گاردین (بریتانیا):
 یک افسر قدیمی ارتش بریتانیا که دو فرزند او نیز عضو تیم ملی راگبی هستند، بعد از بازگشت از یک سفر خارجی اجازه ورود به کشور و پیوستن به کانون خانوادگی اش را پیدا نکرد تا اولین نشانه‌های ضعف برگزیت
آشکار شود.

دیلی صباح (ترکیه):
 اروپا در روزهای گذشته بارها ترکیه را متهم کرده که چرا بخاطر پول اجازه می‌دهد مهاجران به سمت اروپا بروند. اما مسأله پول نیست. واقعیت این است که اروپا باید بداند، بحران سوریه و مشکلات آن ممکن است آنها را هم دچار دردسر کند.

هشت صبح (افغانستان):
 طالبان قصد دارد خود را وارد عرصه سیاسی افغانستان کند. حالا نکته این است که آیا طالبان یک گروه نظامی باقی می‌ماند. این وظیفه دولت است که در روند مذاکرات بین الافغانی این اجازه را به طالبان ندهد. زیرا هیچ حزب سیاسی خواهان این نیست.

ندا آکیش
خبرنگار
 پیروزی جو بایدن، معاون رئیس جمهوری سابق امریکا در یکی دیگر از مهم‌ترین و حساس‌ترین انتخابات درون حزبی ایالات متحده موسوم به «دومین سه‌شنبه بزرگ» (سوپرتیوزدی دوم) امیدهای برنی سندرز، سناتور 78 ساله ایالت ورمونت و حامیانش را به یاس تبدیل کرد و در واقع نشان داد که کاندیدای نهایی دموکرات‌ها برای انتخابات ریاست جمهوری نوامبر 2020 و رویارویی با دونالد ترامپ جمهویخواه به احتمال بسیار بایدن خواهد بود. بایدن در «سوپرتیوزدی دوم» که در 6 ایالت امریکا به طور همزمان رأی‌گیری انجام شد، در 4 ایالت از جمله ایالت مهم میشیگان پیروز شد و سندرز تنها در دو ایالت داکوتای شمالی و واشنگتن به پیروزی رسید.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتد پرس، پیروزی جو بایدن در میشیگان، میزوری، می‌سی‌سی‌پی و ایداهو در روز سه‌شنبه به وقت محلی برای برنی سندرز، تنها رقیب جدی درون حزبی بایدن بسیار سخت بود زیرا سندرز در رقابت‌های درون حزبی سال 2016 توانسته بود در میشیگان به پیروزی برسد و انتظار داشت که این بار هم این ایالت را به‌نام خود ثبت کند. در واقع سندرز در روزهای گذشته تمام تمرکز خود را بر پیروزی در میشیگان که 125 دلیگیت دارد، گذاشته بود و کمپین‌هایش در برخی ایالت‌ها از جمله می‌سی‌سی پی را لغو کرد و به‌جای آن بیشترین وقت تبلیغاتی خود را در میشیگان سپری کرد اما تلاش‌هایش بی‌ثمر ماند. در عوض بایدن که در «سه‌شنبه بزرگ» با پیروزی در 10 ایالت از 14 ایالت انتخاباتی توانسته بود، 664 دلیگیت کسب کند، در دومین سه‌شنبه بزرگ هم موفق به کسب 150 دلیگیت جدید شد و آنچنان خوش درخشید که بسیاری از رسانه‌های جهان از او به‌عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات نام بردند. این در حالی است که سندرز پیشتر 573 دلیگیت داشت و سه‌شنبه شب تنها توانست 88 دلیگیت جدید کسب کند. بنا بر قانون انتخابات امریکا، هر کاندیدای ریاست جمهوری برای عبور از مرحله مقدماتی به مرحله نهایی باید بتواند در 50 ایالت امریکا دست کم 1991 دلیگیت کسب کند.
آغوش باز بایدن برای حامیان سندرز
بایدن سه‌شنبه شب در سخنرانی پیروزی خود خطاب به حامیانش در فیلادلفیا گفت، بسیاری از افراد تا دو هفته قبل «این کاندیداتوری [کاندیداتوری بایدن] را مرده قلمداد می‌کردند اما حالا ما بسیار بسیار زنده هستیم.» بایدن همچنین از حامیان سندرز دعوت کرد که به جمع حامیان او بپیوندند. او گفت: ما به شما نیاز داریم ما شما را می‌خواهیم و برای تک تک شما در کمپین ما جا هست. من می‌خواهم از سندرز و حامیانش تشکر کنم که تا این حد پر انرژی، خستگی‌ناپذیر و صبور هستند. ما یک هدف مشترک داریم و اگر با هم باشیم دونالد ترامپ را شکست می‌دهیم.
بایدن همان‌طور که در «سه‌شنبه بزرگ» با جلب آرای اقلیت‌های نژادی بویژه آفریقایی – امریکایی‌ها و طبقه کارگر سفید پوست و رأی دهندگان بالای 50 سال توانسته بود در 10 ایالت به پیروزی برسد، سه‌شنبه شب در «سوپرتیوزدی دوم» هم توانست از آرای این اقشار بهره‌مند شود و حتی بخش قابل توجهی از آرای رأی دهندگان بین 30 تا 44 سال را که انتظار می‌رفت به سندرز رأی دهند، از آن خود کند. اما سندرز که اغلب با آرای جوانان به پیروزی می‌رسید، سه‌شنبه شب در این زمینه هم چندان موفق نبود و اگرچه در میزوری 72 درصد رأی دهندگان زیر 30 سال و در میشیگان 65 درصد رأی دهندگان زیر 30 سال به او رأی دادند اما در جلب آرای بسیاری از رأی دهندگان بین 30 تا 44 سال در این دو ایالت ناکام ماند. شکست سندرز در انتخابات سه‌شنبه شب واکنش ایلهان عمر، نماینده دموکرات حامی سندرز را به‌دنبال داشت و او در توئیتر نوشت: «بله ما یک خانواده هستیم و برای احیای دموکراسی‌مان و شکست دادن ترامپ با هم اتحاد داریم؛ اما این بدین معنا نیست که از جنگیدن برای کاندیدایی که بهترین نماینده اولویت‌های سیاسی ما است دست برداریم.»
وحشت کرونا
حالا سندرز، ایلهان عمر و دیگر حامیان سندرز چشم به انتخابات‌های 17 مارس (5 روز دیگر) در ایالت‌های فلوریدا، ایلینوئیز، اوهایو و آریزونا دوخته‌اند اما اتفاق تازه‌ای که در روند انتخابات امریکا رخ داده آنها را بیش از پیش نگران کرده است. این اتفاق تازه شیوع ویروس کرونا در ایالات متحده است که باعث شد، سه‌شنبه شب بایدن و سندرز، دو کاندیدای پیشتاز اعلام کنند، به‌خاطر گسترش شیوع ویروس کرونا در امریکا از برگزاری کمپین‌های انتخاباتی صرفنظر می‌کنند تا سلامت حامیان‌شان به‌خطر نیفتد. کمیته ملی دموکرات‌ها هم سه‌شنبه شب اعلام کرد، مناظره هفته آینده بایدن و سندرز که قرار است یکشنبه شب به وقت محلی برگزار شود، بدون تماشاچی خواهد بود.

زهره صفاری
 خبرنگار
نمایندگان مجلس دومای روسیه با تصویب اصلاحات قانون اساسی بدون حتی یک رأی مخالف، به استمرار دوران ریاست جمهوری «ولادیمیر پوتین» رأی داده و مصوبه خود را برای تأیید به کمیته فدرال فرستادند.
به گزارش «رویترز»، در این جلسه که صبح دیروز برگزار شد از 450 نماینده دومای دولتی روسیه، 383 تن به اصلاحات رأی موافق و 43 قانونگذار رأی ممتنع دادند و 24 تن نیز غایب بودند. به این ترتیب «پوتین» 63 ساله که بیش از دو دهه(از سال 2000میلادی) در قامت نخست‌وزیر یا رئیس جمهوری بر روسیه حکمرانی کرده، با شرکت در انتخابات 2024، شانس دوباره‌ای خواهد داشت که حداقل با یک دوره 6 ساله دیگر مدت زمامداری خود در کرملین را به 30 سال برساند و به رکورد 36 ساله استالین نزدیک شود. گرچه بسیاری از منتقدان کرملین، تصویب قانون اصلاحات محدودیت ریاست جمهوری را سرآغازی برای حکومت دائمی مرد آهنین بر روسیه می‌دانند اما خود «پوتین» در جریان سخنرانی روز سه‌شنبه‌اش در حالی که از بیان برنامه‌اش برای سال‌های پس از 2024 خودداری کرد در اظهارنظری پر بازتاب تأکید کرد: «نمی خواهم مانند برخی رهبران دوران شوروی سابق باشم و در دفتر کارم بمیرم.» وی پیش از این، اصلاحات قانون اساسی را برای تقویت حاکمیت ملی روسیه و کمک به پیشرفت جامعه در شرایطی که کشور در حال تغییرات اساسی است، ضروری دانسته بود.
حمایت قاطع از طرح ماندن «پوتین»
رئیس جمهوری روسیه در سخنان روز سه‌شنبه‌اش تمایلی به تصویب اصلاحات مربوط به رفع محدودیت ریاست جمهوری نشان نداد و حتی آن را نامناسب خواند. در عین حال در برابر اعضای دوما گفت: «ثبات بدون شک از اهمیت بیشتری برخوردار است و باید اولویت ما باشد. وقتی کشور قدرتمندتر شود چرخش رهبران ضروری خواهد بود.» اما او زمانی برای این تغییر مشخص نکرد. اما اکثریت قانونگذاران «دوما» ماندن او را پایانی بر حواشی تهدیدآمیز کشور می‌دانند. به گزارش «ای پی ای نیوز»، «ویاچسلاو وولودین»، سخنگوی «دوما»ی روسیه در این باره گفت: «چالش‌های امروز و مطالبات جامعه، اصلاحات اخیر قانون اساسی را غیرقابل اجتناب کرده است. اما آنچه بدون تغییر باقی مانده و رئیس جمهوری هم بارها بر آن تأکید کرده، اساس و ارزش‌های قانون اساسی ما است. با توجه به اینکه این اصلاحات باید در همه پرسی 22 آوریل (3 اردیبهشت 1399) به تأیید مردم برسد، تعدادی از نمایندگان با حضور در نقاط مختلف کشور پاسخگوی ابهامات مردم خواهند بود.» از سوی دیگر «والنتینا ماتوینکو»، سخنگوی کمیته فدرال روسیه نیز در گفت‌و‌گویی تلویزیونی گفت: «بحث‌ها درباره اینکه چه کسی رئیس جمهوری بعدی روسیه خواهد بود امنیت ملی کشور را به مخاطره انداخته که هشداری برای ما است.»
«کرونا»، مخالفان را ناکام گذاشت
«پوتین» در آغاز سال جدید میلادی از برنامه‌اش برای اصلاح قانون محدودیت ریاست جمهوری پرده برداشت و پیش نویس این طرح را در کنار اصلاحاتی درباره حقوق بشر، آزادی و حقوق مدنی تقدیم مجلس روسیه کرد. به نوشته «مسکو تایمز»، با اینکه موافقت «دوما» با این اصلاحات قابل پیش‌بینی بود اما فعالان سیاسی واکنش قاطعی به آن نداشتند. تا اینکه رأی اعتماد «دوما» به این اصلاحات بار دیگر آتش مخالفت‌های آنها را شعله ورتر کرد تا با فراخوانی از معترضان برای حضور در خیابان‌ها در روز جمعه (فردا) مخالفت خود را آشکار کنند. اما با توجه به اعمال محدودیت‌های تجمعات زیر پنج هزار نفر در روسیه برای کنترل شیوع کرونا، این تظاهرات یا دست کم تجمع گسترده مخالفان در خیابان‌های این کشور در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در همین راستا، «تاتیانا استانووایا»، مؤسس مرکز تحلیل سیاسی«آر پولتیک» با توجه به زمان باقیمانده تا همه پرسی، شانس موفقیت مخالفان پوتین را بسیار اندک دانست: «پوتین بدون شک برنامه هایش را تا آخرین لحظه فاش نخواهد کرد و مخالفان نمی‌توانند حرکت مؤثری علیه او سازماندهی کنند.»

گروه جهان/ رئیس جمهوری جدید افغانستان حکم آزادی مشروط 1500 زندانی طالبان در روزهای آتی را امضا کرد و آن را مقدمه‌ای برای هموار کردن مسیر مذاکرات صلح در کشورش خواند. همزمان طالبان نیز برای آزادی هزار زندانی افغان اعلام آمادگی کرد. به‌گزارش «فرانس پرس»، در این حکم دو صفحه‌ای که رونوشت آن شامگاه سه‌شنبه منتشر شد «اشرف غنی» که پیش‌تر بند آزادی 5 هزار زندانی طالبان را در توافقنامه سه جانبه صلح امریکا، طالبان و نیروهای دولتی نپذیرفته بود یک روز پس از مراسم تحلیف جنجالی اش، تغییر عقیده داد و این آزادی را با تعیین شرایطی رسمی کرد.  براساس حکم اخیر«غنی»، مرحله نخست آزادی 1500 زندانی شورشی براساس فهرست اعلام شده طالبان، در مدت 15 روز(روزی 100نفر) خواهد بود و در صورت مناسب بودن روند مذاکرات مستقیم دولت افغانستان وطالبان برای کاهش خشونت و پایان جنگ، 500 زندانی بعدی و متعاقب آن هر دو هفته 500 زندانی آزاد خواهند شد تا تعهد آزادی 5 هزار زندانی به انجام برسد. اما آنچه سران طالبان را خشمگین کرده شرایط آزادی است چراکه هر یک از اسرا پیش از آزادی باید تعهد عدم مشارکت در جنگ علیه دولت را داده و شورای امنیت ملی افغانستان براین روند نظارت دارد. دولت «غنی» این حکم را گواهی بر حسن نیت خود برای صلح اعلام کرد و آن را بزرگ‌ترین گام مذاکرات خواند. «زلمای خلیلزاد»، فرستاده ویژه امریکا در مذاکرات صلح با تأیید تعویق اعلام اسامی تیم مذاکره‌کننده از سوی دولت به‌دلیل مشکلات داخلی این کشور، گفت: «من از دو طرف می‌خواهم که هر چه زودتر برای چگونگی اجرای توافق اخیر در دوحه قطر پای میز مذاکره بنشینند. با وجود پیشرفت در روابط دو طرف اما هنوز طالبان حملات خشونت بارش را ادامه داده است.» به نوشته شبکه خبری «الجزیره»، ساعاتی پیش از انتشار این حکم، اعضای شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آرا در قطعنامه‌ای از صلح طالبان و امریکا حمایت کردند. از زمان آغاز این توافق(29 فوریه)، امریکا نیز پس از 18 سال جنگ، خروج نیروهایش را آغاز کرده است. براساس مفاد این قرارداد صلح، در صورت متعهد ماندن طرفین به این آتش بس، نظامیان امریکایی ظرف 14 ماه خاک افغانستان را ترک می‌کنند.  اشرف غنی همچنین دیروز طی فرمانی پست ریاست اجرایی افغانستان را که متعلق به عبدالله عبدالله است لغو کرد و عبدالله در واکنش به این اقدام گفت: اشرف غنی دیگر رئیس جمهوری نیست و «فرامین و احکام او فاقد اعتبار است».

گروه جهان/ شمار مبتلایان به ویروس کرونا در ایتالیا در حالی از مرز 10 هزار نفر و مرگ بیش از 140 نفر در یک روز گذشت که سایر نقاط اروپا نیز با این بحران دست و پنجه نرم می‌کنند.
به‌گزارش «فرانس پرس»، ایتالیا به‌عنوان قطب کرونا در قاره سبز نخستین کشوری بود که به‌دلیل وقوع بحران شیوع به حالت قرنطینه درآمد اما همچنان روند رو به صعود ابتلا در سراسر جهان شمار مبتلایان را به دست کم 119 هزار نفر رسانده و مرگ حدود هزار تن خارج از مرزهای چین به ثبت رسیده است.
اما وضعیت در دیگر کشورهای اروپایی نیز چندان مناسب نیست. در اسپانیا دست‌کم 2 هزار نفر به کرونا مبتلا شده‌اند و حدود 47 نفر نیز جان خود را از دست داده‌اند. گفته می‌شود بیشتر مبتلایان در پایتخت اسپانیا زندگی می‌کنند.
وخامت شرایط در انگلیس نیز بانک‌های این کشور را مجبور به کاهش میزان سودها کرده تا به نوشته «گاردین»، نقدینگی بانک‌ها برای کمک به مشاغل در شرایط بحران کرونا بالاتر برود. در همین حال آزمایش «نادین دوریس»، معاون وزیر بهداشت بریتانیا مثبت اعلام شده است. او در چند روز اخیر دیدارهایی نیز با «بوریس جانسون» نخست‌وزیر این کشور و برخی مقامات داشته است. به گزارش «یورونیوز»، «راشل ماسکل»، نماینده پارلمان بریتانیا یکی از این افراد است که در قرنطینه به سر می‌برد.
کرونا، آلمانی‌ها را نیز بشدت ترسانده است. «دویچه وله» نوشت، «آنگلا مرکل»، صدراعظم این کشور در روزی که آمار مبتلایان 1613 مورد و 2 مرگ اعلام شد، با توجه به شیوع وسیع ویروس در اروپا از احتمال ابتلای 60 تا 70 درصد آلمانی‌ها به این بیماری خبر داد و بر کاهش سرعت انتشار آن تأکید کرد اما بستن مرزها را راه چاره ندانست. وزیر بهداشت آلمان نیز با تأیید اظهارات مرکل، بستن مرزهای این کشور را کاری عبث و بی‌فایده خواند.
پس‌از ثبت دست کم 1600 مبتلا و 30 کشته در فرانسه، «امانوئل مکرون»، کشورش را در ابتدای راه مبارزه با شیوع کرونا خواند و در این باره هشدار جدی داد. فرانسه پس از ایتالیا دومین کشور اروپا در ثبت بالاترین آمار ابتلا به کرونا است. مقامات این کشور پس‌از اعمال قوانین محدودیت تردد در سطح شهر برای افراد خاص، بسیاری از مشاغل را نیز دورکار کردند.
وزیر بهداشت ترکیه نیز از مثبت بودن آزمایش یکی از شهروندان این کشور که به تازگی به اروپا سفر کرده بود خبر داد. ترکیه در حالی نخستین مورد ابتلا را اعلام کرده است که آمارها از ابتلای وسیع همسایگانش به این بیماری حکایت دارد. «اسپوتنیک» از قرنطینه وزیر دفاع نروژ به‌دلیل احتمال ابتلا به کرونا خبر داد. او به‌تازگی از کنفرانسی در ایتالیا برگشته است. لهستان نیز پس از مشخص شدن 25 مورد ابتلا، مدارس و دانشگاه‌ها را تعطیل و قوانین محدودیت تردد اعمال کرد.
اما جهش نگران‌کننده مبتلایان در امریکا مقر سازمان ملل در نیویورک را نیز به‌تعطیلی کشاند. براساس آخرین گزارش‌ها شمار مبتلایان در امریکا از هزار نفر گذشته که از این تعداد ایالت واشنگتن با 279 مورد ابتلا و 24 مرگ صدرنشین ایالت‌های آلوده این کشور است. وخامت شرایط سبب شد برنی سندرز و جو بایدن، کاندیداهای دموکرات ریاست جمهوری امریکا نیز مناظره انتخاباتی‌شان را بدون تماشاگر برگزار کنند.
به‌گزارش سی‌ان‌ان، «چاک شومر»، رهبر اقلیت سنای امریکا برای حل بحران شیوع از دونالد ترامپ خواست تا وضعیت را به‌عنوان هشدار وسیع ملی اعلام کند.
براساس آخرین آمارها از سایت «ساوت چاینا مورنینگ پست»، با کاهش آمار ابتلا و مرگ در استان ووهان چین و دیگر شهرهای این کشور، چین همچنان با دست کم 81 هزار نفر مبتلا و 3100 کشته بیشترین آمار را دارد و پس از آن ایتالیا(10149 ابتلا، 631 کشته)، ایران(8042 ابتلا، 354 کشته) و کره جنوبی(7775 ابتلا، 60 کشته) در شرایط سخت شیوع قرار دارند.

‌فیلیپ استیفنز
مترجم: وصال روحانی
اروپا از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ در امریکا عادت کرده است با کنار کشید‌ن‌های دائمی کاخ سفید از پیمان‌های قاره‌ای و توافق‌های هسته‌ای کنار بیاید و رئیس‌جمهوری افراطی امریکا را بدرستی به اتخاذ سیاست‌های مخدوش و ایجاد شکاف‌های هرچه بیشتر بین نیروهای غربی متهم کند اما فراموش کرده است که سران ارشد همین قاره هرگز به تفاهمی نرسیده‌اند که اگر قرار است ترامپ سرجایش نشانده شود، به چنان تفاهم و اتحادی نیاز فراوان است.
در قاره سبز آنگلا مرکل کهنه‌‌کار و پیر و امانوئل مکرون تازه کار و جوان در دو سوی معادله‌ای ایستاده‌اند که به‌ سود هیچ‌ یک تمام نمی‌شود و فقط شانس ایستادگی اروپا را مقابل «قلدربازی‌» ترامپ کاهش می‌دهد. خیلی‌ها معتقدند که بین مرکل که یک نو محافظه‌کار حسابگر است و مکرون که یک مرد جوان غرق در رؤیاهای «شارل دوگلی» است، با‌ وجود اختلاف سنی و تفاوت نسلی چشمگیر نوعی ارتباط درونی و تشابه عقیدتی آشکار برقرار است و آنها حتی می‌توانند یک روح در دو بدن به‌حساب آیند اما وقتی کارهای آنان و رویکرد‌های دو دولت بن و پاریس را قیاس کنید، کمتر نشانی از این همسویی مشاهده می‌کنید و آنها به‌جای اینکه شرکا و رفقای یک راه طولانی به‌نظر برسند مقام‌هایی هستند که حتی ایده‌های شخصی و منافع فردی خویش را کم کرده‌اند. میزان این خودبینی و گم کردن اهداف گروهی به‌جایی رسیده که حتی روابط مسالمت‌آمیز دو طرف طی سالیان اخیر قطع شده و جایش را به برخی عداوت‌های پنهانی داده است. مرکل در اوایل سالی که شاید واپسین سال زمامداری وی در آلمان باشد، همچنان از قدرت مطلقه‌ای که در سال‌های 2005 تا 2018 داشت، دورتر و دورتر می‌شود و مکرون که می‌توانست از این خلأ بیشترین بهره را برای خود برگیرد، خود گرفتار مخالفت‌ها و قیام‌هایی مردمی است که اخیراً به سال دوم حیاتش پا گذاشته و با اینکه به پاخیزی مردم علیه سرمایه‌داری در فرانسه نامیده شده اما ریشه در برخی نارضایتی‌های عمیق‌تر و ماجراهای طولانی‌تر دارد.
این بسیار بد است که رهبر دو «قدرت» اروپایی در کمتر محفل و مجمع قاره‌ای و جهانی همان حرف‌هایی را می‌زنند که در دستور کار نفر دیگری هم قرار دارد و حتی تلاش برای لاپوشانی این مسأله نیز انجام نمی‌دهند. بواقع در میهمانی شامی که فرانک والتر اشتاین‌ مایر رئیس‌جمهوری آلمان در ماه نوامبر گذشته برای صدراعظم کشورش (مرکل) و رئیس‌جمهوری فرانسه (مکرون) برپا داشت، این دو شروع به مکالمه‌های مخاصمت‌آمیز و نگاه‌های سرشار از نامهربانی به یکدیگر کردند و برخی نشریات امریکا و بویژه نیویورک تایمز که این قضایا را دیده و حس کرده بودند، آن را به‌درستی شکار و نقد و بررسی کردند و بیش از پیش مشخص شد که از این طریق آبی برای اروپایی‌ها در ستیزشان با امریکا گرم نمی‌شود.
در پایان این میهمانی هر دو مقام فوق به‌گلایه از یکدیگر پرداختند و هر کدام دیگری را مسئول عدم اتحادی نامیدند که اینک در بالاترین سطح اروپا برقراراست. چگونه می‌توان این را قلمرو فرصت‌های از دست رفته ندانست. مکرون پس‌از پیروزی عجیب اما بزرگش در انتخابات سال 2017 فرانسه همه شرایط و ابزار لازم را برای برقراری سیستم‌هایی «قاره شمول»‌تر در اختیار خویش می‌دید اما مشغول مسائل سطحی داخلی شد و دیری نپایید که ناپختگی سیاسی‌اش ورد زبان‌ها شد. مرکل هم با اینکه به‌سبب سست شدن پنجه‌های آهنینش هنوز دچار رعشه‌های جسمانی و خدشه‌های سال‌های 2018 و 2019 خود نشده بود، به‌جای طراحی و اجرای نقشه‌هایی برای تشکیل یک اروپای متمرکز و واحدتر گرفتار محاسبات غلطی شد که خودش و مشاورانش برای کسب مجدد پست صدراعظمی آلمان توسط وی تدوین و ترسیم کرده بودند.
یک سال بعد از آن محاسبات کج و معوج حزب وی حتی این امکان و امید را ندارد که به تشکیل یک دولت جدید و واحد توسط جانشین مرکل خوشبین باشد و تنها راه فراروی سیاستمداران ارشد آلمان تشکیل دولت‌های ائتلافی بین احزابی است که هیچ سنخیتی با یکدیگر ندارند، در نهایت نه مرکل و نه مکرون قدمی به‌سمت جلو بر نداشتند و آینده اروپا نااستوارتر و تکلیف نهادهای درجه اول آن نامعلوم‌تر شد، مرکل همیشه این ادعا و دفاعیه را داشته که مبنای هر حرکتش حفظ تمامیت اتحادیه اروپا و انسجام آن بوده اما حالا این قاره به این نتیجه تلخ رسیده که مرکل دیگر بهره‌ای برایش ندارد و زمانه او تمام شده است. چه چیزی از این بدتر که حتی مکرون هم در فرانسه در محاصره این باور قرار دارد که گزینش‌اش برای هدایت کاخ الیزه در سه سال پیش محصول یک خوش باوری بیش از حد بوده است، حالا دیگر «بیمه عمر» هر دو مقام فوق به‌رغم تفاوت فراوان سنی‌شان پایان یافته و دیر یا زود هر دو باید بروند و این قصه‌ای تلخ برای کل اروپا است که بزرگانش هم دیگر «بزرگ» نیستند.
*‌ منبع: Financial Times

یک منبع در ائتلاف فتح عراق اعلام کرد، هادی العامری، رئیس این ائتلاف و عمار حکیم، رهبر جریان حکمت اسلامی عراق در نشستی با نوری المالکی، رهبر ائتلاف «دولت قانون» درباره تشکیل دولت جدید عراق پس از استعفای محمد توفیق علاوی گفت‌و‌گو کرده و به این توافق اولیه رسیدند که عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر سابق به‌عنوان نخست‌وزیر موقت تا زمان برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی در پایان سال‌جاری میلادی ایفای نقش کند.
به‌گزارش ایسنا به‌نقل از شفق نیوز، اظهارات این منبع آگاه درباره رایزنی‌ها برای بازگرداندن عادل عبدالمهدی به کرسی نخست‌وزیری در حالی است که عبدالمهدی پیشتر گفته بود، دیگر حاضر نیست نخست‌وزیر عراق شود.
در روزهای اخیر محمد توفیق علاوی، سیاستمدار برگزیده برای تشکیل کابینه در پی ناکامی در جلب حمایت جریان‌های سیاسی ذی نفوذ برای تشکیل دولت جدید، از نخست‌وزیری استعفا داد و در حال حاضر این کشور با بن‌بست سیاسی جدی مواجه شده است.
برهم صالح، رئیس جمهوری عراق مهلت تشکیل کابینه را اواسط هفته آینده اعلام کرده اما تا لحظه تنظیم گزارش هیچ پیشرفتی در زمینه انتخاب نخست‌وزیر جدید عراق برای تشکیل کابینه منتشر نشده بود و فقط شبکه خبری المیادین دیروز در گزارشی از تشکیل کمیته ۷ نفره شیعی برای انتخاب نخست‌وزیر عراق خبر داد. احزاب شیعه خواستار تشکیل کابینه مستقل هستند و معتقدند احزاب سنی و کرد درصدد تحمیل وزرایی به کابینه هستند.  در این میان، یوسف محمد صادق، معاون رئیس کمیته اصلاح قانون اساسی عراق در یک کنفرانس خبری اعلام کرد: حدود ۷۵ درصد از اصلاحات بندهای قانون اساسی عراق پس از توافق نمایندگان تشکل‌های سیاسی انجام شده و بحث و گفت‌و‌گوها بر سر موارد اختلافی و ارائه پیشنهادها برای آنها ادامه دارند.
 این در حالی است که تظاهرات‌ در عراق همچنان ادامه دارد و میدان‌های «الحبوبی» در ذی‌قار و «التحریر» در بغداد شاهد حضور موافقان و مخالفان کاندیداهایی هستند که اسامی آنها از سوی احزاب سیاسی اعلام شده‌اند.