هجوم وسیع بریتانیایی‌ها به مهم‌ترین جوایز هنر هفتم

وصال روحانی
خبرنگار
جهان سینما در حالی آماده اهدای جوایز «اسکار 2021» می‌شود که هجوم تازه بریتانیایی‌ها به مهم‌ترین و تبلیغاتی‌ترین جوایز هنر هفتم افکار زیادی را معطوف به خود کرده است.
توزیع نود وسومین دوره جوایز اسکار به این سبب حدود 60 روز دیرتر از موعد مقرر و معمولی و در صبح روز دوشنبه 6 اردیبهشت به وقت تهران صورت می‌گیرد که ادامه شیوع کرونا مانع از رعایت و اجرای زمان‌های معمول در این خصوص شد و حتی اعلام اسامی کاندیداها هم به‌جای این که در دهه سوم بهمن‌ماه 1399 انجام شود به 25 اسفندماه موکول و در آن زمان انجام شد. تحت هر شرایطی فزونی کاندیداهای بریتانیایی در میان مدعیان امسال، یک سال طلایی دیگر را برای هنرمندان انگلیسی در بالاترین سطح هنر هفتم محتمل کرده است. ساشا بارون کوهن کمدی‌باز، کری مولیگان و اولیویا کولمن دراماتیک‌باز، دانی‌یل کالویای تازه مطرح شده و البته آنتونی هاپکینز کهنه‌کار از جمله هنرمندان بریتانیایی هستند که برای دریافت جوایز «اسکار 2021» که به واقع گرامیداشت موفق‌ترین‌های سال 2020 با چند ماه تأخیر به‌شمار می‌آید، نامزد شده‌اند و شانس توفیق برخی از آنها اصلاً اندک نیست.
کاندیدای مرد هزار چهره
ماجرا وقتی جالب‌تر می‌شود که بیفزاییم وه‌ساکربی، ریز احمد و گری اولدمن هزار چهره هم جزو کاندیداهای اسکار امسال هستند و آخری (اولدمن) برای بازی در فیلمی کاندیدا شده که با اندوختن 10 نامزدی پیشتاز فهرست کاندیداها است. «منک» فیلم سیاه ‌و سفید اخیر دیوید فینچر معروف و امریکایی با ترسیم زندگی و دستاوردهای هرمن چی منکیه‌ویچ سناریست معروف و پر ابتکار دهه‌های 1930 تا 1950 هالیوود و نویسنده سناریوی «همشهری کین» برترین فیلم تاریخ به نامزدی این تعداد خیره‌کننده از جوایز اسکار نایل شده و اولدمن در این فیلم چنان خوب در قالب منکیه‌ویچ مستعد اما دائم الخمر فرو رفته که نام وی جزو نامزدهای بهترین بازیگر نقش اول مرد سال هم آمده است. اولدمن در سال 2017 برای بازی در نقش وینستون چرچیل نخست‌وزیر ایام جنگ جهانی دوم بریتانیا در فیلم «تاریک‌ترین ساعات» چنان اسکار را سرانجام و پس ‌از سال‌ها نادیده گرفته شدن هنرهای نابش تصاحب کرد و با این که آکادمی علوم سینمایی و هنرهای تصویری از اهدای مجدد این جوایز به هنرمندان در فاصله‌های زمانی اندک ابا دارد، اما شاید قوت بازی اولدمن این معادله را بی‌اثر و او را صاحب دومین اسکار عمرش در فاصله‌ای کوتاه کند. آکادمی اسکار به گرامیداشت هنرمندان بریتانیایی در مراسم امسال اکتفا نکرده و با نامزد کردن همزمان 9 بازیگر رنگین‌پوست و متعلق به اقلیت‌های قومی و تبارهای غیر سفیدپوست یک کار نادیده را انجام داده است و پیشتر هرگز سابقه نداشت که در میان 20 بازیگر نامزد شده برای اسکارهای نقش اول و دوم مرد و زن، این تعداد رنگین پوست حضور داشته باشند.
