امام علی (ع):
‏از کفاره گناهان بزرگ، به فریاد مظلوم رسیدن و تسلّى دادن به افراد غمگین است.
نهج البلاغه حکمت ۲۴

اصغر فرهادی: تئاتر تأثیر بسیار زیادی بر جایگاه و کسی که هستم داشته و فرم و نگاه من در تئاتر شکل گرفته است. تئاتر را بیشتر دوست دارم. رابطه تئاتر با مردم آزادتر و دموکراتیک‌تر است. در سینما مخاطب آن چیزی را می‌بیند که کارگردان می‌خواهد اما در تئاتر یک اثر را می‌توان با چشم‌های گوناگون دید چرا که هر یک از تماشاچیان می‌توانند توجه خود را به یکی از جزئیات جلب کنند. با ایبسن یاد گرفتیم که می‌توان از زوایای گوناگون به یک اثر نگاه کرد. در حوزه سینما هم به نظر من دو نوع فیملساز وجود دارد؛ برخی از قلب و ناخودآگاه خود فیلم می‌سازند و برخی دیگر بر اساس منطق و دلیل. من بر اساس قلب و ناخودآگاهم فیلم می‌سازم و به همین دلیل نمی‌توانم همه چیز را کنترل کنم. در فیلم‌هایم نمی‌توانم فرم داخلی را از فرم جهانی متمایز کنم و یک فیلم داخلی در صورتی که بدرستی ساخته شود در همه نقاط جهان قابل درک است و نباید مرزی میان فرم داخلی و جهانی وجود داشته باشد.
 بخشی از صحبت‌های این فیلمساز ایرانی در گفت‌وگو با روزنامه اسپانیایی Canarias 7

اسماعیل علوی
دبیر پایداری
شناخت درست چهره‌های فرهنگی بدون شناخت جایگاه تاریخی آنان ممکن نیست. همان‌گونه که پدیده‌های فرهنگی در خلأ و بدون زمینه پدید نمی‌آیند، نخبگان فرهنگی نیز از هیچ متولد نمی‌شوند. بلکه در بستری متأثر از گذشته و در شرایط تربیتی پیچیده محیط و دوره‌ای که به آن تعلق دارند سر برمی‌آورند، می‌بالند، به آفرینش می‌پردازند و بر لایه‌هایی از جامعه تأثیر می‌گذارند. شهید سید مرتضی آوینی نیز بر همین قاعده، مولود زمینه و زمانه‌ای بود که علاوه بر پیشینه فرهنگی، از مجموع تحولات و مناسبات اجتماعی و فرهنگی عصر خود تأثیر گرفته و در ادامه توانست تأثیر‌گذار باشد. تا آنجا که موفق شد با هنر خود عظمت و خصیصه‌های فرهنگی نسل اول انقلاب را به ارزش و فرصتی تجدیدپذیر تبدیل کرده و از بین جوانان و سایر اقشار برای آن همدلان و همراهانی همیشگی بیابد و راه و مرام ایثار و ازخودگذشتگی را بر جاده صواب و انصاف فراروی آیندگان قرار داده و خاطره‌ای خوش و درخشان از آن باقی گذارد.
هنر به عنوان بهترین و مؤثرترین وسیله ارتباطی و به مثابه زبانی رسا و مشترک، امکانی برای ثبت، ضبط و انعکاس پدیده‌های اجتماعی - فرهنگی و باقی گذاردن میراث تاریخی برای نسل‌های بعد محسوب است. سید مرتضی آوینی از جایگاه یک هنرمند به معرفی، بسط و توسعه فرهنگ غنی جبهه پرداخت و جایگاه ممتاز آن را شناساند و سربلندی‌های مردم ایران در این ارتباط را تبیین نمود. از این رو می‌توان هنر سید مرتضی را تلاشی معنوی برشمرد که خصیصه‌های یک دوره استثنایی را بازتاب داده و ماندگار کرد.
او این رسالت را در هنری یافت که خود بدان عنوان «هنر دینی» داده است و در تبیین آن می‌گوید: «هنر دینی، هنری است که در ذیل دین محقق شده باشد و این حقیقتی است متمایز از آنکه هنر امروز، امری مذهبی را همچون موضوع کار خود برگزید.» آوینی هنر دینی را در قالب و صورت شعر کهن، معماری قدیم ایران، موسیقی مقامی و... یافته و آنها را همان حقیقت دین و نتیجه تاریخی تلاش انسان برای تقرب به حقیقت مطلق برمی‌شمرد. وی معتقد است هنر تهی از معنویت از آنجا آغاز می‌شود که اراده آزاد هنرمند، اشیا را از صورت طبیعی و شأن ازلی‌شان بیرون می‌آورد و توسط کلام و صوت و نقش و حجم، عوالم درونی خودش را روایتگری می‌کند. از این‌رو شهید آوینی با طرح شعائر دینی در آثارش به عنوان عنصری محوری به رواج هنر معنویت‌گرا می‌پردازد و با اساس قرار دادن اندیشه توحیدی، کعبه را به نشانه رمز و تمثیل آن و حلقه ارتباط ادیان توحیدی منشأ هنر معنوی وحقیقت آن می‌داند. او دامنه افکار خود را از باورمندی به توحید به عرصه‌های جدی اجتماع می‌کشد و باطن قبله را در دیگر دوستی و ایثارگری می‌یابد و بر جسم بی‌روح و تهی از معنویت دینداراران ظاهری می‌تازد. آوینی کار خود را با روایت آنچه بر «خان گزیده‌ها» رفته است آغاز می‌کند و با تاختن به ظلم منشأ گرفته از شرک و خود پرستی بر سیاق‌های معمول و جا افتاده می‌خروشد. با شروع جنگ به جبهه‌ها می‌شتابد و با معرفی شهروندان شهر آسمانی یادگار منحصر به فرد از خود به یادگار می‌گذارد در ادامه و در جست‌و‌جوی گمنامان جبهه توحید خطر می‌کند و پا به میدان مین می‌گذارد و سرانجام در آتش کین دنیاپرستان و سلطه‌گستران گرفتار آمده و به فیض شهادت نائل می‌آید.

نلی محجوب
فعال حوزه ادبیات کودک و نوجوان
تا به حال در محیط‌های شلوغ مثل فروشگاه، میهمانی‌ها و اتوبوس و... به بچه‌هایی برخورد کرده‌اید که گوش‌هایشان را بگیرند و خودشان را تکان بدهند، فریاد بزنند، یا خودشان را بزنند و به اصطلاح دچار بهم ریختگی شده باشند. بچه‌هایی که وقتی صدایشان می‌کنید به شما نگاه نمی‌کنند و هیچ تماس چشمی ندارند، یا نسبت به سایر همسالان کلام ندارند و نمی‌توانند کلمات را بدرستی ادا کنند، وسواس روی چیدمان وسایل‌شان دارند، از بغل کردن و لمس شدن گریزان هستند؟ گاهی بچه‌ای را دیده‌اید که یک حرکت تکراری و اصطلاحاً کلیشه‌ای انجام بدهد؟بچه‌ای که کارهای خطرناکی بکند و درد را حس نکند؟ یا نوجوانانی که در رفتار و کلام متفاوت‌تر از همسالان حرف می‌زنند و رفتار و کلام شما را اگر ایهام و ضرب‌المثل و کنایه داشته باشد، درک نمی‌کنند.
با پدر و مادرهای مستأصل برخورد داشته‌اید و نگاه نگران شان را از قضاوت و نصیحت شنیدن، نگران از متهم شدن به اینکه بچه‌شان را خوب ودرست تربیت نکرده‌اند؟ یا کارهایی را که باید انجام می‌دادند، درست انجام نداده‌اند. آیا همکاری داشته‌اید که از جابه جایی اتفاقی روی میزش بشدت به هم بریزد؟ یا بدرستی نتواند احساسات دیگر همکاران را درک کند و نتواند صورت خوانی کند و گیج بشود؟ یا از یک دست دادن ساده گریزان باشد، رفتار تکراری، غذای تکراری و سر وقت و...
این‌ها می‌تواند نشانه‌هایی از اوتیسم باشد. در ماه جهانی آگاهی بخشی اوتیسم هستیم. شما چقدر با اوتیسم آشنا هستید؟ چقدر درباره آن شنیده‌اید و اطلاع دارید؟ در بسیاری از کشورهای دنیا، برای این افراد امکانات ویژه وجود دارد و از خدمات ویژه‌ای برخوردارند و برای ادامه تحصیل و کار، تسهیلاتی برایشان در نظر گرفته می‌شود. و همین باعث می‌شود تا والدین از نگرانی برچسب خوردن بچه و محدودیت‌های اجتماعی دورباشند و نگران آینده تحصیلی و انتخاب شغل و... نباشند. هر چند که اوتیسم طیف‌های گوناگون دارد و حساسیت و درک و ارتباط این بچه‌ها با محیط اطراف و توانایی‌هایشان متفاوت است اما معمولاً مشترکات رفتاری دارند. معمولاً هر صدا و حرف و صحبتی می‌تواند برایشان صدایی چند برابر داشته باشد. با ساده‌ترین تغییر محیطی، فصلی و نور و جابه جایی می‌توانند بهم بریزند و چون مهارت‌های اجتماعی‌شان نسبت به دیگر همسالان در برقراری ارتباط با دیگران ضعیف است، اکثراً تنها هستند. متأسفانه در جامعه ما، آموزش و پرورش و رسانه ملی اطلاعات جامع و کافی در اختیار افراد جامعه در خصوص اختلالات قرار نمی‌دهد از طرفی هم خانواده‌ها به‌دلیل نگرانی‌هایی که به برخی از آنها اشاره شد این موارد را پنهان می‌کنند. اما در بسیاری از جوامع براحتی به آن پرداخته شده است، مخصوصاً از طریق کتاب برای گروه‌های سنی مختلف درگیر طیف اوتیسم یا برای دیگرانی که باید یا می‌خواهند بدانند. الزاماً بچه‌های داخل طیف ممکن است مخاطب اصلی نباشند اما قطعاً این کتاب‌ها برای دیگران مفید خواهد بود تا بدانند که چه در ذهن و زندگی این افراد هست. اینکه بدانیم با همسایه، همکلاسی، خواهر و برادر، دوست یا والدینی که درگیر این طیف هستند چطور برخورد کنیم، آنها دنیای اطراف را چطور می‌بینند و... این اطلاعات می‌تواند به ارتباطی سالم‌تر و هدفمندتر کمک کند. باید بدانیم اوتیسم یک بیماری نیست. یک تفاوت است و به‌عنوان یک مسئولیت اجتماعی اگر آن را بشناسیم جامعه‌ای امن‌تر، سالم‌تر و شاداب‌تر خواهیم داشت و زندگی را برای خودمان و دیگران آسان‎‌تر خواهیم کرد.
در ادامه به چند کتاب داستانی با این موضوع اشاره می‌کنیم، دو کتاب اول برای بزرگترهاست:
ماجرای عجیب سگی در شب (مارک هادون/شیلا ساسانی نیا/ افق)، پروژه رزی (گرام سیمسیون/ مهدی نسرین/ مرکز)
این کتاب‌ها درباره نوجوان طیف اوتیسم است
مقررات (سینتیا لرد/ افق)، پاستیل‌های بنفش(کاترین اپل گیت/ پرتقال)، مرغ مقلد (پاتریک ارسکین/ افق)، اقیانوسی در ذهن(کلر وندر پول/ پرتقال)
کتاب‌های مربوط به کودکان
خط خطی‌های من (شاینا رادولف/ کتاب پارک)، پسری که دنبال باد رفت ( میشل ورتینگتون/ کتاب پارک )، برادرم اوتیسم دارد (جنیفر مور- مارینوس/ نردبان)، همچنین در سایت هدهد تقسیم‌بندی کتاب‌ها برای کودکان اوتیسم مشخص شده که می‌تواند برای خانواده‌ها کاربردی باشد. دنیای بچه‌های اوتیسم ساده است بدون دروغ و نیرنگ. با ساده‌ترین کلمات و احساسات. بدون پیچیدگی‌های دنیای بزرگسالان. آنها متفاوت هستند، متفاوت نگاه می‌کنند، حس می‌کنند و زندگی می‌کنند. اما در کنار ما و در این جامعه باید از حقوق مناسب بهره‌مند باشند و آگاهی ما این امکان را فراهم می‌کند.

لیلی گلستان
مدیر گالری گلستان
گالری گلستان در تعطیلات نوروز 1400 به‌صورت آنلاین نمایشگاه برگزار کرد. باید بگویم که میزان استقبال و فروش این نمایشگاه نسبت به سال های گذشته بسیار خوب بوده است. مردم در خانه بودند و از نمایشگاه و فضاهای هنری استقبال گسترده‌ای کردند. این استقبال تنها مربوط به تهران و ایران نبود، بلکه فروش بسیار خوبی هم در خارج از کشور داشتیم. بسیاری از ایرانیان مقیم آلمان، سوئیس، امریکا و ژاپن پیشنهاد خرید آثار هنری را دادند و آثارمان را به آنها فروختیم.
جالب است که بگویم زمانی که کرونا نبود، همواره که نمایشگاهی را به‌صورت فیزیکی و حضوری برگزار می‌کردیم و سپس آثار را در سایت گالری گلستان می‌گذاشتیم تا این اندازه استقبال نمی‌شد. باید بگویم که اوایل آمدن کرونا من هم ناامید بودم چون با فضای مجازی و قابلیت‌ها و امکانات آن زیاد آشنا نبودم اما برگزاری نمایشگاه مجازی «صد اثر صد هنرمند» راه را به ما نشان داد و نتیجه گرفتم که این کار شدنی است. به همین دلیل هر 20 روز یک بار نمایشگاه مجازی برگزار کردیم و فروش آثارمان هم بسیار خوب بود. همین باعث شد هنرمندانی که از قبل و در سال 99 به آنها وقت نمایشگاه داده بودیم، اما کرونا امکان برگزاری نمایشگاه حضوری را نمی‌داد، راغب شوند که به‌صورت آنلاین نمایشگاه بگذارند. و فروش خوبی هم داشته باشند. بی‌شک فروش گالری گلستان به‌صورت آنلاین بیش از فروشمان در نمایشگاه است و تقریباً می‌توان گفت فروش دو برابری داشته‌ایم. گالری‌های دیگر کمتر دیده‌ام که به‌صورت آنلاین نمایشگاه برگزار کرده باشند. برای همین من به تمام همکارانم پیام دادم که وقت شان را برای نمایشگاه‌های آنلاین صرف کنند و تشویق شان کردم تا به‌صورت آنلاین نمایشگاه برگزار کنند، تا مردم هم بیش از گذشته به سمت گالری و خرید آثار هنری حرکت کنند.

رحمت امینی
مدرس دانشگاه
کتابی که در حال حاضر مشغول مطالعه آن هستم کتاب «تئاتر در ایران» (از کودتا تا انقلاب) نوشته ناصر حسینی‌مهر است. متأسفانه ما در حوزه تاریخ تئاتر ایران کتاب کم داریم و این کتاب با وجود اینکه بازتابی از نگره‌ها و سلیقه‌های نویسنده نیز هست اما می‌توان گفت کتابی است ارزشمند و خواندنی به این دلیل که در طول مرور این تاریخ نزدیک، از چهره‌های شاخصی نام برده می‌شود و درخصوص تاریخی که آنها حضور داشته‌اند و تئاتر را به امروز رسانده‌اند سخن گفته می‌شود و هم اینکه دیدگاه‌های نسبتاً تازه‌ای از این دوران (هر چند همان‌طور که گفته شد برآمده از نظر و نگره نویسنده) برای مخاطبان خود و همچنین اهالی تئاتر دربردارد.
کتاب از مقطعی خاص در تئاتر ایران کار را پی می‌گیرد؛ مقطعی که تئاتر ایران در راه دیگری قدم برمی داشت، راهی که بدرستی و به‌طور طبیعی و نیز منطبق با ملزومات اجتماعی این سرزمین به وجود آمده بود. منظور دهه نخست و دوم قرن جدید خورشیدی و آن دوره طلایی تئاتر در تهران (بخصوص در تئاترهای لاله زار) است که با حضور هنرمندانی مستعد و اندیشمند ارتباطی عمیق و تنگاتنگ با مخاطبان برقرار می‌کرد و «تئاتر ملی» را سامان می‌داد و بعدها از دهه چهل و پنجاه، با حضور نمایشگران و نمایشنامه‌نویسانی با گرایش‌هایی متفاوت، سیر طبیعی و واقعی این هنر را در ایران طی کرد؛ نمایشگرانی که به نقش تردیدناپذیر اجتماعی تئاتر پی برده بودند و آثارشان منتقدانه و روشنگرانه بود.
تصویر زمانه و زندگی پیرامونشان بود و همواره بر لبه تیغ سانسور راه می‌رفتند تا اینکه ناگهان پژواک آوانگاردیسم اروپا در گوش تئاتر ما پیچید.
کتاب «تئاتر در ایران از کودتا تا انقلاب» را انتشارات «ماهریس» منتشر کرده است.

موزه هنرهای معاصر پیش از اینکه به دلیل خیز چهارم کرونا تعطیل شود نمایشگاهی به‌نام «ارمغان» برگزار کرده بود که قرار بود تا ۲۹ فروردین ادامه داشته باشد. در کنار آثار جعفر روح‌بخش و حسین زنده‌رودی آثاری از فرامرز پیلارام هنرمند شاخص جنبش سقاخانه‌ای در این نمایشگاه به نمایش درآمد که بعضی از آن‌ها توسط منیژه میرعمادی طراح و نقاش به موزه هنرهای معاصر اهدا شده بود.

یگانه خدامی

#تهران

حرف‌های ‏علیرضا زالی، فرمانده ستاد مبارزه با کرونای تهران و محسن هاشمی رئیس شورای شهر تهران درباره وضعیت بیماری کرونا در این شهر، بازتاب زیادی داشت. زالی گفت هر ۱۶ دقیقه یک بیمار مبتلا به کرونا در تهران جان خود را از دست می‌دهد و محسن هاشمی از جان باختن ۷۰ نفر در یک روز بر اثر بیماری کرونا در تهران خبر داد. این نقل قول‌ها را کاربران زیادی بازنشر کردند و با نگرانی از شرایط تهران نوشتند. بسیاری از آنها خواستار سریع‌تر شدن روند واکسیناسیون و قرنطینه تهران هستند: «‏گرما و دم‌کردگی بی‌سابقه هوا. مسافران چپیده توی بی‌آرتی‌ها و متروها. خیابان‌های شلوغ و همه مشاغل مشغول به کار. این موج ‎کرونا همه ما را با خود می‌برد.»، «‏دوتا دوستانم و یک همسایه تا حالا ‎کرونا گرفتند. بسرعت نور می‌تازد و می‌آید. نه حریف مسئولان می‌شویم و نه حریف مردم! والله دیشب همسایه بغلی ما تولد مفصلی داشتند؛ نه کسی به ما رحمش می‌آید نه خودمان به خودمان رحم می‌کنیم. به‌ قول هما روستا: ما همه می‌میریم، به تهران نمی‌رسیم!»، «‏مرگ ۷۰ نفر در ۲۴ ساعت گذشته در تهران. آیا این آمار واقعی ست یا باید این رقم را چند برابر کرد؟ »، «‌‏کرونا جان ما بچه شهرستانیم، تهران برای کار‌کردن اومدیم. مرسی.»، «‏از صبح رفتیم بیمارستان طالقانی واکسن کرونا بزنیم برا پدرم که بیماری خاص داره. اولاً این همه پز میدن که داریم بیماران خاص رو واکسیناسیون می‌کنیم، کلاً دو تا بیمارستان تو تهران این کارو انجام میدن، یکیشون ۲۵۰ و اون یکی ۶۰۰ دوز در هفته دارن. ‏به ما هم که گفتن همه دوز‌های این هفته رو دیروز زدیم تموم شد رفت. اون یکی بیمارستانم که تا وسط اردیبهشت پر شده.»، «‏تعطیلی شهرهای قرمز هم نمیتونه جلوی شلوغی مترو و بی‌آر تی در تهران رو بگیره.»، «‏تلخ‌ترین شوخی؛ ‎تهران تعطیل است»، «‏تعطیلی و ‎اعمال محدودیت تهران توهمی بیش نیست.‎ ترافیک صبح تهران بیشتر از همیشه و همه جا هم که شکر خدا با کرکره پایین بازن»، «‏هر ۱۶ دقیقه یک نفر در تهران جان خودش رو از دست میده بر اثر کرونا، جنگ هم اینقدر تلفات نداد»، «‏خواندم که ستاد مبارزه با کرونا میگه اینقدر درصد از تهران کرونا انگلیسیه و اینقدر درصد از مردم کشور کرونا دارن. عزیزم ما می‌دونیم کرونا هست کاش شما به‌عنوان ستاد مبارزه با کرونا می‌اومدی و‌ می‌گفتی پس واکسن کو؟ چرا روندش اینقدر کنده؟ چرا فقط منتظر واکسن ایرانی موندیم و واکسن نمی‌خریم»، «‏خودمون باید به داد خودمون برسیم. بیمارستان‌ها جا ندارند، دوستم دیشب در به در بیمارستان‌ها شد و بعد ۳-۴ ساعت آخر پذیرش نگرفت و پدرش رو برگردوند خونه! خصوصی و دولتی هم نداره، جا نیست»، «‏دوستم دیروز تصادف کرده، رفتم بیمارستان شب پیشش باشم و چیزی که دیدم، تهران افتضاحه. خیلی تعداد کرونایی‌ها زیاده، اوضاع وحشتناکه»، «‏بیمارستان‌های تهران تخت ICU خالی برای ‎کرونا ندارند...همکارم که تو یه بیمارستان دولتیه گفت مردم قبل از اینکه بستری بشن تو اورژانس فوت میکنن»، «کرونا داره تهران رو قتل عام می‌کنه.»

مرغ‌های گران

قیمت مرغ و صف‌های آن هنوز هم خبرساز است. دیروز که اعلام شد ‏افزایش ۱۰۰ درصدی قیمت مرغ در پایان سال ۹۹ ثبت شده است کاربرانی به این موضوع پرداختند و از گرانی مرغ و کمبود آن نوشتند: «امروز شیش جا رفتم مرغ نداشتن.»، «‌‎جالبه شترمرغ هست بلدرچین هست کبک هست ولی مرغ نیست»، «‏پوست مرغ کیلویی ۶ هزار تومن»، «‏کاش یکی بیاد به ما بگه چی شد تا قیمت مرغ رفت بالا عرضه‌اش تو بازار چندین برابر شد؟ یه مدته نسبت به صف مرغ و قیمتش بی‌توجهی می‌کنید»، «‏علی دایی دو کلمه درمورد مرغ حرف زده، تو اینستاگرام دارن با تختی مقایسه‌اش میکنن»، «‏رفتم مرغ قاچاقی خریدم. روغن هم اول گفت نداریم بعد گفت شما آشنایی یکی آورد ۷۹تومن. می‌ترسم چند وقت دیگه مثلاً نون هم بیفته دست مافیا»، «‏چه فرایندی روی مرغ انجام میدن که ران رو از کیلویی ۲۴.۵ به ۶۵ می‌رسونه. اعتراض می‌کنم میره برام فاکتور میاره که من فیله رو کیلویی ۸۵ می‌خرم. تو فاکتورش می‌بینم که ران رو ۳۰ خریده خودش. میگم این چیه پس؟ میگه این ران پاک‌نشده است»، «‏ایران جاییه که وقتی میگن مرغ نیست یا گرون شده از فرداش همه تشنه میشن که مرغ بخرن و تو صف وایسن، حتی کسی که تا دیروز از مرغ بدش می‌اومد.»، «‏اگه نهاده‌های دامی و غذای طیور به‌موقع از گمرک ترخیص و توزیع نشه.... باز هم قیمت مرغ اضافه میشه روزهای آینده قطعاً»، «‏سال‌ها بود که مرغ رو به‌صورت قطعه شده و بسته‌بندی شده از سوپرها می‌خریدم. بعد از دو هفته بی‌مرغی، دیگه تسلیم شدم و مرغ درسته خریدم. موقع پاک کردن، دخترم رو صدا کردم بیاد یاد بگیره، چون تا حالا ندیده بود.»، «‏هر وقت قیمت مرغ پایین اومد اونوقت باور کنین دلار و سکه ارزون شده.»