ایندیپندنت (بریتانیا):
شواهدی که در دست است، نشان میدهد، تروریستها در زندان دست به سربازگیری برای داعش میزنند. بنابراین اگر دولت انگلیس قصد دارد، مجرمان تروریسم را در زندان نگه دارد، باید برای توجه به آنها و مراقبت از حملات احتمالی در زندانها بودجه بیشتری اختصاص بدهد.
واشنگتن پست (امریکا):
این روزها در صفوفی که برای رأیگیری پیش از موعد در ایالتهای مختلف امریکا کشیده میشود، حضور پررنگ رنگین پوستها بویژه سیاه پوستها پای صندوقهای رأی است. آنها در این حضور بیسابقه میگویند، مدتها منتظر رسیدن روزی بودهاند که علیه ترامپ رأی دهند.
هشت صبح (افغانستان):
طالبان در حال وقت کشی در قطر و مذاکرات صلح با دولت و آدمکشی در ولایتها و شهرهای مختلف افغانستان است، همان طور که برخی سیاستمداران افغان هشدار دادهاند، حملاتی همچون انفجار یکشنبه غور که 150 کشته یا زخمی برجا گذاشت، بر روند صلح تأثیر منفی میگذارد.
بازگشت چپها به بولیوی
یک سال پس از شبهکودتا علیه «مورالس»، کاندیدای سوسیالیستها با 52.4 درصد آرا پیشتاز انتخابات است
بنفشه غلامی/ تنها یک سال پس از آنکه «اوو مورالس» در شبهکودتایی از ریاست جمهوری بولیوی کنار گذاشته شد، دیگربار سوسیالیستها با پیشتازی «لوئیس آرس»، دوست و همراه نزدیک «مورالس» در انتخابات ریاست جمهوری، در مسیر بازگشت به قدرت هستند.
به گزارش روزنامه انگلیسی «گاردین»، نتایج اولیه انتخابات ریاست جمهوری بولیوی که روز گذشته منتشر شد، نشان میداد، سوسیالیستها به پیروزی چشمگیری دست یافتهاند و «لوئیس آرس» توانسته 52.4 درصد آرا را از آن خود کند. این به آن معنا است که اگر نتایج نهایی انتخابات نیز با همین نتیجه اعلام شود، وی خواهد توانست بدون نیاز به ائتلاف به تنهایی دولت تشکیل دهد. این در حالی است که دیگر کاندیدای این انتخابات، «کارلوس مسا» تنها حدود 30 درصد آرا را از آن خود کرده است. «آرس» که تا همین سال پیش وزیر دارایی «اوو مورالس» بود، اقتصاددان و تحصیلکرده در دانشگاههای انگلیس است. او که به «لوچو» معروف است، پس از اعلام نتایج اولیه انتخابات در جمع هوادارانش حاضر شد و گفت: «نه فقط دموکراسی را پس گرفتیم که بالاتر از آن امید را پس گرفتیم.» «آرس» سپس به هوادارانش قول داد، دیگربار اتحاد را به کشورش بازگرداند و مردم را از بلاتکلیفیای که از اکتبر 2019 گرفتار آن شدهاند، نجات دهد.
اشاره «آرس» به شبهکودتایی بود که اکتبر سال گذشته در چنین روزهایی علیه «اوو مورالس» صورت گرفت. در آن رویداد در پی پیروزی «مورالس» در انتخابات، اعتراضات خیابانی گستردهای شکل گرفت و ادعاهایی درمورد تقلب در انتخابات مطرح شد. در پی این اعتراضها سازمان کشورهای امریکایی که اکنون چپها دیگر قدرت چندانی در آن ندارند، از در حمایت از معترضان درآمد و نتایج انتخابات را دستکاری شده خواند. در پی این حمایت همهجانبه، «مورالس» اعلام کرد، انتخابات دوبارهای برگزار میکند. اما در همین زمان پلیس نیز به معترضان پیوست و دو روز پس از آن «مورالس» کشورش را ترک کرد. او که فعلاً در آرژانتین زندگی میکند، دیروز در پی انتشار اخبار نتایج اولیه انتخابات «پیروزی چشمگیر» حزب خود را تحسین کرد و در توئیتی نوشت: «خواهران و برادران، خواست و اراده مردم پیروز شد».
دیروز حتی دشمن «مورالس»، «جینین آریز»، رئیس جمهوری موقت بولیوی نیز نتوانست پیشتازی «آرس» را تکذیب کند و در توئیتی نوشت: «هرچند هنوز نتایج رسمی انتخابات اعلام نشده اما دادههای آماری نشان میدهد، آقای «آرس» در انتخابات پیروز شده است. به برندگان انتخابات تبریک میگویم و از آنها میخواهم با نظر به بولیوی و دموکراسی حکومت کنند.»
پیشتازی «آرس» در انتخابات که تا شب گذشته به زعم همگان نشان از پیروزی قطعی او داشت، باعث خوشحالی چپگرایان امریکای لاتین شد. «گلیسی هافمن»، رئیس حزب کارگران برزیل در توئیتی نوشت: «زنده باد مردم بولیوی. زنده باد دموکراسی». «نیکولاس مادورو»، رئیس جمهوری ونزوئلا هم که کشورش با مداخلهجوییهای خارجی حال و روز خوبی ندارد، در توئیتی نوشت: «یک پیروزی بزرگ. مردم بولیوی متحد و هوشیار از فرصت انتخابات استفاده کردند و کودتایی را که علیه برادر «اوو» بود، شکست دادند».
جیم شولتز، بنیانگذار مرکز دموکراسی بولیوی دیروز در تحلیلی نوشت: «این پیروزی به نوعی بازگشت مردم به همان رأیی است که در سال 2005 به مورالس دادند. این نتیجه به ما میگوید که جناح راست در بولیوی حامی چندانی ندارد. آنها یک سال فرصت داشتند تا حکومت کنند. اما در این یک سال ثابت کردند که فقط به قدرت خود علاقهمندند و به بومیان و فقرای این کشور به دیده تحقیر نگاه میکنند. آنها با نادیده گرفتن حقوق بشر و مصون کردن حامیان خود از مجازات بخاطر بیکفایتی و فساد، مشروعیت خود را نزد مردم از دست دادند.
افشای اسناد جدید علیه «بایدن»
افشاگری یک قانونگذار اوکراینی درباره تماسهای تجاری پسر «جو بایدن» آن هم سه هفته مانده تا انتخابات ریاست جمهوری امریکا، دردسر تازهای را برای کمپین دموکراتها بهوجود آورده است.
بهگزارش ایسنا بهنقل از روزنامه دیلی میل، «آندری درکاچ» اوکراینی در پیامی فیسبوکی در حالی که از اطلاعات این لپتاپ بهعنوان سند فساد خانواده بایدن نام برده؛ نوشت: اینها آخرین شواهد یا آخرین لپتاپ نیست.
این دومین آنها است و حالا برای بررسی در اختیار نیروهای اجرای قانون اوکراین قرار دارد.
روزنامه نیویورک پست نیز بهتازگی ایمیلها و تصاویری را منتسب بههمین پرونده منتشر کرده است که گفته میشود این مدارک توسط «رودی جولیانی»، وکیل شخصی دونالد ترامپ در اختیار این روزنامه قرار گرفته است.
«دونالد ترامپ» نیز از این آب گل آلود ماهی گرفته و در توئیتی برد بایدن را زیر سؤال برده و با تأکید بر شکست رقیب، نوشته: «جو 10 درصدی»!
سفر مقام ارشد دولت ترامپ به سوریه
گروه جهان/ دولت سوریه با تأیید خبر «والاستریت ژورنال» درباره سفر یک مقام امریکایی به دمشق، تأکید کرد، ادامه هرگونه مذاکره با واشنگتن مشروط به خروج نیروهای امریکایی از سوریه خواهد بود.
به گزارش سایت شبکه خبری «سیانان»، بنا بر اطلاعاتی که روزنامه «وال استریت ژورنال» منتشر کرده است، یک مقام ارشد دولت امریکا چندی پیش به منظور مذاکره با مقامات دمشق درباره آزادی زندانیان امریکایی که در زندانهای سوریه بسر میبرند، به این کشور سفر کرده است. دو مقام امریکایی نیز در گفتوگو با «سیانان» این خبر را تأیید کردند. این اولین تماسی است که بین دو دولت امریکا و سوریه از سال 2012 به این سو انجام میشود. البته اوایل سال 2020 نیز اخباری درباره نامه نگاری «دونالد ترامپ» برای «بشار اسد» و درخواست او برای گفتوگوی مستقیم با سوریه درباره «آستین تیس»، روزنامه نگاری که سال 2012 در سوریه ناپدید شد، منتشر شده بود.
در پی انتشار خبر «والاستریت ژورنال» روزنامه «الوطن» چاپ سوریه نیز خبر داد، در تماسهایی که با دولت سوریه داشته است، مقامات دولت تأیید کردهاند که «راجر کارستینس»، فرستاده ویژه رئیس جمهور امریکا در امور افراد ربوده شده و «کاش پاتل»، دستیار رئیس جمهور امریکا و مدیر مبارزه با تروریسم در کاخ سفید در ماه اوت (مرداد) با سفر به دمشق با سرلشکر «علی مملوک» رئیس دفتر امنیت ملی سوریه در دفتر وی دیدار و درباره موضوعات مختلف و یکسری پیشنهادها و درخواستها گفتوگو کردند. به گزارش ایرنا، «الوطن» تأکید کرده است، این منابع که ترجیح دادند نامشان فاش نشود، گفتهاند، این اولین سفر مقامات امریکایی در این سطح به سوریه نیست بلکه پیش از این مقامات امریکایی سه بار به دمشق سفر کردند اما هربار با همان موضع سوریه مبنی بر اینکه پیش شرط هرگونه مذاکرهای، خروج نیروهای امریکایی از شرق سوریه است، مواجه شدند.
معمار «پیمان اسلو» درگذشت
گروه جهان/ صائب عریقات، مذاکره کننده ارشد فلسطین روز گذشته در سن 65 سالگی بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.
به گزارش سایت شبکه خبری «بی بی سی»، صبح دیروز بیمارستانی که «صائب عریقات» در آن بستری بود، با اعلام وخیم شدن حال وی از خانوادهاش خواست برای آخرین دیدار به بیمارستان بروند. بیمارستان همچنین بیانیهای را منتشر و در آن اعلام کرد: «عریقات به دلیل مشکلات تنفسی در کما به سر میبرد و حال او رو به وخامت گذاشته است. درمان او چالشی بزرگ برای بیمار و بیمارستان بود. زیرا وی سه سال قبل تحت عمل پیوند ریه قرار گرفته بود و علاوه بر ابتلا به کووید 19 از ضعف در سیستم ایمنی بدن و عفونت باکتریایی رنج میبرد.»
«صائب عریقات»، دبیر اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین و مشاور «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین بود. وی بیش از 25 سال مذاکره کننده اصلی فلسطینیها با اسرائیل در پروژههای مربوط به سازش بود. بسیاری او را یکی از معماران پیمان اسلو معرفی میکردند که منجر به امضای چندین توافق بین فلسطینیها و رژیم صهیونیستی شد. وی 9 اکتبر (18 مهرماه) در توئیتی از مثبت شدن تست کرونای خود خبر داد و نوشت، به خاطر پیوند ریهای که قبلاً داشته است، دچار ضعف در سیستم ایمنی بدنش بوده و به همین دلیل درگیر وضعیت وخیمی است. او با این حال امیدوارانه نوشت: «خدا را شکر همه چیز تحت کنترل است.»
«عریقات» با بدتر شدن شرایط بیماریاش، به بیمارستانی در سرزمینهای اشغالی منتقل شد. بیمارستانی که وی در آن بستری شد، بیمارستانی اسرائیلی بود. اما رئیس بیمارستان مدعی شد با «عریقات» مثل هر بیمار دیگری برخورد میکند و تمام تلاش خود را برای بهبودی او به کار میگیرد.
خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
بازی بزرگ ترامپ
بعد نوبت به مکرون رسید و ترامپ در نشست دونفره با رئیس جمهوری فرانسه، او را متهم کرد که همیشه مطالب مطرح شده در مذاکراتشان به بیرون درز میکند؛ اتهامی که مکرون با لبخندی گشاده آن را رد کرد. ترامپ هم لبخند زد و طوری به متیس نگاه کرد که انگار میداند درز اطلاعات از طرف امریکا از کجا نشأت میگیرد.
مکرون میخواست بداند پایان بازی ترامپ در بحث جنگ تجاری با چین و اتحادیه اروپا کجاست، اما ترامپ گفت اهمیتی ندارد. او فکر میکرد که در رابطه با اتحادیه اروپا در نهایت تعرفه 25 درصد را برای واردات خودرو و کامیون وضع خواهد کرد و بعد درباره ژان کلود یونکر حرف زد و گفت بر این باور است که یونکر از امریکا متنفر است. مکرون همچنان بهدنبال «توافقی گسترده» با ایران بود همانطوری که او و ترامپ در آوریل گذشته درباره آن مذاکره کرده بودند اما بهنظر میرسید که ترامپ علاقهای به چنین توافقی ندارد. با چنین تفکری به مرکز شهر بروکسل بازگشتیم. آن شب هنگام مراسم شامِ رهبران، صندلی خودم را به نشانه احترام به زحمات هاچیسون، سفیرمان نزد ناتو، به او دادم. ضمن اینکه دیگر برای من کافی بود و بهنظر میرسید امور سروسامان گرفته است.
اشتباه میکردم. صبح پنجشنبه ساعت هفت و 45 دقیقه هتل را برای دیدار با ترامپ در محل اقامت سفیر امریکا در بروکسل ترک کردم اما وقتی در خودرو بودم او تماس گرفت و گفت: «آمادگی ورود به یک بازی بزرگ را داری؟ این همان چیزی است که میخواهم به تو بگویم.» حرفش را با این جملات تکراری ادامه داد که:«ما احترام زیادی برای ناتو قائل هستیم، اما برخورد آنها با ما ناعادلانه است. تا اول ژانویه، همه کشورها باید خود را نسبت به اختصاص دو درصد از تولید ناخالص داخلیشان به بودجه دفاعی متعهد بدانند. ما بدهی معوقه را فراموش میکنیم یا اینکه از این پیمان خارج میشویم و از کسانی که به تعهد خود پایبند نیستند، دفاع نخواهیم کرد. وقتی با روسیه کنار نمیآییم، با ناتو هم که میلیاردها دلار به روسیه میدهد، کنار نخواهیم آمد. اگر آنها توافق خط لوله نورد استریم 2 را امضا کنند ما از ناتو خارج میشویم.» این رویکردی بود که بهخوبی چکش کاری نشده بود اما مسیر حرکت روشن بود. همان موقع که داشتم فکر میکردم آیا باید به خاطر کارهای ترامپ تا آخر امروز استعفا بدهم یا نه، تماس ما قطع شد. با خودم فکر میکردم تا ملاقات با ترامپ و تصمیمگیری درباره اینکه چه کاری باید انجام دهم، فقط 10 دقیقه وقت دارم. به کلی زنگ زدم و وضعیت را برای او توضیح دادم و به او گفتم که بر خلاف برنامهریزیهای قبلی باید فوراً به مقر ناتو بیاید. باید با تمام قوا خود را آماده میکردیم. وقتی به محل اقامت سفیر رسیدم دستیار نظامی رئیس جمهوری را که چمدان مشهور به «فوتبال» را که حاوی کدهای هستهای است، حمل میکند، دیدم و از او خواستم متیس را پیدا کند. خودم نتوانسته بودم وزیر دفاع را پیدا کنم (شانس آوردیم در شرایط جنگ نبودیم).
معلوم شد که متیس در مقر ناتو در حال دیدار با جاستین ترودو نخستوزیر کانادا بوده است. در یک طنز بدبینانه با خودم فکر میکردم آیا متیس واقعاً به خائن تبدیل شده است. پمپئو در محل اقامت سفیر منتظر بود و به او درباره خواسته ترامپ توضیح دادم و گفتم: او امروز تهدید به خروج (از ناتو) میکند.
خوشبختانه ترامپ طبق معمول با تأخیر رسید، بنابراین آنچه را که باید انجام میشد با فرصت بیشتری بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که سناریوی مربوط به نامزدی کاوانا برای دیوان عالی همچنان بهترین توجیهی است که در اختیار داریم. همچنین به کاهش کمک امریکا به بودجه عملیاتی ناتو و بودجه مشترک این سازمان فکر کردیم تا با کاستن از سطح کنونی کمک امریکا از 22 درصد به 15 درصد آن را با میزان کمکی که آلمان به ناتو میکرد، یکسان کنیم. ساعت هشت و 30 دقیقه صبح ترامپ وارد شد و پرسید: میخواهید کاری تاریخی کنید؟ و بار دیگر همان چیزهایی را که گفته بود، تکرار کرد و اظهار داشت: ما (از ناتو) خارج میشویم، ما با کشوری که اعضای ناتو به آن پول میدهند جنگ نخواهیم کرد. سپس گفت که دلش نمیخواست هاچیسون در مراسم شام حضور داشته باشد و به من گفت: شب گذشته شما باید در مراسم شام بودید. سپس خطاب به من ادامه داد «می خواهم بگویم قصد داریم از ناتو خارج شویم چون راضی نیستم.» ترامپ رو به پمپئو کرد و گفت: «میخواهم ترتیبش را بدهی.»