از جوان تا پیر
در بازگشت به یورش وسیع بازیگران بریتانیایی به سوی اسکارهای امسال باید متذکر شد در میان آنها انواع سن‌ها و اقسام مختلف تجربه‌ها و پیشینه‌های بزرگ و کوچک رؤیت می‌شود. یکی از آنها دانی‌یل کالویا است که نامزدی‌اش برای اسکار نقش دوم مرد به‌خاطر بازی هنرمندانه او در نقش فرد همپتون در فیلم «Judas and the Black Messiah» است و دیگری ریز احمد پاکستانی تبار که اولین کاندیدایی عمرش را برای جوایز اسکار آن هم در شاخه بازیگر نقش اول مرد تجربه می‌کند. ریزاحمد ایفاگر نقش یک نوازنده طبل در یک گروه موسیقی بریتانیایی در فیلم «صدای فلز» است که به آرامی قوای شنوایی‌اش را از دست می‌دهد و طبعاً به مشکلاتی بزرگ دچار می‌شود. اگر کالویا و احمد تازه واردان وادی بزرگان در صحنه سینما تلقی می‌شوند، آنتونی هاپکینز کهنه‌کار با نامزد شدن برای اسکار بهترین بازیگر مرد نقش اول در نقطه مقابل آنها و در قلمرویی کاملاً مجزا قرار می‌گیرد زیرا نه تنها جوان نیست بلکه با 83 سال سن به پیرترین بازیگر مردی تبدیل شده که طی 93 سال اهدای جوایز اسکار برای دریافت مجسمه‌ طلایی بازیگر نقش اول مرد نامزد شده است. هنرنمایی تازه و منجر به کاندیدایی هاپکینز در فیلم «پدر» صورت گرفته که در آن وی پدر پیری است که به آرامی تسلط خود را بر عالم واقعیت و قوه درک مسائل حقیقی از دست می‌دهد و عارضه زوال عقل در مغز او شکل می‌گیرد. از اولین و تنها مرتبه پیروزی هاپکینز در شاخه برترین بازیگر نقش اول 30 سال می‌گذرد و او که تک اسکارش را در سال 1991 برای بازی در فیلم جنایی و ترسناک «سکوت بره‌ها» دریافت کرد، شاید به ‌لطف گذشت سه دهه از آن تاریخ رأی دهندگان آکادمی را به اهدای مجدد مجسمه طلایی به خود متقاعد کند.
از کولمن تا مولیگان و کربی
اولیویا کولمن بریتانیایی که نقش دختر کاراکتر هاپکینز را در فیلم «پدر» ایفا می‌کند، همین دو سال پیش اولین اسکار عمرش را برای فرو رفتن در نقش ملکه الیزابت پنجم در یک فیلم تاریخی و نشانگر تزویرهای حاکم بر دربار بریتانیا به‌نام «محبوب» تصاحب کرد و امسال دوباره کاندیدای اسکار شده اما برخلاف مرتبه قبلی که برای نقش نخست بود، این بار نامزد اسکار بازیگر مکمل شده و به‌همین سبب امیدوار است آکادمی اسکار یک مجسمه طلایی تازه را به ‌وی اختصاص دهد ولی آگاهان و محافل سینمایی همان میزان به‌ وی امید ندارند که خود او دارد. کری مولیگان دیگر بازیگر زن بریتانیایی کاندیدا شده برای اسکار نقش اول امسال است که به سبب درخشش‌اش در فیلم «زن جوان امید بخش» ساخته امرالد فنل به این توفیق رسیده و این فیلمی است که نامزد اسکارهای برترین فیلم، بهترین سناریوی اوری‌ژینال و برترین کارگردانی هم شده است. ونه‌سا کربی بریتانیایی هم که مثل فنل ابتدا با بازی در سریال تلویزیونی «تاج» به‌شهرت رسید، بر پایه نمایش عالی‌اش در فیلم «قطعات یک زن» نامزد اسکار نقش اول شده و او همانی است که چندی پیش نامزد جایزه گولدن گلوب بهترین بازیگر دراماتیک سال هم شده اما از کسب آن بازمانده بود. کربی در این فیلم نقش یک مادر رنج‌کشیده را ایفا کرده که راهی برای حل سریع مشکلاتش نمی‌یابد. ساشا بارون کوهن بریتانیایی هم که تخصص‌اش شاید در ژانر کمدی بیشتر باشد، به سبب حضور موفق‌اش در فیلم دراماتیک «محاکمه شیکاگو7» نامزد اسکار نقش دوم مرد شده است. مواردی که بعید است همگی منجر به ناکامی این بریتانیایی‌ها و پیروزی رقبای غیر بریتانیایی آنها شود و حتی اگر فتوحات انگلیسی‌ها بسیار کمتر از آمار کاندیدایی‌هایشان باشد، نقش و تأثیرشان بر معروف‌ترین جوایز سینمایی دنیا را کم یا بیش افزایش خواهد بخشید.