فرحناز دهقی
خبرنگار
مرور تجربه دو سال خط مشی دیپلماسی جرد کوشنر، داماد و مشاور دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا، نشان داده که هر بار بیش از پیش احساس ناکامی می‌کند و حلقه مخالفانش علیه او تنگ‌تر می‌شود، بلیتی به مقصد خاورمیانه می‌گیرد تا تور کشورهای عربی‌اش را با هدف رشوه دادن و حمایت گرفتن به سرانجام برساند. او در پی ناکامی‌های خود درباره طرح معامله قرن، در حال دیدار با رهبران کشورهای عربی است که ناظران اعتقاد دارند نه تنها هیچ کمکی به معامله قرن نمی‌کند، بلکه می‌تواند نشانه قاطعی از شکست این طرح  باشد.
به‌گزارش اردن تایمز، او در حال دیدار از سرزمین های اشغالی، اردن، مصر، عربستان سعودی و مراکش است تا یک بار دیگر شانس خود را برای به‌دست آوردن حمایت از طرح معامله قرنی که هنوز به‌طور کامل منتشر نشده امتحان کند. برخلاف شکست کنفرانس اقتصادی منامه و شکاف در میان ائتلاف عربی میان عربستان و امارات، کوشنر عزم خود را جزم کرده حمایت اقتصادی و سیاسی رهبران کشورهای عربی از طرحش را حفظ کند. او با وجود اشتیاق فراوانش به احتمال زیاد این بار نیز از نتیجه تلاش‌هایش ناامید خواهد شد. اما کوشنر چندان کاری به خاورمیانه یا سیاست داخلی امریکا ندارد. در این مورد، شکست تنها یک گزینه نیست بلکه برای او یک هدف است. کوشنر بیشتر از یک سال است که در حال تبلیغ طرحش است اما هنوز هیچ خبری از آن نیست و نمی‌توان چشم‌انداز روشنی برایش متصور شد. این به خاطر این است که چهره امریکا در میان کشورهای عربی صدمه بسیار شدیدی دیده است.
به‌گزارش روزنامه رأی الیوم، بسیاری از اطلاعات درز پیدا کرده بویژه از سوی اسرائیل نشان می‌دهد که ترامپ و جرد کوشنر برای برگزاری کنفرانس سران در کمپ ‌دیوید با مشارکت رهبران عرب به‌منظور اعلام بخش سیاسی معامله قرن آماده می‌‌شوند؛ احتمالاً زمان برگزاری این کنفرانس پس از انتخابات پارلمانی اسرائیل خواهد بود؛ انتخاباتی که قرار است در ماه سپتامبر برگزار شود.
براساس گزارش‌ها انتقال قیمومت اماکن اسلامی در قدس اشغالی از اردن به خاندان حاکم در عربستان مهم‌ترین مسأله‌ای است که در این دیدارها درباره آن رایزنی شده است. کوشنر در تلاش است با وعده دادن به آل سعود حمایت‌های اقتصادی آنها را از دست ندهد.
رأی الیوم در گزارش خود نوشته است: «سؤال اصلی این است چه کسی به کوشنر و ترامپ اختیار داده تا مقدسات عربی و اسلامی را بازیچه خود کنند و تصمیم بگیرند چه کشوری قیمومت این اماکن را داشته باشد. آنها در تلاش هستند در میان نهادهای اسلامی در استانبول، قاهره، امان و مکه تفرقه افکنی کنند و درگیری‌ها بر سر این قیمومت افزایش یابد. نام این کار توطئه است و رژیم صهیونیستی حامی آن است. این مناقشه مأموریت دارد کشورهای اسلامی را که تا پیش از این بر سر قدس و فلسطین اتفاق نظر داشتند، دچار بحران کند».
به‌گزارش وب سایت مجله نشنال، اگرچه هنوز طرح معامله قرن کوشنر منتشر نشده است اما به لطف اشارات و گزارش‌های افشا شده می‌توانیم ایده کلی آشی که او برای خاورمیانه پخته است را حدس بزنیم. براساس شواهد و قرائن می‌توان کاملاً مطمئن شد که در این طرح هیچ اشاره‌ای به طرح دو کشوری که امریکا پس از پایان جنگ سرد ارائه کرد نشده است و کوشنر این طرح را از اساس قبول ندارد.
