بانیان وضع موجود به جای نامهنگاری، مسئولیت اقدامات اسفبار دولتهای خود را بپذیرند
همه رکوردهای منفی اقتصاد به نام دولت قبل
در روز ششم تیرماه، جبهه اصلاحات ایران در نامهای به امضای بهزاد نبوی به دولت سیزدهم با برشمردن مشکلات اقتصادی ایران، راهکارهایی را نیز ارائه کرد که عمده آن به مذاکرات و برجام مربوط میشد. در بخشی از این نامه، علاوه بر اجرای سیاست مردمی کردن یارانهها از دولت سیزدهم و بهرهگیری از مدیران جوان و انقلابی در پستهای مدیریتی نیز انتقاد شده است. در ادامه با توجه به محتوای نامه که متن کامل آن در فضای مجازی در دسترس است، روزنامه ایران اقدام به تهیه پاسخی کرده است که میخوانید.اخیراً نامهای با عنوان پیشنهادهایی برای کاهش مشکلات کشور از سوی گروهی موسوم به جبهه اصلاحات خطاب به رئیسجمهور نوشته شده که در جهت تنویر افکارعمومی و فعالان سیاسی توجه به نکات زیر ضروری است. خط مشی دولت سیزدهم تکرار شیوه دولتهای گذشته نیست که تا پایان هشت سال فعالیت خود همچنان به دولتهای قبلی میتاختند، اما نجابت دولت در تبیین این وضعیت موجب توهم برخی جریانات سیاسی و...
گروه اقتصادی / در روز ششم تیرماه، جبهه اصلاحات ایران در نامهای به امضای بهزاد نبوی به دولت سیزدهم با برشمردن مشکلات اقتصادی ایران، راهکارهایی را نیز ارائه کرد که عمده آن به مذاکرات و برجام مربوط میشد. در بخشی از این نامه، علاوه بر اجرای سیاست مردمی کردن یارانهها از دولت سیزدهم از بهرهگیری از مدیران جوان و انقلابی در پستهای مدیریتی نیز انتقاد شده است.
در ادامه با توجه به محتوای نامه که متن کامل آن در فضای مجازی در دسترس است، روزنامه ایران اقدام به تهیه پاسخی کرده است که میخوانید.
اخیراً نامهای با عنوان پیشنهادهایی برای کاهش مشکلات کشور از سوی گروهی موسوم به جبهه اصلاحات خطاب به رئیسجمهور نوشته شده که در جهت تنویر افکار عمومی و فعالان سیاسی توجه به نکات زیر ضروری است.
خط مشی دولت سیزدهم تکرار شیوه دولتهای گذشته نیست که تا پایان هشت سال فعالیت خود همچنان به دولتهای قبلی میتاختند، اما نجابت دولت در تبیین این وضعیت موجب توهم برخی جریانات سیاسی و حزبی شده؛ بانیان وضع موجود که باید پاسخگوی عملکرد هشت ساله خود باشند در کمتر از 10 ماه داعیهدار راهحلهای بدیع شدهاند. جبهه اصلاحات باید پاسخگوی عملکرد اسفبار دولت منتسب به خود باشد و به جای نامهنگاری، بابت فجایعی که بدتر از حمله مغول به ایران توسط دولتهای به اصطلاح تدبیر و امید در این هشت سال رقم خورد از پیشگاه مردم شریف ایران عذرخواهی نماید.
