هشدارهای تکاندهنده وزیر بهداشت درباره وضعیت قرمز کرونا در کشور
نمکی: نمیتوان اپیدمی را با خواهش جمع کرد
وزیر بهداشت ضمن تشریح اقدامات انجام شده در جهت مقابله با کرونا در کشور و ایثارگری کادر بهداشت و درمان در این دوران، از برخی ناهماهنگیها و عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی انتقاد کرد و گفت: اگر این بال شکسته ما را ترمیم نکنند، اپیدمی در این مملکت جمع نمیشود و ما ته رودخانه باید جنازه جمع کنیم.
به گزارش ایسنا، دکتر سعید نمکی در ستاد استانی پیشگیری و مدیریت بیماری کووید۱۹ استان آذربایجان غربی افزود: وقتی هر شب آمارهای استانها را میخوانم یکی از اضطرابهایم این است که به سیاهچالهای بیفتیم که در آمدن از آن کار دشواری است.
نمکی افزود: در این مدت داغ عزیزان زیادی را بر دل دارم. فقط داغ سرباز بر دل ندارم، بلکه داغ ژنرالهای بزرگی را بر دل دارم. دکتر زارع را که همشهری من بودند از دست دادم که مانند پروانه دور بیماران مبتلا به کرونا میگشت، دکتر حسنی و... را از دست دادیم. برای دفاع از این عاشقان بیبدیل نمیتوانم بنشینم تا کاستیهای دیگران را کسی به حساب این عزیزان بنویسد. اگر حرفی میزنم در اثبات حقانیت راهی است که وزارت بهداشت خردمندانه طی کرده، به دلیل دفاع از حیثیت شهدای سلامت است. در تمام زندگیام اجازه ندادم اهانت یا کم لطفی به خانواده یا شهید از دست رفتهای شود. این وظیفه اخلاقی من است تا زمانی که زندهام.
نمکی افزود: با جیب خالی هم مملکت را اداره کردن، کار بسیار سختی است. درست است که در شرایط وفور منابع، مدیریت کار آسانی نیست، اما در شرایط بیپولی و بیارزی هم مدیریت کار بسیار صعبی است. ما ارز نداشتیم، ریال نداشتیم، مطالبات پرستار و پزشک در کارانه ماهها گذشته بود، اما این قوم شریف و نجیب، یکبار نگفتند که ما بستانکاریم، بلکه گفتند ما به ملت ایران بدهکاریم. وقتی همه فرار کردند، اینها مثل پروانه به آتش زدند و دور بیمار طواف کردند، وقتی عدهای پول پارو کردند، اینها در بیمارستانها رنج جارو کردند، وقتی عدهای در هوای خوش رمیدند، اینها بر سینه بیمار خمیدند و مبتلا شدند. در یک شهر من روزانه ۱۲ تا ۱۳ پرستار دارند مبتلا میشوند. وزیر بهداشت اظهار کرد: اگر در کمتر از ۶۰ روز توانستیم بستری را به ۲۰ درصد کاهش دهیم و میزان مرگ و میرمان را به کمتر از ۴۰ نفر در روز برسانیم، با کمک فداکاری خدمتگزاران عرصه سلامت بود که هیچوقت از خاطره مملکت گم نخواهد شد. ما در عرض دو ماه به یک دستاورد عظیم رسیدیم. ما تنها کشوری بودیم که با بیپولی و تحریم، خنجر از پشت دشمن را با گرای داخلی داشتیم. خدا را شاهد میگیرم که یکی از شفافترین آمارهای جهان، آمار جمهوری اسلامی است که تماماً قابل دفاع و مبتنی بر به روزترین مستندات است. نمکی تأکید کرد: امروز روزانه ۱۲۰۰ تست را به روزی ۲۵ هزار تست رساندهایم. انجام روزانه ۲۵ هزار تست یعنی روزی ۶.۵ میلیارد تومان هزینه. حال میخواهیم این میزان را به ۴۰ هزار تست برسانیم. یعنی روزی ۱۰ میلیارد تومان هزینه. حال در حصر اقتصادی و وقتی ۱۰ ماه کارانه پرستاران را عقب هستیم، روزی ۱۰ میلیارد هزینه تست برای من تحریمزده هزینه کمی نیست.
وی گفت: یکی از دردهای درونم این است که نمیتوان اپیدمی را با خواهش جمع کرد. طرف بمب ویروس است و وقتی به او میگوییم چرا ماسک نزدی، میگوید به کرونا اعتقاد ندارم! چند وقت است که ما داریم التماس میکنیم، اما کدامیک ازپروازهای ما منطبق با پروتکلهای بهداشتی است؟ نمیدانم چه کسی باید اینها را حل کند. چند ماه است که داریم خواهش میکنیم؟ چقدر من و همکارانم باید التماس کنیم؟ کجای دنیا وزیر بهداشت و پرسنل بهداشت و درمان دارند التماس میکنند. در کشورهایی که در جمع کردن اپیدمی توفیق حاصل کردند، وزیر بهداشت مینویسد و میخواهد و همه مکلف به اجرا هستند. اینجا وزیر بهداشت تمنا میکند، خواهش میکند و زانو میزند، اما کسی گوش نمیدهد. کدامیک از اتوبوسهای ما منطبق با اصول پروتکلهای بهداشتی است؟ در تهران اعلام کردهایم که داخل شهر منبع توسعه ویروس است که با جهشهایی که ویروس پیدا کرده، قدرت سرایتش ۱۰ برابر شده است. گفتند تا پایان اردیبهشت اتوبوس اضافه میشود، اما یک اتوبوس هم اضافه نشد.
نمکی ادامه داد: اعلام شد که هرکس ماسک نزند، جریمه میشود. من در سه چهار روز قبل در خیابان تماشا کردم که ۴۰ درصد از افرادی که در اتوبس بودند ماسک نزده بودند، آیا میتوان به این صورت عفونت را جمع کرد؟ فقط من و همکارانم باید ته رودخانه جنازه و زخمی جمع کنیم؟ وی گفت: یکی از همکاران چند شب قبل به بیمارستان ضیاییان رفته بود و گفت که بهطور وحشتناکی بیماران جوانتر و بدحالتر جمع شده، بعد آمده بیرون و به من زنگ زده که ایستگاه صلواتی زدند و ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر بدون ماسک در صف هستند که چای بگیرند و بخورند. میدانید این چه رنجی برای وزیر بهداشت و برای رهبر این کشور است؟ کسی که میفرماید آیا رژه نیروهای مسلح با پروتکلها منطبق است و وقتی میگوییم خیر، میگوید کنسل شود. ایشان روضه میگذارند و فقط یک نفر در حسینیه است و چقدر رعایت میکنند. حال این رنج بزرگی است که در یک بیمارستان غلغله از بیمار، اما ۱۰۰ متر آنطرفتر ایستگاه صلواتی زدهاند و یک نفر هم نمیآید که این افراد را جمع کند. من که نمیتوانم. من وقتی پرستار یا پزشک اورژانسم را کتک میزنند، نمیتوانم از او هم دفاع کنم و باید دو نیرو از ناجا بیاید و او را جمع کند. من آدم ندارم، خودم و آدمهای خودم را جمع کنم، چه برسد به اینکه بروم و جلو متخلف را بگیرم. وی افزود: در ستاد ملی تقاضا کردیم که هر کس که ماسک نزد، جریمه کنید، اما بروید آمار را دربیاورید که چند نفر را جریمه کردند. گفتیم جاده ببندید، چند تا را بستند؟ اینطور که نمیشود اپیدمی را جمع کرد. اگر این بال شکسته ما را ترمیم نکنند، اپیدمی در این مملکت جمع نمیشود و ما ته رودخانه باید جنازه جمع کنیم. بعد از مدتی هم پرسنل من هم میبُرند و میروند.
وزیر بهداشت با بیان اینکه من در میان مردم حضور دارم، میروم میبینم نانوا میگوید چه کنم همه بیرون در هم و بدون فاصلهگذاری هستند. ایهاالناس بدانید که من به عنوان وزیر بهداشت نمیتوانم به تنهایی این اپیدمی و وضعیت را جمع کنم و جمع کردن آن اصل بسیار فراتر از این میخواهد. روزی چند اتوبوس از مرزهای جنوب شرق این سرزمین را با انواع آلودگی طی میکند و به چالدران میآید. من که نمیتوانم جلویش را بگیرم، کجا باید اجازه ندهد که اینها بیایند؟
به گزارش ایسنا، دکتر سعید نمکی در ستاد استانی پیشگیری و مدیریت بیماری کووید۱۹ استان آذربایجان غربی افزود: وقتی هر شب آمارهای استانها را میخوانم یکی از اضطرابهایم این است که به سیاهچالهای بیفتیم که در آمدن از آن کار دشواری است.
نمکی افزود: در این مدت داغ عزیزان زیادی را بر دل دارم. فقط داغ سرباز بر دل ندارم، بلکه داغ ژنرالهای بزرگی را بر دل دارم. دکتر زارع را که همشهری من بودند از دست دادم که مانند پروانه دور بیماران مبتلا به کرونا میگشت، دکتر حسنی و... را از دست دادیم. برای دفاع از این عاشقان بیبدیل نمیتوانم بنشینم تا کاستیهای دیگران را کسی به حساب این عزیزان بنویسد. اگر حرفی میزنم در اثبات حقانیت راهی است که وزارت بهداشت خردمندانه طی کرده، به دلیل دفاع از حیثیت شهدای سلامت است. در تمام زندگیام اجازه ندادم اهانت یا کم لطفی به خانواده یا شهید از دست رفتهای شود. این وظیفه اخلاقی من است تا زمانی که زندهام.
نمکی افزود: با جیب خالی هم مملکت را اداره کردن، کار بسیار سختی است. درست است که در شرایط وفور منابع، مدیریت کار آسانی نیست، اما در شرایط بیپولی و بیارزی هم مدیریت کار بسیار صعبی است. ما ارز نداشتیم، ریال نداشتیم، مطالبات پرستار و پزشک در کارانه ماهها گذشته بود، اما این قوم شریف و نجیب، یکبار نگفتند که ما بستانکاریم، بلکه گفتند ما به ملت ایران بدهکاریم. وقتی همه فرار کردند، اینها مثل پروانه به آتش زدند و دور بیمار طواف کردند، وقتی عدهای پول پارو کردند، اینها در بیمارستانها رنج جارو کردند، وقتی عدهای در هوای خوش رمیدند، اینها بر سینه بیمار خمیدند و مبتلا شدند. در یک شهر من روزانه ۱۲ تا ۱۳ پرستار دارند مبتلا میشوند. وزیر بهداشت اظهار کرد: اگر در کمتر از ۶۰ روز توانستیم بستری را به ۲۰ درصد کاهش دهیم و میزان مرگ و میرمان را به کمتر از ۴۰ نفر در روز برسانیم، با کمک فداکاری خدمتگزاران عرصه سلامت بود که هیچوقت از خاطره مملکت گم نخواهد شد. ما در عرض دو ماه به یک دستاورد عظیم رسیدیم. ما تنها کشوری بودیم که با بیپولی و تحریم، خنجر از پشت دشمن را با گرای داخلی داشتیم. خدا را شاهد میگیرم که یکی از شفافترین آمارهای جهان، آمار جمهوری اسلامی است که تماماً قابل دفاع و مبتنی بر به روزترین مستندات است. نمکی تأکید کرد: امروز روزانه ۱۲۰۰ تست را به روزی ۲۵ هزار تست رساندهایم. انجام روزانه ۲۵ هزار تست یعنی روزی ۶.۵ میلیارد تومان هزینه. حال میخواهیم این میزان را به ۴۰ هزار تست برسانیم. یعنی روزی ۱۰ میلیارد تومان هزینه. حال در حصر اقتصادی و وقتی ۱۰ ماه کارانه پرستاران را عقب هستیم، روزی ۱۰ میلیارد هزینه تست برای من تحریمزده هزینه کمی نیست.
وی گفت: یکی از دردهای درونم این است که نمیتوان اپیدمی را با خواهش جمع کرد. طرف بمب ویروس است و وقتی به او میگوییم چرا ماسک نزدی، میگوید به کرونا اعتقاد ندارم! چند وقت است که ما داریم التماس میکنیم، اما کدامیک ازپروازهای ما منطبق با پروتکلهای بهداشتی است؟ نمیدانم چه کسی باید اینها را حل کند. چند ماه است که داریم خواهش میکنیم؟ چقدر من و همکارانم باید التماس کنیم؟ کجای دنیا وزیر بهداشت و پرسنل بهداشت و درمان دارند التماس میکنند. در کشورهایی که در جمع کردن اپیدمی توفیق حاصل کردند، وزیر بهداشت مینویسد و میخواهد و همه مکلف به اجرا هستند. اینجا وزیر بهداشت تمنا میکند، خواهش میکند و زانو میزند، اما کسی گوش نمیدهد. کدامیک از اتوبوسهای ما منطبق با اصول پروتکلهای بهداشتی است؟ در تهران اعلام کردهایم که داخل شهر منبع توسعه ویروس است که با جهشهایی که ویروس پیدا کرده، قدرت سرایتش ۱۰ برابر شده است. گفتند تا پایان اردیبهشت اتوبوس اضافه میشود، اما یک اتوبوس هم اضافه نشد.
نمکی ادامه داد: اعلام شد که هرکس ماسک نزند، جریمه میشود. من در سه چهار روز قبل در خیابان تماشا کردم که ۴۰ درصد از افرادی که در اتوبس بودند ماسک نزده بودند، آیا میتوان به این صورت عفونت را جمع کرد؟ فقط من و همکارانم باید ته رودخانه جنازه و زخمی جمع کنیم؟ وی گفت: یکی از همکاران چند شب قبل به بیمارستان ضیاییان رفته بود و گفت که بهطور وحشتناکی بیماران جوانتر و بدحالتر جمع شده، بعد آمده بیرون و به من زنگ زده که ایستگاه صلواتی زدند و ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر بدون ماسک در صف هستند که چای بگیرند و بخورند. میدانید این چه رنجی برای وزیر بهداشت و برای رهبر این کشور است؟ کسی که میفرماید آیا رژه نیروهای مسلح با پروتکلها منطبق است و وقتی میگوییم خیر، میگوید کنسل شود. ایشان روضه میگذارند و فقط یک نفر در حسینیه است و چقدر رعایت میکنند. حال این رنج بزرگی است که در یک بیمارستان غلغله از بیمار، اما ۱۰۰ متر آنطرفتر ایستگاه صلواتی زدهاند و یک نفر هم نمیآید که این افراد را جمع کند. من که نمیتوانم. من وقتی پرستار یا پزشک اورژانسم را کتک میزنند، نمیتوانم از او هم دفاع کنم و باید دو نیرو از ناجا بیاید و او را جمع کند. من آدم ندارم، خودم و آدمهای خودم را جمع کنم، چه برسد به اینکه بروم و جلو متخلف را بگیرم. وی افزود: در ستاد ملی تقاضا کردیم که هر کس که ماسک نزد، جریمه کنید، اما بروید آمار را دربیاورید که چند نفر را جریمه کردند. گفتیم جاده ببندید، چند تا را بستند؟ اینطور که نمیشود اپیدمی را جمع کرد. اگر این بال شکسته ما را ترمیم نکنند، اپیدمی در این مملکت جمع نمیشود و ما ته رودخانه باید جنازه جمع کنیم. بعد از مدتی هم پرسنل من هم میبُرند و میروند.
وزیر بهداشت با بیان اینکه من در میان مردم حضور دارم، میروم میبینم نانوا میگوید چه کنم همه بیرون در هم و بدون فاصلهگذاری هستند. ایهاالناس بدانید که من به عنوان وزیر بهداشت نمیتوانم به تنهایی این اپیدمی و وضعیت را جمع کنم و جمع کردن آن اصل بسیار فراتر از این میخواهد. روزی چند اتوبوس از مرزهای جنوب شرق این سرزمین را با انواع آلودگی طی میکند و به چالدران میآید. من که نمیتوانم جلویش را بگیرم، کجا باید اجازه ندهد که اینها بیایند؟
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه