اسپکتیتور (بریتانیا):
فارغ از اینکه آیا مدیران شبکههای اجتماعی حق داشتند صفحات شخصی ترامپ را ببندند، مهم این است که چگونه مدیران این شبکهها حق دارند تصمیم بگیرند، فردی خاطی است یا نه؟ توئیتر، فیسبوک و سایر شبکههای اجتماعی باید قانونمند شوند و شخصاً مدیریت جوامع را در دست نگیرند.
ویک (امریکا):
حمله روز ششم ژانویه به کنگره امریکا که توسط حامیان دونالد ترامپ انجام شد، این سؤال را بیش از هر زمان دیگری در اذهان ایجاد کرده که آیا ترامپیسم و افکار و عقایدی که حامیان ترامپ دارند و خشونتی که به خرج میدهند، ممکن است امریکا را به جنگ داخلی دیگری بکشد؟
اکونومیست (بریتانیا):
دهه 20 از قرن 21 دهه حرکت شتابان به سمت فناوریهای جدید خواهد بود. در نتیجه میتوان امیدوار بود، اقتصاد پویاتر از قبل شده و استانداردهای زندگی افزایش یابد. اما به شرط آنکه با انحصارگرایی مبارزه شود تا هرچند این دهه با درد آغاز شد، اما با شادی
پایان گیرد.
دستور کار اجرایی طوفانی «بایدن»
زهره صفاری/ رئیس جمهوری منتخب امریکا که با وجود همه کارشکنیهای رقیب شکست خوردهاش تا سه روز دیگر تحت شرایط امنیتی ویژهای که از هم اکنون 50 شهر امریکا را به حالت آمادهباش درآورده، در محوطه بیرونی ساختمان کنگره برای ورود به کاخ سفید سوگند یاد میکند، در حالی دستور کار اجرایی 10 روز اول کاریاش را اعلام کرد که به باور تحلیلگران، هدفی بیش از کشیدن خط بطلان بر سیاستهای سلف جنجالیاش و اثبات مسیر متفاوت پیش روی امریکا ندارد. به گزارش «نیویورک تایمز»، «ران کلین» مسئول دفتر «جو بایدن» در کاخ سفید در جریان برنامههای مجازی پیش از مراسم تحلیف، از اولویتهای رئیس جمهوری جدید امریکا پرده برداشت. گرچه بخشی از این دستور کار نمادین و بخشی اجرایی خواهد بود اما در شرایط بحران اقتصادی و انزوایی که «ترامپ» بر سر امریکا آورده است، میتواند روزنه امیدی برای مردم امریکا باشد. «بایدن» که از روزهای نخست پیروزیاش حل بحران کرونا را اولویت دولتها میدانست و همواره به سوء مدیریت «دونالد ترامپ» انتقاد داشت، در حالی قرار است با ورود به کاخ سفید چالش 100 روزه ماسک اجباری را در همه بخشهای امریکا به اجرا درآورد که با تعیین اعضای جدید تیم علمی دولتش درصدد است سمت ریاست اداره دانش و تکنولوژی را به عنوان پست وزارتی وارد کابینهاش کند. «بایدن» پس از اینکه اعلام کرد برای تصویب بسته حمایتی 1.9 میلیارد دلاری کرونا در کنگره تلاش خواهد کرد، در سخنرانی اخیرش قول داد که با واکسیناسیون 100 میلیون امریکایی در 100 روز اول کاریاش برای مبارزه با بحران شیوع کرونا گام بزرگی بردارد. از دیگر سیاستهای اجرایی 10 روز اول کاری رئیس جمهور جدید امریکا علاوه بر بازگشت به معاهده آب و هوایی پاریس، تعیین تکلیف شهروندی میلیونها مهاجر و افزایش زمان تعویق پرداخت اقساط وامهای دانشجویی و لغو ممنوعیت ورود اتباع مسلمان به امریکا است که «ترامپ» با افکاری نژادپرستانه آن را به اجرا درآورده بود. اما به باور تحلیلگران دستور کار اعلام شده از سوی «جو بایدن» شامل اولویتهای گستردهای است که برای صاحب تازهوارد کاخ سفید آزمون سختی را در پی خواهد داشت؛ آزمونی که نه تنها توانایی مدیریتی او که قابلیتهای دولت فدرال امریکا را محک خواهد زد.
چهره امنیتی امریکا در آستانه تحلیف «بایدن»
هراس از تکرار آشوب هواداران تندروی «دونالد ترامپ» در کاخ کنگره، امریکا را چند روز مانده تا مراسم تحلیف رئیس جمهوری منتخب در آمادهباش کامل امنیتی قرار داده است. استقرار بیش از 25 هزار نظامی در واشنگتن، مسدود شدن جادهها، تعطیلی فروشگاههای بزرگ و کنترل عبور و مرور و بازرسی خودروها تنها گوشههایی از نمایشی است که این روزها، مردم امریکا به لطف سرسختی «دونالد ترامپ» شاهد آن هستند. بهگزارش «رویترز»، مقامات افبیآی با هشدار به رؤسای پلیس 50 ایالت امریکا اعلام آماده باش کامل کردهاند و 120 زندان فدرال قرنطینه شدهاند. نیروهای گارد ملی چندین ایالت که مهمترین آنها واشنگتن، میشیگان، ویرجینیا، ویسکانسین و پنسیلوانیا هستند وارد میدان شدهاند. جنوب واشنگتن و خیابانهای منتهی به کاخ کنگره تخلیه شدهاند و سربازان گارد ملی وظیفه گشتهای پیدرپی و کنترل عبور و مرور در آن را دارند. به نوشته «سیبیاس» نیوز، در جریان همین گشتها در واشنگتن، پلیس کاخ کنگره موفق به دستگیری مرد جوانی شد که با کارت شناسایی جعلی قصد ورود به منطقه را داشت و پلیس در بررسی وسایل او، اسلحه و مقادیر زیادی مهمات پیدا کرد اما هنوز انگیزه او مشخص نشده است. به گزارش «الجزیره»، پلیس افبیآی همچنین با فرضیه پشتیبانی خارجی آشوب کاخ کنگره بررسیهای خود را آغاز کرده و در بخشی از تحقیقاتش به پرداخت 500 هزار دلار بیت کوین از یک شرکت فرانسوی به گروههای راست افراطی دست یافته است. تحقیقات در این زمینه اما هنوز به نتیجهای نرسیده است.
خیز«آرمین لاشت» برای کرسی صدراعظمی آلمان
بنفشه غلامی/ هشت ماه مانده به انتخابات سراسری آلمان که طی آن سهم احزاب از پارلمان این کشور (بوندستاگ) مشخص و بهدنبال آن، صدراعظم جدید آن معرفی میشود، حزب دموکرات مسیحی (CDU) در انتخاباتی درون حزبی، «آرمین لاشت» را بهعنوان جانشین «آنگلا مرکل»، رهبری حزب برگزید. به گزارش «اکونومیست»، هرچند «لاشت»، نخستوزیر میانه رو در ایالت نوردراین وستفالن در انتخابات مجازی درون حزبی توانست، «فریدریش مرتس»، رئیس محافظه کار سابق حزب در پارلمان را با اختلاف 55 رأی بیشتر شکست دهد، اما این تازه آغاز راه برای اوست. زیرا حزب دموکرات مسیحی، یک خواهر باواریایی دارد که همواره با هم متحد بودهاند و در جریان انتخاباتها، یک نماینده مشترک داشتهاند. از همین رو باید دید آیا «لاشت» تابستان آینده خواهد توانست «مارکوس سودر»، رهبر خواهر کوچکتر را که همان حزب سوسیال مسیحی (CSU) است، شکست دهد یا خیر. او اگر بتواند «سودر» با قدرت کاریزمایی که دارد را شکست دهد، باید در انتخابات 26 سپتامبر 2021 (4 مهر 1400) نیز سایر احزاب را شکست دهد تا بتواند بر کرسی صدراعظمی آلمان بنشیند.
«لاشت» و سیاست هایش
پیروزی «لاشت» در حزب دموکرات مسیحی، به معنای علاقه لیبرالها و میانه روهای حزب به سیاستهای «آنگلا مرکل» و ادامه آنها است. به گزارش «فایننشال تایمز»، با پیروزی «لاشت»، متحدان آلمان که امیدوار بودند، این کشور انتقال آرامی را در دوره پسامرکل داشته باشد، اکنون میتوانند، با خیالی آسوده به انتخابات سال آینده نگاه کنند. زیرا «لاشت» یکی از نزدیکترین افراد حزب دموکرات مسیحی به «آنگلا مرکل» بود و در بسیاری زمینهها مثل او میاندیشد. او یکی از کسانی است که هنوز هم با وجود انتقادهای زیادی که از اقدام «مرکل» در سال 2015 یعنی بازنگه داشتن مرزها به روی مهاجران میشود، از وی و این سیاست حمایت میکند. به گزارش «پولیتیکو»، «لاشت» هرچند نسبت به «مرکل» در اعمال نفوذ آلمان در اروپا بلند پروازتر است، اما در بسیاری از بخشهای سیاست خارجی مثل او میاندیشد. برای مثال معتقد است، آلمان در مسائل جهان نیازمند گفتوگو و توافق با روسیه است. او همچنین با اینکه نگران صنایع صادراتی آلمان است، موضعی نرم نسبت به چین دارد و مهمتر از این دو مورد، نمیخواهد آلمان یک بازیگر منفعل ژئوپلیتیکی باشد و از جمله علاقهمند به حضور آلمان در مناطق پرمناقشه است.
خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
حرکت به سمت ناکجا آباد
وزارت خارجه همه تلاش خود را به کار گرفته بود تا مذاکره با طالبان به هر قیمتی به نتیجه برسد و به همین دلیل من نگران بودم که تصویر کلان را از دست دادهاند، این مشکل شناختی مشکلی همیشگی در وزارت خارجه بود. پمپئو قویاً مخالف این نظر ما بود و حتی با آمادگی کامل این نظر را میپذیرفت که مذاکره با طالبان میتواند هر لحظه با موانع جدی مواجه شود و به همین دلیل معتقد بود که این مذاکرات نمیتواند نوعی رأی اعتماد به طالبان بهعنوان «همتای مذاکراتی» امریکا تلقی شود. همتای مذاکراتی اصطلاحی بود که کارکنان وزارت خارجه علاقه خاصی به آن داشتند. مشکل اصلی در راهبرد دیپلماتیک ما این بود که اگر طالبان واقعاً به این نتیجه میرسید که ما در حال ترک افغانستان هستیم، دیگر انگیزهای برای مذاکرات جدی با ما باقی نمیماند؛ آنها به راحتی میتوانستند منتظر بمانند، همان گونه که قبلاً هم اغلب همین کار را کرده بودند. در واقع افغانها هزاران سال بود که از این تاکتیک استفاده میکردند. طالبان جمله معروفی دارند که میگوید: «شما ساعت دارید و ما وقت.» صبحانه کاری مشترک بدون نتیجه خاصی پایان یافت و شاناهان بعداً تلفنی به من گفت که او همچنان درباره سرعت مذاکرات که به میزان قابل توجهی افزایش یافته بود و هم محتوای آن نگران است. پمپئو فقط بهدنبال این بود که مذاکره با طالبان به یک توافق منجر شود تا او بتواند اعلام موفقیت کند، همین نه چیز بیشتری. این دوگانگی شاخصه اصلی بحثهای داخلی دولت امریکا در ماههای پیش رو بود. سخنرانی ترامپ در نشست مشترک مجالس سنا و نمایندگان در کنگره بهدلیل دعواهای تلخ و زننده بر سر بودجه و همچنین تعطیلی بخشهایی از دولت امریکا، چند هفته به تأخیر افتاد. برگزاری این نشست بالاخره برای روز پنجم فوریه نهایی شد و خوشبختانه بخش مربوط به افغانستان در سخنرانی ترامپ بسیار مختصر و جمع و جور بود؛ «در مورد افغانستان دولت من مذاکرات سازندهای را با تعدادی از گروههای افغان از جمله طالبان انجام میدهد. با حصول پیشرفت در این مذاکرات، ما قادر خواهیم بود که حضور نظامیانمان را در آن کشور کاهش دهیم و بیشتر از گذشته بر راهبرد مبارزه با تروریسم متمرکز شویم.» این بخش از سخنرانی رئیس جمهوری توجهات زیادی را به سمت خود جلب نکرد، اما به تلاشها و منازعاتی که تا روزهای آخر حضور من در کاخ سفید با قدرت ادامه داشت، تجسم عینی بخشید. حداقل تا آن مقطع هنوز کورسوی امیدی وجود داشت.
فصل هشتم/ زندگی در هرج و مرج
بعد از ورود من به کاخ سفیدِ تحت ریاست ترامپ، تقریباً یک ماه طول کشید تا فرصت کنم ارزیابی نظام مندی از مناسبات داخلی آن داشته باشم. ناکارآمدی به شیوههای مختلف بروز میکرد و اغلب از طریق برخی مسائل سیاسی خاص نمایان میشد که من بعضی از آنها را در سراسر این کتاب تشریح کردهام. مسائل دیگری هم وجود داشت. در ماههای آخر سال 2018 و ابتدای سال 2019 همزمان با روزهای پایانی دومین سال ریاست جمهوری ترامپ - تقریباً هشت یا 9 ماه پس از ورود من به کاخ سفید- افراد مختلف و همچنین مسائل به ظاهر متفاوت و مجزایی دست به دست هم دادند تا دولت ترامپ را حتی به طور عمیق تری به سوی
ناکجا آباد سوق دهند.