این اتوبوس را متوقف کنید!

سعید آقایی
روزنامه‌نگار
سونامی تغییرات در فدراسیون فوتبال که پیرنگ داستان عزل شهاب عزیزی خادم بود، درست از لحظه پایان جلسه فوق‌العاده هیأت رئیسه و عزل آقای رئیس آغاز شده و به نظر می‌رسد قرار نیست به این زودی‌ها پایان یابد. بدیهی بود که بعد از عزل عزیزی خادم همقطاران و یاران نزدیک به او از قطار فدراسیون پیاده شده و ساختمان گرانیتی خیابان سئول را ترک کنند اما به نظر می‌رسد این سونامی قربانیان بیشتری خواهد داشت و قرار است مسافران بیشتری قطار فدراسیون را ترک کنند.
خروج نفرات لجستیکی و تشکیلاتی در فدراسیون فوتبال امری قابل پیش‌بینی بود که باید اتفاق می‌افتاد. چه آنکه هر رئیسی طبیعتاً با نفرات معتمد و نزدیک به خود کار می‌کند و عزیزی خادم نیز همانند هر رئیس دیگری از هر حوزه‌ای، نفراتی را با خود به فدراسیون برد که مورد وثوق وی بودند و حالا بعد از جدایی او مأموریت این نفرات نیز در فدراسیون پایان یافته.
صرف‌نظر از اینکه نباید این‌گونه تصور کرد که تمامی تصمیمات و صفر تا صد انتصابات رئیس معزول غلط بوده و او حتی یک تصمیم و حکم درست نداشته، تفکر تعویض اتوبوسی افراد در فرهنگ ما باید برچیده شود. اتفاقی که از بدو انقلاب در ایران باب شده و آبشخور آن انگاره‌های سیاسی است. در تمام سال‌های بعد از انقلاب با تعویض هر دولت و هر وزیری تمامی مدیران پیشین صرفنظر از جایگاه و عملکرد کنار رفته و جای خود را به نفرات جدید می‌دادند و همین تفکر و رویکرد به حوزه‌های دست پایین‌تر از جمله ورزش تسری پیدا کرده.
در فدراسیون فوتبال اما بعد از ریزش بسیار در فدراسیون، به نظر می‌رسد تغییرات فراتر از حوزه تشکیلاتی و لجستیکی است و ظاهراً به حوزه فنی و تکنیکال نیز ورود پیدا کرده. در حقیقت پس‌لرزه‌های عزل به اندازه‌ای شدید و تکان دهنده بوده که به سایر حوزه‌ها نیز تعمیم یافته و تسری پیدا کرده است. بعد از کناره‌گیری مجتبی خورشیدی که حضورش در سمت مهم و کلیدی سرپرستی یکی از تصمیمات سراسر غلط و صددرصد اشتباه عزیزی خادم بود، در روزهای اخیر خبر کناره‌گیری مهدی مهدوی کیا از سرمربیگری تیم امید نیز مطرح شد؛ خبری نگران کننده که پیوست درخواست کمیته ملی المپیک برای تعیین تکلیف وضعیت تیم امید جهت حضور در بازی‌های آسیایی هانگژو بود. خبری که البته در نهایت توسط حسن کامرانی فر، دبیرکل، منتفی اعلام شد و کیا همراه با تیمش در بازی‌های آسیایی هانگژو حضور خواهد داشت. با وجود این، موج منفی این خبر و التهاب موجود در فضای فوتبال ثابت می‌کند اتمسفر فعلی فدراسیون فوتبال هنوز عادی نشده و همه چیز کماکان بر مدار جو ناشی از عزل قرار دارد.
انتخاب مهدوی‌کیا البته یکی از معدود تصمیمات درست عزیزی خادم بود که در مرحله نخست مقدماتی المپیک و تقابل با نپال، لبنان و تاجیکستان ثابت شد. چه آنکه کیا یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های فوتبال ایران محسوب می‌شود که بعد از آویختن کفش‌ها برخلاف سایر همدوره هایش مربیگری را از مدارج پایین آغاز و سعی کرد با حضور در فوتبال پایه چه در آلمان و چه در ایران مشق مربیگری کند. از همین رو حضورش در تیم امید با این تجربه و البته سال‌های طولانی حضور در فوتبال آلمان درست‌ترین انتخاب ممکن نه در فدراسیون عزیزی خادم بلکه در تمام این سال‌ها برای تیم امید بوده و از همین رو جدایی‌اش در این مقطع یک خسران بزرگ به شمار می‌رفت. کنایه‌آمیز اینکه در 24 ساعت برزخ موجود، از شایعه جدایی کیا تا خبر ابقایش نام کاندیداهایی برای جانشینی مطرح شد که بسیار ترسناک بودند و جملگی جزو مردودی‌های بزرگ فوتبال ایران هستند. کیا اما در نهایت در سمت خود باقی مانده و شاهد ادامه حضور او در بازی‌های آسیایی هانگژو روی نیمکت تیم امید خواهیم بود اما تداوم این اتمسفر تغییرات در فضای فوتبال چندان منطقی نیست و باید بساط این بازی زودتر تمام شود. فوتبال آرامش می‌خواهد، آرامشی که با تغییرات آن‌ هم به شکل فله‌ای میسر نمی‌شود.