خطر بازگشت راستگرایان افراطی مسلح به امریکا
زهره صفاری
مترجم
3روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری امریکا نگرانیهای زیادی درخصوص وضعیت امنیتی این کشور پس از انتخابات وجود دارد، زیرا «دونالد ترامپ» در چهار سال ریاست جمهوریاش اقبال زیادی به راستهای افراطی که بسیاری نیز مسلح هستند، نشان داده است و همزمان گزارشها نیز حاکی از آن است که دولت او با تحت فشار قرار دادن مراکز قانونگذار و کماهمیت جلوه دادن تهدید فعالیت افراطیهای مسلح، مسیری را برای بازگشت گستاخانه آنها به میدان سیاست باز کردهاند که از دهه 60 و 70 در امریکا بیسابقه بوده است.
بنا بر مقالهای که سایت مجله امریکایی«فارنافرز» منتشر کرده، نمونه احتمال بازگشت مسلحانه راستهای افراطی را میتوان در اقدام ماه گذشته یک گروه افراطی در تلاش برای ربودن فرماندار دموکرات میشیگان مشاهده کرد. «گرتچن ویتمر»، فرماندار یاد شده، تنها به دلیل مخالفت با دستور ترامپ برای لغو قرنطینه کرونایی طعمه این گروهها شد. بدون شک در چند روز مانده تا انتخابات و حتی بعد از آن نیز خشونتهای بیشتری را در امریکا شاهد خواهیم بود.
بنا بر این مقاله، فارغ از اینکه برنده انتخابات سوم نوامبر چه کسی باشد، «ترامپ» در این چهار سال، راه را برای دخالتهای مسلحانه در انتخابات آتی باز کرده است. بنابراین اگر ساختار سیاسی امریکا، به سمت عادیسازی این مداخلهها سوق یابد و مراکز قانونگذاری نتوانند برای رفع این مشکل چارهای بیندیشند، نامزدهای سیاسی آینده امریکا منافع انتخاباتی خود را در اتحاد با گروههای مسلح خواهند دید. گرچه بسیاری از تحلیلگران، این روند را زمینه بروز جنگ داخلی در امریکا میدانند اما سناریوی محتملتر تشکیل گروههای مسلح انحصاری رهبران سیاسی است که به تدریج ماهیت دموکراسی امریکایی را زیر سؤال خواهد برد.
به نوشته «فارنافرز»، گروههای مسلح از راههای مختلفی میتوانند بر مسیر انتخاباتی نامزدها مؤثر باشند برخی با حمایت از یک کاندیدا یا تخریب رقیبش این کار را میکنند و گاهی نیز سیاستمداران در اتحاد با گروههای مسلح شانس بردشان را بالا میبرند. ناگفته پیداست که هر دو مسیر برای طرفین خطرساز خواهد بود. به باور کارشناسان اما آنچه در امریکای امروز دیده میشود اثرگذاری گروههای مسلح بر آرای انتخاباتی بدون رابطه مستقیم با کاندیداهاست که نگرانکنندهتر به نظر میآید.
بهطور کلی گروههای مسلح امریکایی یا ماهیتی ضددولتی دارند و یا تمرکزشان بر مقابله با گسترش قدرت ملی و حکومت چپهای افراطی است. شرایطی که در دوره «ترامپ» درباره فرمانداران دموکرات و سیاستمداران مخالف نژادپرستی ملموس و قابل درک بود. ورای این فعالیتها بسیاری از این گروهها نفوذ در پلیس ایالتی و ارتش امریکا را در دستور کار داشتند. تا پیش از پیروزی ترامپ در سال 2016، این گروهها در حاشیه بودند و همواره از سوی مقامات بلندپایه محکوم و منزویتر میشدند اما مشی سیاسی «ترامپ» بر فعالیتهای آنها مشروعیت بخشید بهطوری که او حتی حاضر به انتقاد صریح از راستهای افراطی نشد.
«فارنافرز» در مقاله خود تأکید کرده است، اینکه این شرایط بعد از «ترامپ» تغییر میکند یا خیر مشخص نیست اما تداوم این فعالیتها، استراتژی «ترامپ» را در دستور کار سیاستمداران بعدی نیز قرار میدهد. حالا اگر ترامپ پیروز سوم نوامبر باشد این استراتژی با اقبال بیشتری نیز در 4 سال آینده روبهرو خواهد شد. در این صورت، بهترین فرصت برای رهایی از این شرایط انکار جمعی مداخلات مسلحانه در انتخابات در همه طیفها و احزاب امریکاست. از طرفی مراکز قانونگذار فدرال، دولتی و محلی نیز باید نسبت به این گروهها اعلام بیطرفی کنند.
آنچه مسلم است گرچه بازگشت به عصر انزوای راستهای افراطی به دوره پیش از حضور ترامپ در کاخ سفید آسان بهنظر نمیرسد اما اگر ترامپ شکست خورد، دولت بعدی، فرصت و ابزار لازم برای مقابله با آنها را در اختیار دارد و میتواند با انسجام و ترویج عقاید میهن پرستانه به جای حزب گرایی، دموکراسی امریکا را از رویاروییهای مسلحانه احتمالی خلاص کند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه