لس آنجلس تایمز (امریکا):
پیامدهای اقتصادی کرونا برای کارگران رنگین پوست در امریکا بیش از سایر اقشار است. اغلب آنها نزدیک به 30 درصد از درآمد خود را از دست داده‎اند و می‎گویند به‌دلیل کاهش درآمد خود ماهانه تنها قادر به خرید دو عدد ماسک هستند و این آنها را نگران سلامت خانواده‎هایشان می‎کند.

کویت تایمز (کویت):
صندوق بین‌المللی پول خبر داده است، رشد اقتصادی خاورمیانه و شمال آفریقا به پایین‌ترین میزان آن در 50 سال اخیر تنزل کرده است. این سازمان علت این رکود بی‌سابقه را نقش توأمان شیوع کرونا و پایین آمدن بهای نفت در جهان اعلام کرده است.

راینیشه پست (آلمان):
مارکوس سودر، رئیس دولت منطقه‎ای باواریا بازی هوشمندانه‎ای شروع کرده است. او بعد از کسب محبوبیت در مبارزه با کرونا، این هفته نیز میزبان صدراعظم آلمان شد و خود را در قامت او و شایسته صدراعظمی آلمان نشان داد. پیامی که در اتحادیه اروپا نیز شنیده شد.

ندا آکیش – دیگر نمی‌توان با عباراتی نظیر «افزایش تنش»، «تیرگی روابط»، «ابرهای سیاه» و... اتفاق‌هایی را که در روز سه‌شنبه در روابط چین و امریکا، دو ابرقدرت جهانی رخ داد، توصیف کرد. زیرا با دو اقدام بشدت تحریک‌آمیز و خطرناک امریکا جهان شاهد یک «سقوط آزاد» واقعی در این روابط و حتی «جنگ سرد» تمام عیار بین دو کشور بود. امریکا از دریای جنوبی چین و هنگ کنگ که دو خط قرمز دولت پکن است، عبور کرد و از یک سو برای نخستین بار ادعاهای سرزمینی چین در دریای جنوبی را «غیرقانونی» اعلام کرد و از سوی دیگر قانون خودمختاری هنگ کنگ را تصویب کرد. این دو اتفاق کافی بود که دولت پکن واکنش نشان دهد و اعلام کند، بزودی امریکا شاهد پاسخ‌های تلافی جویانه چین خواهد بود.
به‌گزارش نیویورک تایمز، روز سه‌شنبه به وقت محلی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا لایحه‌ای موسوم به «قانون خودمختاری هنگ کنگ» را امضا کرد که به موجب آن تمام بانک‌ها، شرکت‌ها و نهادهای چینی که خودمختاری هنگ کنگ را نادیده گرفته و از دولت پکن حمایت کرده‌اند، تحریم می‌شوند. این لایحه پیشتر در هر دو مجلس نمایندگان و سنای امریکا به رأی گذاشته شده و به اتفاق آرا تصویب شده بود و با امضای ترامپ رسماً وارد فاز اجرایی شد. ترامپ همچنین به خبرنگاران گفت، از این پس روابط امریکا با هنگ‌کنگ درست مانند روابطش با چین خواهد بود به این معنا که دیگر به اصل «یک کشور، دو سیستم»، که یکی از اصول اساسی چین در قبال هنگ کنگ است و امریکا تاکنون به آن پایبند بوده، پایبند نیست. دولت چین هم دیروز چهارشنبه به این اقدام تحریک‌آمیز واکنش نشان داد و وزیر خارجه چین در بیانیه‌ای اعلام کرد، «بشدت مخالف قانون خودمختاری هنگ کنگ هستیم و آن را محکوم می‌کنیم. چین [به این اقدام امریکا] پاسخ‌های ضروری را خواهد داد و برای حفاظت از منافع قانونی خود به تحریم‌های تلافی جویانه علیه افراد و شرکت‌های امریکایی متوسل خواهد شد.» او گفت، دولت پکن تحریم‌هایی را علیه صنعت اسلحه‌سازی امریکا اعمال خواهد کرد و شرکت لاکهید مارتین که اخیراً قرارداد فروش سلاح به تایوان را امضا کرده است، یکی از اهداف تحریم خواهد بود. در روزهای اخیر دولت پکن دو سناتور مشهور امریکایی، یک نماینده و یک سفیر امریکایی را تحریم کرده بود.
ضربه ترامپ به هنگ‌کنگ
به گزارش فرانس 24، ترامپ در جمع خبرنگاران کوشید خود را منجی مردم هنگ‌کنگ و دموکراسی خواه تمام عیار نشان دهد اما به عقیده جولیا فرایدلندر، یک مقام ارشد در اندیشکده شورای آتلانتیک، هنگ کنگ از این اقدام امریکا ضربه خواهد خورد و احتمالاً چین برنده خواهد بود. او افزود، این اقدام امریکا یک تأثیر ویرانگر بر هنگ‌کنگ که به‌منزله دروازه مالی به بازارهای اروپایی است، خواهد گذاشت.
به گزارش الجزیره، روز سه‌شنبه همچنین مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا با زیر سؤال بردن عملکرد دولت پکن در قبال انتخابات اخیر هنگ کنگ، مقامات چینی را هدف حملات لفظی قرار داد و گفت، چین حق ندارد انتخابات مقدماتی را که در هنگ کنگ برگزار شده و بیش از 600 هزار نفر در آن رأی داده‌اند، «غیرقانونی» بنامد. او پکن را تهدید کرد، حوادث هنگ‌کنگ را به دقت رصد می‌کند. البته تنها مسأله هنگ‌کنگ و مداخله جویی‌های امریکا در این باره نیست که خشم مقامات چینی را برانگیخته است. وی همچنین ادعاهای سرزمینی چین در دریای جنوبی را «غیرقانونی» خواند. امریکا از گذشته‌های بسیار دور با ادعاهای سرزمینی چین در دریای جنوبی مخالف بود و نگرانی‌هایی درباره افزایش نفوذ چین در این منطقه داشت اما تاکنون هیچ دولتی در واشنگتن از عبارت «غیرقانونی» برای ادعاهای سرزمینی چین استفاده نکرده بود. امریکا همچنین ماه گذشته میلادی دو ناو هواپیمابر خود را به آب‌های دریای جنوبی گسیل کرد، اقدامی تحریک‌آمیز که خشم دولت پکن را برانگیخت. چین می‌گوید 90 درصد دریای جنوبی که منطقه‌ای غنی از منابع است، متعلق به اوست اما برونئی، مالزی، فیلیپین، تایلند و ویتنام هم در این منطقه ادعای سرزمینی دارند. دولت پکن به این مداخله‌جویی امریکا هم واکنش نشان داد و سخنگوی وزارت خارجه چین گفت: این اقدامات غیرمسئولانه واشنگتن باعث برهم خوردن صلح و ثبات در منطقه می‌شود.
مانور انتخاباتی با ژست ضدچینی
به گزارش نیشن، اگرچه دولت ترامپ به بهانه‌های گوناگون از جمله همه‌گیری ویروس کرونا، مسأله مسلمانان اویغور، تحولات هنگ‌کنگ، دریای جنوبی و غیره در روزهای اخیر مواضع ضد چینی خود را تشدید کرده است اما بسیاری از ناظران بر این باورند که بخش اعظمی از این مواضع واقعی نیست و در واقع با اهداف تبلیغاتی و انتخاباتی اتخاذ می‌شود. گواه این ادعا هم سخنان روز سه‌شنبه ترامپ در جمع خبرنگاران است که اگرچه درباره قانون خودمختاری هنگ‌کنگ بود اما در آن رئیس جمهوری امریکا بسیار به رقیب انتخاباتی دموکرات خود حمله کرد. ترامپ می‌کوشد در روزها و ماه‌های باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر در عرصه سیاست خارجی خودنمایی کند. او که در داخل به خاطر چالش‌های جدی ای که دارد، قدرت مانور انتخاباتی محدودی دارد، اکنون به سیاست خارجی متوسل شده است و می‌کوشد، نشان دهد که مواضعش در قبال چین بسیار سختگیرانه‌تر از جو بایدن، رقیب دموکراتش است. ترامپ در ماه‌های آخر سال 2019 و در نخستین ماه‌های 2020 با جدیت در مسیر حصول توافق تجاری با چین گام برمی‌داشت و پس از آنکه فاز اول این توافق امضا شد، بارها و بارها از آن بهره انتخاباتی کرد و به امریکایی‌ها گفت که این توافق تا چه اندازه به نفع کشاورزان و صاحبان مشاغل مرتبط با صادرات و کشاورزی بوده است.

زهره صفاری/ از سرگیری تنش‌های دیرینه میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان در منطقه جنوبی ققفاز در حالی چهارمین روز را پشت سر گذاشت که طرفین درگیر هر یک دیگری را مقصر این رویارویی مرگبار می‌دانند.
به‌گزارش شبکه خبری «الجزیره»، اختلاف چهار دهه‌ای دو کشور در منطقه مورد مناقشه «قره باغ» در هفته جاری با 16 قربانی و ده‌ها زخمی و آتشبار سنگین به اوج خود رسیده است. به‌طوری که ناظران آن را شدیدترین تقابل ارمنستان و جمهوری آذربایجان از سال 2016 تاکنون می‌دانند. گرچه هنوز جرقه اصلی شعله‌ور شدن این اختلاف قدیمی مشخص نیست اما تحلیلگران «بی‌بی‌سی» آن را به انتقاد تند هفته گذشته «الهام علی اف»، رئیس جمهوری جمهوری آذربایجان از فرآیند میانجیگری بین‌المللی در مذاکرات صلح با ارمنستان بی‌ارتباط نمی‌دانند. «علی اف» در این نطق تند علاوه بر بی‌معنا خواندن این تلاش‌ها، ارمنستان را به تعدیگری برای حفظ وضع موجود که همان حاکمیت بر قلمروی سرزمینی جمهوری آذربایجان در قره‌باغ است، متهم کرد. وی همچنین در لفافه تهدید کرد در صورت بی‌نتیجه ماندن مذاکرات، برای نیل به اهداف خود ناگزیر به جنگ خواهد بود.
نگرانی‌های منطقه‌ای و جهانی
آنچه تداوم تنش‌ها در جنوب قفقاز را زمینه ساز نگرانی جوامع بین‌المللی می‌سازد، کریدورهای نفت و گاز منطقه و آسیب به بازار بین‌المللی است. در همین حال در شرایطی که جمهوری آذربایجان از کشته شدن 11 نظامی و یک غیرنظامی و ارمنستان نیز از کشته شدن 4 سربازش خبر داده‌اند و گاز سه روستا در ارمنستان به‌دلیل تخریب لوله‌ها قطع شده است، روسیه، امریکا، اتحادیه اروپا و فرانسه که منافع خود را در خطر می‌بینند، برای توقف این درگیری‌ها واکنش نشان داده و خواستار صلح شدند اما ترکیه که منافع خود را در دوستی با جمهوری‌آذربایجان می‌داند، با حمایت سرسختانه از این کشور، ارمنستان را متهم به تعدیگری کرد.
«دیمیتری پسکوف»، سخنگوی ولادیمیر  پوتین، رئیس جمهوری روسیه مراتب نگرانی عمیق کشورش از افزایش تنش‌ها و آمادگی برای میانجیگری را اعلام کرد. وزارت خارجه امریکا نیز در بیانیه‌ای این درگیری‌های شدید در مرز بین‌المللی جمهوری‌آذربایجان و ارمنستان را به نقد کشید و خواستار آتش‌بس فوری شد.
در سوی مقابل، به نوشته «تی‌آرتی ورلد»، وزارت خارجه ترکیه که همواره از مواضع جمهوری آذربایجان مقابل ارمنستان دفاع کرده است، در بیانیه‌ای شدیداللحن، ارمنستان را به‌دلیل این حمله سرزنش کرد و با حمایت از جمهوری آذربایجان اعلام کرد سیاست خصمانه ارمنستان بی‌پاسخ نخواهد ماند.
مناقشات دوسر باخت
با توجه به این مواضع به باور تحلیلگران «ایندین اکسپرس» آنچه مسلم است با وجود حمایت ترکیه از جمهوری آذربایجان و منافع مشترک ارمنستان و روسیه در منطقه، اما هرگونه تنش نظامی در منطقه قره باغ، قدرت‌های منطقه مانند روسیه و ترکیه را بیش از پیش درگیر مناقشاتی خواهد کرد که آنکارا و مسکو هیچ یک مایل به آن نیستند. همچنین تداوم تنش‌ها، شبکه‌های نفت و گاز و مسیرهای استراتژیک را به طور کامل یا موقت مسدود می‌کند که این شرایط نیز برای ارمنستان و جمهوری‌آذربایجان زیان آفرین است و خواه‌ناخواه آنها را به سمت آتش‌بس سوق خواهد داد.

ادامه از صفحه اول
او در همه جلسات کمیسیون شخصاً شرکت می‌کرد. با آنکه در آن سال‌ها به لحاظ سیاسی با آقای ناطق نوری (مؤسس و رئیس این کمیسیون) فاصله داشت. هر چند آقای ناطق هم در عرصه خدمت جناحی رفتار نمی‌کرد. مثلاً با آنکه خود رئیس کمیسیون بود ولی برخی جلسه‌ها را در دفتر وزیر ارشاد برگزار می‌کرد. یک بار، یکی از معاونانش در این باره به او گفت این کار شما مثل آن است که بگویید از شما دعوت می‌شود که در منزل بنده برای صرف صبحانه حضور به هم رسانید ولی آدرس منزل وزیر ارشاد را بدهید.
کار سرحدی‌زاده صرف شرکت در جلسه نبود، بلکه از طریق من، گزارش‌ها را دریافت می‌کرد و روی آن خود یا احتمالاً مشاورانش بررسی و تحلیل می‌کردند و راهکارهای اجرایی ارائه می‌دادند. یکبار بر اساس یک گزارش پیشنهاد داد که همگی برای بازدید از محل حاضر شویم. این کار در شرایط آن روز چندان آسان نبود؛ و به هر حال او و سایر اعضا شناخته شده بودند و عملاً آنقدر حاشیه در این دیدارها به وجود می‌آمد که از اصل ماجرا بازمی‌ماندیم. در عین حال قرار شد من و کسی دیگر این دیدار را با نظراتی که او داشت مجدداً گزارش کنیم. تعبیر ایشان این بود این گزارش‌ها گریه ما را درمی‌آورد، اما شما بگویید که ما چه کنیم. سرحدی‌زاده صریح‌اللهجه بود. به واقع این برخورد حاکی از شخصیت و منش او بود و می‌خواست هر چه زودتر و در عین حال با نگاهی روشن و نگرشی جامع و کارشناسانه گرفتاری‌های مردم را حل کند. مطلق‌گرا نبود. راهکارهای ساده را هم برنمی‎تافت و خود در شناخت و حل مسأله شخصاً مشارکت می‎کرد، اهل نظریه‎پردازی نبود. اما اگر می‎فهمید که انجام کاری به نفع مردم است، کوتاه نمی‎آمد. ابعاد مسائل اجتماعی را خوب درک می‌کرد. خودش رنج کشیده و کارگر بود و به آن افتخار می‌کرد. اما همه اینها باعث نمی‌شد که مسئولیت خود را در یافتن راهکار فراموش کند. می‌دانست که حاصل آن سال‌های بسیار مبارزه و زندان‌های طولانی‌مدت همراه با عذاب و شکنجه اقتضا می‌کند که قدمی در راه کاهش آلام هموطنانش بردارد. بی‌آنکه شعار دهد و شتابزدگی پیشه کند و خود را طاووس علّیین بداند و از افتخارات گذشته و تلاش‌های بسیارش در آن سال‌ها بگوید. هیچ به یاد ندارم که سرحدی‌زاده از سوابق مبارزاتی و اجرایی خود جایی سخن گفته باشد مگر در جلسات خصوصی، آن هم به طنز و شوخی که معمولاً به نفعش هم نبود. به هر حال امیدوارم خاطرات او جایی ثبت شده باشد. درگذشت او را به همه خاندان و بازماندگان و جناب سید کاظم موسوی بجنوردی، همرزم او در حزب ملل اسلامی و همراه او در بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی تسلیت عرض می‌کنم.

گروه جهان/ «دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری امریکا از طرح خود برای اخراج دانشجویان بین‎المللی عقب‎نشینی کرد.
به‌گزارش سایت شبکه خبری «سی‎ان‎ان»، عقب نشینی رئیس جمهوری امریکا از فرمان خود تنها یک هفته پس از صدور آن صورت گرفت. او هفته پیش دستور داده بود، تمامی دانشجویانی که به‌خاطر کرونا در حال فراگیری دروس به‌صورت آنلاین هستند، باید هرچه سریع‎تر خاک امریکا را ترک کنند و از کشور خود دروس‎شان را پیگیری کنند. هرچند عقب نشینی ترامپ از دستورش بعد از واکنش‌های تند دانشجویان و شکایت دو دانشگاه هاروارد و ماساچوست صورت گرفته است، اما یکی از افراد آگاه به سیاست‎های مهاجرتی ترامپ به «سی‎ان‎ان» گفته کاخ سفید در حال بررسی راه‌حلی جدید برای پیشبرد سیاست‌هایش است و احتمالاً تدابیری برای جذب دانشجویان جدید خارجی خواهد اندیشید. این در حالی است که گزارشی از سایت شبکه خبری «بی‎بی‎سی» حاکی است، دانشگاه‎های امریکایی سالانه از طریق اخذ شهریه از دانشجویان خارجی درآمدهای کلانی کسب می‎کنند. مطابق اطلاعاتی که وزارت بازرگانی امریکا منتشر کرده، شهریه دریافتی از دانشجویان خارجی در امریکا در سال 2018 به 45 میلیارد دلار رسیده بود که این مبلغ مستقیماً به دانشگاه‎ها کمک کرده بود. علت شکایت دانشگاه‎های هاروارد و ماساچوست نیز جدا از مخالفت با سیاست‎های مهاجرتی ترامپ، همین از دست رفتن درآمدهای کلان دانشگاه‌ها بود.

در حمله جنگنده‌های ائتلاف متجاوز عربی به رهبری عربستان سعودی به منازل غیرنظامیان در منطقه المساعفه در شهرستان الحزم در استان الجوف ۹ نفر کشته و 7 نفر دیگر زخمی شدند که بنا بر منابع رسانه‌ای، اکثر کشته و زخمی‌ها زن و کودک هستند. به‌گزارش ایسنا به نقل از شبکه المسیره، در تازه‌ترین بمباران ائتلاف سعودی به استان الجوف یمن دو منزل متعلق به شهروندان یمنی در منطقه به‌طور کامل ویران شد و در این خانه‌ها 9 زن، مرد و کودک کشته و 7 نفر دیگر زخمی شدند. ائتلاف سعودی ۱۲ ژوئیه (22 تیر) نیز در شهرستان وشحه در استان حجه در شمال یمن دست به جنایتی زد که طی آن 13 کودک کشته و زخمی شدند. دیروز نیز رسانه امنیتی دولت صنعا اعلام کرد، جنگنده‌های ائتلاف سعودی در این حمله از بمب هدایت شونده لیزری امریکا از نوع MK82 با وزن 227 کیلوگرم استفاده کرده بودند. این حملات در حالی انجام شده است که پیشتر کابینه عربستان سعودی در واکنش به حملات گسترده جنبش انصارالله یمن با موشک‌های بالستیک و پهپادها به عربستان، این حملات را محکوم کرده و مدعی توانایی ائتلاف عربی برای متوقف ساختن چنین اقداماتی شده بود.

■ فلسطین الیوم: 83 سازمان فعال در عرضه حقوق بشر خواستار بازجویی از مقامات صهیونیستی در خصوص جنایت‌هایشان علیه فلسطینیان شدند.
■ آناتولی: شورای مشورتی جنبش النهضه تونس (جنبش اسلامی متشکل از ۵۴ نماینده) رأی اعتماد خود از الیاس الفخفاخ، نخست‌وزیر تونس را پس گرفت.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تأکید ترامپ به خروج از برجام
ما گفت‌و‌گوها را با موضوع کره شمالی آغاز کردیم و من توضیح دادم که کیم جونگ اون رهبر کره شمالی تلاش می‌کند برای انجام معدود وظایف لازم و (البته مهم خود) برای دستیابی به سیستم‌هایی که بتواند سلاح هسته‌ای را عملیاتی و قابل استفاده کند، زمان بخرد. این بدان معنا بود که کیم جونگ اون بویژه در مقطع فعلی نگران حمله نظامی است؛ رهبر کره شمالی می‌دانست تحریم‌های اقتصادی به تنهایی مانع دستیابی او به اهدافش نمی‌شود. کاملاً مطمئن نبودم که ترامپ متوجه موضوع شده باشد و به گزارش رسانه‌ها اشاره کردم که بیان می‌کردند کره‌شمالی تجهیزات مربوط به تسلیحات شیمیایی و مواد لازم برای ساخت سلاح‌های شیمیایی را در اختیار سوریه قرار داده که احتمالاً ایران هزینه آن را تأمین کرده بود. در صورت صحت این ادعای رسانه‌ها، چنین ارتباطی بین ایران و کره شمالی مهم بود و نشان می‌داد پیونگ یانگ تا چه اندازه خطرناک است؛ این کشور اکنون سلاح شیمیایی می‌فروشد و بزودی سلاح هسته‌ای هم خواهد فروخت. مصرانه از ترامپ خواستم از این استدلال برای توجیه خروج از توافق هسته‌ای ایران و اتخاذ موضعی سختگیرانه‌تر علیه کره شمالی استفاده کند. کلی موافق بود و از من خواست به‌صورت علنی نیز بر این ادله تأکید کنم و من هم به او اطمینان دادم که این کار را خواهم کرد.
ترامپ درباره توافق هسته‌ای ایران گفت: نگران نباشید از این توافق خارج می‌شوم. به او گفتم ممکن است تلاش‌هایی برای بهتر شدن این توافق انجام شود اما این توافق بهتر نخواهد شد.
او بار دیگر این موضوع را پیش کشید که چقدر دلش می‌خواهد تیلرسون را اخراج کند و گفت: می‌دانی کجای کار غلط است. دوست دارم تو آنجا (وزارت خارجه) بودی.
با این حال توضیح داد که فکر می‌کند گرفتن رأی تأیید برای من از جمهوریخواهان در سنا بویژه با توجه به اینکه 51 به 49 اکثریت شکننده‌ای را در اختیار دارند، دشوار خواهد بود.
ترامپ گفت: سناتور رند پال حرام‌زاده علیه تو رأی خواهد داد و (سناتور میچ) مک کانل می‌ترسد که پال دیگرانی را که به رأی او درباره قضات و دیگر مسائل نیاز دارند، تشویق به مخالفت با تو کند. شما چیزی نشنیده اید؟ گفتم اینکه رند پال به من رأی نخواهد داد عجیب نیست، اما اگر او سایر جمهوریخواهان را با خود همراه کند تعجب خواهم کرد (البته به نظر می‌رسید ترکیب سنا در حال تغییر به 50 در برابر 49 بود چرا که حال سناتور جان مک کین رو به وخامت می‌رفت و این احتمال افزایش می‌یافت که او هرگز به واشنگتن باز نگردد). همچنین گفتم بر اساس گفت‌و‌گوهای قبلی با سناتورهای جمهوریخواه می‌توانیم تعدادی از دموکرات‌ها را نیز بویژه با توجه به در پیش بودن سال انتخابات همراه کنیم.
تردید داشتم ترامپ را قانع کرده باشم. او پرسید: به چه پست دیگری علاقه دارید؟ پاسخ دادم «مشاور امنیت ملی.»
کلی سکوتش را شکست تا بگوید این پست نیازی به تأیید سنا ندارد که ترامپ با خوشحالی پرسید: بنابراین دیگر نباید نگران دلقک‌های آنجا باشم؟ من و کلی با هم گفتیم: بله درست است.
بعد توضیح دادم که وظایف اصلی مشاور امنیت ملی چیست؛ او وظیفه دارد اطمینان حاصل کند گزینه‌های کاملی در اختیار رئیس جمهوری قرار می‌گیرد و سپس تصمیمات او به درستی اجرایی می‌شود. کلی با اشتیاق این اظهارات را تأیید کرد. گفتم فکر می‌کنم که سوابق آموزشی‌ام به‌عنوان وکیل، من را برای تصدی این پست آماده کرده است زیرا می‌توانم با رعایت انصاف گزینه‌هایی را پیشنهاد دهم اما همچنان دیدگاه‌های خود را داشته باشم (مانند وکلا) و این موضوع را درک می‌کنم که در نهایت او (رئیس جمهوری) تصمیم گیرنده اصلی است.
یک بار دیگر حکایت «دین اَچسون» وزیر خارجه رئیس جمهور  هری ترومن را در دومین دوره ریاست  جمهوری اش نقل کردم (اچسون نقشی محوری در تعریف سیاست خارجی امریکا در دوران آغازین جنگ سرد داشت و در شکل‌گیری طرح مارشال، دکترین ترومن و ایجاد پیمان آتلانتیک شمالی نقشی اساسی ایفا کرد).
ترامپ و کلی هر دو خندیدند. ترامپ از من پرسید؛ فکر می‌کنی کدام یک از اقدامات مک مستر درست بوده است و من پاسخ دادم تدوین یک راهبرد امنیت ملی خوب در سال نخست ریاست جمهوری یک دستاورد واقعی است که در گذشته و برای مثال در دولت بوش (پسر) و دیگر رؤسای جمهوری امریکا چنین چیزی اتفاق نیفتاده است. ترامپ دوباره پرسید فکر می‌کنی کدام اقدام متیس بهتر انجام شده است و من به افزایش بودجه دفاعی در مقایسه با سال‌های دولت اوباما اشاره کردم که دولت موفق شده بود به تازگی موافقت مخالفان این طرح را نیز جلب کند. ترامپ و کلی همزمان گفتند که این دستاورد ترامپ بوده نه متیس. به نظرم رسید که این اظهارات به طور واقعی دیدگاه ترامپ نسبت به متیس را آشکار کرد.
این جلسه بعد از تقریباً 35 دقیقه تمام شد و ترامپ گفت: بسیار خوب، منتظر تماس من باش.
من و کلی از دفتر بیضی خارج شدیم. کلی پرسید: اگر به‌عنوان مشاور امنیت ملی معرفی شوی، به واکنش رسانه‌ها فکر کرده ای؟ قبلاً به آن فکر کرده بودم. پاسخ دادم: وقتی به‌عنوان سفیر امریکا در سازمان ملل منصوب شدم آن را تجربه کرده ام. کلی گفت: بله رفتار رسانه‌ها ظالمانه است. اما به هر حال درباره این موضوع فکر کن زیرا او (ترامپ) در تصمیم خود جدی است. من سال‌ها رسانه‌ها را تحمل کرده بودم و واقعاً به واکنش آنها اهمیتی نمی‌دادم. جای زخم رسانه‌ها بر بدن من همچنان مشهود بود ولی من اهمیتی نمی‌دادم. همان طوری که «آرتور ولزلی» شاهزاده ولینگتون و از نخست‌وزیران بریتانیا در قرن 19 می‌گفت؛ «چاپش کن و در معرض لعن و نفرین قرار بگیر.» شاید هم این مطلب کذب باشد ولی به دیدگاه من خیلی نزدیک است.
تا عصر آن روز حالم خیلی خوب بود. برای سخنرانی در مراسم جمع‌آوری کمک مالی برای «باربارا کامستاک» نماینده زن کنگره از حزب جمهوریخواه (از زمان دولت ریگان او را می‌شناختم) به ویرجینیا رفته بودم که شنیدم کیم جونگ اون از ترامپ برای دیدار دعوت کرده و ترامپ نیز این دعوت را پذیرفته است. زبانم بند آمده بود و از این اشتباه احمقانه وحشت کرده بودم. وعده دیدار با کیم بدون وجود نشانه‌ای دال بر تصمیم‌گیری راهبردی برای محکوم کردن سلاح‌های هسته‌ای آن کشور یک هدیه تبلیغاتی بسیار بزرگ برای کره شمالی بود. به عبارت دیگر رئیس جمهوری امریکا امتیازی بزرگ را در مقابل هیچ به پیونگ یانگ می‌داد. این تصمیم از نظر درجه اهمیت و بزرگی بدتر از حرکت «مادلین آلبرایت» در زدن لیوانش به لیوان کیم ایل سونگ رهبر پیشین کره شمالی و به سلامتی او نوشیدن در دولت کلینتون بود.
خوشبختانه آن شب به‌دلیل مراسم حمایت مالی، برنامه‌ای برای مصاحبه در شبکه فاکس نیوز نداشتم به همین خاطر به اندازه کافی فرصت فکر کردن را درباره دیدار احتمالی ترامپ و رهبر کره شمالی داشتم. روز بعد سارا سندرز سخنگوی کاخ سفید ظاهراً تلاش کرد اوضاع را به عقب برگرداند و گفت سیاست کنونی ما (در قبال کره شمالی) تغییری نکرده است.