مژده به خانم ها. در تابستان گرم امسال، بادبزن تاشو همراه خوب شما است. پخش: کلیه فروشگاه ها و سوپرمارکت های معتبر

  پل آزادی، روایت خرمشهر شهر عاشقان. کارگردان مهدی مدنی. پخش از بخش فرهنگی بنیاد مستضعفان

حزب توده در چهل و یکمین سال فعالیت خود، در سال 1361 دوره فروپاشی خود را تجربه کرد. در این سال با پیگیری نهادهای اطلاعاتی، اسرار توسعه شبکه مخفی نظامی حزب توده و ارتباط‌های جاسوسی آن با سرویس اطلاعاتی اتحاد جماهیر شوروی «کا.گ.ب» کشف شد. حزب توده که در دوره پهلوی نیز از طریق نظامیانی چون سرلشکر مقربی اقدام به جاسوسی برای بلوک شرق می‌کردند پس از انقلاب نیز با کمک ناخدا بهرام افضلی و غیره سعی داشتند اهداف سران کرملین را در ایران پیاده کنند که به مقصود نرسیدند.
 در 17 بهمن 1361 اولین گروه از رهبران و کادرهای درجه اول حزب دستگیر شده و در تاریخ 6اردیبهشت 1362 در عملیات «امیرالمؤمنین علی(ع)» که در شب 13 رجب انجام گرفت، سازمان‌های علنی و مخفی حزب توده کشف شدند. نورالدین کیانوری، احسان طبری و چند نفر دیگر از سران حزب توده در اعترافات خود به ریشه‌ها و کارکردهای حزب به‌طور گسترده اشاره کردند. مهدی پرتوی مسئول سازمان مخفی حزب توده نیز گفت: «در سازمان مخفی برای حفظ تشکیلات، دستورات حفاظتی به اعضا داده می‌شد که از آن جمله انجام کلیه ارتباطات به طور انفرادی، مخفی نگه داشتن عقاید، تظاهر به اسلام در محل‌های شغلی و حفظ موقعیت و منصب شغلی آنان بود.» پرتوی اعتراف کرد که «از سال 1358 به دستور نورالدین کیانوری مسئولیت ارتباط و سازماندهی عناصر ارتشی حزب توده را بر عهده داشته که در این رابطه با بهرام افضلی فرمانده سابق نیروی دریایی ارتباط برقرار کرده است. اوایل سال 1359 به دستور کیانوری، تشکیلات ارتشی حزب به‌منظور امنیت بیشتر دو شاخه مجزا به مسئولیت عده‌ای از کادرهای غیرنظامی حزب توده تقسیم شد که تا قبل از دستگیری به همین صورت باقی ماند. با این حال می‌دانستیم از آنجا که اکثریت پرسنل ارتش در ایران هوادار اسلام و انقلاب اسلامی هستند، قادر به عملی کردن اهداف خود و ساقط کردن انقلاب اسلامی نخواهیم بود. به همین خاطر قصد داشتیم با بحرانی کردن اوضاع داخلی ایران وضعیتی مشابه افغانستان در ایران ایجاد کرده و زمینه حضور نیروهای شوروی را در ایران فراهم کنیم.» کیانوری در جلسه دادگاه حزب توده اعلام کرد که «آنچه در مغز من و کادر رهبری حزب توده می‌گذشت ایجاد بحران در کشور بود. ما و آقایان هنوز قدرت فلسفه الهیون و نفوذ عمیق مذهب در توده‌های زحمتکش مردم بویژه دهقانان و کارگران را نفهمیدیم و به همین خاطر فکر می‌کردیم می‌توانیم با فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، مذهبی‌ها را جذب کنیم.»
 به دستور کیانوری با بهرام افضلی که به سمت معاون نیروی دریایی منصوب شده بود ارتباط برقرار شد و افضلی که از دوره پهلوی در حزب بوده، مسئول یکی از شاخه‌های مهم حزب در ارتش شد. افضلی خود نیز در دادگاه اعتراف کرد: «من وظیفه داشتم نیروهای رده بالای ارتش را به حزب جذب کنم و قرارهایم با حزب را عمدتاً در خانه یا خیابان می‌گذاشتم. گرچه وقتی به فرماندهی نیروی دریایی رسیدم، ارتباط با من مشکل‌تر شد اما همه تلاش خود را برای اهداف حزب می‌کردیم.» در نهایت در تاریخ 17 اردیبهشت 1362 با صدور اطلاعیه دادستانی کل انقلاب اسلامی انحلال این حزب اعلام شد و ناخدا افضلی و تنی چند از اعضای حزب به اعدام محکوم شدند.

در سال‌های ابتدایی دهه 60 و در روزگاری که کشور درگیر جنگ تحمیلی، کشمکش‌های سیاسی و تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید بود، یکی از کلماتی که زیاد شنیده و البته در زندگی عادی مردم لمس می‌شد؛ «احتکار» کالاهای اساسی از سوی گروهی از سودجویان بود. در شرایطی که درآمدهای کشور به‌دلیل جنگ و تحریم‌های اقتصادی بشدت کاهش پیدا کرده بود و دولت با سختی کالاهای اساسی را تأمین می‌کرد و تورم روز به روز افزایش پیدا می‌کرد؛ بودند عده‌ای که به طمع گران‌تر شدن کالاها، دست به احتکار می‌زدند و همین موضوع تأمین کالاهای اساسی را برای مردم سخت‌تر کرده بود. اگر روزنامه‌های سال 1362 را ورق بزنید تیترهای بسیاری در صفحات می‌بینید که بیانگر شرایط آن روزها است. زمانه‌ای که دربازار به سختی برنج، روغن نباتی، شکر، قند، شیرخشک و... پیدا می‌شد و دولت در تلاش بود تا به هر شکلی مشکل تأمین مایحتاج مردم را حل کند.
19 تیرماه سال 1362 روزنامه اطلاعات به نقل از نخست‌وزیر وقت در دیدار جمعی از بازاریان نوشت: «اگر اجحاف و ظلم این باند سیاه محتکران و گرانفروشان ادامه پیدا کند شمشیر دادگاه‌های انقلاب با شدت علیه آنها به ‌کار گرفته خواهد شد... بازار باید توسط خود بازاریان از ایادی شیطان، گرانفروشان و احتکارکنندگان پاک شود. دولت، جهاد خود را با باندهای سیاه تروریست‌های اقتصادی ادامه خواهد داد. این عده معدود در بازار کسانی هستند که برای منافع خود حاضرند همه‌‌چیز را آلوده کنند، اینها وقتی از شرع صحبت می‌کنند دنبال شرعی هستند که دزدی‌ها و تخلفات اینان را بپوشاند.»
روزنامه کیهان هم در گزارش روز خود با تیتر «مردم می‌جنگند و آنها احتکار می‌کنند» نوشته است: «احتکار، گرانفروشی و کمبود مصنوعی همچنان گریبان بازار ما را گرفته است.» این روزنامه به نقل از مسئول خرید جهادسازندگی نوشته است: «اگر می‌خواهید محتکران را بشناسید سری به بنگاه‌ها و انبارهای جاده کرج بزنید و بپرسید که این اجناس مال کیست؟ به طرف جاده قم تمام انبار واردکنندگان قرار دارد، بگویید در این انبارها چه نگهداری می‌شود؟» همچنین کیهان در گزارش خود به نقل از آیت‌الله علی مشکینی نوشته است: «هر کس بیش از نیاز و ضرورت خود خوراکی و غیرخوراکی که دیگران در مورد آن در مضیقه هستند، پیش خود نگاه دارد عمل او جایز نیست و حرام است.»
مشکل احتکار در سال 1362 تا جایی جدی شد که مجلس شورای اسلامی مصوب کرد رسیدگی به پرونده‌های احتکار و گرانفروشی در اولویت قرار گیرد و دادگاه انقلاب به این پرونده‌ها رسیدگی کند. آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی در جلسه مجلس اعلام کرد: «مشکل گرانی و توزیع ناعادلانه کالا آخرین امید ضد انقلاب است که امید است با  توجه دولت، مجلس و مردم حل شود.» بعد از مصوبه مجلس برای تشدید برخورد با محتکران، دادستان انقلاب در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «در اجرای مصوبه مجلس، دادستانی انقلاب اسلامی ویژه امور صنفی تهران به این ظالمان از خدا بی‌خبری که ناجوانمردانه در این برهه از زمان با احتکار و گرانفروشی به خیال خام خود تیشه به ریشه انقلاب می‌زنند و اذهان مردم را از مسأله اصلی یعنی جنگ به انحراف کشانده و بتدریج گرانی و احتکار را به‌عنوان مسأله مهم و بحران اجتماعی مطرح می‌کنند، هشدار می‌دهد که به‌خود آیند و دست از اعمال ننگین و ضد‌انقلاب بردارند...».
علاوه بر این اطلاعیه 27 تیرماه روزنامه اطلاعات به نقل از آیت‌‌الله ‌یوسف صانعی دادستان کل کشور نوشت: «اگر افرادی درصدد باشند با احتکار، گرانفروشی و با ایجاد کمبود مصنوعی برای جامعه نگرانی به‌وجود آورند، در حکم مفسد خواهند بود و از نظر اسلام حکم مفسد اعدام است....» غلامرضا کلهر، دادستان امور صنفی هم در تیرماه سال 1362 اعلام کرد: «ما فرقی بین محتکرین و اخلالگران در توزیع کالا با گروهک‌های ضد‌انقلاب نمی‌بینیم. تنها تفاوت این دو گروه این است که اینان با گرانفروشی و احتکار قصد ضربه‌زدن به جمهوری اسلامی را دارند و گروهک‌های ضد‌انقلاب به وسیله اسلحه. به هر حال قصد دو گروه تضعیف و ایجاد تزلزل در امنیت کشور است».

در سال‌های ابتدایی انقلاب و جنگ و در نبود کانال‌های متعدد تلویزیونی، سریال‌های متنوع و... یکی از مهم‌ترین سرگرمی‌های مردم تماشای فیلم‌های ویدیویی بود. سرگرمی که چنان طرفدار داشت که در اطراف خود اقتصادی گسترده را شکل داده بود از فروش دستگاه‌های ویدیو (آیی وا 101، آیی وا 102 و..) فیلم کوچک و بزرگ گرفته تا مغازه‌های ویدیو کلوپ که فیلم‌ها را با گرفتن شناسنامه و... اجاره می‌دادند. اما در سال 1362 تماشای فیلم‌های ویدیویی به یکباره از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ممنوع و تماشای فیلم‌های ویدیویی و اجاره فیلم و... غیرقانونی اعلام شد؛ اتفاقی که باعث شد تماشای فیلم‌های ویدیویی به شکل زیرزمینی ادامه پیدا کند.
خبر ممنوع شدن ویدیو را وزیر ارشاد وقت سید محمد خاتمی اولین بار در شبکه اول صداوسیما اعلام کرد و روزنامه‌ها آن را به‌صورت کامل بازنشر دادند:«علت و لزوم وجود کلوپ‌هایی همچون کلوپ‌های اجاره یا فروش نوارهای ویدیویی در جامعه اسلامی چیست و وزارت ارشاد تا چه حد کنترل بر این مسأله دارد؟ خدمت شما عرض کنم که اصلاً وجود مراکز این چنینی که به‌طور آزاد بتوانند نوارهای ویدیویی را فروش و داد و ستد بکنند یک آفت فرهنگی است... بنابراین حضور و وجود این مراکز جز اینکه بتواند فساد و ضد ارزش‌های اسلامی را نشر بدهد نتیجه‌ای نمی‌تواند داشته باشد...» وزیر ارشاد وقت، همچنین در بخش دیگری از گفت‌و‌گوی تلویزیونی خود با اشاره به اینکه دو نشست برای بررسی وضعیت ویدیو کلوپ‌ها برگزار شده است، می‌گوید: «دومین نشست ما چهار، پنج روز قبل بود که ما با استدلالی که کردیم و برادران صحبت کردند به این نتیجه رسیدیم که تمام اینها غیرقانونی است و یکی از مراکز و منابع فساد و نشر ولنگاری و ابتذال در جامعه ما است و تصمیم گرفته شد که به لطف خداوند برخورد قاطع شود که این تصمیم در حضور دادستان محترم کل کشور و شهردار تهران، کمیته مرکزی انقلاب اسلامی، وزارت ارشاد و کمیته امور صنفی گرفته شد...»

تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

عملیات احداث فرودگاه بین‌المللی بزرگ تهران آغاز می‌شود

فرودگاه بین‌المللی بزرگ تهران از بالاترین سطوح بین‌المللی پرواز برخوردار خواهد بود. مهندس ترکش دوز سرپرست دفتر فرودگاه بین‌المللی بزرگ تهران در گفت‌و‌گویی از  ازسرگیری مجدد عملیات اجرایی فرودگاه بین‌المللی تهران خبرداد: فرودگاه مهرآباد نیاز آینده مملکت را از لحاظ صنعت حمل‌ونقل به هیچ‌وجه برآورده نمی‌کند، این فرودگاه با توجه به اشکالاتی که در طراحی اولیه آن بوده قابل گسترش نیست و نیاز مبرم به ساختن یک فرودگاه جدید احساس می‌شود.
تاریخچه احداث فرودگاه جدید
از سال 1353 مشاورین اولیه طرح، مراحل مختلف پروژه را طراحی کردند که تا سال ۱۳۵6 ادامه داشت. این پروژه در سه قسمت به نام پیمان‌های ۱ و۲و۳ طراحی شده است. پیمان شماره یک شامل خاکبرداری، خاکریزی و تسطیح. پیمان شماره ۲ شامل عملیات روسازی، آسفالت جاده‌های ارتباطی باند‌ها و توقفگاه هواپیما. پیمان شماره ۳ شامل احداث ساختمان‌های تأسیسات پشتیبانی و ترمینال‌ها است. پیمان شماره یک در سال ۱۳۵۶ به مناقصه گذاشته شد و یک شرکت ایرانی برنده مناقصه گردید و تا سال 1357 حدود ۹۲۰ میلیون ریال عملیات خاکی توسط این شرکت انجام گرفت.
پس‌از پیروزی انقلاب اسلامی با تلاش مسئولین، پروژه فرودگاه بزرگ مجدداً بررسی شد و در این زمینه دفتر فنی فرودگاه بزرگ بین‌المللی تهران در سازمان هواپیمایی کشوری تشکیل  و بررسی مجدد پروژه مذکور بعهده این دفتر نهاده شد. پس‌از بررسی و تحقیقات کامل نتیجه به اطلاع مسئولان امر رسید که با توجه به نیاز مبرم به این فرودگاه ،مسئولان دستور از سرگیری عملیات این فرودگاه را صادر کردند. در این زمینه دفتر فنی اقدام به تهیه یک طرح تعدیلی از طرح اولیه کرد که طرح مذکور به تصویب رسید و بودجه مورد نیاز طرح برآورد شد. هزینه طرح با ساخت یک ترمینال، دو باند، ساختمان‌های پشتیبانی، جاده‌های ارتباطی و تأسیسات زمینی که به‌طور کلی طرح تعدیلی را تشکیل می‌دهد تا سال ۱۳۶۷ حدود ۲ میلیارد و 8۵۰ میلیون ریال برآورد شده است که با ارائه آن به هیأت دولت به تصویب رسید و برای سال 1362 به سازمان هواپیمایی کشوری ابلاغ گردید.
همچنین زمین‌های داخل طرح فرودگاه در حال خریداری است و متراژ زیادی از این زمین‌ها تاکنون خریداری شده است.
در زمینه ایجاد جاده و پل خروجی از فرودگاه به اتوبان قم با وزارت راه و ترابری قراردادی بسته شده و هزینه آن نیز پرداخت گردیده و همچنین آزمایشات مکانیک خاک و زلزله سنجی محل مربوطه نیز انجام گرفته است. محل فرودگاه مذکور در 40 کیلومتری جنوب تهران بین جاده ساوه و اتوبان قم در محدوده‌ای به وسعت ۱۵۰میلیون متر مربع در نظر گرفته شده است که از لحاظ رفت و آمد با وجود اتوبان قم و جاده ساوه، کلیه مسائل ارتباطی بین فرودگاه و تهران نیزحل شده و برای آینده خط آهنی نیز برای آن در نظر گرفته شده است.
روزنامه کیهان- دوشنبه 6 تیر 1362

ایران کلیه سهام ژاپن در شرکت بریجستون را خرید

دولت جمهوری اسلامی ایران رسماً کلیه سهام ملی شده «بریجستون» ایران را از شرکای ژاپنی آن خریداری کرد و به این ترتیب اختلاف مالی میان ایران و این کمپانی فیصله یافت. مراسم تبادل اسناد مربوطه در محل سفارت جمهوری اسلامی ایران در توکیو انجام گرفت که ایران به منظور مصالحه نهایی در مورد مسائل معوقه خود سهام و وام با بریجستون ژاپن به توافق رسید....
ایران تنها اصل وام‌های طرف‌های ژاپنی (بدون پرداخت سود) را پرداخت کرد و سهام طرف‌های ژاپنی را نیز پس از کسر زیان‌های سالانه قبل، با قیمت روز خریداری کرد.
با این حال کمپانی‌های ژاپنی نیز از این معامله راضی بودند و مطابق توافق انجام شده قرار است سالانه یک بار همایشهای تکنولوژی نیز با شرکت متخصصین بریجستون ژاپن و مهندسین ایرانی تشکیل شود.
روزنامه اطلاعات - یکشنبه 19 تیر1362

طرح چوبی کردن صندلی‌های اتوبوس‌های شرکت واحد تهیه شد

شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد که این شرکت تعویض صندلی‌های فعلی اتوبوس‌ها و استفاده از صندلی‌های چوبی را به‌عنوان اقدامی مفید در جهت صرفه‌جویی اقتصادی و کاهش مصرف مواد اولیه، جلوگیری از اتلاف نیروی انسانی و تأمین رفاه بیشتر مسافران اتوبوس مورد توجه قرار داده است.گزارش روابط عمومی شرکت واحد اتوبوسرانی حاکی است که کیفیت ساخت چوب بکار رفته در صندلی‌های جدید به گونه‌ای است که به آسانی آسیب نمی‌پذیرد.
همچنین چوب بکار رفته در زمستان سرد نمی‌شود و در تابستان گرما را جذب نمی‌کند، این صندلی‌ها به‌خاطر استحکام در حدود ۱5 سال عمر می‌کنند و براحتی قابل تعویض می‌باشند.
روزنامه اطلاعات- 17 مرداد1362

احداث بزرگترین مرکز چشم پزشکی
 خاورمیانه در تهران آغاز شد

کار احداث یکی از بزرگترین مراکز آموزشی چشم پزشکی خاورمیانه در تهران آغاز شد. طی مراسمی که با حضور آیت‌الله سیدعبدالمجید ایروانی نماینده جامعه روحانیت، حجت‌الاسلام بکایی، پروفسور محمدقلی شمس، دکتر غلامعلی افروز معاونت دانشگاه تهران و جمعی از مقامات دانشگاهی برگزار شد، اولین کلنگ طرح توسعه بیمارستان فارابی در اراضی خیابان گمرک توسط آیت‌الله ایروانی به زمین زده شد. این مجموعه یکی از بزرگترین مراکز چشم پزشکی خاورمیانه است که با تصویب شورای انقلاب و به همت دانشگاه تهران کار احداث آن آغاز شده است. این پروژه دارای مساحتی حدود ۷۲هزار متر مربع بوده و سیصد تخت خواهد داشت که تا ۵۰۰ تختخواب قابل توسعه خواهد بود. بودجه تکمیل این پروژه بالغ بر ۳۰۰ میلیون تومان است که از محل اعتبارات عمرانی سازمان برنامه تأمین شده است.
درمانگاه فوق تا پنج سال دیگر مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد وروزانه می‌تواند ۱۰۰۰ بیمار را بپذیرد.
روزنامه کیهان- شنبه 5 شهریور1362