جهان کوچک آقای جهانبزرگی
برنامه چهارشنبه شب «زاویه» شبکه چهار با توهینهای یکی از میهمانان علیه مسئولان نهادهای انتخابی و مشخصاً رئیس جمهوری حاشیهساز شده است. معاونت حقوقی رئیس جمهوری اعلام کرده شکایت خواهد کرد و شبکه چهار هم در توضیحی از بیانات میهمان حاشیهساز خود تبری جسته و نوشته که سخنان حجتالاسلام جهانبزرگی خلاف مصالح کشور و منویات رهبر انقلاب (مدظله العالی) است و باید آن را جبران کنند تا ابزاری در دست دشمنان قسم خورده این نظام نشود.» در این باره یادآوری چند نکته ضروری به نظر میرسد.
احمد جهانبزرگی در حالی به عنوان دکتر، حجتالاسلام والمسلمین، پژوهشگر و اندیشمند و صاحب تألیفاتی در حوزه اندیشه سیاسی معرفی شد که فارغ از ادبیات بحث برانگیزش که با واکنشها و انتقادات بسیاری روبهرو شده، در طول برنامه هم حرف قابل اعتنایی در حوزه موضوع محل بحث یعنی ارتباط قدرت سیاسی با قدرت اجتماعی به زبان نیاورد و کل سخنان او گرد همان اظهار نظرهای سیاسیون رایج در فضای سیاسی و رسانهای بود.
در حقیقت یک نکته قابل تأمل همین مسأله است که چنین افرادی چرا و چگونه و بر اساس کدام شاخصههای علمی عضو هیأت علمی شدهاند و عنوان اندیشمند و پژوهشگر را به یدک میکشند. بخصوص که ایشان ملبس به لباس روحانیت هم هست و اگر بنا بر مقایسه باشد، تفاوت و فاصله معنادار چنین افراد صاحب کرسی با مرحوم دکتر داود فیرحی روشن میشود. شاید حاشیهنشینی یا طرد نخبگان و اندیشمندان وزین، میدان مانور برای امثال آقای جهانبزرگی را مهیا کرده است.
نکته دیگری که در سخنان احمد جهان بزرگی برجسته بود، عصبانیت او از نهادهای انتخاباتی و کیفیت رأی مردم بود. آنجا که او همزمان هم معترض مردم بود که چرا در سال 96 دوباره به روحانی رأی دادهاند و هم در بیان انتقادات، مسئولان را صرفاً در نهادهای انتخاباتی مثل دولت و مجلس محدود میکرد. اساساً به روی خود هم نیاورد که بنای جمهوری اسلامی بر رأی مردم استوار است و این مقولهای است که در بیانات بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران همواره مورد تأکید بوده است. متأسفانه در اینجا هم سخنان این اندیشمند و پژوهشگر! شانه به شانه اظهار نظرهای برخی چهرههای سیاسی بود که در قالب یک استاندارد دو گانه هر گاه رأی مردم به سمت آنها بود به تعریف و تمجید رأیدهندگان میپردازند و اگر خلاف خواست آنها بود رأیدهندگان را با مردم کوفه مقایسه میکنند.
نکته بعدی آنکه حاشیهسازی جهانبزرگی آنچنان سایه خود را بر متن برنامه زاویه انداخته که حالا سخنی از بحثهای میهمان دیگر برنامه یعنی عماد افروغ به میان نمیآید. آنجا که او از غلبه نیروهای سیاسی بر نیروهای اجتماعی گفت و نسبت به انحراف از گفتمان انقلاب اسلامی و اهداف جمهوری اسلامی اسلامی هشدار داد. کلیت مباحث دکتر افروغ هم اگر چه رویکردی انتقادی داشت اما او در بیان انتقادات خود از جاده انصاف و اخلاق خارج نشد. اما تقلیل دادن سؤالات و مباحث حوزه نظری در یک برنامه علمی و کارشناسی به بحثهای روزمره و سیاست بازیهای جناحی از سوی آقای جهان بزرگی نشان از جهان کوچک ذهن او دارد که گویا شرایط را برای فرصتطلبی جناحی مهیا دیده که هیچ توجهی به آسیبهای مترتب بر بیان نامحترمانه خود ندارد.
و اما در این میان بهتر بود صداو سیما و شبکه چهار هم نمایندگی از حوزه اندیشه ورزی را محدود و محصور در چهرههایی نمی کرد که اصطلاحاً قد و قامت آنها زیبنده نمایندگی از این حوزه نیستند. چرا که هستند اندیشمندان و اساتید برجسته حوزه و دانشگاه که هم آثار مکتوبی در حوزههای نظری اندیشه سیاسی دارند و هم اقتضائات اخلاقی و ملاحظات نقادی را پاس میدارند.
با این همه ما نیز نباید از جاده انصاف خارج شویم که در شرایط فعلی صدا و سیما برنامه زاویه منهای حاشیههای برنامه اخیر جزو تولیدات قابل دفاع این رسانه است که تلاش دارد حداقل استانداردهای حرفهای را رعایت کند و موضوعات را با حضور سلایق مختلف به بحث بگذارد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه