خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید

اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد




جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تجمع در مرز ونزوئلا
به‌هیچ وجه نمی‌توانستیم درباره نتیجه اتفاقات روز شنبه پیش‌بینی قاطعی داشته باشیم. نتایج می‌توانست از بسیار خوب تا بسیار بد متغیر باشد. باز شدن مرزها می‌توانست به طور مستقیم اقتدار مادورو را به چالش بکشد یا منطقه مرزی را به صحنه خشونت و خونریزی تبدیل کند و به طور بالقوه این احتمال وجود داشت که گوایدو بازداشت شود. شاید هم نتایج بدتری در انتظار بود. من فکر می‌کردم که تلاش برای انتقال کمک‌های انسان دوستانه از مرز بخوبی درک شده و به طور کامل قابل اجرا بود. البته درباره طرح‌های بزرگتر هنوز خوب فکر نشده بود و می‌توانست به آسانی به مشکل بخورد.
در بحبوحه این تحولات، با توجه به نزدیک بودن دیدار برنامه‌ریزی شده ترامپ و کیم جونگ اون در هانوی، برنامه سفر از پیش تعیین شده خود به آسیا را کوتاه و شرکت در نشست‌ها در کره را لغو کردم تا بتوانم تا روز شنبه در واشنگتن بمانم و از نزدیک شاهد اتفاقات ونزوئلا باشم. با وجود این که توجه رسانه‌ها به مرز کلمبیا- ونزوئلا و بویژه شهر کوکوتا بود تحولات بسیار چشمگیری نیز از طرف برزیل بروز کرده بود. «پِمون ها» یا همان بومیان ونزوئلا که از مادورو بیزار بودند، با نیروهای گارد ملی دولت مبارزه می‌کردند. دو طرف تلفاتی داشتند و گفته می‌شد پمون‌ها 27 نفر از اعضای گارد امنیتی ونزوئلا از جمله یک ژنرال را دستگیر و ایست بازرسی فرودگاه را آتش زده‌اند. تا روز جمعه، پمون‌ها همچنین چند جاده منتهی به ونزوئلا را تحت کنترل گرفتند.
در ساعات پایانی روز جمعه، طبق گزارش‌ها، گوایدو با کمک و مساعدت حامیانش در بین نظامیان ونزوئلایی با بالگرد وارد مرز کلمبیا شد. انتظار می‌رفت این نیروهای وفادار به گوایدو همچنین روز شنبه به انتقال کمک‌های انسان دوستانه به ونزوئلا یاری برسانند. من ناامید شده بودم اما دست‌کم همان شب شنیدیم که کنسرت ریچارد برانسون بسیار باشکوه‌تر از کنسرت مشابهی در ونزوئلا در حمایت از مادورو، برگزار شده است که به‌نظر من به نوعی یک پیروزی محسوب می‌شد. «دلسی رودریگز» معاون مادورو اعلام کرد که همه گذرگاه‌های مرزی روز شنبه بسته خواهند بود ولی ما اطلاعات ضد و نقیضی را درباره این که کدام گذرگاه مرزی باز و کدامیک بسته خواهد بود، دریافت کردیم.
صبح روز شنبه، جمعیت بزرگی در بخش کلمبیایی منطقه مرزی کلمبیا- ونزوئلا گرد آمده بودند و پلیس ضد شورش نیز در ایالت مرزی «تاچیرا» در داخل خاک ونزوئلا مستقر شده بود. با تجمع مردم، خشونت جزئی در مرز ونزوئلا و برزیل نیز ادامه داشت. کمک‌ها طی چند هفته گذشته در چندین پست مرزی در هر دو منطقه مرزی انباشته شده بود و کاروان‌های کمک‌رسانی بیشتری آماده می‌شدند تا در طول روز وارد مناطق مرزی شوند و داوطلبانی از کلمبیا و برزیل این کمک‌ها را همراهی می‌کردند تا با داوطلبان ونزوئلایی که در آن طرف مرز منتظر بودند، به هم بپیوندند. دست‌کم، برنامه این بود که این اتفاق بیفتد. با نزدیک شدن به زمان تلاش‌ها برای عبور دادن کالاها از مرز، اتفاقاتی مانند پرتاب سنگ، مقابله با نیروهای گارد ملی ونزوئلا و جا به‌جایی موانع مرزی افزایش یافت. برخی از نیروهای ارتش و نیروهای دریایی در رده‌های متوسط نظامی از رژیم جدا شدند و گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر این که برخی نیروهای گارد ملی در طول مرز نیز متواری شده‌اند.

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7579/4/571023/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها