خداحافظ؛ گوش چپ استثنایی

اکبر افتخاری، مهاجم تکنیکی و فوق‌العاده نیمه دوم دهه 1340 و نیمه اول دهه 1350 فوتبال ایران پنجشنبه گذشته در پی یک بیماری طولانی و عوارض سکته مغزی در بیمارستانی در تهران در 74 سالگی بدرود حیات گفت و به این ترتیب جواهر گرانبهای دیگری از فوتبال ایران رخت بربست. افتخاری در عصر و زمانه‌ای که فوتبال به شکل دیگری تعریف و در زمین اجرا می‌شد، لقب بهترین گوش چپ تاریخ فوتبال ایران را به خود اختصاص داد و اینک که پست‌ها درهم آمیخته‌اند و از مجموعه عناصر حاضر در سمت چپ فقط یک پیستون و بال چپ باقی مانده‌اند، کسی را طبعاً یارای هجوم به سمت عنوان افتخاری نیست ولی او در دوره خود رقبای گرانقدری مثل بیوک جدیکار و داریوش مصطفوی و همچنین اصغر شرفی را برای احراز لقب بهترین مرد در پست گوش چپ داشت.
عضو ارشد تیم فاتح جام ملت‌های 1368
افتخاری از اعضای اصلی و ارشد تیم ملی ایران در زمان قهرمانی این تیم در جام ملت‌های آسیای 1968 بود که در تهران برگزار شد و نمایش‌های فنی او چهار حریف ایران در آن مسابقات را مستأصل و گلزنی‌های سرنوشت‌ساز خود او، بهزادی و کلانی را در راه قهرمانی میسر ساخت.
از کلوب اهواز تا دارایی و استقلال
اکبر افتخاری در سطح باشگاهی با تیم موسوم به کلوب اهواز کارش را از سال‌های 1343 و 44 آغاز کرد و چه چیزی جالب‌تر از اینکه او با دو جنوبی بزرگ دیگر فوتبال کشورمان که مهراب شاهرخی و ناظم گنجاپور بودند، در یک مقطع در این تیم همبازی شد و وقتی اسم و رسمی در کردند و به تهران آمدند، هر سه نفر پیراهن دارایی را به تن کردند. بعد از مدت کوتاهی که مهراب و گنجاپور به شاهین کوچ کردند، افتخاری حاضر به این همپایی نشد و در دارایی که از قدرت‌های برتر و سال‌ها رقیب شاهین بود، باقی ماند. بعد از انحلال شاهین و کوچ شاهینی‌ها به پرسپولیس نیز افتخاری آنها را همراهی نکرد و بعد از راکد شدن دارایی نیز افتخاری به استقلال (تاج) رفت و پیوندش با این تیم فقط زمانی قطع شد که رایکوف، سرمربی یوگسلاو وقت این تیم به وی بی‌اعتنایی کرد و مشخص بود که بازی انفرادی عالی اکبر با اندیشه‌های گروهی رایکوف همخوانی ندارد.
حضوری کوتاه مدت در پرسپولیس
این چنین بود که افتخاری سر از عقاب درآورد که با حسین فکری یک خط ضد تاجی آشکار داشت و بازی او کنار وفاخواه، اسماعیلی و امینی‌خواه، خاطرات تازه زیادی را آفرید. وقتی او سرانجام به پرسپولیس رفت، دیگر نه توان سابق را داشت و نه یاران سابق و جدیدش برای او بی‌تابی می‌کردند که به این ترتیب مرد کوتاه‌قد با تکنیکی که مدافعان بسیاری را فلج و چشم‌ها را مسحور کرده و طی شکست 2-6 تیم منتخب آسیا مقابل آرسنال انگلیس، یکی از دو گل آسیایی‌ها را زده بود، پس از حضوری کوتاه مدت از جمع قرمزها جدا شد و پی زندگی‌اش رفت.
سال‌ها رانندگی تاکسی
دشواری‌های معیشتی افتخاری را که از پول‌های نجومی امروز در زمان وی خبری نبود، به کار روی تاکسی کشاند و او سال‌های سال مسافرکشی کرد تا پولی به دست آورد و زندگی‌اش را بگذراند تا سرانجام بیماری روزهای او را به شماره رساند. بتازگی وزیر ورزش از او عیادت کرد و قول تأمین مخارج درمان وی را داده بود اما زمان خداحافظی مرد ناآرام رسید و کسی از جمع ما رفت که  از شروع کنندگان نوار پیروزی‌های آسیایی فوتبال ایران بود و در گوش چپ  حتی عادلخانی و علیدوستی هم در رسیدن به مدارج وی مشکل داشتند.
این بچه‌های ماندگار جنوب
بچه‌های ملی‌پوش در فوتبال ملی ما بتدریج کم و کمتر شده‌اند. دیگر زنده‌یاد دهداری در جمع ما نیست، مهراب در بهمن 71 رفت، گنجاپور در بهمن 91 وداع کرد و افتخاری پریروز از میان ما رفت و در سال‌های فیمابین صفر ایرانپاک نیز چشم از جهان فرو بسته بود. با این حال، خطه زرخیز خوزستان حتی با خاطرات آن بازی‌های سحرانگیز اکبر افتخاری تا ابد افتخارساز خواهد ماند. خداحافظ، گوش چپ استثنایی.
امروز پیکر افتخاری تشییع می‌شود
مراسم تشییع پیکر اکبر افتخاری از ساعت 9 صبح امروز (شنبه) در ورزشگاه شهید شیرودی تهران برگزار می‌شود و وی در نهایت در قطعه نام‌آوران بهشت‌زهرا به خاک سپرده خواهد شد. مراسم درگذشت وی نیز روز دوشنبه این هفته از ساعت 30/13 در مسجد نور واقع در میدان فاطمی تهران برگزار خواهد شد.
نیم نگاه
پیام وزیر ورزش و جوانان به مناسبت درگذشت افتخاری
وزیر ورزش و جوانان درگذشت اکبر افتخاری، پیشکسوت فوتبال و ملی‌پوش اسبق تیم ملی ایران را تسلیت گفت. در پیام وزیر ورزش و جوانان آمده است: «در اربعین سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و در کربلای معلی، خبر درگذشت اکبر افتخاری پیشکسوت خوشنام و ارزنده فوتبال ایران را شنیدم و متأثر شدم و برای شادی روح و آمرزش این ملی‌پوش اسبق فوتبال ایران در جوار مرقد مطهر امام حسین (ع) دعا کردم. اکبر افتخاری دوران پرافتخاری را در تیم ملی فوتبال ایران سپری کرد و  در قهرمانی جام ملت‌های آسیا در سال ١٩٦٨ میلادی  نقش‌آفرینی ارزنده‌ای داشت. با تسلیت به خانواده مرحوم اکبر افتخاری، برای آنها آرزوی صبر و شکیبایی دارم.»