به‌گزارش دیلی نیوز ایجپت(مصر)، اگرچه فلسطین محور اصلی سخنان کوشنر در تور خاورمیانه‌ای اش بود، اما جالب است که او نیازی به سفر کردن به فلسطین ندیده است. کوشنر در حالی راهی این کشورهای عربی شده که آنها با پیشنهادها و زورگویی‌های امریکا موافق نیستند. بنا به‌گزارش‌ها، تیم کوشنر که شامل جیسون گرینبلات، فرستاده کاخ سفید در امور خاورمیانه و برایان هوک، نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا می‌شود، طی سفر خود هرگز به تشکیل دولت فلسطین اشاره‌ای نکردند. مصر بارها در این دیدار تأکید کرد که شبه جزیره سینا متعلق به امریکا نیست بنابراین نمی‌تواند به این کشور بگوید آن را فدای معامله قرن کند.
همچنین امریکا، اردن را تحت فشار گذاشته تا با تمام زوایای معامله قرن موافقت کند و پناهجویان فلسطینی را در خود نگه دارد (برآوردها نشان می‌دهد بیش از دو میلیون پناهجوی فلسطینی در اردن زندگی می‌کنند). اما اردن بارها اعلام کرده با هرگونه طرح صلحی که راه حل دو کشوری را قبول نداشته باشد مخالف است و فلسطینی‌ها حق دارند حکومت خود را در سرزمینشان داشته باشند.

گروه جهان / آمیت شاه، وزیر کشور هند دیروز دوشنبه به وقت محلی در پارلمان این کشور حضور یافت و اعلام کرد، بر اساس حکم حکومتی و با استناد به ماده 370 قانون اساسی، امتیازات ویژه‌ای که دولت به کشمیر اعطا کرده بود، لغو می‌شود. براساس ماده ۳۷۰ قانون اساسی هند، به جامو و کشمیر اختیارات ویژه‌ای در مقایسه با سایر ایالت‌ها داده بود و بر اساس آن اداره امور داخلی جامو و کشمیر برعهده دولت محلی بود. به گزارش بی بی سی، لغو امتیازات ویژه کشمیر به فاصله یک روز پس از آن رخ داد که هند نیروهای نظامی جدید به کشمیر اعزام و یکشنبه شب هم رهبران کشمیر را حبس خانگی کرد.
در نگاه اول لغو امتیازات ویژه کشمیر برای این ایالت مسلمان نشین خبر بسیار بدی است اما نباید فراموش کرد که براساس همین اختیارات و امتیازات ویژه بود که کشمیر به خاک هند ضمیمه شد.
براساس ماده ۳۷۰قانون اساسی هند، کشمیر تحت کنترل هند می‌تواند قانون اساسی و پرچم مخصوص به خود و همچنین اختیارات مستقل داخلی به جز موارد بین‌المللی و دفاعی و ارتباطات را داشته باشد. حالا انتظار می‌رود با لغو این امتیازات، ناآرامی‌ها در کشمیر بسیار گسترده‌تر شود. محبوبه مفتی، سروزیر سابق کشمیر که از یکشنبه شب در حبس خانگی است، در توئیتر خود در واکنش به لغو امتیازات کشمیر نوشت، رفتار و عملکرد هند در کشمیر مانند نیروهای اشغالگر است. هند علاوه بر حبس خانگی رهبران کشمیر، دیدارها و جلسات عمومی را نیز ممنوع کرده و براساس برخی گزارش‌ها خطوط تلفن همراه و هچنین اینترنت را هم محدود کرده است.
همچنین پاکستان و هند بر سر کشمیر مسلمان‌نشین مشاجره سرزمینی دارند و تاکنون 4 جنگ تمام عیار بین این دو کشور بر سر کشمیر رخ داده است. علاوه بر این، هند، پاکستان را به حمایت از گروه‌های شبه ‌نظامی در مناطق تحت کنترل خود متهم می‌کند. اتهامی که پاکستان آن را همیشه رد کرده است. از این رو است که این منطقه تقریباً در بیشتر مواقع صحنه ناآرامی است.

‌ کیم گامل
مترجم: وصال روحانی
همزمان با شروع مانور نظامی مشترک جدید امریکا و کره‌ جنوبی از روز گذشته، کره ‌شمالی یک بار دیگر ادوات و تدابیر نظامی‌اش را فراروی جهانیان قرار داده تا بازنده این جنگ بزرگ روحی-‌روانی نباشد.
