آهای خبردار، سینماها باز می‌شوند

حبیب اسماعیلی
تهیه‎ کننده و سینمادار
ضمن تبریک سال نو به رسم همه ایرانی‌ها در آغاز سخن آرزوی سلامتی برای همه مردم دارم. به امید اینکه ویروس کرونا ریشه‌کن شود تا دیگر هم و غم‌مان قرمز و نارنجی شدن شهرها و وضعیت گروه‌بندی مشاغل نباشد. 14 ماه از شیوع کرونا گذشته و مردم به این سبک زندگی عادت کرده‌اند اما نباید فراموش کنیم که همچنان در وضعیت متفاوتی هستیم و باید مسائل ایمنی را رعایت کنیم، مسافرت نرویم، از میهمانی و دورهمی پرهیز کنیم. همه ما اهل همین سرزمین هستیم و مشکلات‎مان مشترک است و می‌دانیم تعطیلی‌ها چه عواقبی بر اقتصاد هر صنف دارد. سال گذشته سال سختی برای سینمای ایران بود. احساس خطر راجع به محافل جمعی امری معقول بود اما گاهی برخورد برخی ارگان‌ها با سینما به گونه‌ای بود که به نظر می‌رسید دغدغه سلامتی افراد جامعه مطرح نیست بلکه هدف کم رونق شدن سینما است. این بی‌اعتنایی به سم‌پاشی علیه فعالیت سالن‌های سینما هم کشید. با تعطیلی هر گروه شغلی، حتی اگر سالن‌های سینما در آن رده‌بندی قرار نداشت از سوی صداوسیما بارها اعلام می‌شد که سینماها تعطیل شدند. برخی رسانه‌ها در زمان تعطیلی سینماها سنگ تمام می‌گذارند. به‌عنوان نمونه وقتی روز دوشنبه تهران در وضعیت قرمز کرونا قرار گرفت بلافاصله در تلویزیون اعلام عمومی می‌شود که سینماها تعطیل شد اما خبر مهم هفته گذشته یعنی تغییر رده‌بندی مشاغل و انتقال سینما و تئاتر به گروه دوم دیده نمی‌شود. این نشانه‌ها گواهی می‌دهد که برخی دلشان نمی‌خواهد سینماها رونق بگیرند. البته که سلامت جامعه در اولویت قرار دارد و مهم‌ترین مؤلفه برای ما اهالی سینما هم سلامتی افراد جامعه است. در شرایط امروز کسی بر تعطیلی مجدد سینماها خرده نمی‌گیرد نکته مورد بحث استقبال رسانه‌های عمومی از تعطیلی سالن‌ها و بی‌اعتنایی آنها نسبت به فعالیت سینما است. در ایام نوروز بعد از تعطیلی دو سه روزه سینما به‌خاطر نارنجی شدن وضعیت تهران، سینماها ریزش مخاطب شدیدی را تجربه کردند. بخش عمده‌ای از این عدم استقبال مخاطب به‌عدم اطلاع‌رسانی بازگشایی دوباره سینما برمی‌گشت و بخشی هم از ترس مردم نشأت می‌گیرد و اعتماد به حضور در سینماها به زمان نیاز دارد. اعلام خبر تعطیلی چند باره سالن‌های سینما تأثیر روانی بر جامعه دارد و مخاطب پیش خودش فکر می‌کند لابد سالن‌های سینما محیط پرخطری است که هر بار با کوچکترین تغییر در آمار و ارقام تعطیل می‌شود. در حالی که قرائن و شواهد گواهی می‌داد که سالن‌های سینما از امن‌ترین اماکن عمومی هستند. سال گذشته با وجود مجوز 30 درصد ظرفیت برای فعالیت سالن‌های سینما، در بهترین حالت ضریب اشغال سینماها حدود 5 درصد بود یعنی در هر سانس کمتر از تعداد مسافران یک تاکسی در سالن سینما حضور داشتند. این میزان استقبال برای سینماداران اگرچه صرفه اقتصادی نداشت اما امید این بود که راه ارتباط مخاطب با سینما بسته نشده و این رابطه بالاخره قوت می‌گیرد. ضمن اینکه تعطیلی سینما مترادف با بیکاری تعداد زیادی از فعالان این عرصه است. انتقال مشاغل سینمایی از گروه سه به گروه دو تا حدودی حس اعتماد و آرامش را به اهالی سینما بازگردانده است. از پیگیری‌های مجدانه حسین انتظامی، مدیران سینمایی، ستاد مقابله با کرونا و وزارت کشور بابت این همراهی سپاسگزاریم. این تصمیم، اقدامی امیدوارکننده است اما به تنهایی کافی نیست. لازم است اطلاع‌رسانی گسترده‌ای درباره فعالیت سینماها صورت بگیرد. همان‌طور که خبر تعطیلی سالن‌های سینما بارها از رسانه ملی اعلام می‌شود توقع این است که خبر بازگشایی سینما به‌صورت گسترده اطلاع‌رسانی شود. من اگر این خبر را از تلویزیون نشنوم، اطمینان پیدا می‌کنم لابد حرف و حدیث‌ها راجع به جبهه‌گیری تلویزیون در مقابل سینما دور از واقعیت نیست. از همراهی خبرگزاری‌ها و برخی رسانه‌های مکتوب و شبکه‌های مجازی سپاسگزاریم اما توقع داریم دو ارگانی که نقش مهمی در دیده شدن فیلم‌ها دارند به کمک سینما بیایند. حتی اگر با فیلمی مشکل دارند اصراری نیست که فیلم‌ها را تبلیغ کنند حداقل خبررسانی و فرهنگسازی کنند که در سالن‌های سینما باز است و نکات بهداشتی رعایت می‌شود. زیر نظر ستاد مقابله با کرونا از وضعیت سینماها گزارش تهیه کنند تا مردم مطلع شوند که تمام نکات بهداشتی از تب سنجی، فاصله‌گذاری صندلی‌ها در هنگام خرید، فاصله‌گذاری زمانی بین سانس‌ها، تهویه مناسب، ضدعفونی و اجبار استفاده از ماسک اعمال می‌شود. عوامل سینما هم در ارتباط مستقیم با همین مخاطبان هستند و اگر کم کاری کنند خودشان هم درگیر بیماری می‌شوند. از مدیران صداوسیما و شهرداری تقاضا دارم در چنین شرایط سختی به یاری سینماها بیایند. از شهرداری تهران که اسپانسر اصلی جشنواره فیلم فجر بود، بیشتر توقع و انتظار همراهی داریم. این همه بیلبورد وجود دارد بخشی از آن را به امور فرهنگی اختصاص بدهند. ارگان‌ها به جای لجبازی با همدیگر، به حرمت فعالان فرهنگی در این وانفسای اقتصادی فکر کنند. تولیدات سه سال سینما پشت خط اکران مانده است. یک اثر سینمایی کالا و ملک و ارز و دلار نیست که با گذشت زمان ارزش مادی‌اش محفوظ بماند، سرمایه اهالی سینما در حال نابودی است. جدا از مسائل اقتصادی و معیشتی اهالی سینما موضوع اصلی نشاط اجتماعی و روحیه جامعه است. مردم از محدودیت‌های کرونایی و مشکلات اقتصادی خسته شده‌اند و سینما می‌تواند در جنبه روانی جامعه اثرگذار باشد. در نهایت لازم به یادآوری است که سینما، فیلم خوب می‌خواهد و فیلم خوب برای اکران شدن ضمانت‌های حمایتی می‌خواهد. تکرار تجربه همان
30 درصد ظرفیت جشنواره کافی است تا صاحبان فیلم‌ها برای اکران تقاضا کنند. حدود 200 فیلم پشت خط اکران است و تهیه‌کننده‌ها آرزویشان این است که هر چه زودتر فیلم‌هایشان اکران شود. در چنین شرایط پرریسکی و با وجود تجربه نه چندان موفق گیشه در سال گذشته، 5 فیلم برای اکران نوروز امسال پیش قدم شدند تا چراغ سینما روشن بماند امیدواریم به محض تغییر وضعیت تهران و اعلام وضعیت نارنجی، آغاز فعالیت سینماها و فیلم‌های در حال اکران به‌طور گسترده اطلاع‌رسانی شود. در کنار هم از سینما حمایت کنیم تا صاحبان آثار دست و دل‌شان برای اکران نلرزد.