سیاست «یک بام و دو هوای» فیفا

گروه ورزشی/ یکی از موضوعاتی که فدراسیون جهانی فوتبال به‌عنوان یکی از شعارهای همیشگی خود مطرح می‌کند، دوری سیاست از ورزش است. با این حال به دفعات شاهد بوده‌ایم که فیفا این شعار خود را نقض کرده، سیاست یک بام و دو هوایی در پیش گرفته و درواقع ثابت کرده که شعار«جدایی ورزش از سیاست» برای آنها، توخالی و پوچ است. نمونه بارز و آشکار این رفتار فیفا را می‌توان در درگیری سیاسی دو کشور روسیه و اوکراین مشاهده کرد که فیفا به آن وارد شده و طرف اوکراین را گرفته است. نکته جالب این است که فیفا پا را فراتر گذاشته و میزبانی روسیه در تمام رویدادها را لغو کرده و تمام بازی‌ها در سطح بین‌المللی در این کشور را به کشور ثالث منتقل کرده است؛ اما این پایان سیاسی‌کاری فیفا نبود. این نهاد بین‌المللی قبلاً بارها ثابت کرده زیرنظر صهیونیست‌ها فعالیت می‌کند و اقدامات ضد فلسطینی و حقوق بشرش زبانزد است و این بار به پرچم روسیه هم رحم نکرد و دستور بایکوت شدن آن در تمام ورزشگاه‌های فوتبال را داد. رفتار متناقض فیفا درحالی صورت گرفته که وقتی مسأله فلسطین با رژیم اشغالگر‌قدس را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که فیفا در آن‌هم به نفع متخاصم و اشغالگر عمل کرده است. اگر فیفا مدعی حمایت از حقوق بشر است، چرا در مسأله فلسطین و اشغالگری صهیونیست‌ها طرف متجاوز را گرفت؟ چرا پرچم رژیم‌صهیونیستی بایکوت نشد؟ چرا وقتی نظامیان اشغالگر به قتل‌عام مردم بی‌دفاع فلسطین پرداختند، فیفا نه‌تنها حامی فلسطینی‌ها نشد، بلکه حامی رژیم متجاوز شد و برای هویت دادن اشغالگران از هیچ ابزاری دریغ نکرد؟ نکته عجیب در این میان، سفر چند ماه پیش جانی اینفانتینو رئیس فیفا به سرزمین‌های اشغالی بود. او برای اولین‌بار به آنجا سفر کرد تا هویت جعلی این نظام کودک‌کش را تأیید کند. حال سؤال این است که چرا باید رئیس فیفا با نادیده گرفتن مقدسات مسلمانان، در مکانی حاضر شود که روی اجساد مردم فلسطین بنا شده است؟ فیفا بار دیگر نشان داد تابع قانون جدایی فوتبال از سیاست نیست و این حرف تنها شعاری ابزاری است تا در زمان معین به نفع سرمایه‌داران و به‌نوعی صهیونیست‌ها اجرایی شود. حالا هم این رفتار عجیب فیفا در یک هفته گذشته و با آغاز عملیات نظامی روسیه بیش از پیش روشن شده است. جالب اینکه یوفا هم به‌عنوان یکی از اتحادیه‌های پرقدرت زیرنظر فیفا نیز با تحریم تیم‌ملی روسیه و انصراف بسیاری از کشورها از بازی مقابل روسیه در انتخابی جام‌جهانی، به دنیا نشان داد فوتبال یک پدیده کاملاً سیاسی است و جدایی فوتبال از سیاست گزافه‌ای بیش نیست.
تحریم‌های ورزشی علیه روسیه
عدم رویارویی ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی، امری پسندیده و اخلاقی است که سال‌هاست ورزشکاران کشورمان از آن پیروی می‌کنند. از سویی همراستا با عدم رویارویی ورزشکاران ایران، ورزشکاران سایر کشورهای مسلمان نیز روش‌هایی را برای نشان دادن اعتراض‌شان به ماهیت رژیم صهیونیستی در پیش گرفته‌اند؛ روش‌هایی که بارها مورد توجه جهانیان و افکار عمومی بوده است. در این شرایط، مجامع ورزشی که این اقدام ورزشکاران مسلمان را خلاف روح ورزش می‌دانند و حتی تعلیق و جریمه برای ورزشکاران کشورهای مختلف درنظر گرفته‌اند، حالا خود چنین رویه‌ای برای مقابله با روسیه برگزیده‌اند. اقدامی که بیش از پیش، تصمیمات آنها را زیرسؤال می‌برد. فدراسیون جهانی والیبال دیروز اعلام کرد که میزبانی مسابقات جام جهانی والیبال که قرار بود شهریور ۱۴۰۱ به میزبانی روسیه برگزار شود، از این کشور سلب شده است.همچنین فدراسیون جهانی تکواندو با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که کمربند مشکی افتخاری «دان ۹» را که در سال ۲۰۱۳ به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه اعطا کرده بود پس می‌گیرد.اما تحریم‌های ورزشی روسیه به این موارد محدود نمی‌شود و چند فدراسیون جهانی دیگر از جمله راگبی هم تمام فعالیت‌های بین‌المللی و فرامرزی روسیه را منع
کرده است.

بـــــرش

عضو هیأت‌رئیسه مجلس:
فیفا  چرا کشورهای متجاوز به یمن را محروم نمی‌کند؟

روح‌الله متفکر‌آزاد نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی، با اشاره به محرومیت روسیه از حضور در میادین توسط فدراسیون جهانی فوتبال به فارس گفت: «این اقدام فدراسیون جهانی فوتبال نشان داد که این فدراسیون برخلاف ادعایش مبنی بر جدایی ورزش از سیاست، به مسائل سیاسی ورود می‌کند. سؤال ما از فدراسیون جهانی فوتبال این است که چرا تیم‌های فوتبال کشورهای متجاوز به یمن را‌‌‌‌‌‌‌‌ در طول 8سال گذشته از حضور در میادین محروم نکرده است؟» عضو هیأت‌رئیسه مجلس ادامه داد: «فدراسیون جهانی فوتبال متأسفانه در مسائل سیاسی ورود می‌کند و ورود آن به این حوزه کاملاً در راستای منافع و مقاصد سیاسی غرب است. در کنار استانداردهای دوگانه غرب در حوزه حقوق بشر و امثال آن امروز شاهد استانداردهای دوگانه در حوزه ورزش هم هستیم که وقتی امریکا و متحدانش به کشوری حمله می‌کنند هیچ محدودیت و محرومیتی علیه آنها در حوزه ورزش اعمال نمی‌شود، اما اگر کشوری که مورد حمایت آنها نیست وارد جنگ شود محرومیت‌ها علیه‌اش اعمال می‌شود. سؤال اینجا است که اگر کشوری به کشور دیگری تجاوز کند، از حضور در میادین ورزشی محروم می‌شود، چرا رژیم‌صهیونیستی محروم نمی‌شود و دیگر اینکه چرا ورزشکارانی که از رویارویی با ورزشکاران صهیونیست خودداری می‌کنند توسط فدراسیون‌های جهانی محروم می‌شوند؟ متأسفانه رفتار فدراسیون جهانی فوتبال نشان داد که این فدراسیون کاملاً سیاسی عمل می‌کند و رفتار سیاسی آن در جهت منافع غرب است.»