کره شمالی البته با تست‌های اخیر نظامی و موشک‌هایی که به طور امتحانی به دل آسمان شلیک کرد، از مدت‌ها قبل هم به همسایه جنوبی‌اش و «امریکای دونالد ترامپ» هشدار داده بود که خیال مرعوب شدن در این بازی قدرت را ندارد. این اقدامات ثابت کرده است مهارت‌های فزاینده دولت پیونگ‌یانگ در ارسال موشک‌های میان برد به اهداف تعیین شده به حدی رسیده که هر موقع بخواهند نه فقط قلب سئول بلکه پیکر هر یک از کشتی‌های عظیم ‌جنگی امریکا در دریای کره و اطراف آن را با موفقیت نشانه خواهند گرفت. خط و نشان کشیدن‌های رهبران تندرو امریکا و کره شمالی به‌رغم چند جلسه صلح صوری بین آنها در دو سال اخیر، یک پروسه آشنا و تکراری شده است. دیوید مکس‌ول یکی از اعضای بارز بنیاد دفاع از دموکراسی که یک اندیشکده مستقر در واشنگتن است، می‌گوید: «کیم ‌جونگ اون با مانورهای نظامی‌اش مکرراً به امریکا هشدار داده که نه تنها از نظر توانایی‌های یک ستیز اتمی دست‌هایی خالی ندارد بلکه هر روز در حال افزون بر حجم زرادخانه خود است و این مسأله‌ای است که رئیس‌ جمهوری امریکا را نگران می‌کند. رهبر کره شمالی ذاتاً آدم بسیار خوشبینی‌است و می‌گوید تا زمانی که هر سال دو سه سلاح اتمی تازه را در اختیار می‌گیرد، در هیچ‌ ستیزی کم نمی‌آورد و دلیلی برای ترس از هیچ‌ کس ندارد.»
اولین زهر ‌چشم ‌امسال کیم‌ جونگ اون از ترامپ با پرتاب دو موشک کوتاه برد بالستیک به مقاصد تعیین شده [دریای ژاپن] در اوایل ماه «مه» (اردیبهشت) شکل‌گرفت که کارشناسان را واداشت بگویند این موشک‌ها تفاوت کیفی و عملیاتی با موشک‌های ایسکاندر روسیه ندارند. فریال سعید یک دیپلمات سابق امریکایی که سال‌ها روی سیاست خارجی دولت پیونگ‌یانگ کار کرده است، می‌گوید: «مهم‌ترین مسأله برای کیم‌جونگ اون نشان دادن ابعاد قدرت هسته‌ای‌اش به رئیس‌ جمهوری همواره در اضطرار امریکا و تذکر این نکته به اوست که اگر ترامپ سلاح‌های بزرگ‌تر دارد، کره‌ شمالی از دلی‌بزرگ‌تر و شجاع‌تر بهره‌ می‌گیرد. از سوی دیگر کره‌ شمالی از ترساندن دولت سئول نیز غافل نمی‌ماند و دوست دارد همسایه جنوبی‌اش را در یک حالت استرس نگه‌دارد. مانورهای نظامی مشترک جدید واشنگتن و سئول در ترسیم یک شرایط تازه و محکم سیاسی در منطقه بی‌تأثیر نیست اما تأثیر مستقیمش بر پیونگ‌یانگ اندک است. زیرا اینک رازی وجود ندارد که افسران کره‌ شمالی ندانند.»
گفتنی است که پیونگ‌یانگ بتازگی یک سیستم جدید چند منظوره موشکی را هم از درون خاک خود با ارسال دو موشک امتحانی تازه به سمت اهداف مشخص قسمت کره و اضافه شدن آن را به ادوات نظامی‌اش به طور غیر رسمی اعلام کرده است. مانور جدید در سئول حتی سازمان ملل را تکان نمی‌دهد زیرا آنها هم به تنش‌های مابین دو کره و حضور امریکا به‌عنوان یک عامل بحران زا بین دو کره خو گرفته‌اند. شاید پایان همه این اتفاقات یک جلسه صلح مشترک بین سه طرف این ماجرا باشد ولی هرچه روی بدهد، در این نکته تردیدی نیست که کره‌شمالی افکار و راهبردهای خود را به دو سوی دیگر ماجرا تحمیل کرده و شرط‌‌گذار اصلی چنین جلسه‌ای خواهد بود.
*‌ منبع: Stars an Stripes

ندا آکیش
خبرنگار
منطقه در آستانه «شرایط بسیار خطرناک» است؛ این هشداری است که کری لم، رئیس جمهوری دولت محلی هنگ‌کنگ دیروز دوشنبه در واکنش به گسترده‌ترین اعتصاب سراسری این دولت‌شهر به منطقه و شاید هم جهان داد. اعتصابی که به‌ لحاظ گستردگی از سال 1967 میلادی (در 5 دهه اخیر) تاکنون سابقه نداشت و منجر به لغو بیش از 100 پرواز شد. اعتصابی که در آن از همه اقشار جامعه حضور داشتند و در 7 منطقه از شهر به‌طور همزمان رخ داد.
