خودخواهی‌ها، جهان را به سوی نابودی می‌کشاند

یوشکا فیشر
وزیر خارجه پیشین آلمان
مترجم: وصال روحانی / به‌رغم گذشت بیش از 7 ماه از شیوع بیماری کرونا، اقتصاد جهان هنوز از تبعات تلخ آن رنج می‌برد و این در حالی است که بشریت لااقل در اعصار مدرن هرگز ضایعه‌ای از این دست را تجربه نکرده بود.
این روزها ترس از موج دوم ظهور «کووید19» جهان را فرا گرفته است و به‌رغم همه ادعاهای کلان برخی مقام‌ها بدرستی مشخص نیست بشر چه میزان آمادگی برای پس‌زدن این شیوع تازه را خواهد داشت. قدر مسلم اینکه «موقتی شمردن» تأثیرات منفی این ویروس اشتباه بزرگی خواهد بود و کرونا آمده است که بماند و متأسفانه جزئی از فرهنگ رفتاری جهانیان شود. برخی فقط می‌پرسند یورش تازه این بیماری به‌سوی مردم چه نتایجی در ادامه سال بحران زده 2020 بر‌جای خواهد گذاشت، حال آنکه دامنه بسط کرونا به سال‌ها و دهه‌های بعد استمرار خواهد یافت و در نتیجه باید سیستم‌هایی را در زمینه‌های بهداشتی و بازسازی جوامع برگزید که به اندازه طول عمر این ویروس پر دوام باشد. اگر این را بپذیریم و براساس آن کار کنیم، به‌این معنا است که صدای این هشدار شدید را شنیده و سپرهای حفاظتی لازم را اختیار کرده‌ایم و در غیر این صورت وارد یک فاجعه انسانی عظیم خواهیم شد.
نه تنها تمامی ابنای بشر باید در قبال اینگونه اپیدمی‌ها و امواج منفی زیستی مسئولیت‌های فردی بیشتری را حس کنند بلکه بشر موظف است یک سپر حفاظتی جمعی و سیاست در برگیرنده بسیار وسیع‌تری را برای بی‌اثر کردن این اپیدمی‌ها در اختیار گیرد. ما نه تنها چنین نکرده‌ایم بلکه با انواع خود خواهی‌ها و به‌اسم اکتشافات، کره زمین را ویران و لایه ازون را سوراخ و زندگی انسان‌ها را تیره و تار ساخته‌ایم. بدون اینکه متوجه باشیم که سیاره محل زیست‌مان را به‌سوی تبدیل شدن به یک گورستان جمعی بزرگ سوق می‌دهیم. باید دست به تصمیم‌گیری‌های بزرگ و تغییر اساسی شرایط زیست زد. در غیر این‌صورت زیر آوار اپیدمی‌های کرونا وار مدفون خواهیم شد. در این صورت چه فرقی می‌کند که اقتصاد ما شکوفا باشد یا لنگان و سیاست خارجی‌مان پویا باشد یا توأم با دریدگی و تعدی به حقوق دیگران. وقتی ما کامپیوترهای مافوق مدرن را اختراع و از هوش مصنوعی استفاده می‌کنیم، آیا باید هدف و برنامه کار آنها خلق فرآیندها و موادی باشد که دشمنان انسانی‌ما و رقبای ما در سایر کشورها را مغلوب کند یا قاتلان کل بشریت و کرونا‌ها را.
انسان اینک در یک مقطع تاریخی ایستاده است. آن‌جا که باید تصمیم بگیرد حفظ منافع فردی‌اش مهم‌تر است یا تلاش جمعی برای پاکسازی و تقویت علمی و پزشکی سیاره‌ای که طعمه بدخواهی‌های سیاسی و کج کرداری‌های اقتصادی شده است. کرونا و نابود سازی‌هایش که همچنان ادامه دارد، تلنگری شدید به همه مقام‌ها و مردم عادی بوده تا در رفتار خود تجدید‌نظر کنند و کره زمین را از چپ و راست نتراشند و به قیمت پیشرفت و به‌نام بهبود صنایع سیاره‌ای را بر جای نگذارند که مستعد رشد بدترین ویروس‌ها است. کرونا به ما نشان داده است اگر به‌فکر حفظ تمدن‌ها و اقتصادها و نظام‌های سیاسی با روش‌های عقلایی و علمی نباشیم و جنگ‌های فردی و کشوری بر ذهن‌ها حکم براند با اولین حملات بعدی کرونا و امثال آن فقط تلی از خاکستر و غبار مرگی محتوم و فراگیر در جهان باقی خواهد ماند. اسباب تأسف عمیق است که در این روزهای تلخ و حساس ، امریکا و چین به‌جای مساعی مشترک برای نابود‌سازی «کووید19» مشغول تدوین آرایش‌های سیاسی و اقتصادی و نظامی جدید علیه یکدیگر هستند تا طرف مقابل را سرکوب کنند و آوای پیروزی سر دهند؛ آوای کدام پیروزی، فقط خدا می‌داند.
منبع: Project Syndicate