الغاء القاب نظامی

یکی از چیزهای خیلی مضحک و قابل تمسخر القابی است که در ایران متداول و معمول شده است و مثل سایر چیزهایی که در ایران آمده است مبتذل و مضحک گردیده است. غالب این القاب مانند مفتح‌الدوله و مطمئن السلطنه و افضل‌السلطنه معنی صحیحی ندارد و آنهایی هم که معنی دارند با مصادیق آنها ابداً وفق ندارد و در موقع تطبیق غیر از یک خنده مستهزانه انسان چاره‌ای ندارد. و از این القاب بدتر آن القاب نظامی است که به‌اشخاص کشوری داده‌اند. مثلاً شجاع لشکر قاضی صلحپه یا صمصام نظام مثلاً امین مالیه است علاوه بر این سرتاسر ایران پر شده است از امیر و سردار و سالار در صورتی که تا سه سال قبل لشکری در ایران نبود و واقعاً از نقطه نظر یک نفر خارجی وجود این همه سالار و سردار و امیر بی‌لشکر و بی‌قشون خیلی مضحک و قابل استهزاء بود. فلان آقای تنبل بی‌عرضه اشراف‌زاده که شب می‌ترسد تنها در باغچه خانه خود گردش کند لقبش امیر‌کبیر یا سردار عظیم یا سالار قشون یا سردار لشکر است. واقعاً در ایران کم‌کم الفاظ دیگر منطبق بر مفاهیم خود نشده و هر لفظی برای هر معنی ممکن است استعمال شود و بکلی الفاظ تأثیرات خود را از دست داده و ما را مضحکه دنیا نموده بود. اخیراً هیأت دولت تصمیم گرفته اندکه کلیه القابی که مربوط به نظام و قوشن باشد از اشخاص سویل گرفته شود دیگر در القاب اشخاص غیر نظامی کلمات سردار، سپهدار، سپه سالار، سپهبد، نظام. لشکر، امیر و سالار نباید وجود داشته باشد. و این القاب که یک وقتی به‌قیمت فداکاری‌های بزرگ به بعضی اشخاص لایق و مقرب داده می‌شد دیگر درازا تقدیم پنجاه اشرفی به‌کسی داده نشود و حقیقتاً اعطاء این القاب به آن افراد جبان [ترسو] پارک نشین خیلی شبیه بود به آن سرهنگ‌ها و سرتیپ مادر زادی که در زمان مرحوم مظفرالدین‌شاه و ناصرالدین شاه خیلی معمول شده و همین که پس‌از مادرش متولد می‌شد سرتیپ و رئیس فوج بود.
این اقدام هیأت دولت شایسته تحسین است و ما مخصوصاً وقتی از هیأت دولت راضی می‌شویم که به‌کلی عموم این القاب بی‌معنی الغاء شده و مردم از شر این کلمات بی‌معنی که سند لیاقت افراد نالایق است آسوده شوند.
سرمقاله روزنامه شفق سرخ- پنجشنبه 4 [دلو] بهمن 1302