جهش تولید با تکیه بر توان دانش بنیانها
ادامه از صفحه 7
برای برون رفت از شرایط موجود و سختی که فعالان اقتصادی و حتی سیاستگذاران با آن روبهرو هستند، جهش تولید میتواند بهترین راهکار باشد، اما برای تحقق چنین هدفی توجه به چند نکته ضروری است و نمیتوان از آن اجتناب کرد.
نکته اول اینکه آنچه بخش خصوصی از دولت میخواهد، عدم وابستگی به درآمدهای نفتی است. سیاستگذاران باید به این باور برسند که درآمدهای نفتی دیگر نمیتواند تکیه گاهی برای اقتصاد باشد، چرا که با هر گونه تحریم و کاهش فروش نفت، اقتصاد با روزهای دشواری مواجه میشود. تجربه سالهای اخیر نشان داده که با پول نفت نمیتوان زیرساختهای مورد نیاز کشور را به سرانجام رساند یا سرمایهگذاری توسعهای کرد. اگر سیاستگذاران (در تمام دورهها) به جای وابستگی به درآمدهای نفتی به بخش خصوصی واقعی تکیه کرده بودند، اکنون در خیلی از بخشها توسعه یافتگی حاصل شده بود.
دومین نکته برای جهش تولید، خودکفایی در تولید محصولات و کالاهای صنعتی است. در برخی از کالاها به جهت نداشتن مواد اولیه و تکنولوژی بالا، مجبور به واردات هستیم اما در خیلی از کالاها میتوان به سمت خودکفایی رفت و دیگر ارزی برای واردات آن به کشور صرف نکرد.
بهنظر میرسد برای اینکه مشخص شود در کدام کالاها نیاز به واردات نداریم، باید لیست کالاهای وارداتی، بازبینی شود و در هر کالای که توان ساخت آن وجود دارد به سمت خودکفایی و ممنوعیت واردات برویم. برای آنکه خودکفایی در تولید محقق شود ضرورت دارد که از ظرفیت بخش خصوصی استفاده شود و در این میان جذب سرمایههای ایرانیان مقیم خارج از کشور هم میتواند کمککننده خوبی باشد.
برای اینکه تحریمهای صورت گرفته کم اثر شود و دشمن نتواند به خواسته خود برسد، توسعه صنعت کشاورزی، تجارت و تولید یک الزام است. برای اینکه بتوان در مقولههای تأثیرگذار اقتصاد (موارد عنوان شده) شاهد رشد و توسعه باشیم، بایستی به سمت مجموعههای دانش بنیان برویم.
مجموعههای دانش بنیان به جهت علمی توان بالایی دارند؛ اگر فعالیت آنها با هر نوع صنعتی ادغام شود، نتیجه مطلوبی به دست میآید. خواسته بخش خصوصی این است که صنایع بزرگ کشور و حتی کوچک از پتانسیل مجموعههای دانش بنیان در توسعه و خلق محصولات جدید استفاده کنند. طی این سالها فقدان همکاری دانشگاهیان با صنعت باعث شد که توسعه صنعتی با سرعت دنبال نشود. از اینرو برای جهش تولید، لازم است که دانش بنیانها وارد عرصه صنعت شوند.
طی سالهای اخیر مجموعههای دانش بنیان قوی ایجاد شدهاند ولی هنوز ارتباط با صنعت را برقرار نکرده اند، از اینرو باید این دو گروه را بهم وصل کرد، تا نتایج مثبت آن عاید کشور شود. البته توسعه و رونق فعالیتهای صنعتی مستلزم همکاری بانکها است؛ اگر بانکها در کنار تولیدکنندگان قرار نگیرند هیچ توسعهای اتفاق نخواهد افتاد و تولید روال فعلی خود را ادامه میدهد.
اگر به موارد عنوان شده در سالجاری توجه شود، میتوان امیدوار بود که اقتصاد کشور در مسیر پویایی قرار میگیرد.
برای برون رفت از شرایط موجود و سختی که فعالان اقتصادی و حتی سیاستگذاران با آن روبهرو هستند، جهش تولید میتواند بهترین راهکار باشد، اما برای تحقق چنین هدفی توجه به چند نکته ضروری است و نمیتوان از آن اجتناب کرد.
نکته اول اینکه آنچه بخش خصوصی از دولت میخواهد، عدم وابستگی به درآمدهای نفتی است. سیاستگذاران باید به این باور برسند که درآمدهای نفتی دیگر نمیتواند تکیه گاهی برای اقتصاد باشد، چرا که با هر گونه تحریم و کاهش فروش نفت، اقتصاد با روزهای دشواری مواجه میشود. تجربه سالهای اخیر نشان داده که با پول نفت نمیتوان زیرساختهای مورد نیاز کشور را به سرانجام رساند یا سرمایهگذاری توسعهای کرد. اگر سیاستگذاران (در تمام دورهها) به جای وابستگی به درآمدهای نفتی به بخش خصوصی واقعی تکیه کرده بودند، اکنون در خیلی از بخشها توسعه یافتگی حاصل شده بود.
دومین نکته برای جهش تولید، خودکفایی در تولید محصولات و کالاهای صنعتی است. در برخی از کالاها به جهت نداشتن مواد اولیه و تکنولوژی بالا، مجبور به واردات هستیم اما در خیلی از کالاها میتوان به سمت خودکفایی رفت و دیگر ارزی برای واردات آن به کشور صرف نکرد.
بهنظر میرسد برای اینکه مشخص شود در کدام کالاها نیاز به واردات نداریم، باید لیست کالاهای وارداتی، بازبینی شود و در هر کالای که توان ساخت آن وجود دارد به سمت خودکفایی و ممنوعیت واردات برویم. برای آنکه خودکفایی در تولید محقق شود ضرورت دارد که از ظرفیت بخش خصوصی استفاده شود و در این میان جذب سرمایههای ایرانیان مقیم خارج از کشور هم میتواند کمککننده خوبی باشد.
برای اینکه تحریمهای صورت گرفته کم اثر شود و دشمن نتواند به خواسته خود برسد، توسعه صنعت کشاورزی، تجارت و تولید یک الزام است. برای اینکه بتوان در مقولههای تأثیرگذار اقتصاد (موارد عنوان شده) شاهد رشد و توسعه باشیم، بایستی به سمت مجموعههای دانش بنیان برویم.
مجموعههای دانش بنیان به جهت علمی توان بالایی دارند؛ اگر فعالیت آنها با هر نوع صنعتی ادغام شود، نتیجه مطلوبی به دست میآید. خواسته بخش خصوصی این است که صنایع بزرگ کشور و حتی کوچک از پتانسیل مجموعههای دانش بنیان در توسعه و خلق محصولات جدید استفاده کنند. طی این سالها فقدان همکاری دانشگاهیان با صنعت باعث شد که توسعه صنعتی با سرعت دنبال نشود. از اینرو برای جهش تولید، لازم است که دانش بنیانها وارد عرصه صنعت شوند.
طی سالهای اخیر مجموعههای دانش بنیان قوی ایجاد شدهاند ولی هنوز ارتباط با صنعت را برقرار نکرده اند، از اینرو باید این دو گروه را بهم وصل کرد، تا نتایج مثبت آن عاید کشور شود. البته توسعه و رونق فعالیتهای صنعتی مستلزم همکاری بانکها است؛ اگر بانکها در کنار تولیدکنندگان قرار نگیرند هیچ توسعهای اتفاق نخواهد افتاد و تولید روال فعلی خود را ادامه میدهد.
اگر به موارد عنوان شده در سالجاری توجه شود، میتوان امیدوار بود که اقتصاد کشور در مسیر پویایی قرار میگیرد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه