ما، واکسن کرونا و مرگ هنرمندان
محدثه واعظیپور
روزنامه نگار
در هفتههای اخیر با سرعت گرفتن روند واکسیناسیون، هرگاه خبری از درگذشت چهرهای منتشر شده، اغلب مردم بهدنبال این نکته بودهاند که او واکسن زده است یا نه. اگر واکسن زده، چند دوز به او تزریق شده و واکسن تزریق شده، ایرانی بوده یا وارداتی؟ این جنس کنجکاویها به رسانهها و پوشش خبر درگذشت افراد هم تسری پیدا کرده و به طور مشخص در فوت دو بازیگر خوب تلویزیون و سینما، فتحعلی اویسی و عزتالله مهرآوران در کنار انتشار خبر فوت، روی این موضوع تمرکز شده که این دو بازیگر واکسن زده بودند و در نهایت از دنیا رفتند.
اگر مردم، از طیفها و گروههای مختلف چنین کنجکاویهایی از خود نشان دهند، اگر هنوز بخش اندکی از جامعه در برابر واکسیناسیون گارد داشته باشند، یا شایعهها و پرت و پلاهایی غیرعلمی درباره تأثیر واکسن در آینده و سلامتی افراد را منتشر کرده یا گسترش دهند میتوان این رفتارهای اشتباه و غیرمنطقی را پای نادانی و غرق شدن در سیل اخبار و اطلاع رسانیهای نادرست نوشت. اما رسانههای رسمی چرا به چنین دیدگاهی دامن میزنند؟ چرا روی این موضوع تمرکز نمیشود که واکسیناسیون و رعایت پروتکلها در شرایط فعلی تنها راه بقا و سلامتی است؟ واکسیناسیون مثل هر پدیده درمانی دیگر، ممکن است تبعاتی داشته باشد. کرونا ویروسی مهلک، پیچیده و خطرناک است. بشر، فرصت مواجه شدن با آن را نداشته و هنوز در مرحله آزمون و خطاست. جامعه داغدار از دست دادنهایی است که در دو سال اخیر، بواسطه شیوع این ویروس رقم خورده و متأسفانه ادامه دارد. در بخش خبررسانی و انتشار اخبار، تمرکز کردن بر این که درگذشتگان، واکسن دریافت کردهاند و پس از آن جان باختهاند، چه فایدهای دارد؟ آن هم در شرایطی که اطلاع دقیقی از وضعیت سلامتی درگذشتگان، بیماریهای زمینهای و... نداریم و فقط بخشی از واقعیت را در قالب خبر با دیگران سهیم میشویم.
متأسفانه سیل اطلاعرسانی در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، جنس اطلاعرسانی در رسانههای رسمی را تحت تأثیر قرار داده است. پسند مردم، دیده شدن اخبار و لایک گرفتن کلید واژههایی است که بسیاری افراد به کار میبرند تا رفتار غیرعلمیشان را توجیه و تفسیر کنند. بخشی از کارکرد رسانه در شرایطی که ما با آن مواجهیم و در جامعهای که داغدار و مضطرب است، ایجاد حس امنیت و آرامش است. در روزهایی که با تند شدن روند واکسیناسیون، جامعه حس خوبی نسبت به آینده و رسیدن به ثبات و سلامت دارد، تأکید بر درگذشت افرادی که واکسن زدهاند نه تنها دردی درمان نمیکند بلکه بر موج نگرانیها و اضطرابها میافزاید. نباید واقعیت را پنهان کرد، اما با اصرار روی وجوه منفی و تکرار مکررات، حس اضطراب را به فردای نیامده اضافه خواهیم کرد.
روزنامه نگار
در هفتههای اخیر با سرعت گرفتن روند واکسیناسیون، هرگاه خبری از درگذشت چهرهای منتشر شده، اغلب مردم بهدنبال این نکته بودهاند که او واکسن زده است یا نه. اگر واکسن زده، چند دوز به او تزریق شده و واکسن تزریق شده، ایرانی بوده یا وارداتی؟ این جنس کنجکاویها به رسانهها و پوشش خبر درگذشت افراد هم تسری پیدا کرده و به طور مشخص در فوت دو بازیگر خوب تلویزیون و سینما، فتحعلی اویسی و عزتالله مهرآوران در کنار انتشار خبر فوت، روی این موضوع تمرکز شده که این دو بازیگر واکسن زده بودند و در نهایت از دنیا رفتند.
اگر مردم، از طیفها و گروههای مختلف چنین کنجکاویهایی از خود نشان دهند، اگر هنوز بخش اندکی از جامعه در برابر واکسیناسیون گارد داشته باشند، یا شایعهها و پرت و پلاهایی غیرعلمی درباره تأثیر واکسن در آینده و سلامتی افراد را منتشر کرده یا گسترش دهند میتوان این رفتارهای اشتباه و غیرمنطقی را پای نادانی و غرق شدن در سیل اخبار و اطلاع رسانیهای نادرست نوشت. اما رسانههای رسمی چرا به چنین دیدگاهی دامن میزنند؟ چرا روی این موضوع تمرکز نمیشود که واکسیناسیون و رعایت پروتکلها در شرایط فعلی تنها راه بقا و سلامتی است؟ واکسیناسیون مثل هر پدیده درمانی دیگر، ممکن است تبعاتی داشته باشد. کرونا ویروسی مهلک، پیچیده و خطرناک است. بشر، فرصت مواجه شدن با آن را نداشته و هنوز در مرحله آزمون و خطاست. جامعه داغدار از دست دادنهایی است که در دو سال اخیر، بواسطه شیوع این ویروس رقم خورده و متأسفانه ادامه دارد. در بخش خبررسانی و انتشار اخبار، تمرکز کردن بر این که درگذشتگان، واکسن دریافت کردهاند و پس از آن جان باختهاند، چه فایدهای دارد؟ آن هم در شرایطی که اطلاع دقیقی از وضعیت سلامتی درگذشتگان، بیماریهای زمینهای و... نداریم و فقط بخشی از واقعیت را در قالب خبر با دیگران سهیم میشویم.
متأسفانه سیل اطلاعرسانی در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، جنس اطلاعرسانی در رسانههای رسمی را تحت تأثیر قرار داده است. پسند مردم، دیده شدن اخبار و لایک گرفتن کلید واژههایی است که بسیاری افراد به کار میبرند تا رفتار غیرعلمیشان را توجیه و تفسیر کنند. بخشی از کارکرد رسانه در شرایطی که ما با آن مواجهیم و در جامعهای که داغدار و مضطرب است، ایجاد حس امنیت و آرامش است. در روزهایی که با تند شدن روند واکسیناسیون، جامعه حس خوبی نسبت به آینده و رسیدن به ثبات و سلامت دارد، تأکید بر درگذشت افرادی که واکسن زدهاند نه تنها دردی درمان نمیکند بلکه بر موج نگرانیها و اضطرابها میافزاید. نباید واقعیت را پنهان کرد، اما با اصرار روی وجوه منفی و تکرار مکررات، حس اضطراب را به فردای نیامده اضافه خواهیم کرد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه