بدرقه تصویرگر نقش های فاخر از فرهنگ ایران

آیین تشییع پیکر پرویز کلانتری، نقاش و تصویرگر پیشکسوت ایران که در طول سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود، خاطرات زیادی برای چند نسل از ایرانیان بر جای گذاشت، صبح دیروز با حضور اهالی فرهنگ و هنرمندان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، محمد سریر، رئیس شورای عالی خانه هنرمندان ایران گفت: ما امروز با پرویز کلانتری وداع نمی‌کنیم، بلکه به او، آثارش و حضور بلندمدتی که سال‌های سال از او و پیروان مکتب هنری‌اش باقی مانده است، سلام می‌کنیم. فقدان کلانتری برای همه هنردوستان و یارانش بسیار سنگین است. در این یک سال و اندی که این هنرمند در کسالت بود، ما هم همراه خانواده‌اش بسیار رنج کشیدیم.
در بخش دیگری از این مراسم، ایرج پارسی‌نژاد، استاد دانشگاه توکیو و فارغ‌التحصیل دانشگاه آکسفورد با بیان اینکه تحلیل آثار هنرمندانه و نوشته‌های زیبا و ماندگار کلانتری به مجال دیگری نیاز دارد، گفت:‌ پرویز کلانتری، پرویز کلانتری بود. درست بود، راست بود، صاف بود، پاک بود و آدم خوبی بود، همین.
سپس مجید ملانوروزی، مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پشت تریبون رفت و گفت:‌ پرویز کلانتری در زیبایی‌شناسی نسل ما بسیار مؤثر بود. ما از اوایل کودکی که چشم باز کردیم، تأثیر آثار او را در خود دیدیم که تا امروز اثرش باقی است و برای آینده هنر ما، این آثار جاودانه خواهد ماند.
در بخش دیگری از این مراسم، ناصر فکوهی، انسان‌شناس و استاد دانشگاه تهران با اشاره به زحمات خانواده این هنرمند در زمان بیماری کلانتری، یادآوری کرد: از آذرماه سال 93 تا امروز، خانواده کلانتری، بخصوص همسر و دخترانش نه‌تنها از همسر و پدر خود، بلکه از معلم ما نگهداری کردند. این یک سال و نیم برای بسیاری از کسانی که در اینجا حضور دارند، حتی چند ساعتش هم غیرقابل تصور است. بنابراین هرقدر از خانواده او تشکر کنیم، کافی نیست. کلانتری صرفاً همسر و پدر این خانواده نبود، بلکه پدر و معلم میلیون‌ها نفر ایرانی بود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: جا دارد از خودمان سؤال کنیم با روند جامعه امروز ایران که خودنمایی، تبعیت از بازار و سلیقه عامه مردم و صفات دیگری که به دلیل شأن این مجلس از گفتن‌شان خودداری می‌کنم، وجود دارد و به طرف اینکه هنر فقط برای بازار و سلیقه عمومی باشد، پیش می‌رود، آیا در 40 - 30 سال آینده پرویز کلانتری‌های دیگری خواهیم داشت؟
این انسان‌شناس همچنین گفت: کلانتری یک نقاش آوانگارد بود که به دور از سلیقه بازار، یعنی مردمی که می‌خواستند آثار او را بخرند و به دور از سلیقه عمومی کار می‌کرد و سعی نمی‌کرد در جهت جریان آب شنا کند. او هرگز از مردم ایران و هنر خودش نمایش حقارت نساخت. کاری که در نقاشی کلانتری دیده می‌شود تصویر و نقاشی مردم ایران است، ولی به‌صورت فاخر. کوچک‌ترین نقطه‌ای از حقارت در آثار او دیده نمی‌شود. او با دیدگاه آوانگارد و شناخت عمیقش حقیرترین ماده، یعنی کاهگل را توانست به ماده‌ای برساند که از نظر هنری فاخر است و از مضمونی مثل بیابان که در نظر ما، چیزی خالی‌تر از آن نیست، تصویری بسازد که برای همیشه فرهنگ ایران را در شأنی نگه دارد که باید همیشه داشته باشد.
مجید رجبی‌معمار، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران نیز در این مراسم گفت: جمع شدن ما در اینجا دو مفهوم جدی و اصلی دارد؛ یکی اینکه یادآوری می‌کند همه حتی بزرگان و هنرمندان رفتنی هستند، همان‌طور که در روایات آمده باید از درگذشتگان‌مان به نیکی یاد کنیم. گفته‌اند روح انسان تا زمانی که جنازه به قبر سپرده نشده در نزدیکی جسم است. بنابراین روح پرویز کلانتری در نزدیکی ماست. باید در این‌گونه محافل توجه قلبی داشت و اگر کدورتی هست، از بین برد.
سخنران دیگر این مراسم، علی مرادخانی، معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. او در ابتدای سخنانش با تشکر از خانواده پرویز کلانتری به‌خاطر زحماتی که در مدت بیماری این هنرمند کشیدند،‌ اظهار کرد: آنچه کلانتری از ایران ترسیم کرد، زیبا و متفاوت بود. نام کلانتری همیشه با نام ایران عجین خواهد بود. من خودم در حوزه‌ای نزدیک کویر بزرگ شدم و وقتی نقاشی‌های کلانتری را می‌بینم، چک‌چک آب‌انبارها را برایم تداعی می‌کند. هر کسی برداشت خود را از آثار او دارد و او توانست نگاه دیگری از خود نسبت به این سرزمین باقی بگذارد.
در پایان این مراسم، پیکر پرویز کلانتری بر دوش علاقه‌مندانش برای خاکسپاری در قطعه هنرمندان به سمت بهشت زهرا(س) بدرقه شد.