سالها فعالان اقتصادی را منتظر فرجام برجام بلاتکلیف گذاشتند، چه شد؟ آیا بعد از سالها مذاکره و حتی مذاکره مستقیم با امریکا چیزی نصیب مردم گردید؟ میانگین رشد اقتصادی هشت ساله 0.4 درصد یعنی در حدود صفر بوده است؛ میزان سرمایهگذاری به منفی 4.6 درصد رسیده است؛ آیا جریانهایی که حالا داعیهدار شدهاند در هشت سال گذشته نمیتوانستند با این نسخهها، حداقل سرمایهگذاری را به نرخ استهلاک برسانند؟ آیا اساساً ساز وکارهایی نظیر اینستکس خواب و رؤیایی بیش نبود؟ آیا صدور دستورالعملها و آییننامههای متعدد و پیاپی و بعضاً دارای تناقض دولت وقت در حوزههای مختلف تجارت، تولید و کسب و کار فضایی را برای کسب و کار و تجارت باثبات و قابل پیشبینی فراهم میکرد؟
اینکه عنوان میشود تورم چهل درصدی مردم را تحت فشار قرار داده امری صحیح است، اما ریشه این تورم چیست؟ آیا نباید گفت همین تورم در زمان تحویل دولت بیش از 50 درصد بوده است؟ در مدت هشت سال میزان نقدینگی هشت برابر شد و از مرز 4 هزار میلیارد تومان عبور کرد؟ در این هشت سال بیش از 60 میلیارد دلار از منابع صندوق توسعه ملی هزینه شد؛ بدهی دولت به بانک مرکزی ظرف هشت سال بیش از 12 برابر شد. اقتصاددانی هست که نداند این بدهی چه بر سر تورم میآورد؟ هشت سال نگاه به خارج چه دستاوردی در زمینه اشتغال داشت؟ در سال 1399 نه تنها شغلی ایجاد نشد، بلکه بیش از یک میلیون شغل هم از دست رفت و با در نظر گرفتن افراد شاغل به کار، نرخ بیکاری به 16 درصد رسید؛ فکر میکنید مردم یادشان رفته که سال پیش در همین ایام برای دریافت واکسن به برخی کشورهای دیگر رفته و آن فجایع و بیحرمتیها به وجود آمد؟ تنها در یک روز 700 خانواده عزادار میشدند و مسببان این وضعیت روزه سکوت گرفته بودند و در جهت پیشبرد امیال سیاسی با جان مردم بازی میکردند. اما در آن شرایط نه تنها FATF صرفاً با گره زدن به کرونا مدیریت شد، بلکه 60 میلیون دوز انواع واکسن برای تزریق مرحله چهارم آماده شده است. آیا مردم با رگ و خون و پوست خود لمس نکردند طی هشت سال فقیر، فقیرتر و غنی، غنیتر شد؟ میزان ضریب جینی بهعنوان شاخص شناخته شده جهانی در بررسی وضعیت دهکهای درآمدی از مرز 40 واحد درصد عبور کرد، آیا به یاد ندارند در چنین شرایطی منابع ارزی کشور تحت عنوان ارز ترجیحی به حراج گذاشته شده و تنها در مورد همین تصمیم یکهزار و 250 پرونده فساد تشکیل شد؟ کسانی که این ارزها را گرفتند و کالا نیاوردند یا آوردند چندبرابر به مردم فروختند چه نسبتی با جریانهای سیاسی مورد حمایت دولت وقت داشتند؟ چرا در زمان استقرار همپیمانان خود، شما جبهه به اصطلاح اصلاحطلب سکوت کرده بودید و با وجود ریزش همه شاخصهای اقتصادی، کوچکترین انتقادی به دوستان خود که بانیان اصلی وضعیت بودند، نداشتید؟
کسانی از کسری بودجه و عدم تعادل در هزینهها و درآمدها صحبت به میان آوردهاند که دولت مورد حمایتشان تمام رکوردها را در این زمینه جابهجا کرد، آیا تصمیمات متوالی دومینوی افزایش مطالبات صنفی در اقشار مختلف مردم آن هم در ماههای پایانی دولت قبل بدون توجه به ظرفیتهای بودجه کشور، خیانت به مردم و کشور محسوب نمیشود؟
هزینههای جاری کشور در هشت سال نزدیک به 10 برابر شد، زمان تحویل دولت 54 هزار میلیارد تومان تنخواه بانک مرکزی ظرف چهارماه استفاده شده بود، 60 هزار میلیارد تومان تخصیص در خزانه بدون اعتبار مانده بود؛ حتی پرداخت حقوق کارمندان با اما و اگر مواجه بود چه برسد به خیل مطالبات بازنشستگان و فرهنگیان و سایر اقشار. در آن زمان چرا جبهه اصلاحات روزه سکوت اختیار کرده بود و برای مردم و کشور نگران نبود؟
تنها 535 هزار میلیارد تومان تعهد ناشی از پیشخور کردن بودجه و فروش اوراق توسط دولتی بود که شما در آن مشارکت اصلی را داشتید و برای دولت سیزدهم به ارث گذاشتید؛ اما در کمتر از 10 ماه هم تنخواه بانک مرکزی تسویه شد؛ هم ریالی از بانک مرکزی استقراض نشد، هم در کنار پرداخت بهموقع حقوق، بخش قابل توجه مطالبات اقشار مختلف پرداخت شد. برآیند انضباط مالی دولت نیز موجب شد رشد نقدینگی پس از 9 سال در فروردین ماه منفی شود.
درست، زمانی که در کشورهای کعبه آمال برخی جریانهای سیاسی تورم رکوردزده، آلمان و انگلستان بالاترین رکورد چهار دهه گذشته خود را تجربه میکنند؛ جنگ اوکراین منتهی به رکوردهای بیسابقه قیمتهای جهانی شده؛ اما برخی افراد سر خود را در برف کرده و آزمند تکرار تجربههای تلخ گذشته هستند؛ این در حالی است که زمانی که دولت سیزدهم آغاز به کار کرد، خشکسالی بیسابقه داخلی و نیز کمبود بیش از 15 هزار مگاواتی برق در اثر کاهلیهای صورت گرفته در ساخت نیروگاهها به همراه بروز مشکل کمبود ذخایر کالاهای اساسی به گونهای بود که ذخایر کالاهای اساسی بعضاً تا 70 درصد کمتر از سقف راهبردی بود و 6/5 میلیارد دلار از 8 میلیارد دلار در بودجه مربوط به کالاهای اساسی را هزینه کرده بودند، آیا بدون توجه به این متغیرها و سوابق، قضاوت عملکرد دولت در این مدت کوتاه صحیح است؟
در وصف هشت سال معطل گذاشتن اقتصاد ملی، همین بس که اگر هدف بلند دولت سیزدهم یعنی رشد هشت درصدی اقتصادی برای شش سال متوالی تکرار شود؛ حجم اقتصاد تازه بعد از 6 سال، به سال 1390 باز میگردد. کسانی که دم از تنشزدایی میزنند، ندیدند که هر هفته تهران میزبان یکی از مقامات بلندپایه کشورهای همسایه است؛ ایران عضو اتحادیه شانگهای شده و درخواست عضویت در بریکس مورد حمایت کشورهای دیگر قرار گرفته است.
استفاده درست از ابزار دیپلماسی و پیش بردن سیاست همسایگی موجب افزایش قابل توجه مبادلات تجاری با کشورهای همسایه شده تا جایی که تراز تجاری کشور در سه ماه نخست امسال مثبت شده است.
اینکه دولت و شخص رئیسجمهور گفته است سرنوشت کشور را به اراده بیگانگان گره نمیزند، موضوعی است که در عمل هویدا شده است؛ دولت در کنار مسیر دیپلماسی عزتمندانه راه اصلاح و بهبود وضعیت اقتصادی را هم پیگیری میکند؛ اما جریانهایی که باید پاسخگوی عملکرد هشت ساله خود باشند حالا در کمتر از یک سال انتظار حل یک شبه مشکلات عمیق اقتصادی را دارند!
همانطور که مسئولان دستگاه دیپلماسی کشور بارها اعلام کردهاند، ایران همواره آماده تعامل، گفتوگو و بازگشت به برجام است؛ بهشرط آنکه حقوق ملت استیفا شود و نفع اقتصادی برای کشور به دست آید؛ حتماً ایران پای تعهداتی که تنها موجب محدودیت شود و امتیازاتش روی کاغذ بماند نخواهد نشست، هم نشستهای وین، هم نشست دوحه هم با همین دستور برگزار شده و کماکان ایران آماده بازگشت به برجام است به شرط اینکه منافع مردمش تأمین شود. اما اینکه در بزنگاههای سیاسی از درون کشور برخی جریانها خواستار تکرار تجربههای تلخ گذشته و خسارت محض هستند تأملبرانگیز است؛ دولت سیزدهم در کنار مسیر دیپلماسی به حل ریشهای مشکلات اقتصادی با اتکا به توانمندیهای درونی ادامه میدهد؛ شکسته شدن رکورد پرداختهای عمرانی و اشتغال به بیش از 200 هزار میلیارد تومان؛ رشد درآمدهای نفتی، کاهش 12 درصدی انتشار اوراق مالی همزمان با انجام تعهدات دولت گذشته، کاهش 80 هزار میلیارد تومانی خالص مطالبات دولت از بانک مرکزی و رشد اقتصادی بیش از 4 درصدی در سال 1400 بخشی از نتایج این نگاه است.
دولت سیزدهم با همه مشکلات گفته شده، مصمم به انجام اصلاحات ساختاری اقتصادی برای تأمین ثبات اقتصادی و آیندهای روشن برای فردای ملت شریف ایران است و ضمن دعوت از آحاد مردم، علیالخصوص صاحبنظران، نخبگان و فرهیختگان جامعه برای بیان انتقادات سازنده و ارائه راهکارهای عملیاتی، از افراد و مجموعههای صرفاً سیاسی که آزمایش خود را در نحوه اداره کشور به اثبات رسانده و وضع موجود که ناشی از نوع تفکر و اقدامات آنان و همفکرانشان است، تقاضا دارد از نجابت و کظم غیظ دولت سیزدهم سوءاستفاده ننمایند و با مظلوم نمایی و ادعای فهم صلاح ملک و ملت، جای متهم و شاکی را تغییر ندهند و تلخی وضعیت موجود را با تحریف واقعیات برای مردم ایران، تلختر از قبل نکنند.
وَالعَاقبة لِلْمُتقین
گروه اقتصادی / در روز ششم تیرماه، جبهه اصلاحات ایران در نامهای به امضای بهزاد نبوی به دولت سیزدهم با برشمردن مشکلات اقتصادی ایران، راهکارهایی را نیز ارائه کرد که عمده آن به مذاکرات و برجام مربوط میشد. در بخشی از این نامه، علاوه بر اجرای سیاست مردمی کردن یارانهها از دولت سیزدهم از بهرهگیری از مدیران جوان و انقلابی در پستهای مدیریتی نیز انتقاد شده است.
در ادامه با توجه به محتوای نامه که متن کامل آن در فضای مجازی در دسترس است، روزنامه ایران اقدام به تهیه پاسخی کرده است که میخوانید.
اخیراً نامهای با عنوان پیشنهادهایی برای کاهش مشکلات کشور از سوی گروهی موسوم به جبهه اصلاحات خطاب به رئیسجمهور نوشته شده که در جهت تنویر افکار عمومی و فعالان سیاسی توجه به نکات زیر ضروری است.
خط مشی دولت سیزدهم تکرار شیوه دولتهای گذشته نیست که تا پایان هشت سال فعالیت خود همچنان به دولتهای قبلی میتاختند، اما نجابت دولت در تبیین این وضعیت موجب توهم برخی جریانات سیاسی و حزبی شده؛ بانیان وضع موجود که باید پاسخگوی عملکرد هشت ساله خود باشند در کمتر از 10 ماه داعیهدار راهحلهای بدیع شدهاند. جبهه اصلاحات باید پاسخگوی عملکرد اسفبار دولت منتسب به خود باشد و به جای نامهنگاری، بابت فجایعی که بدتر از حمله مغول به ایران توسط دولتهای به اصطلاح تدبیر و امید در این هشت سال رقم خورد از پیشگاه مردم شریف ایران عذرخواهی نماید.
سالها فعالان اقتصادی را منتظر فرجام برجام بلاتکلیف گذاشتند، چه شد؟ آیا بعد از سالها مذاکره و حتی مذاکره مستقیم با امریکا چیزی نصیب مردم گردید؟ میانگین رشد اقتصادی هشت ساله 0.4 درصد یعنی در حدود صفر بوده است؛ میزان سرمایهگذاری به منفی 4.6 درصد رسیده است؛ آیا جریانهایی که حالا داعیهدار شدهاند در هشت سال گذشته نمیتوانستند با این نسخهها، حداقل سرمایهگذاری را به نرخ استهلاک برسانند؟ آیا اساساً ساز وکارهایی نظیر اینستکس خواب و رؤیایی بیش نبود؟ آیا صدور دستورالعملها و آییننامههای متعدد و پیاپی و بعضاً دارای تناقض دولت وقت در حوزههای مختلف تجارت، تولید و کسب و کار فضایی را برای کسب و کار و تجارت باثبات و قابل پیشبینی فراهم میکرد؟
اینکه عنوان میشود تورم چهل درصدی مردم را تحت فشار قرار داده امری صحیح است، اما ریشه این تورم چیست؟ آیا نباید گفت همین تورم در زمان تحویل دولت بیش از 50 درصد بوده است؟ در مدت هشت سال میزان نقدینگی هشت برابر شد و از مرز 4 هزار میلیارد تومان عبور کرد؟ در این هشت سال بیش از 60 میلیارد دلار از منابع صندوق توسعه ملی هزینه شد؛ بدهی دولت به بانک مرکزی ظرف هشت سال بیش از 12 برابر شد. اقتصاددانی هست که نداند این بدهی چه بر سر تورم میآورد؟ هشت سال نگاه به خارج چه دستاوردی در زمینه اشتغال داشت؟ در سال 1399 نه تنها شغلی ایجاد نشد، بلکه بیش از یک میلیون شغل هم از دست رفت و با در نظر گرفتن افراد شاغل به کار، نرخ بیکاری به 16 درصد رسید؛ فکر میکنید مردم یادشان رفته که سال پیش در همین ایام برای دریافت واکسن به برخی کشورهای دیگر رفته و آن فجایع و بیحرمتیها به وجود آمد؟ تنها در یک روز 700 خانواده عزادار میشدند و مسببان این وضعیت روزه سکوت گرفته بودند و در جهت پیشبرد امیال سیاسی با جان مردم بازی میکردند. اما در آن شرایط نه تنها FATF صرفاً با گره زدن به کرونا مدیریت شد، بلکه 60 میلیون دوز انواع واکسن برای تزریق مرحله چهارم آماده شده است. آیا مردم با رگ و خون و پوست خود لمس نکردند طی هشت سال فقیر، فقیرتر و غنی، غنیتر شد؟ میزان ضریب جینی بهعنوان شاخص شناخته شده جهانی در بررسی وضعیت دهکهای درآمدی از مرز 40 واحد درصد عبور کرد، آیا به یاد ندارند در چنین شرایطی منابع ارزی کشور تحت عنوان ارز ترجیحی به حراج گذاشته شده و تنها در مورد همین تصمیم یکهزار و 250 پرونده فساد تشکیل شد؟ کسانی که این ارزها را گرفتند و کالا نیاوردند یا آوردند چندبرابر به مردم فروختند چه نسبتی با جریانهای سیاسی مورد حمایت دولت وقت داشتند؟ چرا در زمان استقرار همپیمانان خود، شما جبهه به اصطلاح اصلاحطلب سکوت کرده بودید و با وجود ریزش همه شاخصهای اقتصادی، کوچکترین انتقادی به دوستان خود که بانیان اصلی وضعیت بودند، نداشتید؟
کسانی از کسری بودجه و عدم تعادل در هزینهها و درآمدها صحبت به میان آوردهاند که دولت مورد حمایتشان تمام رکوردها را در این زمینه جابهجا کرد، آیا تصمیمات متوالی دومینوی افزایش مطالبات صنفی در اقشار مختلف مردم آن هم در ماههای پایانی دولت قبل بدون توجه به ظرفیتهای بودجه کشور، خیانت به مردم و کشور محسوب نمیشود؟
هزینههای جاری کشور در هشت سال نزدیک به 10 برابر شد، زمان تحویل دولت 54 هزار میلیارد تومان تنخواه بانک مرکزی ظرف چهارماه استفاده شده بود، 60 هزار میلیارد تومان تخصیص در خزانه بدون اعتبار مانده بود؛ حتی پرداخت حقوق کارمندان با اما و اگر مواجه بود چه برسد به خیل مطالبات بازنشستگان و فرهنگیان و سایر اقشار. در آن زمان چرا جبهه اصلاحات روزه سکوت اختیار کرده بود و برای مردم و کشور نگران نبود؟
تنها 535 هزار میلیارد تومان تعهد ناشی از پیشخور کردن بودجه و فروش اوراق توسط دولتی بود که شما در آن مشارکت اصلی را داشتید و برای دولت سیزدهم به ارث گذاشتید؛ اما در کمتر از 10 ماه هم تنخواه بانک مرکزی تسویه شد؛ هم ریالی از بانک مرکزی استقراض نشد، هم در کنار پرداخت بهموقع حقوق، بخش قابل توجه مطالبات اقشار مختلف پرداخت شد. برآیند انضباط مالی دولت نیز موجب شد رشد نقدینگی پس از 9 سال در فروردین ماه منفی شود.
درست، زمانی که در کشورهای کعبه آمال برخی جریانهای سیاسی تورم رکوردزده، آلمان و انگلستان بالاترین رکورد چهار دهه گذشته خود را تجربه میکنند؛ جنگ اوکراین منتهی به رکوردهای بیسابقه قیمتهای جهانی شده؛ اما برخی افراد سر خود را در برف کرده و آزمند تکرار تجربههای تلخ گذشته هستند؛ این در حالی است که زمانی که دولت سیزدهم آغاز به کار کرد، خشکسالی بیسابقه داخلی و نیز کمبود بیش از 15 هزار مگاواتی برق در اثر کاهلیهای صورت گرفته در ساخت نیروگاهها به همراه بروز مشکل کمبود ذخایر کالاهای اساسی به گونهای بود که ذخایر کالاهای اساسی بعضاً تا 70 درصد کمتر از سقف راهبردی بود و 6/5 میلیارد دلار از 8 میلیارد دلار در بودجه مربوط به کالاهای اساسی را هزینه کرده بودند، آیا بدون توجه به این متغیرها و سوابق، قضاوت عملکرد دولت در این مدت کوتاه صحیح است؟
در وصف هشت سال معطل گذاشتن اقتصاد ملی، همین بس که اگر هدف بلند دولت سیزدهم یعنی رشد هشت درصدی اقتصادی برای شش سال متوالی تکرار شود؛ حجم اقتصاد تازه بعد از 6 سال، به سال 1390 باز میگردد. کسانی که دم از تنشزدایی میزنند، ندیدند که هر هفته تهران میزبان یکی از مقامات بلندپایه کشورهای همسایه است؛ ایران عضو اتحادیه شانگهای شده و درخواست عضویت در بریکس مورد حمایت کشورهای دیگر قرار گرفته است.
استفاده درست از ابزار دیپلماسی و پیش بردن سیاست همسایگی موجب افزایش قابل توجه مبادلات تجاری با کشورهای همسایه شده تا جایی که تراز تجاری کشور در سه ماه نخست امسال مثبت شده است.
اینکه دولت و شخص رئیسجمهور گفته است سرنوشت کشور را به اراده بیگانگان گره نمیزند، موضوعی است که در عمل هویدا شده است؛ دولت در کنار مسیر دیپلماسی عزتمندانه راه اصلاح و بهبود وضعیت اقتصادی را هم پیگیری میکند؛ اما جریانهایی که باید پاسخگوی عملکرد هشت ساله خود باشند حالا در کمتر از یک سال انتظار حل یک شبه مشکلات عمیق اقتصادی را دارند!
همانطور که مسئولان دستگاه دیپلماسی کشور بارها اعلام کردهاند، ایران همواره آماده تعامل، گفتوگو و بازگشت به برجام است؛ بهشرط آنکه حقوق ملت استیفا شود و نفع اقتصادی برای کشور به دست آید؛ حتماً ایران پای تعهداتی که تنها موجب محدودیت شود و امتیازاتش روی کاغذ بماند نخواهد نشست، هم نشستهای وین، هم نشست دوحه هم با همین دستور برگزار شده و کماکان ایران آماده بازگشت به برجام است به شرط اینکه منافع مردمش تأمین شود. اما اینکه در بزنگاههای سیاسی از درون کشور برخی جریانها خواستار تکرار تجربههای تلخ گذشته و خسارت محض هستند تأملبرانگیز است؛ دولت سیزدهم در کنار مسیر دیپلماسی به حل ریشهای مشکلات اقتصادی با اتکا به توانمندیهای درونی ادامه میدهد؛ شکسته شدن رکورد پرداختهای عمرانی و اشتغال به بیش از 200 هزار میلیارد تومان؛ رشد درآمدهای نفتی، کاهش 12 درصدی انتشار اوراق مالی همزمان با انجام تعهدات دولت گذشته، کاهش 80 هزار میلیارد تومانی خالص مطالبات دولت از بانک مرکزی و رشد اقتصادی بیش از 4 درصدی در سال 1400 بخشی از نتایج این نگاه است.
دولت سیزدهم با همه مشکلات گفته شده، مصمم به انجام اصلاحات ساختاری اقتصادی برای تأمین ثبات اقتصادی و آیندهای روشن برای فردای ملت شریف ایران است و ضمن دعوت از آحاد مردم، علیالخصوص صاحبنظران، نخبگان و فرهیختگان جامعه برای بیان انتقادات سازنده و ارائه راهکارهای عملیاتی، از افراد و مجموعههای صرفاً سیاسی که آزمایش خود را در نحوه اداره کشور به اثبات رسانده و وضع موجود که ناشی از نوع تفکر و اقدامات آنان و همفکرانشان است، تقاضا دارد از نجابت و کظم غیظ دولت سیزدهم سوءاستفاده ننمایند و با مظلوم نمایی و ادعای فهم صلاح ملک و ملت، جای متهم و شاکی را تغییر ندهند و تلخی وضعیت موجود را با تحریف واقعیات برای مردم ایران، تلختر از قبل نکنند.
وَالعَاقبة لِلْمُتقین
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه