با مطالعه کتاب بضاعت فرهنگی خود را گسترش دهیم
میلاد کیایی
مدرس، آهنگساز و نوازنده پیشکسوت سنتور
اولین کتابی که خواندم «پینوکیو، آدمک چوبی» نام داشت، اثرنویسنده ایتالیایی کارلو کلودی، آن زمان 8سالم بود واین کتاب سرآغاز عشق و علاقه من به مطالعه شد. البته بعد ازآن کتابهای بسیاری را دنبال کردم، بویژه آثار «ژول ورن» نویسنده، شاعر و نمایشنامهنویس فرانسوی، کتابهایی همچون رمان معروف «دور دنیا در هشتاد روز» یا اثرعلمی «بیست هزار فرسنگ زیر دریا». خواندن این کتابها برای من مانند یک دانشگاه بود و ازآن درسهای بسیاری آموختم. در واقع کتابهای «ژول ورن» دنیای دیگری درذهن من ایجاد کرد چرا که همیشه یکی از رؤیاها و آرزوهایم این بود که پیش ازترک دنیا، جهان هستی را ببینم واین انگیزه در من بهوجود آمد و همین کار را هم انجام دادم. ناگفته نماند در کنار مطالعه کتابهای رمان و علمی و... در زمینه هنری هم کتابهای بسیاری خواندهام و از دیدگاه من «سرگذشت موسیقی ایران» اثرزنده یاد استاد روحالله خالقی یکی از با ارزشترین و تأثیرگذارترین کتابهای موسیقی ایران است. این کتاب در سه جلد جمعآوری شده و به بیان خاطرات هنری و فرازونشیبهای عرصه موسیقی میپردازد.
دراین سالها هنرمندان بسیاری در عرصه موسیقی ظهور کردهاند که هر یک به نوعی روایتگر تاریخ موسیقی ایران بودهاند اما به عقیده من روحالله خالقی نقطه عطف هنرموسیقی ایران بوده و هست و به جرأت میتوانم بگویم، «خالقی» بزرگمرد هنر موسیقی ایران است و تاریخ موسیقی را به قبل و بعد از خود تقسیم کرده است. اما ازدیگرعلاقهمندیهایم به حوزه کتاب، مطالعه آثار جامعه شناسی است چرا که دوست داشتم و کنجکاو بودم پیرامون خود را بهترببینم و بیشتر بشناسم. در واقع درکنار 65 سال کار و مطالعه جدی و حرفهای در عرصه موسیقی، هیچگاه خود را منحصر به کارهای موسیقی ندانستم و مسائل جامعهام برایم بسیار اهمیت داشت. به عقیده من هر کتاب میتواند روایتی باشد ازیک عمرزندگی یک موسیقیدان یا یک هنرمند و خواندن این کتابها گذری کوتاه در تجربه زندگانی گذشته آن فرد بوده است و تأسف میخورم که چرا امروزه برخی از هنرمندان، نوازندگان و بخصوص نسل نوظهور موسیقی، نسبت به این موضوع بیتوجه شدهاند و بهدنبال دانش و آگاهی نیستند. آنچه گذشتگان به ما آموختند ابتدا فرهنگ بود و بعد هنر، فرهنگ مجموعهای است از آداب، اخلاق، انسانیت و بسیاری صفات دیگر که مقدم بر هر هنری بوده اما متأسفانه برخی دوستان نسبت به این بخش بیبضاعت هستند. این دوستان اگرچه بخوبی ساز مینوازند اما اگر سازشان را بگیرند وجودشان بیمقدار خواهد بود. من بر این باورم یک هنرمند باید با ابعاد مختلف فرهنگ و هنر آشنا و آگاه باشد بالاخص بخشهای فرهنگی و اگر در این سالهای اخیر معضلاتی وجود دارد به سبب بیبضاعت شدن هنرمندان در بخش فرهنگی است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه