امید بخش، شادی‌آفرین و حق نما

جبار آذین
منتقد سینما
مطالعه، تماشا و شنود آثاری را توصیه می‌کنم که امیدبخش و شادی‌آفرین و حق‌نما باشند.
چه بخوانیم: گرچه آثار جلال آل احمد و سیمین دانشور، همگی خواندنی و لذت بخش اند ،ولی پیشنهاد می‌کنم کتاب «مدیر مدرسه» و «سووشون» را بخوانید. در «مدیر مدرسه» در بستر مناسبات اجتماعی و سیاسی آن دوران زندگی یک مدیر فرهنگی به تصویر در می‌آید، به گونه‌ای که مخاطب ضمن همذات‌پنداری با این شخصیت وارد فراز و فرود زندگی او شده و از این طریق تحلیلی تازه از زاویه و نگاهی متفاوت به اجتماع و دوران ستم‌شاهی پیدا می‌کند. این متن از نظر نگارش، مضمون و محتوا، تأثیرگذاری فرهنگی و همچنین از نظر نوع نگارش با حفظ ویژگی‌های آثار آل‌احمد جایگاهی شاخص در میان آثار او و ادبیات داستانی کشور دارد. «سووشون» نگاهی متفاوت و تازه به رویکرد ملی و ایرانی دارد. حماسه شورآفرینی سیاوش قهرمان ملی کشور که برای اثبات بی‌گناهی خود مجبور می‌شود از میان آتش رذالت و جهالت حاکمان عبور کند زیرساخت داستان قوی و تأثیرگذار سیمین دانشور را شکل داده که در انتها با عبور پیروزمندانه سیاوش از میان کوه آتش، نه تنها سیاوش که عدالت و شرافت بر رذیلت و پستی پیروز می‌شود. خواندن و دل‌سپردن به حافظ، نیزهمیشه روح‌افزا است.
چه ببینیم: این روزها فیلم‌های زیادی روی پرده است، ولی فیلم خوب «بی همه چیز» به کارگردانی محسن قرایی، روشنگر است. این فیلم که نگاهی خاص به نمایشنامه مشهور «ملاقات با بانوی سالخورده» دارد ضمن حفظ خط اصلی این نمایشنامه و وفاداری به چهارچوب آثار نمایشی به زیبایی و جذابیت توانسته شخصیت‌پردازی‌های درست و تصویرسازی‌های مناسب و تماشایی از این نمایشنامه ارائه کند، آن هم در قالب فیلمی که تمامی استانداردهای یک اثر موفق سینمایی را در خود یک جا جمع دارد. به عبارتی این اثر برخلاف عنوان فیلم، با همه چیز است و از نظر مضمون، محتوا، ساختار هنری، کارگردانی، فیلمنامه و بازی‌ها امتیازهای لازم را دارد. «دینامیت» به کارگردانی مسعود اطیابی خنده‌دار و سریال‌های جیران به کارگردانی حسن فتحی و «برف بی‌صدا می‌بارد» پوریا آذربایجانی عاشقانه و خانوادگی و قابل تماشا هستند.
چه بشنویم: شنودن آثارباخ خوب است، اما می‌شود از آوای سالار عقیلی و فریدون آسرایی و اشعار شاملو و شهریار و سپهری و فروغ هم لذت برد.