به گزارش سایت شبکه خبری سی‌ان‌ان، ناآرامی‌ها در هنگ‌کنگ از ساعت 7 صبح دیروز به وقت محلی آغاز شد و تا عصر و حتی نیمه شب ادامه داشت. از همان ساعات اولیه معترضان سیستم حمل‌و‌نقل از جمله قطارهای شهری و بویژه پروازها را مختل کردند. آنها مانع حرکت قطارهای شهری از ایستگاه‌ها شدند، تونل «کراس هاربر» را بستند، جلو تردد خودروها در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها را گرفتند و کارکنان هواپیمایی و فرودگاه‌ها هم با اعتصاب گسترده بیش از 100 پرواز را مختل کردند.
اعتصاب دیروز دوشنبه از سال 1967 تاکنون در هنگ‌کنگ بی‌سابقه بود. در آن زمان هنگ‌کنگ مستعمره انگلیس بود و مائو رهبر سرزمین اصلی چین بود. در آن زمان تظاهرات‌ با هدف احقاق حقوق کارگران شروع شد اما به تظاهرات علیه دولت استعمارگر انگلیس تبدیل شد و در نهایت یک اعتصاب سراسری گسترده رخ داد. توالی‌ای که در ناآرامی‌های کنونی هنگ‌کنگ هم دیده می‌شود.
آنتونی داپیران، وکیل و تاریخ نگار هنگ‌کنگی در مصاحبه با سی‌ان‌ان گفت: «ما هرگز شاهد چنین چیزی نبودیم. ما قبلاً در هنگ کنگ تظاهراتی داشتیم اما اینکه به طور همزمان و یکباره مناطق مختلف در سراسر شهر صحنه نظاهرات شود، ندیده بودیم.»
ناتان لا، وکیل حامی دموکراسی هنگ‌کنگی خانم کری لم، رئیس جمهوری دولت محلی هنگ‌کنگ را متهم کرد که با خودخواهی‌هایش دارد شرایط را بد و بدتر می‌کند. او گفت: «کری لم معترضان را مقصر تمام اتفاق‌های هنگ‌کنگ می‌داند اما اصلاً نمی‌گوید که خودش چه اشتباهاتی مرتکب شده و چه مسئولیتی را باید برعهده بگیرد. او حتی با یک جمعیت حداقلی از مردم که خواستار لغو تمام و کمال لایحه استرداد و تشکیل کمیسیون تحقیق برای رسیدگی به خشونت پلیس هستند، دیدار نکرد. من فکر می‌کنم این یک خواسته خیلی خیلی کوچک است.»
کری لم اگرچه در دو ماه اخیر کوشیده با عقب‌نشینی‌های کوچک مانند به تعویق انداختن لایحه جنجالی استرداد مظنونان به چین و سپس از دستور کار خارج شدن آن، معترضان را آرام کند اما دیروز دوشنبه هم اعلام کرد، استعفا نمی‌دهد. در حالی که یکی از خواسته‌های معترضان استعفای او و خواسته دیگرشان تشکیل کمیته تحقیق درباره خشونت‌های پلیس است. او دیروز فقط هشدار داد که منطقه در آستانه «خطر بسیار بزرگ» قرار دارد.
 از 9 ژوئن تاکنون پلیس بیش از 420هنگ‌کنگی را دستگیر کرده، چندین بار با معترضان درگیر شده، 160 گلوله پلاستیکی و 150 گلوله اسفنجی شلیک کرده و 1000 بار هم از گاز اشک آور استفاده کرده است. دیروز -دوشنبه- هم پلیس در چند منطقه از گاز اشک‌آور استفاده کرد. البته در دو ماه اخیر 139افسر پلیس هم زخمی شده‌اند.
اگرچه هنگ کنگ دو ماه است که صحنه تظاهرات است اما تاکنون هیچ پیشرفتی میان طرفین منازعه حاصل نشده؛ نه معترضان قصد بازگشت به خانه‌هایشان را دارند و نه دولت محلی در مقابل خواسته معترضان نرمش به خرج می‌دهد. اگر تظاهرات‌ها در این دولت شهر به یک امر طبیعی تبدیل شود این امکان که دولت چین بخواهد کنترل بیشتری بر هنگ کنگ داشته باشد، بیشتر می‌شود. دولت چین تاکنون کوشیده خود را وارد مسائل هنگ‌کنگ نکند اما تضمینی وجود ندارد که در روزهای آینده هم دخالت نکند. دست کم 6 هزار نظامی چینی در هنگ‌کنگ هستند اما اکثر آنها از دید عموم دورند و تاکنون هم هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که دولت چین بخواهد این نیروها را از مکان‌های مخفی‌شان خارج کند یا به هنگ‌کنگ نیروی نظامی جدید اعزام کند.

مهم‌ترین وقایع بحران 2 ماهه هنگ کنگ
9 ژوئن: یک میلیون هنگ‌کنگی در اعتراض به لایحه استرداد به خیابان‌ها آمدند
10 ژوئن: دولت هنگ‌کنگ اعتراض میلیونی را نادیده گرفت و گفت لایحه را به رأی می‌گذارد
12 ژوئن: برای نخستین بار در چند دهه پلیس هنگ‌کنگ با معترضان درگیر شد
14 ژوئن: دولت لایحه جنجالی را به تعویق انداخت
18 ژوئن: دولت حاضر به لغو لایحه نشد اما اعلام کرد، آن را از دستور کار خارج کرده است
21 ژوئن: هزاران معترض به مقرهای پلیس حمله کردند
28 ژوئن: معترضان مقابل ساختمان‌های دولتی از جمله پارلمان تجمع کردند

گروه جهان/ «ما خیلی صبوری کردیم. اما صبر هم حد و اندازه‎ای دارد.» رجب‌طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه این دو جمله را گفت و اعلام کرد دور جدید عملیات نظامی کشورش علیه کردهای شمال سوریه کلید خورده‎است.
به‌گزارش سایت روزنامه «فایننشال تایمز»، رجب طیب اردوغان در سخنان خود که در جمع هوادارانش در بورسا ایراد کرد، از آغاز عملیات در شمال سوریه خبر داد و تأکید کرد، هم امریکا و هم روسیه را که از بازیگران کلیدی در نبردهای سوریه هستند، در جریان این عملیات قرار داده است. عملیاتی که می‎تواند به نقطه اختلافی جدید در روابط آنکارا و واشنگتن تبدیل شود. دو کشور هنوز هم بر سر اقدام ترکیه که سامانه دفاع موشکی اس400 را از روسیه خرید، در چالش به سر می‎برند. امریکا ترکیه را تهدید کرده بود، اگر این خرید را انجام دهد، از خرید جنگنده‌های اف 35 امریکا محروم خواهد شد. اما ترکیه بدون توجه به این تهدید خرید خود را انجام داد و وقتی امریکا ترکیه را از فهرست خرید اف35 خارج کرد، با اشاره به جنگنده‌های روسیه، تأکید کرد گزینه‎های جایگزین را مد نظر خواهد داشت. اکنون نیز با توجه به اینکه امریکا حامی کردهای شمال سوریه است و همواره مخالفت خود را با نبردهای ترکیه علیه متحدان خود در شمال سوریه اعلام کرده، به‌نظر می‎رسد، اختلاف‎ها بین دو طرف بیش از گذشته شود.
هرچند که این اولین بار نیست که ترکیه علیه کردهای شمال سوریه وارد عمل می‎شود. ترکیه نیروهای دموکراتیک سوریه را متهم می‎کند که با کردهای جنوب ترکیه و «پ‎ک‎ک» در تماس هستند. اکنون 35 سال است که ترکیه در نبردی مداوم با «پ‎ک‎ک» است. منطقه شرق فرات که ترکیه عملیات جدید خود را در آن آغاز کرده، در کنترل کردهای وابسته به یگان‌های مدافع خلق است. این عملیات پس از شکست گفت‌وگوهای بین ترکیه و امریکا بر سر ایجاد یک منطقه حائل در شمال سوریه صورت می‎گیرد.

‌ فرانس پرس: توئیتر جنبش اسلامی نیجریه از آزادی شیخ زکزاکی برای خروج از این کشور خبر داد.
‌ رویترز: نون چه آ، از رهبران رژیم کمونیست خمرهای سرخ  و تئوریسین اصلی این رژیم، در سن 93سالگی در زندان درگذشت.
‌ الجزیره: 80 غیرنظامی در پی حمله پهپادی نیروهای موسوم به «ارتش ملی لیبی» به مراسم عروسی در شهر مرزق کشته و زخمی شدند.
‌ گاردین: به جز سه کشتار مهم ۱۰ روز گذشته در شهرهای ال پاسو، دیتون و گیلروی امریکا، در هشت سال گذشته 175 نفر با انگیزه‌های برتری‌ سفیدپوستان کشته شده‎اند.