توسعه نفت، بدون نگاه به مذاکرات وین


عبدالحمیدنادریان
فعال صنعت نفت
صنعت نفت و گاز یکی از مزیت‌های بزرگ ایران است. ایران 8درصد منابع طبیعی دنیا را به خود اختصاص می‌دهد. به این ترتیب که 153میلیارد بشکه نفت خام و 33هزارمیلیارد مترمکعب گاز قابل استحصال دارد اما با وجود آنکه یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر هیدروکربوری جهان است، ظرفیت تولید و فروش کمتر از 5میلیون بشکه نفت را در دنیا به خود اختصاص می‌دهد.در همین شرایط، روسیه تا حدی که امکان دارد، نفت و گاز تولید می‌کند و در زمستانی که گذشت نیز تا آنجایی که بازار اروپا اجازه می‌داد، قیمت نفت و گاز را در دل سرما در ارو پا بالا برد. با در نظر گرفتن این شرایط، عایدات فروش نفت ایران با نفت بشکه‌ای 130دلار حدود چند ده‌میلیارد دلار در سال می‌شود و اکنون ضروری است که از این منابع در جهت توسعه بیشتر صنعت نفت بهره ببریم.وزارت نفت باید این 200میلیارد دلار را به کمک بخش خصوصی به سمت سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ایران حرکت دهد. مصرف داخل هم باید به قیمت جهانی نفت محاسبه شود. وقتی دولت به انرژی یارانه می‌دهد و تقریباً قیمت مجانی آن را دراختیار مردم قرار می‌دهد، به این نقطه می‌رسیم که 80میلیون ایرانی معادل کل اتحادیه اروپا انرژی مصرف می‌کنند، اما با این حال، بالادست نفت ایران نیاز به سرمایه‌گذاری دارد که آن نیز به کندی انجام می‌شود.طی فعالیت 110سال گذشته صنعت نفت، 358میدان کشف شده اما 163میدان را با 5700چاه توسعه داده‌ایم. به عبارتی 195میدان را توسعه نداده‌ایم و حدوداً 48درصد مخازن هیدروکربوری کشور با 15همسایه ایران مشترک است. اگر از این مخازن به میزان کافی برداشت صیانتی نداشته باشیم، طرف مقابل یعنی کشور‌های رقیب و همسایه مانند عراق، عربستان و قطر سهم ایران را از این میدان برداشت و تبدیل به سرمایه برای کشور خود می‌کنند.ما به‌عنوان یکی از شرکت‌های فعال در این عرصه، 1500میلیارد تومان در بالادست صنعت نفت سرمایه‌گذاری کرده‌ایم.
برآورد می‌شود که ایران 400میلیارد دلار نقدینگی دارد. برای استفاده از این سرمایه، وزیر امور اقتصادی و دارایی و رئیس بانک مرکزی باید به این منابع جهت بدهند و بانک‌ها را به سمتی سوق دهند که ضامن انتشار اوراق پروژه‌های بالادست نفت شوند تا پول ملی ایران وارد عرصه سوداگری و دلالی نشود. پول ملی ایران باید صرف تولید و ایجاد مزیت نسبی در بالادست نفت و همین‌طور پایین‌دست آن یعنی در پتروشیمی و پترو‌پالایشگاه‌ها شود، چراکه کشوری که نیازمند این میزان از سرمایه‌گذاری است باید به اندازه 3قاره مرکز خرید داشته باشد.از این‌رو به نظر می‌رسد که بانک‌ها باید ضامن اوراق پروژه‌های بالادست نفت شوند. وزارت اقتصاد و بانک مرکزی نیز مسئول جهت دادن هیأت مدیره بانک‌ها برای ضمانت انتشار اوراق هستند. برآورد می‌شود که 65پتروشیمی ایران خوراک می‌خواهند. مزیت نسبی ایران در بالادست و پایین‌دست صنعت نفت، پتروپالایشگاه‌ها و پتروشیمی هستند و باید به این بخش توجه بیشتری شود؛ اما در حدود 300نوع محصول پتروشیمی در دنیا تولید می‌شود و در ایران فقط 70نوع محصول که از نظر قیمتی، از دنیا جا مانده است که نسبت به دنیا 30 الی 50درصد افت قیمت دارد و باید برای بهبود وضعیت، قدم‌هایی برداشته شود. بانک‌ها و بازار سرمایه ایران باید از سرمایه و پتانسیل داخلی استفاده کنند. ما باید در این مسیر بدون نگاه به مذاکرات وین قدم برداریم و با تکیه بر توان و سرمایه داخلی، صنعت نفت را هرچه سریع‌تر توسعه دهیم و از این مزیت‌های موجود برای قوی کردن اقتصاد کشور بهره ببریم.


آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7875/14/607495/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها