیامدهای پول هنگفت فروش نفت توانمندتر شدن تدریجی ارتشهایی بود که در ماجراهای اخیر قدرت را از دست سیاستمداران دیکتاتور خارج کردهاند. در سودان فرآیندهایی که باعث کاهش میزان فروش نفت و بتدریج کمبود درآمدهای خارجی این کشور شد، نقشی مهم را در تحولات اخیر بازی کرده است و از آنجا که دولت مجبور به اقدامات ترمیمی برای جبران نقیصه فوق شد، فقط مردم عادی بودند که تاوان آن را با کاسته شدن چشمگیر درآمدهای شخصیخود در یک بازار کار کوچک شده دادند. الجزایر هم از سال 2014 به بعد دچار عارضه پایین آمدن قیمت نفت خود شد وکار بهجایی کشید که درآمدهای نفتی این کشور در سال 2017 فقط نصف چیزی شد که در سال 2007 بود. پایین آمدن بودجه اداره کشور شرایطی را فراهم آورد که دیگر نمیشد دولتهای یکسویه نگری را که خواستهها و نیازهای روز را بر نمیتابند، تحمل کرد و دلیل پایان زمامداریهای اخیر بوتفلیقه در الجزایر و عمرالبشیر در سودان همین مسائل بوده است. اما آنچه جانشین آنها شده، حکومتهای دموکرات و همهسو نگری نیست که بهرههای بزرگی از آنها برای مردم و سیاستهای منطقهای برخیزد. حتی السیسی که با مشت آهنین بر قاهره حکم راند، نتوانسته است تمام احزاب و آدمهای درشت سیاسی مصر را متقاعد به پیروی از سیاستهایی کند که راههای نجات کشور از هرج و مرجهای بعد از برکناری دولتهای مردمی نامیده شده است.
در این شرایط ناگفته پیدا است سودان و الجزایر که گرفتار عواقب برکناری دولتهای خودمحور و طولانی مدت و روی کار آمدن نظامیان غیرقابل اعتماد هستند، تا چه حد با آیندههای نامعلومتری سروکله میزنند و چگونه بهار عربی یک بار دیگر و در خیزش دوم خود بهسوی افقی موهوم و گمشده سوق مییابد.
منبع: Project syndicate
وفاداری والاتر
همه بدذاتیهای آقای رئیسجمهور
جیمزکومی
مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
واقعیت این بود که در تاریخ افبیآی، فقط یک بار رئیس این اداره قبل از تمام شدن دوران خدمتش اخراج شده بود. این زمانی بود که «بیل کلینتون» (رئیس جمهوری پیشین امریکا) در سال 1993 بدون هیچ جنجالی «ویلیام سشنز» را به دلیل اتهامات مربوط به اخلاق نامناسب اخراج کرد. نکته طنز قضیه این بود که لوئیس فری گزینه کلینتون برای جانشینی سشنز، با اصرار برای تحقیقات درباره سوء رفتارهای ادعایی درباره دولت، به تیغی در گلوی دولت کلینتون تبدیل شد. در جلسه دو نفره من و ترامپ، او حدود یک دقیقه اول جلسه را متکلم وحده بود و وقتی سخنانش تمام شد، من درباره ماهیت اطلاعاتی که قرار بود دربارهاش صحبت کنیم، توضیح دادم و به او گفتم که چرا اف بیآی و جامعه اطلاعاتی فکر میکنند که مهم است او هم از آنها مطلع شود. بعد شروع کردم به جمعبندی اتفاقات سال 2013، و آنچه که درباره رابطه او با روسپیها در هتل مسکو گفته میشد و این که روسها از آن فیلم گرفتهاند.
من به هیچ اتهام خاصی در این پرونده اشاره نکردم. با خودم فکر کردم که نیازی به گفتن همه جزئیات برای آگاه کردن او از اصل ماجرا نیست و همین مسأله به اندازه کافی عجیب بود. همان طور که حرف میزدم احساس عجیبی داشتم؛ گویا روحم از بدنم خارج شده بود.
مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
واقعیت این بود که در تاریخ افبیآی، فقط یک بار رئیس این اداره قبل از تمام شدن دوران خدمتش اخراج شده بود. این زمانی بود که «بیل کلینتون» (رئیس جمهوری پیشین امریکا) در سال 1993 بدون هیچ جنجالی «ویلیام سشنز» را به دلیل اتهامات مربوط به اخلاق نامناسب اخراج کرد. نکته طنز قضیه این بود که لوئیس فری گزینه کلینتون برای جانشینی سشنز، با اصرار برای تحقیقات درباره سوء رفتارهای ادعایی درباره دولت، به تیغی در گلوی دولت کلینتون تبدیل شد. در جلسه دو نفره من و ترامپ، او حدود یک دقیقه اول جلسه را متکلم وحده بود و وقتی سخنانش تمام شد، من درباره ماهیت اطلاعاتی که قرار بود دربارهاش صحبت کنیم، توضیح دادم و به او گفتم که چرا اف بیآی و جامعه اطلاعاتی فکر میکنند که مهم است او هم از آنها مطلع شود. بعد شروع کردم به جمعبندی اتفاقات سال 2013، و آنچه که درباره رابطه او با روسپیها در هتل مسکو گفته میشد و این که روسها از آن فیلم گرفتهاند.
من به هیچ اتهام خاصی در این پرونده اشاره نکردم. با خودم فکر کردم که نیازی به گفتن همه جزئیات برای آگاه کردن او از اصل ماجرا نیست و همین مسأله به اندازه کافی عجیب بود. همان طور که حرف میزدم احساس عجیبی داشتم؛ گویا روحم از بدنم خارج شده بود.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
دورنـــما
-
سلاخی بن سلمان
-
با «سیسی» تا 2030
-
«اون» وارد روسیه شد
-
ارتباط فرانسویان بازداشتی در تونس با خلیفه حفتر
-
قطعنامه سازمان ملل علیه خشونتهای جنسی در جنگ
-
92 نفر قربانی شمارش آرا در اندونزی
-
چالشهایی تازه برای «بهار عربی»
-
همه بدذاتیهای آقای رئیسجمهور
-
بیعت عاملان حملات سریلانکا با داعش
اخبارایران آنلاین